Recenzja Sony VAIO F12 MOE/B

Przez lata mieliśmy trochę miłości/nienawiści z laptopami Sony VAIO, naprawdę lubimy high-end Sony VAIO z serii Z, podczas gdy tańsze produkty, takie jak VGN-NS30E/S, nie zrobiły na nas większego wrażenia. Kosztując znacznie ponad 1000 funtów, mamy nadzieję, że nowy F12 firmy należy do poprzedniej kategorii.

Podobnie jak seria Z, F12 zawiera mnóstwo imponujących specyfikacji, ale zamiast upychać je w tak małym w miarę możliwości, ten 16,4-calowy laptop – mierzący 263 x 41 x 387 mm i ważący 3,1 kg – dobrze osadzony w zastępstwie komputera stacjonarnego Kategoria. Pomijając graczy, ma mnóstwo mocy, aby być główną maszyną większości konsumentów. Jego sercem jest imponujący czterordzeniowy procesor Intel Core i7 1,73 GHz 740QM, który przyspiesza do 2,93 GHz. Jest to wspierane przez 4 GB pamięci RAM DDR3, czyli tyle, ile większość użytkowników będzie potrzebować i wystarczająco dużo, aby dostarczony 64-bitowy system Windows 7 Premium był szczęśliwy z.

Do przechowywania danych służy pojemny dysk twardy 500 GB, który obraca się z prędkością 7200 obr./min, podczas gdy funkcje optyczne są obsługiwane przez napęd Blu-ray. W połączeniu z rozdzielczością ekranu 1920 x 1080 i kartą graficzną Nvidia GeForce GT 330M, tworzy to bardzo wydajną maszynę multimedialną, która powinna mieć również odrobiną możliwości w grach.

Łączność jest również bardzo szybka. Do zadań bezprzewodowych mamy Wi-Fi N i Bluetooth 2.1, z zawsze cenionym dodatkiem fizycznego przełącznika bezprzewodowego. Istnieją trzy porty USB 2.0, z których jeden pełni funkcję złącza eSATA. Jest też czteropinowy port mini FireWire, który w dzisiejszych czasach staje się rzadkością.

Inne porty danych, w tym USB 3.0, można dodać przez gniazdo ExpressCard 34 mm laptopa, podczas gdy dwa oddzielne czytniki kart pamięci obsługują zastrzeżoną przez Sony kartę MS Pro i bardziej popularną kartę SD/MMC formaty. Wreszcie w przypadku wideo mamy HDMI i analogowe VGA, podczas gdy dźwięk jest obsługiwany przez gniazda słuchawkowe i mikrofonowe 3,5 mm, z których pierwsze pełni funkcję optycznego wyjścia cyfrowego.

Jeśli chodzi o design, jak zwykle Sony oferuje coś nieco odbiegającego od normy. Po pierwsze, cieszymy się, że pokrywa F12 ma półmatowe wykończenie, które jest znacznie bardziej odporne na odciski palców niż błyszczące alternatywy, które można znaleźć u wielu konkurentów, chociaż nie może utrzymać świecy na szczotkowanym metalowym wykończeniu ten Acer Aspire Ethos 8943G, który w swojej tańszej konfiguracji kosztuje mniej więcej tyle samo co ten Sony.

Wewnątrz wygląd jest prawie identyczny jak w przypadku serii Y – choć brąz zamiast srebra – ale jeśli nie jest zepsuty… Ramka ekranu i klawiatura są wyposażone w to samo gładkie, półmatowe wykończenie co pokrywa, podczas gdy podpórki pod nadgarstki mają wzór z mikropłytkami, który zapobiega ślizganiu się spoconych dłoni i dobrze maskuje ślady tłuszczu. Obecny jest również charakterystyczny dla Sony, podświetlany na zielono przycisk zasilania.

Jakość wykonania tego F12 jest zaskakująco przeciętna jak na wysokiej klasy komputer VAIO. Chociaż większość obudowy wydaje się dość solidna, w plastiku jest trochę za dużo skrzypienia dla wygody i cierpi na ten sam problem, co Acer Aspire 5745G, gdzie naciśnięcie centralnie na podstawę pokrywy powoduje oddzielenie ramki od ekranu – coś, co większość laptopów robi w pewnym stopniu, ale nie tak zauważalnie jak tutaj.

Nieuchronnie – biorąc pod uwagę, że Sony przyczyniło się do jej spopularyzowania – klawiatura F12 ma styl izolacji, znany również jako chiclet. Opinie są doskonałe przy większej liczbie podróży, niż jesteśmy przyzwyczajeni do znajdowania w tym typie, ale mamy listę niedogodności. Po pierwsze, podczas gdy podstawowy układ jest dobry z dużymi klawiszami Enter i prawy klawisz Shift oraz pełną klawiaturą numeryczną, rozmieszczenie funkcji drugorzędnych nie jest tak intuicyjne, jak w przypadku większości konkurentów. Klawisze są również nieco zbyt rozstawione, co sprawia, że ​​pisanie jest mniej wygodne, niż można by się spodziewać, biorąc pod uwagę rozmiar F12. Wreszcie, pomimo dobrego ustawienia, touchpad czasami przypadkowo przesuwa kursor z powodu ruchu dłoni.

Jak na ironię, touchpad nie jest najbardziej wrażliwy, z jakim się zetknęliśmy, i czasami musieliśmy dotknąć ikony lub przycisku więcej niż raz. Poza tym jest dobry, z dużą, gładką powierzchnią i pojedynczymi przyciskami, które zapewniają pozytywny klik.

Jednym dotknięciem, który naprawdę doceniamy, jest zestaw dedykowanych fizycznych elementów sterujących multimediami nad klawiaturą. Oprócz elementów sterujących śledzeniem znajduje się przycisk do wyłączania ekranu, który jest oparty na sprzęcie, a nie na oprogramowaniu (zawsze pod ręką na laptopie), przycisk S1 który może być przypisany przez użytkownika i przycisk VAIO, który uruchamia przeglądarkę multimediów, a przycisk „Assist” umożliwia dostęp do VAIO Care, zapewniając pomoc i wskazówki w przypadku problemów.

Na laptopie nastawionym głównie na rozrywkę jego ekran jest ważnym czynnikiem i – pomijając błyszczące wykończenie – z tego powodu mamy kilka skarg na przykład F12 16,4. Jak już wspomniano, ma rozdzielczość Full HD, która zapewnia dużo miejsca na biurku i jest idealna do filmów Blu-ray.

Nie zaszkodzi, że ogólna wydajność wyświetlacza też nie jest zbyt słaba, z kątami widzenia, które są ponadprzeciętne i dobre ciemne detale, choć dzieje się to kosztem szczegółów na jaśniejszym końcu skala. Równomierny rozkład podświetlenia, brak widocznych pasów, żywe kolory i ostrość jest doskonały, częściowo dzięki niskiemu rozstawowi punktów zapewnianemu przez 1920 x 1080 na ekranie, który jest stosunkowo mały.

Kinowego ekranu nie zawstydzają głośniki, które stają się zaskakująco głośne bez zniekształceń, jednocześnie tworząc scenę dźwiękową o wyrazistości i głębi. Jednak są powstrzymywani przed dopasowaniem doskonałych głośników harman/kardon, które można znaleźć w laptopach Toshiba, takich jak Toshiba Satelita A660 przez wyraźny brak basu, przez co dźwięki brzmią zbyt ostro i metalicznie.

Ogólnie rzecz biorąc, F12 radzi sobie całkiem nieźle, pozwalając cieszyć się wideo i innymi multimediami. Jego jedynym głównym minusem jest ilość wytwarzanego hałasu. Nawet w stanie bezczynności jest to słyszalny laptop, a pod wpływem stresu wydaje ciągły dźwięk wentylatora, który czasami może rozpraszać. To jedna z cen stosunkowo smukłej obudowy, ale w przypadku zamienników komputerów stacjonarnych wolelibyśmy mieć większą i cichszą maszynę.

Dzięki wbudowanemu czterordzeniowemu procesorowi mobilnemu Core i7 wydajność procesora jest imponująca i będzie więcej niż wystarczająca w przewidywalnej przyszłości.

Nic dziwnego, że Acer Aspire Ethos 8943G przewaga, ponieważ nasza sprawdzona konfiguracja zawierała aż 12 GB pamięci RAM. Jeśli jednak otrzymasz wersję 4 GB, której cena jest zbliżona do 1150 GBP F12 firmy Sony, możesz spodziewać się identycznej wydajności.

Jeśli chodzi o gry, Nvidia GT 330M nie może być nazwana „prawdziwą” kartą do gier pomimo hojnego 1 GB pamięci RAM. Jednak w przypadku starszych i mniej wymagających tytułów poradzi sobie dobrze i udało się uzyskać 60 klatek na sekundę TrackMania Narody na zawsze w natywnej rozdzielczości ekranu 1080p. Nawet Stalker: Zew Prypeci okazało się grywalne, gdy obniżyliśmy rozdzielczość do 720p.

Wreszcie mamy żywotność baterii, w której bateria F12 o pojemności 5000 mAh / 54 Wh wystarcza na dwie godziny i 40 minut w naszym półintensywnym teście produktywności z wyłączoną siecią bezprzewodową i ekranem w bardzo użytecznym 50 procentach jasność. Chociaż jest to z pewnością przyzwoite w porównaniu z większością laptopów o rozmiarach ekranu powyżej 16 cali, nie pasuje do niezwykle imponującego Ethosa, który trwa prawie trzy i pół godziny. Chociaż laptop Acera musi zasilać większy wyświetlacz o przekątnej 18,4 cala i dwa dyski twarde, ma tylko dwurdzeniowy procesor, a dzięki Niższa waga Sony 3,1 kg, trudno powiedzieć, która maszyna jest bardziej przenośna (przypuszczamy, że zależy to od stanu twojego plecy).

Niestety, dużo gorzej wypadł F12 z ekranem na pełnej jasności w naszym teście DVD, gdzie wytrzymał nieco ponad półtorej godziny – ledwo wystarczał na wiele filmów.

Pozostaje główne pytanie, czy Sony F12 jest wart swojej ceny wywoławczej 1150 funtów. Biorąc pod uwagę, że zwykle można kupić laptopa odpowiadającego potrzebom przeciętnego konsumenta za 600 funtów, czy ta maszyna jest warta dopłaty? W rzeczywistości nie jest to zła wartość za to, co dostajesz, zwłaszcza biorąc pod uwagę ekran o wysokiej rozdzielczości, napęd Blu-ray i potężny procesor. Jeśli są dla Ciebie ważne, warto się zastanowić.

Za dodatkowe 35 funtów wersja Ethos 8943G zapewnia większy ekran, lepszą klawiaturę, większą (choć wolniej) Dysk twardy 640 GB i lepsza jakość wykonania dzięki metalowemu wykończeniu, nie wspominając o tym, że jest cichszy w operacja. Jest jednak znacznie masywniejszy i cięższy, a ani głośniki, ani kąty widzenia ekranu nie są tak dobre. Biorąc pod uwagę dodanie czterordzeniowego, a nie dwurdzeniowego Core i7, ogólnie powiedzielibyśmy, że Sony z łatwością wygrywa.

Werdykt

Sony F12 to wydajny laptop zastępujący komputer stacjonarny, który oferuje dobry stosunek jakości do ceny, ale stosunkowo słabą żywotność baterii i kilka innych drobiazgów powstrzymuje go przed rekomendacją.

Zaufany wynik