Recenzja lustrzanki cyfrowej Olympus E-410

We wtorek przejrzałem Olympus E-510 cyfrowa lustrzanka jednoobiektywowa, wysokiej klasy półprofesjonalna lustrzanka cyfrowa za 600 funtów z integralną stabilizacją obrazu, systemem przeciwpyłowym SSWF i podglądem na żywo, i byłem pod wrażeniem. Dzisiaj przyjrzę się młodszemu bratu E-510, E-410.

W zeszłym roku również recenzowałem E-400 oraz E-500. W tamtym czasie numery modeli były nieco mylące, ponieważ E-500 był modelem podstawowym, podczas gdy droższy E-400 miał wyższą specyfikację. Tym razem jednak sytuacja się odwróciła. E-410 ma niższą specyfikację niż E-510, choć niewiele. Jest również o około 100 GBP tańszy, kosztuje około 499 GBP z wysokiej jakości obiektywem 14-42 mm f / 3,5-5,6 Zuiko lub 599 GBP jako zestaw z dwoma obiektywami z dodatkiem teleobiektywu 40-150 mm f4-5,6 Powiększenie. Porównaj to z Canon EOS 400D (479 GBP z obiektywem EF-S 18-55 mm f/3,5-5,6), Nikon D40x (450 funtów z dość uroczym obiektywem AF-S DX 18-55 mm f/3,5-5,6G ED II),

Pentax K10D (499 GBP z SMC DA 18-55 mm) lub Sony Alpha A100 (449 GBP z obiektywem 18-70 mm) i pamiętaj, że te dwa ostatnie mają również wbudowaną stabilizację obrazu.

Kiedy mówię, że E-410 ma niższą specyfikację niż E-510, tak naprawdę jedyną istotną cechą, której mu brakuje, jest system stabilizacji obrazu. Ma wszystko inne, w tym system przeciwpyłowy SSWF, podgląd na żywo na 2,5-calowym monitorze LCD 230Kp oraz możliwość korzystania zarówno z kart xD-Picture, jak i CompactFlash. Podobnie jak jego większe rodzeństwo, E-410 ma niezwykle kompletny system menu, z wieloma ustawieniami użytkownika, takimi jak w pełni konfigurowalny balans bieli i tryby kolorów, regulowane filtrowanie szumów i przeciwwstrząsowy tryb odbicia lustrzanego, ale kilka bardziej zaawansowanych funkcji, takich jak wprowadzono braketing balansu bieli lub mocy błysku, ogranicznik ISO oraz możliwość zmiany rozmiaru i stopnia kompresji trybów obrazu HQ i SQ przycięte. Podobnie jak wszystkie inne lustrzanki cyfrowe Olympus, ma również dobry system szybkiego menu ekranowego do większości typowych regulacji, chociaż brakuje w nim kilku jednodotykowych przycisków skrótów w E-510, co sprawia, że ​​system sterowania jest o wiele mniej zniechęcające.

Niemniej jednak E-410 nadal ma taką samą specyfikację i wydajność jak E-510. Ma czas otwarcia migawki od 60 sekund do 1/4000, zakres ISO od 100 do 1600 i ten sam doskonały pomiar system z wielosegmentowym, centralnie ważonym i trzema trybami pomiaru punktowego, w tym światłami i cieniami ustawienia. Ma również podobny wybór podstawowych trybów fotografowania, pełną automatykę, pięć specjalnych trybów programów, automatykę programową, priorytet przysłony lub migawki oraz pełną ręczną ekspozycję, jak a także 20 trybów tematycznych, czyli o dwa więcej niż w modelu E-510, ponieważ zawiera tryby opcjonalnej obudowy podwodnej i akcesorium, które nie jest obecnie dostępne dla E-510. Model E-410 dorównuje również E-510 pod względem szybkości fotografowania, z trybem ciągłym, który może rejestrować trzy klatki na sekundę w rozdzielczości SHQ. Ma ten sam bardzo szybki system AF i tę samą zdolność ustawiania ostrości przy słabym oświetleniu, wykorzystując impulsową serię z wysuwanej lampy błyskowej jako oświetlacz AF. Ma też identyczny wizjer, który podobnie jak inne aparaty Cztery Trzecie jest trochę podobny do tunelu, ale ładny i wyraźny.

Najbardziej różnią się między sobą wyglądem dwóch nowych lustrzanek cyfrowych Olympusa. Podczas gdy E-510 to pełnowymiarowa lustrzanka z dużym uchwytem, ​​E-410 ma taką samą smukłą, kompaktową konstrukcję jak E-400. W rzeczywistości ma dokładnie taki sam rozmiar i wagę jak jego poprzednik, mierzy maleńkie 129,5 x 91 x 53 mm i waży tylko 375 g tylko do ciała, co czyni ją jedną z najmniejszych i najlżejszych lustrzanek cyfrowych na rynku oraz o ponad 100 g lżejszą niż jakakolwiek z jej bezpośrednich rywale. Brak dużego uchwytu może wydawać się nieco dziwny, jeśli jesteś przyzwyczajony do większych nowoczesnych lustrzanek, ale dla każdego, kto był za kilka lat będzie miał przyjemnie nostalgiczny nastrój, przypominający stare lustrzanki filmowe, takie jak własny OM Olympusa system. Smukły profil oznacza, że ​​górna płyta jest nieco zatłoczona, szczególnie po prawej stronie, ale w rzeczywistości nie stanowi to żadnego problemu, a aparat radzi sobie wyjątkowo dobrze. Jest również wystarczająco lekki, aby wygodnie obsługiwać go jedną ręką.

Pod względem jakości wykonania E-410 radzi sobie doskonale. Ma bardzo wytrzymały plastikowy korpus wzmocniony włóknem szklanym, który jest bardzo solidny i wytrzymały pomimo niewielkiej wagi aparatu. Podobnie jak w przypadku innych aparatów z serii E, dopasowanie i wykończenie elementów sterujących i paneli korpusu jest bardzo dobre, więc wnikanie kurzu nie powinno stanowić problemu. Monitor LCD jest ładny i jasny w trybach odtwarzania i menu, a także ładny i ostry. Przydatnym dodatkiem jest tryb podglądu na żywo, ale w porównaniu z wizjerem jest trochę ciemno, a przy słabszym oświetleniu liczba klatek na sekundę wyraźnie spada. Podobnie jak w E-510, system AF nie działa, gdy aktywny jest podgląd na żywo, więc wprowadza pewne opóźnienie migawki, ponieważ lustro musi być opuszczone i ponownie podniesione, aby umożliwić ustawienie ostrości. Jest to szczególnie widoczne w słabszych warunkach oświetleniowych, gdzie AF może chwilowo zanikać.

Niektórzy recenzenci wyrazili zaniepokojenie mniejszym akumulatorem zasilającym E-410. Aby zmieścić go w małym uchwycie, używa ogniwa litowo-jonowego 1150 mAh, zamiast dużych jednostek 1500 mAh, które zasilają większość innych lustrzanek cyfrowych, w tym E-510. Muszę się zgodzić, że intensywne korzystanie z podglądu na żywo prawdopodobnie skróciłoby nieco żywotność baterii, ale nie sądzę, że będzie to problem dla większości użytkowników. Większość ludzi woli korzystać z wizjera optycznego, ponieważ jest to jedna z głównych zalet konstrukcji lustrzanek, a podgląd na żywo będzie traktowany jako taki, jaki jest; przydatna dodatkowa funkcja, która jest używana tylko w razie potrzeby.

Ponieważ E-410 ma tę samą matrycę, obiektyw i procesor obrazu co E-510, nic dziwnego, że jakość obrazu jest również identyczna. 10-megapikselowa matryca Cztery Trzecie, choć fizycznie mniejsza niż matryce APS-C w większości innych lustrzanek cyfrowych, nadal zapewnia równoważny poziom drobnych szczegółów, a kontrola szumów przy wysokiej czułości ISO jest tak samo dobra, jak wszystko inne w rynek. Podobnie jak w przypadku E-510, zakres dynamiki jest być może minimalnie mniejszy niż w analogicznym aparacie APS-C, ale jeśli tak jest, jest ledwo zauważalny. Podsumowując, E-410 zapewniał wyjątkowo dobrą jakość obrazu w każdych okolicznościach, pomimo kiepskiej pogody, jaka panowała podczas mojego okresu testowego.

"'Werdykt"'
Chociaż obecnie jest nieco droższy niż niektórzy konkurenci, E-410 ma kilka zalet, nie tylko kompaktowe wymiary, niską wagę i użyteczną funkcję podglądu na żywo. Oferuje również szybkie działanie, wyjątkowo wysoką jakość obrazu i bardzo szeroki zakres kreatywnej kontroli. Jeśli chcesz wysoce przenośną lustrzankę cyfrową i nie przejmujesz się stabilizacją obrazu, E-410 będzie satysfakcjonującym aparatem dla entuzjastów.

„Na następnych kilku stronach przedstawiamy szereg ujęć testowych. Na tej stronie obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnym ustawieniu ISO został zmniejszony, aby można było zobaczyć pełny obraz, a poniżej a seria przyciętych w pełnej rozdzielczości pobranych z oryginalnych zdjęć przy różnych ustawieniach ISO, aby pokazać ogólny obraz jakość."

—-

—-

Przy minimalnym ustawieniu ISO 100 nie ma, jak można się spodziewać, szumów obrazu.

—-

Praktycznie identyczny przy ISO 200.

—-

Podobnie przy 400 ISO.

—-

Pewna utrata nasycenia przy 800 ISO i trochę widocznego szumu.

—-

Pewna utrata szczegółów i widoczny szum obrazu przy 1600 ISO.

—-

„Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze”.

—-

Ze względu na kaprysy kompresji JPEG pełnowymiarowa wersja tego obrazu była ponad 6 MB za duża dla naszego systemu pobierania, więc będziesz musiał zadowolić się pełnowymiarowym przycięciem poniżej.

—-

Porównaj to z podobnymi ujęciami, które zrobiłem innymi lustrzankami cyfrowymi 10 MP, ale pamiętaj, że zostało to zrobione w bardzo nudny, pochmurny dzień.

—-

Szeroka końcówka obiektywu kitowego o szerokości 14 mm odpowiada obiektywowi 28 mm, co jest dobre do ujęć szerokokątnych. Tak, to rodzaj nad głową kursu szturmowego. Nie, nie próbowałem tego.

—-

Ten pełnowymiarowy kadr z powyższego zdjęcia pokazuje doskonałą ostrość narożników obiektywu zestawu Zuiko.

—-

Matryca Cztery Trzecie może mieć nieco mniejszy zakres dynamiczny niż odpowiednik matrycy APS-C, ale myślę, że w tym ujęciu każdy aparat wypaliłby niebo.

—-

Dobra definicja krawędzi i brak frędzli

—-

„Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze”.

—-

Te trzy ujęcia zostały zrobione w trybie zdjęć seryjnych 3 kl./s.

—-

Odwzorowanie kolorów w trybie JPEG jest bardzo dobre.

—-

Zaufany wynik