Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph Recenzja

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Wprowadzenie

Panasonic wprowadził swój pierwszy aparat Lumix G i obiektywy w 2008 roku, dzięki czemu Mikro Cztery Trzecie jest najdłużej działającym nowym rodzajem bezlusterkowych systemów aparatów cyfrowych. W rezultacie firma miała mnóstwo czasu na zbudowanie kompleksowego zestawu soczewek i wszystkich najważniejszych podstawy są teraz objęte systemem - tym bardziej, gdy weźmie się pod uwagę optykę Olympus M.Zuiko Digital konto. Niedawno Panasonic przystąpił do udoskonalania swojej oferty obiektywów: w zeszłym roku widzieliśmy mile widziany zestaw podstawowych światłowodów, a w tym roku przyszła kolej na bardziej egzotyczne opcje. Przyglądamy się tutaj wysokiej jakości szerokokątnemu stałemu stałemu marki Leica: Summilux 12mm f / 1.4 Asph.

Dzięki kątowi widzenia odpowiadającemu obiektywowi 24 mm na pełnej klatce, Summilux jest jednym z niewielu szerokokątów autofokusa f / 1,4 dostępnych dla mniejszych matryc, obok XF 16 mm f / 1,4 R WR firmy Fujifilm. Jego duży maksymalny otwór przysłony oznacza, że ​​zbiera w pełni dwa razy więcej światła niż jego najbardziej oczywiste rywale, Olympus M.Zuiko Digital ED 12mm f / 2 i manualny Samyang 12mm f / 2 NCS CS. Mimo to nie jest to najszybszy obiektyw szerokokątny dla Mikro Cztery Trzecie. Ten zaszczyt należy do Voigtländer Nokton 10,5 mm f / 0,95, który jest optyką z ręcznym ustawianiem ostrości, która ma co najmniej połowę oka na nagrywanie wideo.

Przy cenie uruchomienia wynoszącej 1199 funtów Summilux nie jest zakupem, który będzie lekki, zwłaszcza w przypadku Olympus 12 mm f / 2 kosztującego mniej niż połowę tej kwoty. Więc prawdopodobnie będzie musiało być spektakularne optycznie, aby zyskać znaczącą popularność. Mając to na uwadze, zobaczmy, jak to działa.

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Funkcje

Dzięki formule optycznej obejmującej 15 elementów w 12 grupach jasne jest, że firma Panasonic nie skąpiła konstrukcji obiektywu. Jest to wzmocnione przez zastosowanie dwóch elementów asferycznych wraz z jednym szkłem o bardzo niskiej dyspersji (ED) i dwa elementy szklane o ultraniskiej dyspersji (UED) minimalizujące aberrację chromatyczną i peryferyjne aberracje. Rzeczywiście Panasonic twierdzi, że koma, która zniekształca punktowe źródła światła w kierunku krawędzi kadru przy dużych aperturach, jest wyjątkowo niska.

Przysłona składa się z dziewięciu zaokrąglonych ostrzy i ma zapewniać atrakcyjne rozmycie tła przy szerszych ustawieniach. Można go przymknąć do f / 16 w krokach co 1/3 stopnia, a po ustawieniu na aperturę f / 8 lub mniejszą tworzy atrakcyjne 18-punktowe wzory gwiazd wokół punktowych źródeł światła.

Do mocowania filtrów służy gwint 62 mm, który nie obraca się podczas ustawiania ostrości. Skoro o tym mowa, minimalna odległość ogniskowania to zaledwie 0,2 m, co umożliwia wykonywanie ciekawych szerokokątnych zbliżeń. Warto zauważyć, że obiektyw nie zawiera optycznej stabilizacji obrazu.

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Budowa i obsługa

Za tak wysoką cenę spodziewalibyśmy się wysokiej jakości wykonania, a 12 mm nie zawodzi. Wykorzystuje podobny szablon projektowy do cenionego Leica DG Nocticron 42,5 mm f / 1,2 Asph OIS firmy Panasonic, z pięknie wykończony metalowy korpus z szerokim, drobno prążkowanym pierścieniem do ręcznego ustawiania ostrości i fizycznym pierścieniem przysłony z przodu. Jednak, jak przystało na obiektyw szerokokątny, który prawdopodobnie będzie często używany na zewnątrz, Summilux jest pyłem i odporny na zachlapanie do użytku z podobnie uszczelnionymi korpusami aparatów, w tym gumowa uszczelka wokół obiektywu uchwyt.

Chociaż obiektyw jest z pewnością pięknie zbudowany, nie można mu nic zarzucić. Jak zwykle w firmie Panasonic, pierścień do ręcznego ustawiania ostrości nie ma ograniczników i obraca się bez zmiany wyczucia, nawet gdy grupa fokusowa osiągnęła koniec swojej podróży. To sprawia, że ​​jest mniej intuicyjny w użyciu niż pierścienie ustawiania ostrości z dwoma trybami widoczne w podobnych ofertach Olympus i Fujifilm, które przyciągają z powrotem w kierunku aparatu, aby odsłonić wygrawerowane skale odległości ogniskowania i doskonale imitując stare obiektywy z ręcznym ustawianiem ostrości.

Co bardziej pozytywne, pierścień przysłony jest bardzo pożądanym dodatkiem, z ograniczeniami kliknięcia co 1/3 stopnia odstępach czasu, obok pozycji „A”, która przekazuje sterowanie z powrotem do korpusu aparatu, jeśli wolisz pracować w ten sposób. Użytkownicy Olympusa mogą jednak być przerażeni, gdy stwierdzą, że ich aparaty całkowicie ignorują pierścień przysłony, w efekcie traktując go tak, jakby utknął w ustawieniu A. Szkoda, że ​​obie firmy nie współpracują bliżej w tym aspekcie działania obiektywu.

W zestawie znajduje się metalowa osłona przeciwsłoneczna mocowana bagnetem, ale jej smukły cylindryczny kształt jest zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że projekty w kształcie płatków są zwykle bardziej skuteczne w przypadku soczewek szerokokątnych. Można go odwrócić, aby zaoszczędzić miejsce, gdy nie jest używany, chociaż w tej pozycji całkowicie blokuje działanie pierścienia przysłony.

Przy 70 mm średnicy i długości oraz 335 g wadze, Summilux jest stosunkowo nieporęczny, jak na soczewki Mikro Cztery Trzecie. Rzeczywiście, nie różni się rozmiarem od obiektywu Panasonic Premium 12-35 mm f / 2,8 i tylko odrobinę mniejszy niż Fujifilm 16 mm f / 1,4, który obejmuje większą matrycę APS-C.

Oczywiście jest znacznie mniejszy niż pełnoklatkowa optyka Canon i Nikon 24 mm f / 1,4, ale z drugiej strony raczej większy niż obiektyw Canon EF 24mm f / 2.8 IS USM, co powinno dawać podobne efekty wizualne pod względem kontroli głębi ostrości i rozmycie tła.

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Focus

Autofokus wykorzystuje wewnętrzny system ogniskowania napędzany silnikiem krokowym, dzięki czemu jest bardzo szybki, w zasadzie cichy i konsekwentnie dokładny, jakiego oczekujemy od Mikro Cztery Trzecie. Jednak przy tego rodzaju szybkiej, szerokokątnej ogniskowej aparat może być stosunkowo łatwo oszukany przez obrazy zawierające zarówno głębię, jak i wiele drobnych szczegółów. W takim przypadku łatwo jest przełączyć się na ręczne ustawianie ostrości, przesuwając przełącznik AF / MF z boku lufy i podczas gdy dokładne ręczne ustawianie ostrości jest całkowicie proste, jak wspomniano powyżej, nie jest najbardziej dotykowe doświadczenie.

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Jakość obrazu

Oczywiście, gdy płacisz najwięcej dolarów za obiektyw, chcesz, aby był on ostry i wysokiej jakości. Cóż, nie bój się, bo Summilux 12mm f / 1.4 właśnie to robi. Szeroko otwarty, rejestruje wiele drobnych szczegółów, zwłaszcza w środku kadru. Rzeczywiście, oglądanie zdjęć z bliska na ekranie pokazuje, że zdjęcia zrobione przy f / 1.4 są ledwo odróżnialne od tych zrobionych przy f / 2.8 lub f / 5.6 pod względem centralnej ostrości. Dalsze przymykanie powoduje widoczne zmiękczenie dyfrakcji i osobiście unikałbym wychodzenia poza f / 8 - ale jest to absolutnie normalne w przypadku matrycy formatu Cztery Trzecie.

Podczas normalnego użytkowania zniekształcenia są niewidoczne dzięki przyjęciu przez firmę Panasonic nowoczesnych zasad projektowania obiektywów, które integrują poprawki programowe w łańcuchu obrazowania. Podobnie boczne aberracje chromatyczne są skutecznie tłumione, gdy obiektyw jest używany w aparatach Panasonic lub nowszych korpusach Olympus. Jednak w rogach kadru widoczne są niewielkie zielone i purpurowe obwódki w rogach kadru w starszych modelach Olympus, w tym w oryginalnym OM-D E-M5, ale nie jest to problematyczne. Wzdłużna aberracja chromatyczna może być większym problemem, z pewnymi zielonymi obwódkami widocznymi na nieostrym tle i purpurowymi obwódkami na pierwszym planie; jest to najbardziej widoczne przy niewielkich odległościach ogniskowania.

Flara rzadko jest problemem, ponieważ obiektyw stosunkowo elegancko radzi sobie z jasnymi źródłami światła. Nawet jeśli słońce znajduje się bezpośrednio w kadrze, utrata kontrastu jest zlokalizowana w otaczającym obszarze. Jak zwykle przymknięcie daje bardziej wyraźne, mniej rozproszone wzory flary.

Dzięki aperturze f / 1.4 Summilux może dawać przyzwoicie rozmyte tło, chociaż obiekt będzie musiał znajdować się bardzo blisko aparatu, aby było to naprawdę skuteczne. Ponadto, ponieważ jest to obiektyw szerokokątny, ostrożny wybór kąta kamery będzie konieczny, aby uniknąć zbyt wybrednego, rozpraszającego tła. Jednak estetyczna jakość rozmycia, które tworzy, może być w rzeczywistości dość atrakcyjna.

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Rozdzielczość, cieniowanie i krzywoliniowa dystorsja

Rozkład

Ostrość jest rzeczywiście imponująca, szczególnie w centrum kadru. Najlepsze wyniki uzyskuje się przy f / 2.8, a dyfrakcja wyraźnie zmiękcza drobne szczegóły przy mniejszych aperturach. Ekstremalne rogi nie są tak ostre, chociaż po części prawdopodobnie odzwierciedla to wpływ krzywizny pola w naszych testach płaskich pól. Ogólnie rzecz biorąc, najostrzejsze wyniki uzyskuje się przy f / 2.8-f / 4, podczas gdy f / 11 if / 16 należy unikać.

Zacienienie

Pewne winietowanie jest widoczne szeroko, ale na mniej niż przystanku nie jest szczególnie silne. Szeroki profil odpadania oznacza również, że w żadnym wypadku nie jest on wizualnie niepożądany. Ograniczenie do f / 2 powoduje, że winietowanie spada do znikomych poziomów.

Zniekształcenie krzywoliniowe

Użytkownicy nie zobaczą żadnych śladów zniekształcenia krzywoliniowego podczas normalnej pracy. Jednak, jak zwykle w przypadku Mikro Cztery Trzecie, Panasonic stosuje korektę oprogramowania w celu poprawienia distortion, z odpowiednimi parametrami osadzonymi w pliku surowym i uznanymi przez większość surowych z głównego nurtu konwertery. Nieskorygowane surowe konwersje ujawniają oczywiste zniekształcenie beczkowe.

Recenzja Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Werdykt

Dzięki doskonałej optyce i solidnej metalowej konstrukcji, Summilux 12mm f / 1.4 Asph ma wiele do polubienia. Jego szybki maksymalny otwór przysłony powinien zadowolić użytkowników Mikro Cztery Trzecie, którzy lubią fotografować w słabym świetle, a jednocześnie wytrzymały kurz i Odporna na zachlapanie konstrukcja spodoba się fotografom krajobrazu, którzy potrzebują obiektywu, który może działać na zewnątrz w mniej niż doskonały warunki pogodowe. Podobnie szybki i cichy autofokus będzie korzystny w przypadku szerokokątnych filmów dokumentalnych.

Jest jednak kilka drobnych obaw. Na przykład pierścień do ręcznego ustawiania ostrości nie jest specjalnie wyczuwalny i chociaż pierścień przysłony jest naprawdę fajny, to rozczarowuje, że nadal nie działa w aparatach Olympus. Ale największą przeszkodą jest cena - 1199 funtów wydaje się strasznie dużo do zapłacenia za ten obiektyw, zwłaszcza gdy podobnie dobry 16 mm f / 1.4 Fujifilm kosztuje dwie trzecie ceny. Jednak użytkownicy Mikro Cztery Trzecie, którzy chcą zgromadzić pieniądze, raczej nie będą rozczarowani wydajnością obiektywu.

Test Panasonic Leica DG Summilux 12mm f / 1.4 Asph - Pełna specyfikacja