Przegląd online Metal Gear

Pomimo swoich wad, nadal nie mam wątpliwości, że Metal Gear Solid 4 to jedna z niewielu podstawowych gier na PlayStation 3. Mimo całej swojej lekko anachronicznej rozgrywki i pozornie niekończących się przerywników filmowych, jest to jedna z najbardziej fascynujących gier akcji na tej lub jakiejkolwiek innej konsoli. Kiedy jednak przyjrzeliśmy się MGS4, tak naprawdę nie mieliśmy czasu ani miejsca, aby zająć się jedną z jego najważniejszych funkcji: grą online dla wielu graczy.

Oczywiście nie jest to pierwszy raz, kiedy Metal Gear pojawił się online, „remiks” Metal Gear Solid 3 The Subsistence wprowadził podstawową koncepcję, a MGS: Portable Ops wprowadził go na PSP. Metal Gear Online jest jednak inny. Tym razem Konami nie promuje MGO jako drugorzędnego komponentu do gry jednoosobowej, ale jako pakiet startowy dla oddzielnego, ewoluująca gra akcji online, osadzona w rozpoznawalnym uniwersum Metal Gear i regularnie wspierana przez pliki do pobrania treść. Jest to próba Konami wysuwania roszczeń do terytorium podbitego przez Halo 3, Call of Duty 4 i GRAW/GRAW2.

To odważna ambicja, ale MGO ma wiele do zrobienia. Po pierwsze, opiera się na fundamentach jednego z najbardziej zaawansowanych technicznie tytułów na PS3. MGO wygląda świetnie. Modelowanie postaci i animacja są jednolicie doskonałe, różne rozdarte wojną lokacje gry są niemal przeładowane bogatymi detalami architektonicznymi i teksturami. Tylko pod względem jakości oświetlenia wyprzedza jakikolwiek pasek tytułowy GRAW2 i CoD4. Dźwięk jest używany umiejętnie, z kilkoma brutalnymi wystrzałami i precyzją, dzięki której możesz częściowo śledzić wrogów, po prostu monitorując kroki. Jako doświadczenie jest równie wciągające, jak jego rywale.

Posiada również duży wybór trybów gry. To prawda, że ​​tryby Deathmatch i Team Deathmatch nie zaskoczą nikogo, kto grał w sieciowy FPS od 1997 roku, podczas gdy Rescue to tak naprawdę po prostu Capture the Flag z kilkoma dziwnymi małymi dziwactwami. Baza to dość standardowa sprawa polegająca na przejmowaniu punktów kontrolnych, chociaż niewielki rozmiar map sprawia, że ​​jest ona szybsza i bardziej szalona niż większość. Jednak opcje Sneak i Team Sneak są poważnymi próbami przeniesienia smaku Metal Gear do sieciowej gry akcji. W Sneak jeden z graczy wciela się w Solid Snake'a (inny wciela się w swojego robota, Metal Gear Mk. II, jeśli serwer jest wystarczająco zajęty, by na to zasłużyć). Reszta graczy jest podzielona na walczące drużyny niebieskie i czerwone. Podczas gdy czerwone i niebieskie oddziały nadal zdobywają punkty za zabijanie się nawzajem, zdobywają więcej punktów za wykrycie i wyeliminowanie Solid Snake'a. Tymczasem Solid Snake jest wyposażony w kombinezon maskujący Octocamo i zdobywa punkty za ogłuszanie/zabijanie wrogów i chwytanie ich nieśmiertelników lub przytrzymywanie ich z tym samym efektem.

W międzyczasie drużyna skradania się ustawia jedną drużynę graczy wyposażonych w kombinezony stealth przeciwko innej drużynie strażników. Buty muszą albo obezwładnić wszystkich strażników, albo wyzwolić dwa znaczniki (co dziwne, gumową żabę i kaczkę) i odstawić ich do pola bramkowego. Strażnicy muszą po prostu wykryć i zabić trampki – i tak zaczyna się przyjemna gra w kotka i myszkę.

Pod innymi względami MGO składa hołd wielkim hitom w świecie akcji online, dodając wiele charakterystycznych elementów Metal Gear, aby zadowolić fanów MGS. Podobnie jak GRAW2 czy CoD4, MGO używa systemu trwałych postaci dla graczy. Najpierw wybierasz swoje umiejętności i wyposażasz swoją postać. Następnie zdobywasz doświadczenie za zabójstwa, przejęcia i zwycięstwa drużynowe, a ostatecznie gromadzisz wystarczającą ilość doświadczenia, aby awansować. Awansuj na wyższy poziom, a dodatkowo podnosisz swoje umiejętności, dając przewagę w postaci szybkości, celności lub wykorzystania konkretnych gadżetów lub broni.

W międzyczasie broń i przedmioty obejmują pełną gamę sprzętu wojskowego, który znasz z gier dla jednego gracza Metal Gear, ale także zostawiasz miejsce dla takich faworytów Solid Snake, jak kartonowe pudełko i dziewczęcy magazyn – który ma taki sam wpływ na innych graczy, jak na patrolujących strażników na głównej gra. Sprytnie MGO zawiera również system SOP, który jest tak kluczowym punktem fabuły w MGS4. Pozdrów kolegę z drużyny, naciskając trójkątny przycisk, a połączysz się za pomocą nanomaszyn osadzonych w twoich ciałach. Twoi sojusznicy powiązani z SOP stają się widoczni przez ściany, a także możesz zobaczyć Solid Snake'a, jeśli jest w ich polu widzenia. Używany właściwie, SOP odgrywa ważną rolę w wygrywaniu gier zespołowych. Ponadto punkty Drebin przechodzą z gry dla jednego gracza, zasadniczo wpływając na to, jaką broń możesz sobie pozwolić na załadowanie na początku każdej rundy. Podobnie jak w starym dobrym Counter-Strike, im lepiej zrobisz, tym więcej będziesz mieć DP, a więc tym większą będziesz miał szansę na lepsze wyniki w następnej rundzie.

Teraz Konami najwyraźniej poświęciło dużo czasu i wysiłku, najpierw zaprojektowanie gry i jej map, a następnie ulepszenie obu. Mapy są dość małe – w końcu MGO obsługuje tylko 16 graczy – ale są pełne zaułków, tajnych przejść, kryjówek na dachach, przestrzeni do czołgania się, okien do przetoczenia i innych gadżetów. Musisz także pokochać niektóre z bardziej zabawnych elementów, takich jak katapulta, która rzuca graczy z dachu na dach na mapie Urban Ultimatum.

Niestety, nie zawsze się to zgadza, a częściowo wynika to ze sposobu, w jaki ludzie ogólnie grają w tę grę, a częściowo ze sposobu, w jaki się ona obsługuje. Nic dziwnego, że MGO używa tego samego systemu sterowania co MGS4. Zostało to zaprojektowane z myślą o ukrywaniu się, starannie przemyślanej, taktycznej odmianie strzelaniny i bliskim zanurzeniu gracza, a kiedy robisz te rzeczy, jak w naprawdę dobrej grze w trybach skradania się lub skradania drużynowego, wszystko działa błyszcząco. Problem polega na tym, że przez większość czasu wszyscy grają w MGO tak, jak w jakąkolwiek inną grę akcji online. Kiedy grasz w ten sposób, gdy wszyscy ścigają się, wysadzając wszystkich, system sterowania zaczyna się rozpadać. Czujesz się powoli. Nie możesz odwrócić się wystarczająco szybko, aby kogoś zastrzelić, zanim wysadzą cię do królestwa. Możesz łatwo namierzyć, ale celowanie jest uciążliwe. W rzeczywistości nie jest niczym niezwykłym, gdy dwóch graczy złapanych w pojedynek ściga się szaleńczo wokół siebie w desperacka próba narysowania koralika, a następnie uciekanie się do walki wręcz – co jest równie wybredne – tylko po to, by… zabić. To nie jest wyłącznik gier, a nawet granie w tych warunkach MGO to świetna zabawa, ale ma negatywny wpływ.

Tryb skradania się ma swoje własne problemy. O ile nie jesteś superlatywnym graczem, gra jako Snake jest o wiele mniej przyjemna, niż myślisz. Idź za nieśmiertelnikami, a regularnie będziesz mordowany przez dwie rywalizujące drużyny. W międzyczasie zakradnij się w cichych miejscach na mapie, a będziesz miał dłuższą grę, ale także dość nudną. Prawdopodobnie facet grający w Metal Gear Mk. Ja się lepiej bawią – przynajmniej mogą podbiec do wrogów i zaatakować z paralizatorem, a następnie szybko uciekaj, podczas gdy zirytowany wróg bezskutecznie próbuje narysować koralik im.

Mimo to, gdy wszystko się łączy, jest świetnie – gdy gra zespołowa na mapie bazowej przynosi korzyści lub gdy misja Drużynowego skradania się zapewnia serię satysfakcjonujących zabójstw z ukrycia z rzędu. Jedyną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że MGO nie jest najłatwiejszą grą. Konami sprytnie podzieliło dostępne gry na poczekalnie, z wyraźnie zaznaczonymi konkretnymi poczekalniami skierowanymi do początkujących graczy i wyraźnie zaznaczonym średnim poziomem graczy na każdym serwerze. Otrzymasz nawet ostrzeżenie, gdy spróbujesz dołączyć do serwera, na którym gracze są ogólnie bardziej doświadczeni niż ty. Mimo wszystko jest to gra, która jest mocno obciążona tymi z większym doświadczeniem i większymi umiejętnościami, i możesz łatwo spędzić przygnębiającą godzinę lub dwa zostaną zniszczone tak bardzo, że na koniec gry nie otrzymasz żadnego wyniku – a zatem nie ma szans na awans i podbicie swojego statystyki.

To będzie trudne dla nowych graczy, ale rzeczą, która naprawdę zniechęca mnie do MGO bardziej niż cokolwiek innego, jest ogólna jakość – lub brak – ogólnego doświadczenia gracza. Po pierwsze, posiadanie konta PSN nie wystarczy; musisz zarejestrować się zarówno w ogólnej usłudze gier Konami, jak i w samym programie MGO. Wtedy być może będziesz musiał czekać dłużej na pobranie łatki, a nawet wtedy możesz cierpieć z powodu różnych problemów z logowaniem lub serwerem. Pierwotnie planowałem przyjrzeć się pierwszemu dodatkowi, Gene Expansion, w ramach tej recenzji, ale za każdym razem, gdy próbuję pobrać rzecz z wbudowanego sklepu Metal Gear, przez który jest zamknięty konserwacja. A ci z was, którzy współdzielą PS3, nie będą zadowoleni, gdy dowiedzą się, że ograniczacie się do jednej postaci na konsolę, a nie na konto PSN. Jeśli chcesz, aby druga postać lub ktoś inny w domu chciał mieć własną, będziesz musiał zdobyć dodatkowe miejsce na postać lub pakiet rozszerzeń, który jest do niego dołączony.

MGO niewątpliwie ma potencjał. To solidna gra akcji online, tryby Team Sneak i Sneak mają wiele obietnic i im więcej Konami może dotknąć miłości ludzie czują się do serii, dodając znajome postacie lub środowiska za pomocą rozszerzeń do pobrania, tym silniejsza będzie być. Mimo to trudno nie odczuć lekkiego rozczarowania. MGO jest dobre, ale każdy, kto oczekuje tak wspaniałego doświadczenia online, jak Halo 3 lub CoD4 – lub Splinter Cell: Double Agent, jeśli chcesz mieć inny punkt porównania – jeszcze go tutaj nie znajdzie. Ten werdykt może nie obowiązywać wiecznie, ale na razie jest to dobry sposób na wyciśnięcie większej wartości z MGS4, jeśli go masz, nie jest to powód, aby go kupować, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś.

"'Werdykt"'

MGO jest najsilniejsze, gdy obejmuje akcję z podkradaniem się z serii, a najsłabsze, gdy jego sterowanie schodzi z bardziej konwencjonalnej strzelaniny w trybach Deathmatch i przejmowania bazy. Dobry, ale nie na tyle wyjątkowy, by wyciągać graczy z CoD4.

Zaufany wynik