Recenzja Nokia C1-02

Nokia C1-02 to najnowszy ultra-budżetowy telefon firmy Nokia. Ma kilka funkcji, ale jeśli potrzebujesz telefonu do używania i nadużywania lub takiego, którego bateria wytrzyma średnio dwa dni niż smartfon, może warto zajrzeć.

Projekt Nokia C1-02 nie wymaga żadnej ceremonii - nawet w porównaniu z C1-01 wydaje się, że jest to opcja waniliowa. Przyjrzeliśmy się czarnej wersji telefonu, ale ci, którzy szukają odrobiny koloru, mogą preferować różową i niebieską wersję, którą również produkuje Nokia. Te kolorowe edycje zachowują jednak czarny korpus telefonu, robiąc to z kolorową tylną ścianką i konsolą.

Pokrywa baterii stanowi całą tylną część telefonu i podobnie jak w przypadku większości budżetowych telefonów Nokia, jest solidna. Jednak dzięki podstawowej konstrukcji, całkowicie plastikowej konstrukcji i wadze 77,5 g, będziesz musiał bardzo się postarać, aby przekonać się, że to nic innego niż budżetowy telefon.

Można jednak podziwiać rozsądne podejście Nokii do C1-02. Całkowicie wyeliminował mobilny aparat, który byłby bezużyteczny w tym przedziale cenowym. Aby to zrównoważyć, istnieje kilka dodatków, które zostały pominięte w wielu ultra-budżetowych telefonach. Na szczycie listy znajduje się gniazdo słuchawkowe 3,5 mm, które umożliwia korzystanie z własnych słuchawek do słuchania muzyki lub radia FM bez adaptera. Na przykład jest to funkcja pomijana przez wielu konkurencyjnych budżetowych Sony Ericsson.

Pod pokrywą baterii znajduje się gniazdo kart microSD, które obsługuje karty do 32 GB według Nokia. Nie mieliśmy tak dużej karty pod ręką, aby to przetestować, ale telefon nie miał problemu z wymianą kart na gorąco w naszych testach, ponownym skanowaniem muzyki i zdjęć w razie potrzeby bez żadnych problemów.

Z boku telefonu, obok firmowego gniazda ładowania, znajduje się gniazdo microUSB. Po podłączeniu do komputera Nokia C1-02 umożliwia dostęp do pamięci telefonu w trybie pamięci masowej lub za pośrednictwem oprogramowania Ovi Sync. Bez aparatu na pokładzie to gniazdo nie będzie zbyt użyteczne, chyba że zamierzasz sprawić, że telefon będzie pełnił funkcję odtwarzacza multimedialnego, ale mimo to warto go dodać.

Nie ma fizycznego przycisku głośności, co może irytować tych, którzy przyzwyczaili się do naciskania bocznego przełącznika głośności, aby szybko zmienić głośność multimediów lub połączeń. Zamiast tego głośność zmienia się za pomocą pada kierunkowego, który otacza główny przycisk wyboru z przodu telefonu.

Łączność bezprzewodowa jest bardzo ograniczona. Internet mobilny Bluetooth i GPRS jest dostępny, ale brakuje szybszych funkcji internetowych EDGE i HSPA „3G”. To jest zwykły telefon i nie jest przeznaczony do przeglądania stron internetowych, nawet jeśli jest w stanie wykonać dziwną, awaryjną sesję przeglądania.

W przeciwieństwie do swojego brata C1-01 z serii C, klawiatura telefonu Nokia C1-02 dyskretnie montuje każdy klawisz - każdy przebija twardy plastik nieusuwalnej konsoli telefonu. Chociaż prawdopodobnie mniej atrakcyjne niż podejście C1-01, daje to klawiszom bardzo wyraźny kontur, który sprawia, że ​​SMS-y są łatwe do opanowania od samego początku.

Jedyną kwestią dotyczącą przednich przycisków telefonu jest to, że od czasu do czasu przypadkowo wciskaliśmy krzyżak obok głównego przycisku wyboru, nad klawiaturą. Jednak w przypadku tak podstawowego telefonu efekty rzadko są czymś więcej niż chwilową irytacją - najczęściej pojawiały się przy próbie odblokowania telefonu ze stanu wstrzymania.

C1-02 obsługuje bardzo prostą edycję platformy S40, biednego kuzyna wieloletniego systemu operacyjnego Nokia S60 Symbian. Jest podobny do zastrzeżonych rozwiązań budżetowych oferowanych przez innych głównych producentów telefonów komórkowych. Na ekranie głównym wyświetlana jest godzina i data, a do wszystkich innych funkcji można uzyskać dostęp za pomocą menu aplikacji, siatki ikon 3 × 3, która będzie od razu znana wszystkim poprzednim użytkownikom Nokii.

Dzięki temu podstawowe funkcje, takie jak przesyłanie wiadomości, odtwarzacz muzyki i przeglądarka, są na wyciągnięcie ręki, ale dodatkowe aplikacje są przechowywane w podmenu, w przeciwieństwie do smartfonów z wyższej półki. To, że górna warstwa tego interfejsu pozostaje przez cały czas tak prosta, sprawia, że ​​C1-02 jest dobrym wyborem dla niedoświadczonych użytkownicy mobilni lub ci, którzy wciąż są przekonani, że smartfony są ofiarami technologii lub marketingu (lub technologii marketing? - wyd.).

Pomaga to również w zminimalizowaniu czasu, jaki Twoje oczy muszą spędzać na wbijaniu się w ekran, co jest dobrą rzeczą, ponieważ wyświetlacz C1-02 nie jest ładny. Przy rozdzielczości 1,8 cala i 128 × 160 pikseli jest mały, ale to nie jest główny problem ekranu. Niska jakość ekranu LCD powoduje, że jego kontrast i kolor ulegają znacznym zmianom, gdy tylko słuchawka jest nawet lekko przechylona. To, co jest na ekranie, jest nadal dość dobrze widoczne przy normalnym użytkowaniu, ale jest o wiele mniej przyjemne dla oka niż panel o wyższej jakości. Ten efekt dotyczy również innych telefonów z budżetem, takich jak Sony Ericsson W205.

Podobnie jak w przypadku estetycznego wyglądu telefonu i braku aparatu, nic w ekranie telefonu nie próbuje wznieść się ponad jego ultra-budżetową stację. To, czy jest to problem, czy nie, zależy od tego, jak tanią ofertę można uzyskać na C1-02. O wiele lepszej jakości ekrany można mieć, gdy przeskoczysz powyżej 40 funtów, a chociaż ten telefon nie jest jeszcze dostępny nawet poniżej tej ceny, jesteśmy pewni, że nastąpi to wkrótce.

Zejdź poniżej górnej warstwy interfejsu telefonu Nokia C1-02, a znajdziesz wybór wstępnie zainstalowanych aplikacji. Oprócz obowiązkowego teraz budzika, odtwarzacza multimedialnego i kalkulatora dostępny jest stoper, lista rzeczy do zrobienia, notatnik, zegar światowy, przelicznik jednostek i - nasz niespodziewany wybór tygodnia - pełny menedżer wydatków. Podobnie jak sam telefon, te aplikacje są funkcjonalne, ale brzydkie - i wolno się ładują. Jeśli jednak problemem są aplikacje, powinieneś rozważyć wydanie więcej niż 30 funtów na telefon.

Na górze znajdują się trzy gry: łamigłówka, pinball i Sudoku, ale musisz poradzić sobie z rozprzestrzenianiem się aplikacji i gier. Wycieczka do portalu internetowego Nokia kieruje Cię tylko do dzwonków, a nie do innych aplikacji.

Jakość połączeń jest rozsądna, jeśli jest trochę cicha i szorstko brzmi i bez żadnej wyszukanej technologii do wyczerpania baterii - poza Bluetooth - bateria powinna wystarczyć do tygodnia. Po tym, jak C1-02 opanował podstawy, byliśmy rozczarowani, słysząc przeciętną jakość dźwięku wytwarzaną przez gniazdo 3,5 mm. To wystarczy na dziwny okres słuchania radia, gdy bateria w odtwarzaczu MP3 jest wyczerpana, ale melodie brzmią cienko i słabo, gdy są odtwarzane przez ten telefon.

W chwili pisania tego tekstu telefon Nokia C1-02 nie jest jeszcze szeroko dostępny w Wielkiej Brytanii, ale będzie dostępny w sprzedaży detalicznej za około 30 funtów. Trudno jest obniżyć wartość telefonu, gdy sprzedaje się tak tanio, ale pamiętaj, że płacisz niewielką premię za nazwę Nokia i być może nieznacznie poprawiasz jakość wykonania. Ceny telefonów Alcatela z niższej półki są znacznie bardziej surowe - modele OT 209 z gołą kością są dostępne już za 2,95 GBP, kup trochę doładowania - a oferta ultra-budżetowych telefonów Vodafone jest bardzo podobna do Nokia C1-02, ale za nieco mniej pieniądze.

Werdykt
Solidny, niezawodny i łatwy w użyciu Nokia C1-02 to bezpieczny budżet. Ekran jest kiepski, nie ma aparatu i nie jest zbyt dobrym policjantem jako odtwarzaczem muzyki, ale jeśli szukasz prostego, w miarę solidnego telefonu awaryjnego, to jest to.