Recenzja notebooka do rozrywki HP Pavilion HDX9095EA

Tutaj w TrustedReviews zawsze chcemy zobaczyć naprawdę interesujące produkty. Kiedy więc ten 20,1in behemot po raz pierwszy zwrócił naszą uwagę z powrotem w majuwystarczy powiedzieć, że wzbudziło to naszą ciekawość. Wtedy krążyły pogłoski, że jest to wypad do przestrzeni gier, jednak te twierdzenia okazały się błędne i efektem końcowym jest duży i nietypowo zaprojektowany zamiennik komputera stacjonarnego z naciskiem na rozrywkę i multimedia.

Rzeczywiście, to niezwykły projekt jest pierwszym, który przyciąga, a zespoły projektowe HP z pewnością na nich zarabiają Płać za późno, konsekwentnie tworząc przyciągające wzrok, nowoczesne i eleganckie komputery stacjonarne i zeszyty. HDX jest tylko kolejnym tego przykładem, z dużą 7,05 kg obudową, która wygląda zaskakująco elegancko dzięki połączeniu kilku przyjemnych linii i błyszczącego czarno-srebrnego wykończenia. Na zewnątrz znajduje się również elegancki nadruk inspirowany „Smokiem”, cecha, którą widzieliśmy wcześniej z HP Pavilion dv2560ea.

Pierwszą rzeczą, którą prawdopodobnie zauważysz, jest jednak ekran i jego niezwykły zawias – a raczej jego dwa zawiasy, ponieważ takie ma. Jeden to zwykły zawias przymocowany do podstawy, a drugi obraca się od środka ekranu. To genialny pomysł i, co ważne, został zrealizowany niemal do perfekcji.

Podczas otwierania pokrywy ekran pozostaje mocno na swoim miejscu, aż osiągnie granicę pierwszego zawiasu, a dopiero wtedy odblokowuje się drugi zawias, umożliwiając przesunięcie ekranu na miejsce. Może to brzmieć raczej przyziemnie w samych słowach, ale uwierz mi, że jest pięknie zaprojektowany, a drugi zawias pomaga stworzyć znacznie bardziej naturalną i komfortową pozycję oglądania.

W rezultacie siedzenie przed HDX bardziej przypomina siedzenie przed monitorem biurkowym, co biorąc pod uwagę jego status jako zamiennika komputera stacjonarnego, nie jest niczym złym. Oczywiście rozmiar fizyczny również pomaga w tym zakresie, ponieważ wyświetlacz 20,1 ma rozdzielczość natywną 1680x x 1050, podobnie jak wyświetlacz stacjonarny. To nie przypadek, ponieważ panel LCD zastosowany w HDX jest bez wątpienia panelem monitora biurkowego, a nie przeznaczonym do notebooka.

Nie stanowi to problemu samo w sobie, ponieważ jest to całkiem niezły panel, zapewniający ładne kolory, dobry kontrast i płynny ruch. Jednakże, ponieważ HDX jest wyposażony w napęd HD DVD, natywna rozdzielczość mieści się nieprzyjemnie między 720p (1280 x 720) a pełnym 1080p. Biorąc pod uwagę, że notebooki takie jak Qosmio G40-10E są dostarczane z, choć mniejszymi, wyświetlaczami 1920 x 1200, 1680 x 1050 HDX wydaje się rozczarowujące. Jest to temat, który wywołał spore polemiki w urzędzie, niektórzy uważają go za poważny problem, podczas gdy inni akceptują kompromis. Jest to problem, do którego wrócę później, ale do tego czasu przyjrzyjmy się bliżej podwoziu jako całości.

W innych miejscach na HDX jest mnóstwo miłych akcentów. Weźmy na przykład gładzik, który jest zgrabnie zintegrowany z powierzchnią notebooka i jest obramowany małymi wgłębieniami i lekkim zagłębieniem w dół. Jest to piękny estetyczny akcent i świetnie się z niego korzysta, podobnie jak pilot multimedialny, który znajduje się w obudowie po lewej stronie klawiatury.

Jeśli pilot nie odpowiada Twoim potrzebom, HP nazywa „konsolą multimedialną”, ogólną nazwą zbioru elementów sterujących multimediami wrażliwymi na dotyk tuż nad klawiaturą. Obejmują one prawie wszystko, czego możesz potrzebować, w tym skróty do oprogramowania multimedialnego QuickPlay HP, elementy sterujące odtwarzaniem, regulację głośności, a nawet kontrolę poziomu tonów niskich i wysokich. Jest nawet czytnik linii papilarnych, który zawsze jest mile widzianym dodatkiem.

Kopiąc trochę głębiej, HDX9095EA jest zasilany przez procesor Intel Core 2 Duo T7500, który ma taktowanie 2,2 GHz, 4 MB pamięci podręcznej L2 i magistralę FSB 800 MHz. Jest to wspierane przez obowiązkową pamięć RAM DDR2 o pojemności 2 GB 667 MHz, a łączna pojemność pamięci wynosi 400 GB dzięki dwóm dyskom SATA o pojemności 4200 obr./min i pojemności 200 GB. Prawdę mówiąc, fajnie byłoby zobaczyć tam szybsze dyski, ale masz dużo miejsca, więc jest to akceptowalny kompromis.

Jak wspomniano wcześniej, jest też napęd HD DVD, ale nie ma możliwości nagrywania, jak w Qosmio. W związku z tym będziesz musiał zadowolić się dwuwarstwową obsługą DVD+/-RW, która powinna wystarczyć dla potrzeb większości ludzi. Dodatkowym atutem multimediów jest hybrydowy tuner DVB-T i analogowy tuner telewizyjny, a przewidywalnie pod ręką jest port HDMI do podłączenia tego wszystkiego do telewizora. Łączność sieciowa jest dobra, choć nie idealna. Nie ma Gigabit Ethernet, tylko 10/100, ale umożliwia to Intel 4965AGN Draft-N Wi-Fi, podobnie jak Bluetooth 2.0 z EDR (Enhanced Data Rate).

Grafika pochodzi z ATI Mobility Radeon HD 2600 XT, z 256 MB dedykowanej pamięci wideo do połączenia. To jest karta DX10, chociaż jest to część ze średniej półki, więc nie oczekujcie niesamowitej wydajności – wymagane są kompromisy. Mimo to pod tym względem natywna rozdzielczość 1680 x 1050 jest dość wybaczająca, więc będziesz w stanie przesunąć efekty dalej niż w przypadku wyświetlacza 1920 x 1200.

Inne funkcje obejmują kamerę 1,3 megapiksela, która znajduje się tuż nad wyświetlaczem i jest otoczona zintegrowanymi mikrofonami po obu stronach. Pochwała należy się również zintegrowanym głośnikom, z czterema skierowanymi do przodu przetwornikami i subwooferem Bass Reflex pod notebookiem. Chociaż nie są tak dobre, jak te w Qosmio, są jednak powyżej średniej, wytwarzając przyzwoite wzloty i dołki, ciepłą średnicę i przekonujący krajobraz dźwiękowy. Jeśli trzeba krytykować, to brak Dolby Home Theatre, który pojawił się w Qosmio i jest dość atrakcyjnym zestawem technologii dla notebooka z pretensjami do multimediów.

Nie można jednak nic zarzucić łączności. Począwszy od tyłu znajdziesz wejścia i wyjścia audio 3,5 mm, z wejściem RF dla tunera telewizyjnego i towarzyszącym mu wyjściem S-Video. Istnieją również oddzielne złącza audio, umożliwiające podłączenie głośników bocznych, tylnych, dodatkowych i przednich bezpośrednio do notebooka.

Następnie po lewej stronie znajduje się duży wybór połączeń z dwoma portami USB, portem Ethernet, portem rozszerzeń dla własnych rozwiązań dokowania HP, D-Sub, HDMI, e-SATA i 4-pinowym portem FireWire. Następny jest czytnik kart pamięci 5 w 1, który obsługuje formaty SD, MMC, Memory Stick/MS Pro i xD, a także gniazdo ExpressCard 54 mm.

Z przodu znajdują się dodatkowe złącza audio dla łatwego dostępu, z wejściem mikrofonowym, dwoma wyjściami słuchawkowymi i odbiornikiem podczerwieni dla pilota. Po prawej stronie znajdują się kolejne dwa porty USB, a reszta miejsca zajmuje napęd HD DVD. Dla osób dbających o bezpieczeństwo znajduje się również gniazdo zamka, które znajduje się z tyłu.

Patrząc na wstępnie zainstalowane oprogramowanie, HP znalazł dobrą równowagę między dodawaniem wartości bez przekształcania systemu w miasto typu bloatware. Standardowo otrzymujesz Works 8.0, a także wszystkie zwykłe elementy, które otrzymujesz w systemie Windows Vista Home Premium, w tym Media Center.

Do authoringu DVD otrzymujesz Roxio Creator Suite, a HP zawiera własny wybór programów, w tym zaskakująco porządne oprogramowanie QuickPlay, które daje szybki dostęp do różnych funkcji, takich jak odtwarzanie HD DVD, a nawet ulubione Gry. Dostępna jest również wersja próbna Norton Internet Security, ale możesz z łatwością wybrać dowolną liczbę bezpłatnych rozwiązań, takich jak AVG lub Avast.

Do testów wydajności musieliśmy zmienić nasze zwykłe testy, ponieważ system odmawiał uruchomienia PC Mark 05, prawdopodobnie z powodu jakiegoś niezidentyfikowanego konfliktu oprogramowania. Jednak nie napotkaliśmy takich problemów z naszymi własnymi testami 2D, a także przeprowadziliśmy testy gier w natywnej rozdzielczości, aby ocenić możliwości w grach.

Biorąc pod uwagę bogatą specyfikację tego modelu, osiągi 2D były doskonałe. Szybko przeszedł przez testy Photoshop Elements i VirtualDub, podczas gdy w ogólnym użyciu był zgryźliwy i łatwo radził sobie z żonglowaniem wieloma zadaniami. Odtwarzanie treści wideo w wysokiej rozdzielczości również było prawie bezbłędne, bez znaczących problemów z gubieniem klatek lub rozrywaniem.

Przechodząc do gier, należy przyjąć, że nie będzie można uruchomić nowszych gier przy najwyższych ustawieniach, jednak ogólnie wydajność jest wystarczająco wysoka. Przy natywnej rozdzielczości 1680 x 1050 HD9095EA radził sobie z dużą liczbą klatek na sekundę w obu Counter-Strike: Source i Call of Duty 2, z włączonym antyaliasingiem i ustawieniami detali i tekstur na ich najwyższy. To całkiem niezły wysiłek i chociaż żadna z tych gier nie obsługuje DX10, doświadczenie pokazuje, że będzie mógł grać w gry DX10, o ile zechcesz pójść na pewne kompromisy w szczegółach i efekty.

Ogólnie rzecz biorąc, wydajność jest doskonała i naprawdę można ją uznać za jakość zastępującą komputer stacjonarny. Oczywiście nie jest to jednak tanie i pod wieloma względami HDX ma nabyty gust pod względem wielkości. Jednak za tę cenę otrzymujesz dobrą wydajność, funkcje i doskonały design, z których ten ostatni jest rzadkim i cennym towarem. Wiele notebooków zapewni podobną wydajność i funkcje po niższej cenie, ale będą one niewiele więcej niż rozczarowującą, ogólną płytą z tworzywa sztucznego. Z HDX nigdy nie doświadczysz takiego żalu.

Rzeczywiście, jedyny żal, który prawdopodobnie będziesz mieć, to ten, o którym wspomniałem wcześniej; mianowicie brak wyświetlacza obsługującego 1080p. Dla niektórych może to okazać się zerwaniem umowy, jednak jest to jedyna poważna krytyka, jaką możesz wygłosić, a ogólnie HDX jest praktycznie bezkonkurencyjny. Ostatecznie sprowadza się to do kwestii stopni i tego, jak ważny jest dla Ciebie ten aspekt maszyny.

Jeśli jest to bardzo ważne, warto wziąć pod uwagę komputer Qosmio firmy Toshiba, który jest mniejszy, ale wyposażony w 1920x 1200 wyświetlaczy i dodaje obsługę Dolby Home Theater do miksu, chociaż nie może dorównać HDX pod względem pomysłowości lub łatwości użytkowania. To właśnie w tych obszarach różne innowacje projektowe naprawdę się opłacają, dzięki czemu HDX jest wyraźnie lepszy od dowolnej liczby konkurencyjnych 20-calowych zamienników komputerów stacjonarnych.

"'Werdykt"'

Wraz z serią HDX firma HP podjęła koncepcję wymiany komputerów stacjonarnych i znacznie podniosła poprzeczkę. W związku z tym jest to bardzo atrakcyjna maszyna i pomimo braku wyświetlacza Full HD dorównującego jego napędowi HD DVD może być rozczarowujący, znakomity projekt i doskonała wydajność z nawiązką rekompensują tę porażkę.

Zaufany wynik