Colin McRae: Recenzja DiRT

„Platformy: Xbox 360, PlayStation 3, PC – recenzja wersji na Xbox 360”.’

Naprawdę, jak daleko serial musi oddalić się od pierwotnego założenia, zanim wszystko stanie się trochę śmieszne? Wykluczenie pojawienia się nazwiska Szkota w miejscach po wyścigu i faktu, że jest to wyścig terenowy Odnalezienie elementów łączących DiRT z poprzednimi tytułami z serii Colin McRae jest nie lada wyzwaniem. Gdzie zniknęli Colin i Nicky Grist? Dlaczego wszystko przeszło transatlantyckie? Dlaczego pierwszą rzeczą, którą słyszysz po rozpoczęciu gry, jest głos amerykańskiego pro-racera i złotego medalisty X-games, Travisa Pastrany? Czy chcesz zagrać w grę rajdową, w której twój pilot zwraca się do ciebie jako do gościa?

Jeśli jesteś długoletnim fanem serii Colina McRae i tego rodzaju rzeczy powodują u ciebie nerwowość, przygotuj się. Pogarsza się. DiRT zmierza w tym samym kierunku, co seria TOCA Race Driver, która obrała TOCA, a sam rajd jest teraz tylko jednym z szeregu imprez sportów motorowych, w tym Rallycross (osiem samochodów na jednej części toru błotnego / częściowo asfaltowego), Hill-Climb, Crossover (dwa samochody na dwóch tory, które przecinają się w połowie drogi), Rally Raid (4x4 w konkurencyjnych wyścigach terenowych) oraz US CORR (wyścigi na samochody ciężarowe). Wrzuć do tego wyścigi buggy, a możesz zauważyć, że kilka z tych wydarzeń zostało omówionych w ostatniej części TOCA. Dla niektórych problemem będzie fakt, że DiRT nie trzyma się sensownych samochodów i sensownych sportów. Potrafiłem poradzić sobie z ogromnymi samochodami 4x4 Rally Raid, ale kiedy znalazłem się w wygląda na koniec działalności ciężarówki przegubowej, nawet ja zacząłem się martwić o to, co się dzieje.

Krótko mówiąc, jeśli jesteś purystą rajdowym, może to być moment, w którym możesz się wycofać. Nie chcesz nawet wiedzieć o zaskakującym wykluczeniu Skandynawii z DiRT lub odkryć, jak podejrzanie zręcznościowy stał się model obsługi. Nie. Skończysz po prostu zgrzytać zębami i zastanawiać się, dlaczego Codemasters sprzedało najbardziej lubianą na świecie serię Rally w dół rzeki w oczywistym pogoni za dolarem Yankee. Będziesz. Gwarantuję to.

Jeśli jednak możesz znieść taką zmianę – czytaj dalej. DiRT może nie być najlepszą grą rajdową w historii (purystom pozostawię dyskusję, czy to Rallisport Challenge 2, Richard Burns czy Colin McRae 4) ale jeśli możesz zostawić swoje uprzedzenia za sobą, przekonasz się, że Codemasters stworzyło coś innego i nadal jest świetnym kierowcą sam w sobie dobrze.

Powód pierwszy jest oczywisty: po prostu spójrz na wszystkie słodycze dla oczu. Wizualnie DiRT jest wszystkim, czym Forza 2 nie jest. Ma absurdalnie bujną roślinność przytorową, oszałamiająco szczegółowe modele samochodów, pomysłowe rozmycie prędkości i piękne, ciepłe, świecące oświetlenie, jak żaden inny kierowca wyścigowy. Widoki wnętrza, które faktycznie zmieniają się i gniotą, odzwierciedlając uszkodzenia samochodu, są prawdopodobnie najlepszymi, jakie kiedykolwiek widziałem. Koła nie mieszają się na torze, jak w MotorStorm firmy Sony, ale z pewnością jest wystarczająco dużo kurzu i błota, aby zadowolić każdego niedoszłego off-roadera. Spójrz na powtórki, a zdziwisz się przypadkowym szczegółem. Obserwuj uważnie, a zobaczysz, jak źdźbła trawy uginają się za samochodem. Co z tego, że cała ta dobroć ma cenę bardzo sporadycznego spowolnienia lub rozerwania? Ledwo zauważysz i nigdy nie wpływa to na grywalność.

DiRT zdobywa również duże wyniki w innym obszarze, w którym upadła Forza 2: na polach. Od brytyjskich lasów i wrzosowisk po japońskie jeziora i góry, gra jest niemal zbyt malownicza w swojej scenerii i jest kilka ekscytujących kombinacji diabelsko ciasnych zakrętów i szybkich, wąskich, pofałdowanych odcinków, po których można poruszać się po prędkość. Jeśli chodzi o emocje, nic nie dorównuje najbardziej przerażającym torom MotorStorm w Monument Valley, ale wspinaczka pod górę kręte, zakurzone szlaki Pike's Peak zbliżają się, podobnie jak karkołomny szał przez gęsto zalesiony teren Australii utwory. Na torach hiszpańskich i włoskich kuszące jest zboczenie z kursu. Czy nie chciałbyś napić się szybkiego piwa w tym zachęcającym miasteczku na wzgórzu lub popływać w szmaragdowych wodach leżących w oddali? OK, więc brakuje nam takich jak Grecja, Szwecja i Finlandia, ale nadal nie mogę wymyślić innego wyścigowiec nowej generacji – cóż, może Burnout: Revenge – który pasuje do tego pod względem widowiska i różnorodności sceneria.

Co prowadzi mnie do obsługi. Okej, okej, pomimo wszystkich twierdzeń Codemastera na temat ich nowego silnika fizyki, nie jest to coś, co można nazwać ultrarealistycznym. Po Forza 2 praktycznie każdy samochód wydaje się bardzo lekki i nadal panuje nadrzędne wrażenie, że wszystkie obracają się wokół centralnego punktu, a nie spoczywają na czterech oddzielnych kołach. Jest jednak fajnie. W wyścigach panuje ogromne poczucie prędkości i poczucie prawdziwego siedzenia w spodniach, które pozwala skupić się i obserwować każdy zakręt i zmianę nawierzchni z należytą ostrożnością. Mokre powierzchnie są szczególnie mocne; gra może nie radzić sobie z dynamicznymi warunkami pogodowymi, ale ścigać się przez niebezpieczne zjazdowe zakręty w kształcie litery S na przesiąkniętym deszczem Japońska górska droga, a wkrótce przypomnisz sobie, co Twój instruktor jazdy powiedział Ci o poślizgu i hamowaniu odległości. Ponieważ obrażenia, choć niezaprzeczalnie spektakularne, mogą być śmiertelne dla twoich szans na zwycięstwo, naprawdę nie będziesz chciał zbyt mocno uderzać w każdy znak, drzewo i barierę.

Na koniec warto również zauważyć, że dźwięk jest po prostu znakomity. Muzyka między wyścigami jest ogromnym ulepszeniem hałaśliwego amerykańskiego „rawka” Forzy, a dźwięki silnika i hałasy otoczenia są doskonale renderowane, w samochodzie lub na zewnątrz.

Podejście DiRT w stylu TOCA ma swoje mocne i słabe strony, dużą siłą jest różnorodność, a wielką słabością jest to, że nie wszystkie wydarzenia są równe. Najgorsze wydarzenia, jak można się domyślać, zaspokajają amerykańskie zamiłowanie do wielkich pojazdów – ściganie się ogromnym frachtowcem na Pike’s Peak nie jest szczególnie ekscytującym przeżyciem. Jednak większość oferowanych wydarzeń jest w rzeczywistości całkiem niezła. Nawet wyścigi buggy, jeden z najgorszych punktów zeszłorocznego TOCA Race Driver 3, to przyzwoity śmiech.

Ponadto nie musisz rywalizować w każdym wydarzeniu, jeśli nie chcesz. Główny tryb kariery obejmuje szereg wielopoziomowych wydarzeń. Zdobywanie punktów na jednym poziomie otwiera kolejne wydarzenia na tym poziomie i ostatecznie wydarzenia na wyższym poziomie. Pod warunkiem, że dobrze sobie radzisz w wydarzeniach, które lubisz najbardziej, nie ma znaczenia, czy nie zawracasz sobie głowy lub nie radzisz sobie źle w wydarzeniach, których nie lubisz. Rób zawody sportowe rajdów, jeśli chcesz, i daj sobie spokój z CORR – nadal powinieneś być w stanie robić postępy w grze. Jedynym czynnikiem, który możesz chcieć wziąć pod uwagę, są pieniądze. Potrzebujesz gotówki, aby kupić 46 pojazdów, które gra ma do zaoferowania, a ponieważ określone wydarzenia wymagają określonego typu pojazdu, możesz potrzebować więcej środków, zanim będziesz mógł przejść.

Co więcej, możesz nawet zignorować tryb kariery, jeśli wybierzesz i mieć bardziej tradycyjne doświadczenie McRae w trybie Rally Championship. Możesz przejść przez mistrzostwa w Wielkiej Brytanii, Europie, Europie i na świecie, z których każdy rzuca więcej etapów w większej liczbie krajów na swój sposób. Wciąż nie ma Finlandii, Grecji ani Szwecji, ale nadal możesz udawać, że masz dogłębne doświadczenie rajdowe. Przy tak wielu etapach do pokonania konfiguracja i naprawa uszkodzeń stają się znacznie ważniejsze niż w głównym trybie kariery, więc to szczęście, że opcje ustawień samochodu między etapami, naprawy i tuningu są zarówno kompleksowe, jak i – dzięki poręcznemu systemowi podpowiedzi w grze – łatwe do zrozumienia.

Co najważniejsze, DiRT to niezwykle satysfakcjonujące doświadczenie. Nie mówimy tylko o nowych samochodach i osiągnięciach, chociaż sukces przynosi ich wiele, z sporą gamą rzadkich i klasycznych modeli rajdowych oraz nowymi malowaniami, które można na nich umieścić. Zamiast tego nagrody pojawiają się w sposobie, w jaki gra rejestruje i analizuje twoje wysiłki, rejestrując każdą statystykę związaną z twoimi wynikami, potem wesoło przypominając ci o przejechanych kilometrach, stopach, które przeskoczyłeś i prędkościach, które osiągnąłeś na każdym etapie masa. Po zakończeniu wyścigu Twoje wyniki są natychmiast przesyłane na tablicę wyników Xbox Live, dzięki czemu Ty i cały świat możecie zobaczyć, że tracicie pozycję za NinjaGandalf247 o dziewięć tysięcy nieparzystych pozycji w dół. To może być przygnębiające, ale z pewnością daje impuls do powrotu i robienia rzeczy dobrze.

W rzeczywistości jedyną poważną fałszywą nutą jest tryb online dla wielu graczy. Podczas gdy kilka wydarzeń nadałoby się do rywalizacji w wyścigach, pozostajesz z wyborem sesji, w których możesz ścigać się w tym samym wydarzeniu jednocześnie z około 20 innymi graczami i oglądać wyniki w czasie rzeczywistym, tak jak Ty napęd. Nie jest całkowicie pozbawiony emocji, ale sprawia, że ​​czujesz się nieco oderwany od konkurencji.

Podsumowując, DiRT rozczaruje niektórych tylko dlatego, że nie jest to ultrarealistyczna symulacja rajdowa nowej generacji, na jaką mogliby mieć nadzieję. Cóż, mają rację, ale jeśli potrafisz znieść arkadową obsługę i zastrzyk amerykańskiego nastawienia, trudno będzie znaleźć bardziej wszechstronnego i ożywczego kierowcę terenowego. MotorStorm może mieć przewagę nad emocjami i wyciekami, ale DiRT wygrywa głębią i różnorodnością. Gdybym miał wybrać jednego zawodnika z ostatnich sześciu miesięcy, który miałby mnie zajmować, ten – nie MotorStorm czy Forza 2 – byłby tym.

"'Werdykt"'

DiRT jest wyraźnym odejściem od istniejącej linii McRae – i to w sposób, który sprawi, że niektórzy fani będą wściekli – jednak to tak bogato szczegółowy, pięknie wyglądający samochód terenowy, że nie pokochają go tylko najbardziej wytworni puryści to. DiRT może być brudny, ale zdecydowanie jest fajny.

Zaufany wynik