Recenzja LG Secret KF750

Rozumiem sens nadawania telefonów komórkowych nazw, a nie numerów. Nazwy mogą być opisowe i tworzyć określony styl. Ale LG może wybrać dziwnie bezsensowne nazwy. Brać Blask, Czekolada, Prada i Viewty, na przykład. Tylko Prada naprawdę wiele mi mówi, a wszystko, co udaje mi się powiedzieć, to „powiązanie z marką modową”.

Mimo to LG podoba się ten pomysł, a teraz mamy Sekret, znany również jako LG KF750. Jest to trzecia premiera z serii Black Label firmy, która dała początek znanemu wcześniej Chocolate and Shine.

To zdecydowanie schludnie wyglądający telefon komórkowy. Jest to suwak, więc klawiatura numeryczna jest ukryta, dopóki jej nie potrzebujesz. Ma czarno-chromowaną barwę z poziomym paskiem z tworzywa sztucznego ze wzorem ze sztucznej skóry na czubku słuchawki. Jest tego więcej z tyłu, obok wzoru z włókna węglowego na pokrywie baterii. Jest charakterystyczny, choć z łatwością mógłbym pominąć sztuczną skórę.

Secret został zaprojektowany tak, aby był wytrzymały, dzięki zastosowaniu włókna węglowego w korpusie i hartowanego szkła zastosowanego w ekranie, aby pomóc w odporności na zarysowania. Szkoda, przy całej tej dbałości o szczegóły projektu, że ekran łatwo przyciąga tłuste ślady palców.

To jest mały i cienki telefon. Oficjalnie wymiary to 102,8 mm wysokości, 50,8 mm szerokości i 11,8 mm grubości. A słuchawka waży 116g. Jest to więc bardzo schludne jak na telefon komórkowy. Po otwarciu suwaka zmierzyłem go na bardziej obfite 137 mm.

Firma LG wypchnęła funkcje tego cienkiego telefonu. Obejmują one aparat o rozdzielczości 5 megapikseli z nagrywaniem wideo z szybkością 120 klatek na sekundę; sprytne możliwości edycji wideo; odtwarzanie muzyki i radio FM; obsługa czytania dokumentów Microsoft; oraz wstępnie załadowany pakiet Google, który obsługuje Gmaila, Mapy Google i oglądanie filmów na YouTube. Jest 100 MB pamięci wewnętrznej i gniazdo kart micro-SD obsługujące karty do 4 GB. Szczelina znajduje się pod pokrywą baterii i jest łatwo dostępna.

Przy tych wszystkich multimediach na pokładzie z przyjemnością dowiesz się, że Secret obsługuje HSDPA, a także jest czterozakresowym GSM.

Ekran jest żywy i ostry, a jego 240 x 320 pikseli zapewnia mnóstwo szczegółów w dostępnym dla nich obszarze wyświetlania o przekątnej 2,4 cala.

Pomiędzy dolną częścią ekranu a przyciskami „Zadzwoń”, „Zakończ” i „Anuluj”, które przylegają do dolnej części przedniej konsoli, jest duża odległość. W tej luce jest tylko jeden przycisk. Szeroki srebrny przycisk wyboru w kształcie rombu.

Wydaje się, że jest otoczony morzem czerni, ale wcale tak nie jest. Aktywuj telefon, a otrzymasz sześć przycisków dotykowych. Dwa z nich to klawisze programowe; pozostałe cztery dotyczą ruchu kierunkowego. Wszystkie są podświetlane chłodnym niebieskim kolorem i po aktywacji otrzymują pulsującą ramkę składającą się z coraz większych okręgów. Otrzymasz też maleńką wibrującą odpowiedź i sygnał dźwiękowy.

Te elementy sterujące dość dobrze reagowały na naciśnięcia, chociaż często znajdowałem łatwiejsze i szybsze otwieranie pliku przesuń i użyj zamiast tego klawiatury numerycznej, chwaląc firmę LG za włączenie mapowania klawiszy numerycznych w opcjach menu. I trzeba powiedzieć, że przyciski dotykowe nie są tak ekscytujące, jak stale zmieniający się zestaw używany w LG KF600.

Irytujące było to, że używając suwaka, nieuchronnie naciskałem obszar pod ekranem i robiłem to naciskając przycisk dotykowy. Dokonanie wyboru, którego nie chciałem, tylko dlatego, że otwierałem suwak, aby dostać się do klawiatury, wkrótce staje się bardzo denerwujące i jest czymś, co LG musi przemyśleć.

Na ekranie jest również element dotykowy. Ale tylko wtedy, gdy jesteś w tym, co LG nazywa trybem Touch Media. Dostajesz się tutaj za pomocą bocznego przycisku, a następnie masz dostęp do zdjęć, muzyki, dokumentów, radia FM i sześciu gier. W trybie muzycznym możesz używać ekranu głównego do wstrzymywania, odtwarzania, zmiany głośności i tak dalej. Szczerze mówiąc, wydawał się nieco sztuczny, a nie prawdziwy zintegrowany ekran dotykowy.

Gry zawierają sterowanie ruchem. Na przykład gra w labirynt polega na tym, że podczas wędkowania poruszasz telefonem, aby poprowadzić piłkę przez coraz bardziej złożone labirynty gra umożliwia sterowanie ruchem, aby zdecydować, gdzie rzucać, a gra w rzutki pozwala przechylić telefon, aby wycelować w tablica. Sterowanie ruchem włącza się również w innych momentach. Na przykład wyświetl zdjęcie i możesz obrócić telefon, aby przechodzić między orientacją pionową lub poziomą.

Telefon ma również przedni aparat do rozmów wideo, ale to główna kamera zdobywa chwałę. Dzięki małej lampie błyskowej LED i autofokusowi, a także nagrywaniu wideo z prędkością 120 klatek na sekundę i trybowi makro brzmi dobrze.

Tryb makro okazał się bardzo dobry. Zdjęcie „Sempervivum”, wykonane w tym trybie, przedstawia tę małą (zaledwie kilka centymetrów średnicy) soczystej rośliny z dużą szczegółowością, a uchwycenie koloru jest doskonałe. Białe kwiaty również sfotografowano dość blisko, choć tym razem nie na tyle blisko, by potrzebować trybu makro, i znowu zdjęcie jest dość ostre i wyraźne.

Wewnątrz moje sprawdzone standardowe zdjęcie kolorowego naczynia, sfotografowanego w normalnym oświetleniu domowym z automatycznymi ustawieniami dla aparat nie jest tak dobrze oświetlony, jak bym chciał, ale pomiar nie uznał lampy błyskowej za konieczną, a definicja i ostrość są jednocześnie w porządku.

Chociaż autofokus jest mile widziany, uznałem to za trochę skrzypce. Jak zwykle lekko wciskasz boczny przycisk migawki, aby uruchomić autofokus. Okazało się jednak, że autofokus miał zwyczaj polowania na ognisko przez dłuższy czas (nawet w dobre światło), więc łatwo jest wcisnąć przycisk do końca i zrobić zdjęcie przed ustawieniem ostrości kompletny.

Z jego radiem FM i pretensjami do odtwarzania muzyki szkoda, że ​​nie pożyczyłem mi tego telefonu na wystarczająco długo, aby całkowicie rozładować baterię. Jednak dokumentacja firmy LG sugeruje, że powinieneś uzyskać 229 minut rozmowy przez GSM, 123 minuty rozmowy wideo i 260 godzin czuwania. Żadna z nich nie jest przełomowymi specyfikacjami i podejrzewam, że opłata co kilka dni jest przeciętnym wymaganiem.

"'Werdykt"'

LG musi dopracować sterowanie przyciskiem autofokusa aparatu i rozważyć wdrożenie systemu ekranu dotykowego w całym tekście, ale ogólnie jest tu co lubić.