Recenzja T-Mobile Sidekick II

Spędziłem kilka miesięcy z Sidekick II w taki czy inny sposób. Model, który testuję, miałem tylko kilka tygodni, ale jakiś czas temu, na długo przed premierą w Wielkiej Brytanii, amerykańska firma Danger pożyczyła mi urządzenie na kilka miesięcy. Za każdym razem, kiedy bawiłem się tym zestawem, nie byłem w stanie zdecydować, czy mi się podoba, czy nie.

Nie jest to coś, do czego recenzenci lubią się przyznawać. Powinniśmy być uparty. Z drugiej strony, wydaje mi się, że bycie niezdecydowanym to w rzeczywistości posiadanie opinii, a w rzeczywistości mój pogląd jest bardziej skomplikowane niż po prostu „nie wiem”, ponieważ są elementy, które naprawdę lubię w Sidekick II, i elementy I nie.

Kiedy widzisz jeden, przechodząc obok sklepu T-Mobile (firma ma wyłącznie Sidekick II), uderzą dwie rzeczy: wygląda o wiele bardziej jak konsola do gier niż telefon i jest duża.

Jeśli chodzi o rozmiar, będziesz potrzebować obszernej kieszeni, aby pomieścić to urządzenie. Mierzy 129 x 66 x 23 mm i waży 198g. Fakt, że wygląda jak konsola do gier, jest związany z różnymi zastosowaniami, do których zaprojektowano Sidekick II, głównie do przesyłania wiadomości i rozrywki. Wykonywanie połączeń głosowych nie znajduje się na górze listy. Jasne, połączenia głosowe są technicznie możliwe, ale Sidekick II jest jak cegła do trzymania przy uchu, a ponieważ brakuje mu Bluetooth, nie można zamiast tego użyć bezprzewodowego zestawu słuchawkowego. Możesz jednak wybrać monofoniczną wkładkę douszną, która znajduje się w pudełku, jeśli chcesz.

Dlaczego, myślisz, wkładka douszna jest monofoniczna, a nie stereofoniczna? Sidekick II jest skierowany do młodszego rynku, który lubi swoją muzykę. Ale nie mogą tego mieć z Sidekick II, który nie ma wbudowanych funkcji odtwarzania muzyki.

Nawet gdyby tak było, miałbyś problem z uzyskaniem wystarczającej ilości muzyki, aby był szczęśliwy. Jest 16 MB pamięci wewnętrznej i nie ma możliwości zwiększenia tego za pomocą pamięci flash, ponieważ przy całym swoim nieporęcznym rozmiarze nie ma obudowy na gniazdo pamięci flash.

Teraz wszystko to brzmi trochę negatywnie, ale wyjaśnia niektóre powody, dla których nie lubię Sidekick II. Spójrzmy na drugą stronę medalu i zobaczmy, co jest w tym dobrego.

Po pierwsze, sprzęt i oprogramowanie są bardzo dobrze połączone, a sprzęt to genialny projekt.

W większości swoich wcieleń Sidekick II jest przeznaczony do użytku w szerokim formacie, trzymany między dwiema rękami. Ekran jest niezbyt wspaniałym, ale użytecznym ekranem TFT o wymiarach 60 x 40 mm, 240 x 160 pikseli, 65 tys. kolorów i jest skierowany na zewnątrz. Po jego prawej stronie znajdują się dwa duże przyciski i koło otoczone przyciskami Call i End. Pokrętło służy do poruszania się po menu w różnych wbudowanych aplikacjach i naprawdę bardzo dobrze wykonuje swoją pracę.

Po lewej stronie ekranu znajdują się jeszcze dwa przyciski i panel nawigacyjny. Górna i dolna krawędź oferują kilka dodatkowych przycisków osadzonych wzdłuż gumowanych pasków, w tym przełącznik zasilania, z których dwa mają funkcje specyficzne dla aplikacji i regulację głośności, które w cichym końcu wysyłają wibracje, a następnie cichną; tryb.

Nawiasem mówiąc, przychodzącym połączeniom i alertom towarzyszą jedne z najbardziej jaskrawych migających świateł, jakie kiedykolwiek widziałem, które oświetlają przycisk nawigacyjny. Polubisz je lub znienawidzisz – zaufaj mi.

W Sidekick II wbudowana jest klawiatura. Aby się do niego dostać, delikatnie pchnij prawą górną krawędź sekcji ekranu. Ekran obraca się niepokojąco szybko na zawiasie pośrodku jego górnej długiej krawędzi, kończąc na wyświetlaczu, który ma obrócony o 180 stopni, aby uzyskać widok z góry i odsłaniając to, co było ukryte pod spodem – to klawiatura.

Ze względu na mechanizm dostępu klawiatura jest nieco zagłębiona poniżej krawędzi sprzętu, ale nie wpływa to na użyteczność. Same klawisze są dość ładnie rozmieszczone i choć małe są dość łatwe do uderzenia. Aby wykonywać połączenia głosowe, wybierając numer, musisz użyć określonego obszaru w obrębie klawiszy qwerty, a nie oddzielnej klawiatury numerycznej, która jest nieznośna. Dużo bardziej prawdopodobne jest jednak korzystanie z wbudowanego oprogramowania do inicjowania połączeń.

Oprogramowanie jest dostępne z głównego ekranu, po którym poruszasz się za pomocą rolki po prawej stronie Sidekick II. Dostępna jest przeglądarka internetowa, komunikator internetowy AOL, klient poczty e-mail, książka telefoniczna, narzędzie SMS, narzędzie MMS, książka adresowa, kalendarz, menedżer listy zadań, notatnik, aparat fotograficzny menedżera i przeglądarka obrazów, gra o nazwie Rock & Rocket (klon Asteroids) oraz obszar pobierania, w którym można uzyskać nowe rzeczy, takie jak dzwonki i inne Aplikacje.

Nie ekscytuj się aparatem. Tak, ma lampę błyskową i lustro do autoportretu, ale robi zdjęcia tylko w rozdzielczościach do 640 x 480 pikseli. Pomyśl o tym jako o narzędziu do przesyłania wiadomości obrazkowych, a nie o aparacie cyfrowym do codziennego użytku.

To, co zauważysz we wbudowanym oprogramowaniu, to szereg narzędzi PIM, które mogą sprawić, że uwierzysz, że możesz używać stylu Sidekick II PDA. Cóż, możesz, w pewien sposób, a to prowadzi mnie do funkcji, w której naprawdę nie mogę się zdecydować, czy mi się podoba, czy nie.

Sidekick II zawiera sporo miejsca w sieci, do którego możesz uzyskać dostęp z dowolnego miejsca – pod warunkiem, że pamiętasz swoje dane logowania. Możesz go użyć do zarządzania swoim dziennikiem, przechowywania kontaktów, zadań i notatek, przechowywania wiadomości e-mail, które przychodzą do adres, który otrzymasz w ramach umowy Sidekick II, i obejrzyj zdjęcia zrobione z wbudowanym Sidekick II kamera. Wprowadź informacje w witrynie sieci Web, a zostaną one zreplikowane w Twoim Sidekick II. Wprowadź go na Sidekick II lub zrób zdjęcie, a zostanie wysłane do przestrzeni internetowej.

W rzeczywistości masz tutaj dostęp do poczty e-mail i pakietu PIM z dowolnego miejsca, który może służyć jako system kopii zapasowych online. To sprytny pomysł, a interfejs WWW jest przejrzysty i przemyślany. Ale – i dla mnie jest to ogromne „ale” – nie możesz uzyskać żadnych informacji do lub z komputera bez znacznej ilości jiggery-pokery.

W opakowaniu produktu nie ma możliwości utworzenia bezpośredniego połączenia z komputerem. Jeśli chcesz udostępnić kontakty lub informacje kalendarza aplikacji komputerowej, musisz je wyeksportować, a następnie użyj funkcji importowania w witrynie sieci Web. Informacje są kopiowane do Twojej przestrzeni internetowej i we właściwym czasie trafią do Twojego Sidekick II. Jest to w porządku, jeśli chcesz dokonać jednorazowego przelewu, ale beznadziejne, jeśli chcesz synchronizować się na bieżąco.

Jeśli Twój telefon komórkowy jest Twoim głównym sposobem organizowania życia, tworzenie kopii zapasowych w Internecie może być atrakcyjnym pomysłem i widzę, jak może być bardzo przydatne. Ale wiążesz się z Sidekick II, ponieważ ani przestrzeń internetowa, ani sam Sidekick II nie oferują żadnego sposobu na eksportowanie z niego informacji. A jeśli jesteś typem użytkownika, który chce informacji typu PIM na własnym komputerze, a także na telefonie, to nie zadziała.

Na koniec słowo o cenie. Sidekick II będzie kosztować od zera do 49,99 GBP w zależności od wybranej taryfy. Kiedy piszę, T-Mobile oferuje trzy opcje Web 'n' walk w cenie 15 GBP, 19 GBP i 27,50 GBP miesięcznie (lub 13 GBP, 16 GBP i 23,50 GBP, jeśli wybierzesz system płatności „Self Serve”). Niezależnie od tego, co wybierzesz, musisz wziąć pod uwagę dodatkowe 5 GBP miesięcznie za to, co firma nazywa swoim pakietem serwisowym Sidekick II. Będziesz tego chciał, ponieważ bez tego nie będziesz mieć dostępu do usługi AOL Instant Messaging, usługi przechowywania i tworzenia kopii zapasowych witryn sieci Web, dostarczania poczty e-mail do urządzenia ani automatycznych aktualizacji oprogramowania. Pamiętaj o tym, porównując główne taryfy.

Zaufany wynik