Recenzja Nokia N97 Mini

Nokia N97 był jednym z najbardziej hałaśliwych telefonów w zeszłym roku, ale dla wielu produkt końcowy nie spełnił oczekiwań. Była nieporęczna, klawiatura mogła być lepsza, a jej oprogramowanie nie było tak solidne, jak powinno. Nokia odniosła się do tego ostatniego, wprowadzając znaczącą aktualizację, ale pozostała krytyka. W rezultacie trudno nie postrzegać N97 Mini jako próby naprawienia niektórych błędów z przeszłości. Jak sama nazwa wskazuje, telefon jest zasadniczo zmniejszoną wersją oryginału z usuniętymi kilkoma funkcjami, zredukowane lub poprawione, ale na szczęście Nokii udało się to zrobić bez istotnego wpływu na podstawowy DNA domeny telefon.

Kiedy pierwszy raz odbierasz telefon, różnica w rozmiarze jest naprawdę bardzo zauważalna. Podczas gdy N97 był trochę czołgiem, Mini jest bardziej gorącym włazem. Jest znacznie węższy i cieńszy, dzięki czemu jest nie tylko dużo bardziej przyjazny dla kieszeni, ale także znacznie ładniejszy. Nadal jest odrobinę ciężki, przechylając wagę na 138 g, ale co więcej, to tylko dodaje mu solidności, co daje Ci pewność, że wytrzyma spory udział w uderzeniach i zadrapaniach.

Oczywiście mniejszy rozmiar oznacza, że ​​ekran musiał zostać zmniejszony. Został zmniejszony z 3,5 do 3,2 cala, chociaż rozdzielczość pozostaje nietknięta przy 640 x 360. Niestety Nokia utknęła z rezystancyjnym ekranem dotykowym, zamiast zdecydować się na wyświetlacz pojemnościowy, który widzieliśmy w ostatnim X6. Ale chociaż ekran Mini nie reaguje tak dobrze na naciskanie palcem, jak ten na X6, z pewnością nie jest zły jak na standardy oporności. Co więcej, jest ładny i jasny, a tekst i grafika wyglądają nieco ostrzej niż na oryginalnym N97, ponieważ piksele są teraz upakowane bliżej siebie.

Nokia przeprojektowała również wysuwaną klawiaturę. To dobrze, ponieważ oryginalna wersja N97 była trochę beznadziejna. Na przykład nienawidziliśmy pada kierunkowego, który Nokia dodała po prawej stronie głównego układu QWERTY, ponieważ oznaczało to, że ciągle trzeba było nad nim naciągać kciuk. Klawiatura w Mini eliminuje ten pad i zastępuje go standardowymi klawiszami kursora umieszczonymi w dolnej części klawiatury głównej. Ale nie tylko układ się poprawił, nowe klawisze są również lepsze, ponieważ mają trochę większy skok. To powiedziawszy, nadal nie odpowiadają one tak często, jak powinny, a pisanie z dużą szybkością nadal jest dla nas dość trudne. Im szybciej próbowaliśmy pisać; tym bardziej czuliśmy się ograniczeni nie tylko dotykiem klawiszy, ale także ich dublowaniem funkcji.

Podobnie jak w przypadku nowego X6, Mini obsługuje system operacyjny Nokia Series 60 piątej generacji. Oprócz systemów operacyjnych takich jak iPhone, Android czy Palm, seria 60 naprawdę zaczyna pokazywać swój wiek. Wersja piątej generacji mogła zostać zmieniona pod kątem wprowadzania dotykowego, ale nadal wydaje się być przykręcona do góry zamiast prawidłowo zintegrowane z systemem operacyjnym, ponieważ wokół użytkownika jest zbyt wiele niespójności berło. Na przykład niektóre menu i opcje wymagają jednego dotknięcia, podczas gdy inne wymagają dwukrotnego dotknięcia, aby je aktywować. Przewijanie nie jest tak płynne, jak na iPhonie lub Androidzie, a przełączanie między trybem pionowym i poziomym jest powolne.

Ponadto w trybie poziomym telefon ma tendencję do prezentowania zbyt dużych pól dotykowych po prawej stronie ekranu, które zajmują zbyt dużo miejsca. I chociaż Nokia dodała widżety do ekranu głównego, takie jak pogoda, Facebook i poczta, wiele z nich ma nieco niedokończony wygląd. Na przykład widżet Facebooka działa dość wolno i nie zawsze był poprawnie aktualizowany.

Podobnie jak oryginalny telefon, Mini ma 5-megapikselowy aparat z optyką Carl Zeiss. Ma podwójną lampę błyskową LED, która pomaga w słabym świetle i autofokus, aby pomóc Ci uchwycić ostrzejsze zdjęcia. Jednak oryginalna osłona obiektywu została zdjęta, więc musisz uważać na nią, aby uniknąć zarysowań, gdy telefon jest schowany w kieszeni. Snapper jest w rzeczywistości dobry według standardów telefonów z aparatem, ponieważ kolory wyglądają na jasne i żywe, a szczegóły wyglądają całkiem dobrze, gdy oglądasz zdjęcia na monitorze komputera. Jak zawsze, zdjęcia robione w słabym świetle są bardziej ziarniste, nawet gdy używana jest lampa błyskowa, ale w sumie aparat robi wrażenie.

Podobnie jak w przypadku pełnotłustego N97, Mini z pewnością nie brakuje, jeśli chodzi o łączność. Jest czterozakresowy, więc nie powinieneś mieć problemu z używaniem go w większości krajów na całym świecie i oczywiście dostępne są również HSDPA, Wi-Fi i Bluetooth 2.0. GPS działał świetnie z Nokia Maps (nawet jeśli nie jest to dokładnie nasze ulubione oprogramowanie nawigacyjne), a podczas naszego okresu testowego nie doświadczyliśmy żadnego problemu z jakością połączenia telefonu. Słuchawka również dobrze się spisała, utrzymując sygnał komórkowy w słabszych obszarach sygnału.

Cieszymy się również, że Nokia zdecydowała się na port micro-USB do ładowania i synchronizacji, ponieważ oznacza to zmniejszenie liczby kabli i ładowarek, które trzeba zabrać ze sobą w podróż. Żywotność baterii nie jest zła - minęło około dwóch dni, pod warunkiem, że nie rozwaliliśmy przeglądarki 3G i chipa GPS, co jest równe kursowi na dzisiejszych smartfonach. Mimo że pamięć wewnętrzna została zmniejszona z 32 GB do 8 GB, możesz dodać dodatkowe miejsce za pośrednictwem gniazda kart microSD, które jest schowane za pokrywą baterii.

"'Werdykt"'

Moim zdaniem Mini jest nieco lepszym telefonem niż N97, ponieważ udaje mu się spakować prawie wszystkie te same funkcje w znacznie mniejszą i gładszą obudowę. Jednak niespójności w interfejsie użytkownika i nijakie klawiatury są nadal znaczącymi rozczarowaniami i sprawiają, że telefon jest mniej przyjemny w użyciu niż wielu jego konkurentów.