Recenzja Sony VAIO VGN-FZ11L

Całkowicie zachwycony czystą elegancją i przenośnością Sony TZ, który Riyad właśnie obejrzał, następny notatnik, który trafi do naszych laboratoriów, musiałby być czymś naprawdę wyjątkowym, aby nas zaimponować. Niestety Sony VGN-FZ11L nie ma godnych śliny referencji, aby ponownie rozpalić nasze serca. Jednak nadal jest potężnym wszechstronnym urządzeniem w średniej cenie.

Zapowiadana jako zapewniająca „rozrywkę w stylu”, seria FZ powinna być pełna wszystkich multimedialnych gadżetów, które stanowiłyby idealne przenośne centrum rozrywki w salonie. Jednak tylko połowa tej serii zawiera wszystkie ważne wyjścia HDMI do podłączenia do telewizorów HD, a żaden z nich nie ma tunerów telewizyjnych ani ekranów wystarczająco dużych, aby wyświetlać wideo 1080p. Co więcej, żaden z nich nie jest dostarczany z pilotami Media Center. Wszystko to sugeruje, że pseudonim Entertainment jest trochę mylący, ale to nie znaczy, że seria FZ nie jest dobra, jest po prostu trochę błędnie oznakowana.

Być może lepszym opisem byłby „The Everyman”, laptop, który jest waletem wszystkich zawodów, ale mistrzem żadnej. Jest potężny, ale nie jest maszyną do gier, ma pewne cechy multimedialne, ale nie jest w pełni rozwiniętym Media Center i jest stosunkowo lekki, ale w żadnym wypadku nie jest ultraprzenośny. Cokolwiek to jest, ma jeden bardzo mocny czynnik odkupienia; to jest tanie.

Podczas gdy podstawowy VGN-FZ19VN za 880,08 GBP to trochę martwa kaczka, ponieważ ma tylko zintegrowaną grafikę Intela, a tym samym bez HDMI, VGN-FZ11L z kartą graficzną GeForce 8400M GT z HDMI trafia w dobry punkt pod względem ceny i wydajności. Jeśli masz ochotę na użycie laptopa do odtwarzania filmów na telewizorze HD, topowy VGN-FZ11Z ma nawet napęd Blu-ray. Jednak przy cenie 1498 funtów warto zamiast tego kupić dedykowany odtwarzacz Blu-ray – lub nawet Sony PlayStation 3.

Wszystkie modele z tej gamy są zgodne z platformą Intel Santa Rosa dzięki zastosowaniu najnowszych procesorów Merom Core 2 Duo i chipsetu 965 Express. Oznacza to, że otrzymujesz dynamiczne dławienie i przetaktowywanie FSB w aplikacjach jednordzeniowych, a także inne środki oszczędzania energii. Niestety to cała dobroć Santa Rosa, którą otrzymujesz, ponieważ nie ma sieci bezprzewodowej Draft 802.11n ani Turbo Memory. Nie żeby było to aż tak wielką niespodzianką, jak prawie wszystkim wczesnym laptopom Santa Rosa brakuje w tym czy innym obszarze (z wyjątkiem Evesham Zieo N500-HD) i za tę cenę wciąż dostajesz mnóstwo notebooków.

Podobnie jak wspomniany już GeForce 8400M GT, specyfikacja VGN-FZ11L jest imponująca. Jego sercem jest Core 2 Duo T7100 działający z częstotliwością 1,8 GHz, w połączeniu z 2 GB pamięci RAM DDR2 667 MHz. Pamięć masową zapewnia dysk twardy 120 GB, wieloformatowy napęd DVD z możliwością wielokrotnego zapisu oraz gniazda na karty MemoryStick Pro i Duo. Dostajesz również połączenia sieciowe Bluetooth, bezprzewodowe 802.11 a/b/gi 10/100 Ethernet, a także gniazdo Express Card i kamerę internetową o rozdzielczości 0,30 megapiksela. Wreszcie, ekran ma 15,4 cala 1280 x 800 WXGA TFT, który wykorzystuje technologię Sony X-black. Ogólnie jest to bardzo sprawna specyfikacja, która pod względem czystej mocy nie będzie miała problemów z codziennymi obowiązkami.

Obudowa FZ, choć nie oszałamiająca, jest prosta i elegancka z dyskretną jakością. Podczas gdy fantazyjne błyszczące wykończenia Samsunga R20 i Sony TZ mogą złapać wszystkie nagłówki, nie starzeją się dobrze, a zaledwie kilka zadrapań zrujnuje ich eleganckie linie. Wolę zobaczyć wykończenie, które przetrwa próbę czasu i matową srebrno-grafitową farbę FZ z pewnością będzie w stanie przyjąć słuszną karę, zanim wyrzeknie się swojego dobra wygląda.

Jednak podwozie nie jest pozbawione problemów. Najbardziej niepokojące są ostre krawędzie wynikające z prostopadłego projektu. Pisząc z rękami spoczywającymi w zwykłej pozycji, przednia krawędź obudowy wbija się w mój nadgarstek i po dłuższych okresach może to stać się dość bolesne. Oczywiście zależy to od wielkości twoich dłoni i pozycji pisania, ale dla mnie sama ta jedna rzecz zniechęciłaby mnie do rozważenia tego laptopa. Ponadto, waży 2,7 ​​kg i ma wymiary 355 x 34,5 x 254 mm (szer. x wys. x gł.), FZ nie ma wagi piórkowej.

Szkoda, że ​​pisanie na FZ jest tak niewygodne, ponieważ sama klawiatura jest bardzo dobrze rozplanowana. Klawisz Ctrl jest tam, gdzie powinien być – w lewym dolnym rogu – z klawiszem Fn po prawej stronie, a klawisz ukośnika odwrotnego jest również prawidłowo ustawiony. Sądząc po modelach FZ i TZ, cała nowa gama Sony będzie miała taki układ – i najwyższy czas! Prawe klawisze Shift i Enter mają dobry rozmiar, a klawisze kursora są również łatwe do zlokalizowania. Gdybym jednak był naprawdę wybredny, wolałbym, aby klawisze kursora były przesunięte, tak jak w TZ, z klawiszami Home, End, PageUp i PageDown jako funkcjami drugorzędnymi.

Obowiązkowy touchpad ma proporcje szerokoekranowe, aby pasował do wyświetlacza i jest umieszczony w dobrej odległości od klawiatury, dzięki czemu nie zostanie przypadkowo aktywowany. Podkładka ma gładką, ale przyjemną w dotyku powierzchnię, a czułość jest odpowiednia, aby zapewnić łatwy ruch wskaźnika. Jak zwykle, do przewijania w poziomie i w pionie można użyć odpowiednio dolnej i prawej krawędzi pada.

Powyżej i po prawej stronie klawiatury znajduje się zestaw sześciu przycisków multimedialnych/skrótów. Najdalej po prawej stronie znajduje się przycisk zasilania, a po lewej trzy przyciski do sterowania odtwarzaniem multimediów i regulacji głośności. Najdalej po lewej stronie znajduje się przycisk skrótu, do którego można przypisać różne funkcje, w tym przełączanie notebooka w stan uśpienia, regulację jasności i przełączanie wyświetlaczy. Domyślnie jednak otwiera okno pomocy i obsługi systemu Windows, które zawiera łącza do sieci bezprzewodowych, witryn internetowych VAIO, tworzenia kopii zapasowych i przywracania, zabezpieczeń oraz podręczników.

Kamera internetowa jest osadzona w ramce nad ekranem, gdzie naturalnie wskazuje Twoją twarz, gotowa do rozmów wideo – co przy 0,3 megapikseli jest prawie wszystkim, do czego jest dobra. Sony dostarcza teraz Skype z preinstalacją na swoich laptopach, dzięki czemu możesz od razu zacząć działać.

Trudno byłoby mieć nadzieję, że FZ użył tego samego podświetlanego diodami LED, super cienkiego wyświetlacza, który zdobił TZ i rzeczywiście tak jest. Ale to, co naprawdę go zawodzi, to to, że nawet przy 15,4 cala ma rozdzielczość tylko 1280 x 800, co w rzeczywistości jest mniej pikselami niż pakiety TZ na ekranie 11,1 cala. Mało tego, kąty widzenia nie są genialne, a kolory są stonowane.

Oglądanie wideo jest również zawiedzione przez słabe głośniki i zalecałbym podłączenie słuchawek, gdy tylko jest to możliwe. Nieco lepiej prezentuje się muzyka z całkowitym brakiem basu zdradzającym wszystko poza najbardziej piskliwymi popowymi melodiami.

Po prawej stronie znajduje się gniazdo zasilania, nagrywarka DVD, dwa porty USB i dwa gniazda jack 3,5 mm do słuchawek i mikrofonu. Dobrze jest widzieć dwa porty USB obok siebie, ponieważ przenośne dyski twarde, które są zasilane przez USB, czasami potrzebują dodatkowego gniazda do prawidłowego działania. W ten sposób nie musisz rozciągać kabli w swoim notebooku.

Po przeciwnej stronie znajduje się gniazdo kart Express, czteropinowy port FireWire, trzecie gniazdo USB i mnóstwo wyjść wideo. W ofercie nie tylko HDMI, ale także wyjścia S-Video i D-SUB dla osób ze starszymi telewizorami/monitorami.

Przód jest raczej mniej pełny, tylko dwa gniazda kart pamięci, przełącznik do włączania/wyłączania łączności bezprzewodowej sieci i rząd diod LED stanu wskazujących zasilanie, baterię, aktywność dysku twardego, łączność bezprzewodową i Bluetooth status. Wreszcie tył jest jeszcze rzadszy dzięki tylko gniazdu modemu i portowi Ethernet.

Aby przetestować wydajność, uruchomiłem nasz zwykły zestaw testów porównawczych 2D, które testują zarówno scenariusze jedno-, jak i wielozadaniowe. Dla porównania pobrałem wyniki z Acer Aspire 5920 który Andy właśnie zrecenzował. Ma szybszy procesor, ale poza tym jest maszyną o podobnej specyfikacji.

Chociaż Sony osiągnęło dobre wyniki, konsekwentnie pozostawało w tyle za tańszym Acerem. To naprawdę podkreśla wady FZ, ponieważ stale uderza poniżej swojej wagi. Ani wydajność, możliwości multimedialne, ani cena stawiają go ponad konkurencją.

Subiektywnie przetestowałem żywotność baterii, wymuszając opcje oszczędzania energii, takie jak wyłączanie ekranu i przechodzenie w tryb uśpienia oraz ustawianie ekranu na połowę jasności. Następnie użyłem go do napisania i zbadania tej recenzji, aż zabrakło jej soku. Udało mi się wycisnąć z tego około dwóch godzin, co było trochę rozczarowujące, ale jestem pewien, że mogłoby to wydłużyć się do około trzech godzin, gdyby podjęto kilka dodatkowych środków oszczędzania baterii.

"'Werdykt"'

Sony FZ11L to bardzo wydajny notebook o wydajności i funkcjach wystarczających, by zadowolić większość ludzi. Jednak inni producenci mają tańsze, mocniejsze, a przynajmniej dla mnie wygodniejsze alternatywy – Acer Aspire 5920 byłby dobrym pierwszym portem.

Zaufany wynik