Sony Walkman NWZ-S639F 16GB Recenzja

Kilka tygodni temu przyjrzałem się modelowi średniej klasy w zaktualizowanej ofercie Walkmanów firmy Sony: NWZ-E436F. To był świetny mały odtwarzacz, szczycący się doskonałą jakością dźwięku i dostępnym w bardzo agresywnej cenie, ale – tak jak lubiłem – nie mogłem się zmusić do rozdania nagród. Może to było nieco szarpane odtwarzanie wideo, może to była ograniczona pojemność 4 GB, ale mały odtwarzacz Sony nie zrobił wystarczająco dużo, aby zostawić konkurencję w kurzu. To jednak sprawiło, że poczułem się głodny, aby zobaczyć nowy model z serii premium S: NWZ-S639F, na który dzisiaj patrzymy.

Sony zrobiło wiele z faktu, że jest to najcieńszy Walkman w historii, ale dla mnie wielka niespodzianka jak bardzo ten model z serii S był podobny do serii E, której słuchałem tylko tydzień lub więcej temu. W rzeczywistości S639F jest o 2,1 mm mniej szeroki, 4,6 mm mniejszy i zaledwie 1 mm cieńszy, z tym samym 2-calowym ekranem i takim samym układem sterowania, jak jego tańszy rodzeństwo. Hura! Szczerze mówiąc, seria E wydawała się bardzo lekka w kieszeni, a ta jest praktycznie niezauważalna.

Opatentowane złącze USB (boo) i gniazdo słuchawkowe znajdują się w tym samym miejscu na dole urządzenia, a jedyne inne główna różnica fizyczna polega na tym, że tam, gdzie seria E była w całości z matowego i błyszczącego plastiku, seria S jest solidna, wytrzymała aluminium. Projekt Sony wciąż wydaje się odrobinę mniej inspirowany niż Apple, ale nie można go winić pod względem przydatności do celu.

Mam podobne odczucia co do interfejsu, który ponownie wydaje się przeniesiony hurtowo z E436F. Czy Sony ma coś, co pasuje do CoverFlow lub sterowanej akcelerometrem orientacji ekranu Nano? Nie, ale ma funkcjonalny GUI, w którym każda opcja jest prawie tam, gdzie się tego spodziewasz. S639F działa dobrze jedną ręką, a opcje przeglądania oparte głównie na listach, z miniaturami okładek albumów, ułatwiają śledzenie ścieżki audio lub wideo, której szukasz.

Kop jednak trochę głębiej, a S639F ma kilka całkiem interesujących sztuczek do wypróbowania. Nagłówek to SensMe. Funkcja ta analizuje muzykę na odtwarzaczu Walkman i sortuje muzykę na 11 kanałów tematycznych w oparciu o tempo, rytm i ogólny „nastrój” muzyki. Zajmuje to trochę czasu (w moim przypadku niecałe 30 minut na 472 utwory), ale wyniki są tego warte.

Możesz przeskakiwać z Energetic (obecnie grający „You can Make Him Like You” The Hold Steady) do Pop Ballada (teraz to „Nocturn” z Aerial Kate Bush) to Relax (o cholera, „Stairway to Heaven?”) w sekundy. Jasne, jak widać, nie zawsze jest dobrze, ale to trochę tak, jakby ktoś tworzył listy odtwarzania, które pasują do nastroju, w którym się znajdujesz. Otrzymujesz niespodziankę trybu losowego bez zbyt wielu dziwnych utworów wkradających się, by zepsuć klimat.

Do tego dochodzi funkcja Intelligent Shuffle, która łączy zwykłą funkcję Shuffle z tasowaniem Time Machine, która wybiera rok, dowolny rok i zasypuje Cię utworami z niego. Nie widzę wielu osób, które używają ich zbyt często, chociaż czasami Time Machine dostrzega czynnik nostalgii. Och, 1997… Pamiętam, jakby to było wczoraj….

Pod względem ekranu S639F wydaje się podobny, jeśli nie identyczny, z modelem serii E, z jasnym, pięknie wyraźnym wyświetlaczem 2 cale 320×240. Dobrą wiadomością jest to, że wydajność wideo jest lepsza, a wysokiej klasy Walkman odtwarza zwiastun „Transportera 3” i „Top Gear” z zeszłej nocy z dużą ilością szczegółów i nie zacina się. Nadal nie chciałbym oglądać całego programu na tak małym ekranie, ale jest to mniej więcej tak dobre, jak odtwarzanie wideo na bardzo kompaktowym odtwarzaczu.

Co ciekawe, Sony obecnie wstępnie ładuje S639F wybranymi materiałami wideo, jakby chciał to udowodnić. Osobiście mógłbym obejść się bez filmów The Ting Tings i Sandi Thom, ale jeśli takie rzeczy unoszą twoją łódź, myślę, że to miły dodatek.

Teraz ważna część. E435F był odtwarzaczem o mocnym brzmieniu. S639F jest jeszcze lepszy. Pomaga to, że Sony faktycznie łączy odtwarzacz z przyzwoitą parą słuchawek izolujących hałas, MDR-EX082, które zapewniają mięsistą, ale wyraźnie zdefiniowaną scenę dźwiękową z ładnym, zwartym basem. Przy domyślnych ustawieniach EQ kombinacja jest najsilniejsza na materiale poppier. „LoveStoned” z FutureLove/SexSounds Justina Timberlake'a brzmi po prostu fantastycznie, z każdym uderzeniem i kliknięciem rytmiczny utwór uderzający Cię w uszy, podczas gdy warstwy wokalu, syntezatora i czystej gitary zapewniają im przyzwoity trening.

To powiedziawszy, S639F nie garbi się w innych obszarach. Jeśli chcesz funky grunge'owego brzmienia trzeciego albumu Audioslave, Revelations, to Sony może wycisnąć ze stylem ciepłą, chrupiącą gitarę rytmiczną i zawodzące wokale. Jeśli chcesz pozbawione głosu gitary i falsetowe wokale w „Blindslided” Bon Ivera, Sony daje im przestrzeń do oddychania i ujawniania drobnych szczegółów dźwiękowych, których niektórzy mniejsi gracze mają tendencję do przeoczenia. Być może słuchawki nie mają subtelności ani zasięgu, aby oddać pełną sprawiedliwość preludium z „Tristana i Izoldy” Wagnera, ale wyjście z pewnością nie jest okropne. Gdybyś słyszał iPoda z zapasowymi słuchawkami, który próbował to samo wyzwanie, przekonałbyś się, że naprawdę nie ma porównania.

Podłączając moje słuchawki Denon, S639F robi jeszcze większe wrażenie. Nadal masz mocny bas i wyrazistość, ale dźwięk ma nieco bardziej treściwy i zaokrąglony ton. Każda nuta fortepianu w „Wariacjach Goldbergowskich” Bacha rozbrzmiewa z czystą precyzją. Posłuchaj duetu John Legend/Corinne Bailey Rae z „Where is the Love” z pierwszego albumu Live in Philadelphia, a praktycznie możesz być w audytorium wokale, bas i instrumenty dęte leżą idealnie na swoim miejscu, a perkusja przebija się z krawędzi sceny dźwiękowej.

„LoveStoned” brzmi niesamowicie. Zwykle jest to utwór, którego słucham w celach testowych, a nie dla przyjemności, ale w tym zestawie Sony/Denon to po prostu sprawia, że ​​chce się wstać i iść po gorącą laskę na parkiecie. Albo przynajmniej wyobraź sobie, że robisz takie rzeczy, kiedy i tak rozkoszujesz się filiżanką przed snem.

Normalnie unikam trybów ulepszeń wbudowanych w odtwarzacze, ale S639F ma tutaj interesującą innowację: te ulepszenia faktycznie mogą sprawić, że dźwięk będzie brzmieć lepiej! To prawda, że ​​tryby dźwięku przestrzennego VPT to zabawne, ale ostatecznie bezużyteczne efekty pogłosowe, które znamy i których nie lubimy za bardzo, ale Funkcje DSEE Sound Enhance i Clear Stereo mają pozytywny wpływ na dynamikę utworu i poszerzają scena dźwiękowa. Zwykle próbuję tych rzeczy, a potem szybko je wyłączam. Tutaj właściwie je zostawiłem.

Żywotność baterii była prawdziwą siłą dla E436F, podobnie jak S639F. Zostawiłem go na noc, a bateria rozładowała się, używając technicznego terminu, odrobinę. Sony cytuje 40 godzin muzyki lub 10 godzin wideo i w tej chwili nie mam powodów, by w to wątpić.

S639F nie jest najlepiej brzmiącym odtwarzaczem MP3, jaki kiedykolwiek słyszałem, ale z pewnością jest lepszy niż jakikolwiek inny odtwarzacz Apple, którego słuchałem i podejrzewam, że jest to ważne dla Sony. Połączmy doskonałą jakość dźwięku, doskonałe słuchawki w zestawie i wartość – 16 GB za niewiele więcej niż 8GB iPod Nano – a każdy, kto ceni muzykę ponad styl, byłby szalony, kupując odtwarzacz Apple.

Audiofilom nadal lepiej będzie służył odtwarzacz firmy Cowon czy iRiver, który obsługuje APE, FLAC i Ogg Vorbis, czego Sony nie ma, a i tak bez wątpienia będzie miał własne słuchawki. Jednak pod koniec dnia S639F to doskonały zakup dla przeciętnego miłośnika muzyki. Jeśli nie mogłem się zmusić do polecenia E436F, tym razem jest to łatwe. To doskonały odtwarzacz, którego z przyjemnością będę posiadał i sam używał.

"'Werdykt"'

Podczas gdy najbardziej wymagający audiofile mogą zrobić coś lepszego, Walkman z serii S ma przewagę nad Nano firmy Apple, jeśli chodzi o jakość dźwięku i wartość. Kompaktowe odtwarzacze nie są dużo lepsze niż to.

Zaufany wynik