Humax LGB-32DST 32-calowy przegląd telewizora LCD

Zwykle, gdy masz 32-calowy telewizor za jedyne 390 funtów, mówisz o jakimś bezimiennym modelu, który możesz odebrać z półek lokalnego supermarketu. Ale dziś ta marna suma może wpakować Ci LGB-32DST od Humax, marki, która choć nie jest premium, z pewnością jest ogólnie uważa się, że znajdują się na nieco wyższym poziomie niż Bushes, Goodmans, Prolines i Ferguson z AV świat. Mamy więc nadzieję, że 32DST okaże się tak wielką okazją, jak się początkowo wydaje.

Trzeba powiedzieć, że wygląda raczej na swoje pieniądze. Jego matowa czarna deska rozdzielcza przesunięta przez niewyraźnie metaliczny metalowy pasek i zewnętrzne wykończenie wygląda plastycznie, a tył zestawu znajduje się po grubej stronie.

Połączenia 32DST są w pewnym sensie rozczarowujące, ponieważ zawierają tylko dwa HDMI, gdy lubimy znaleźć trzy w dzisiejszych czasach. Rzeczywistość jest jednak taka, że ​​sytuacja z dwoma HDMI jest prawie równa kursowi w cenie Humax 32DST. I masz przynajmniej całkiem rozsądny akompaniament w postaci wymaganego portu wideo komponentowego, gniazda D-sub PC i cyfrowego wyjścia audio – między innymi.

Jednak nie tylko liczba HDMI jest nieco rozczarowująca. Jest to również fakt, że są one w specyfikacji v1.2, a nie v1.3, co oznacza, że ​​nie radzą sobie z takimi funkcjami specyficznymi dla 1.3, jak automatyczna synchronizacja ust i, co ważniejsze, Deep Color. Co więcej, wydaje się, że nie są w stanie przyjmować kanałów 1080p/24, które większość odtwarzaczy Blu-ray lubi produkować jako preferowaną opcję w dzisiejszych czasach. W rzeczywistości nie wydają się być w stanie pobierać źródeł 1080p o dowolnej liczbie klatek na sekundę.

Na większym telewizorze byłoby to poważne przestępstwo. Ale domyślamy się, że możemy z tym żyć na 32-calowym telewizorze, gdzie dodatkową finezję 1080p/24 i tak jest trudniej docenić. Warto również wziąć pod uwagę, że gdyby tak budżetowy telewizor próbował obsługiwać sygnały progresywne, a zwłaszcza kanały 24 Hz, mogłoby to doprowadzić do królewskiego bałaganu. Być może więc decyzja 32DST o osiągnięciu szczytu w odtwarzaniu 1080i jest jedynie działaniem telewizora przygotowanego do zaakceptowania jego ograniczeń.

Konieczne jest również podkreślenie, że 32DST nie jest telewizorem Full HD, a zamiast tego oferuje natywną rozdzielczość 1366 x 768 pikseli. Można się tego spodziewać tylko po tak tanim zestawie i oczywiście sprawia, że ​​kompatybilność z 1080p/24 jest mniejszym problemem, ponieważ będzie musiało być skalowanie obrazu, aby przetłumaczyć źródło 1080-liniowe na 768 linii pikseli telewizora W każdym razie.

Humax twierdzi, że współczynnik kontrastu wynosi 1000:1 dla 32DST – nie jest to jeden z najwyższych w okolicy. Jednak w ruchu typowym dla rynku LCD ta „rodzima” liczba może zostać zwiększona (do nieokreślonego poziomu) o dynamiczny układ podświetlenia, który dostosowuje jasność obrazu zgodnie z oceną obrazu treść. Podobnie jak w przypadku, im ciemniejsza zawartość obrazu, tym niższe wyjście podświetlenia, aby poprawić reakcję poziomu czerni. Możesz również dostosować podświetlenie do jednego z trzech „ręcznych” poziomów, jeśli nie masz ochoty na ustawienie automatyczne – jest to ważny akcent z powodów, do których przejdziemy później.

Dość uporządkowane menu ekranowe 32DST mają jedną lub dwie zaskakujące sztuczki w rękawie, biorąc pod uwagę jego cenę. Możesz na przykład wywołać funkcje obrazu w obrazie i dostosować sposób, w jaki zestaw dostarcza odcienie skóry. Dodatkowo istnieje wielopoziomowa redukcja szumów i SRS TruSurround XT, aby zapewnić efekt dźwięku pseudo przestrzennego przy użyciu tylko głośników telewizora.

Nie żeby te głośniki były naprawdę za bardzo. Jasne, mogą być głośne, ale dźwięk, który produkują, jest raczej zamulony i niewyraźny – a przynajmniej jest kiedy dzieje się coś naprawdę hałaśliwego, na przykład w każdej chwili na Blu-rayu „Con Powietrze". Bas nie brzmi naturalnie, a w strefie wysokich tonów nie ma poczucia precyzji.

Na szczęście 32DST odniósł większy sukces dzięki swoim zdjęciom. Na przykład w przypadku źródeł HD obraz jest znacznie ostrzejszy, niż można by się spodziewać, biorąc pod uwagę rozdzielczość zestawu 1366 x 768 i niską cenę. Niewiele jest ogólnej miękkości i braku szczegółów, które dotykają wielu rywali oferujących obniżki cen, a co więcej, nie ma tak dużego rozmycia ruchu LCD, z jakim można by się spodziewać.

Jest coś miłego i bezpośredniego – z braku lepszego słowa – o prezentacji HD 32DST także, bez poczucia, że ​​między tobą a tym, kim jesteś, rzuca się żadna indukowana przetwarzaniem oglądanie. Dodatkowo jest solidne połączenie dynamiki i naturalizmu tonalnego w kolorach 32DST z materiałem HD.

Biorąc pod uwagę dość mało spektakularne twierdzenia o współczynniku kontrastu, tymczasem byłem mile zaskoczony tym, jak mało znajomego szarego zachmurzenia pokazuje 32DST, kiedy próbując przedstawić mroczne sekwencje, takie jak powrót Todda do Londynu na początku przesiąkniętej krwią wersji Tima Burtona „Sweeney Todd: Demoniczny fryzjer floty Ulica".

W tym momencie normalnie oczekiwałbym, że będę musiał walić o tym, jak bardzo jakość obrazu budżetowego Humaxa spada przy standardowej rozdzielczości. Ale w rzeczywistości, chociaż z pewnością jest niewielki wzrost rozmycia ruchu i oczywiście mniej szczegółów w dowód, obraz nie jest tak zaszumiony i niewyraźny, jak w przypadku niektórych, ba, wielu innych (zwłaszcza budżetowych) telewizorów LCD widzieliśmy.

Podoba mi się również sposób, w jaki można oglądać 32DST pod naprawdę dość ostrym kątem przed kontrastem i kolorem reakcja zaczyna spadać w dużym stopniu – wciąż widzimy, że niektóre dość drogie telewizory nadal z tym borykają się problem.

Jednak nie zaczynaj wierzyć, że 32DST dostarczył jakiegoś cudu wydajności obrazu budżetowego. Jego zdjęcia z całą pewnością mają swoje wady.

Na przykład, chociaż jego obrazy są wolne od niektórych typowych rodzajów szumu, mają również ciekawy talent polegający na nieznacznym uwydatnianiu cyfrowego szumu blokującego MPEG – nawet podczas oglądania niektórych źródeł HD. Utrzymanie dość niskiego poziomu jasności i kontrastu pomaga, ale z pewnością nie rozwiązuje całkowicie problemu.

Innym problemem jest to, że chociaż odcienie kolorów są generalnie dość naturalne, czasami są też dość jawne dowód pasm kolorów, gdzie subtelne połączenia kolorów pojawiają się jako seria pasków, a nie jako całkowicie gładkie przejścia. Wynika to z kombinacji stosunkowo niskiej liczby pikseli na ekranie (w porównaniu z zestawami Full HD) i, co mniej wybaczalne, prostego braku mocy przetwarzania kolorów.

Mam też kilka problemów z obsługą poziomu czerni w 32DST. Po pierwsze, chociaż ciemne sceny z pewnością wyglądają na ciemne, ta ciemność wygląda na wymuszoną dotykiem. Innymi słowy, widać bardzo mało szczegółów w cieniu, co powoduje, że ciemne sceny mogą wyglądać na nieco puste i płaskie.

Ponadto, jeśli używasz trybu podświetlenia „Auto”, który na papierze powinien zapewniać najefektywniejszy kontrast w całym filmie lub program telewizyjny, ekran czasami dostosowuje jasność tak gorączkowo, że obraz wydaje się prawie migotać.

"'Werdykt"'

Czy Humax LGB-32DST wyznacza nowe standardy jakości obrazu i dźwięku? Oczywiście nie. Ale czy mimo to działa znacznie lepiej, niż można by się spodziewać po 32-calowym telewizorze, który kosztuje na południe od 400 funtów? Zdecydowanie.

Zaufany wynik