Recenzja drukarki atramentowej Epson Stylus SX400

Jeśli potrzebujesz dowodu na to, że projektowanie i produkcja drukarek to proces ewolucyjny, nie szukaj dalej niż SX400 firmy Epson. Z radością zarezerwowaliśmy tę maszynę do przeglądu, gdy otrzymaliśmy informację prasową, ponieważ był to nowy model w konkurencyjnej części rynku. Kiedy jednak otrzymaliśmy naszą próbkę, wyglądała ona podejrzanie znajomo.

Jeśli przeczytałeś naszą recenzję Epson Stylus DX8400, będziesz miał całkiem niezły pomysł, jak ta drukarka wygląda i działa. Najwyraźniej SX400 ma nowy „identyfikator koloru”, co oznacza dla jego obudowy różne odcienie ciemnej szarości i czerni. Ma również zmienione projekty podajników papieru, zarówno z przodu, jak i z tyłu.

Zmiany tac mogą wydawać się trywialne, ale w obu przypadkach ulepszona konstrukcja zapewnia większą obsługę papieru i, w przypadku tacy podajnika zatrzymuje papier wysuwający się do przodu i zakrzywiający się, gdy nie jesteś druk.

Panel sterowania jest identyczny jak wcześniej, ale był już dobrze rozplanowany, z oddzielnymi przyciskami trybu kopiowania, karty pamięci i zdjęć oraz pierścieniem przycisków do sterowania menu. Dostępny jest również kolorowy monitor LCD o przekątnej 63 mm, dzięki czemu możesz przeglądać zdjęcia z kart pamięci. Obrazy są wyświetlane przy użyciu nieco dziwnego podwójnego skanowania, jak na starej stronie internetowej. Sugeruje to, że procesor drukarki jest nieco słabszy.

Stylus SX400 wykorzystuje skaner Contact Image Sensor (CIS), który ma dobrą rozdzielczość dla płaskiego skanera 1200 na 2400 i wewnętrzną 48-bitową głębię kolorów. Skanery CIS wykorzystują czujniki i paski soczewek wraz z oświetleniem LED i unikają luster i lamp z zimną katodą urządzeń opartych na CCD. Oznacza to, że czas nagrzewania jest bardzo krótki, ale mogą mieć problemy z głębią obrazu, jeśli skanowany element nie jest idealnie płaski.

Z przodu drukarki znajdują się dwa gniazda kart pamięci, dla wszystkich zwykłych typów, oraz gniazdo PictBridge, które jest schowane dość głęboko za przednią plastikową osłoną, co sprawia, że ​​trudno się do niego dostać. Dotyczy to również pojedynczego złącza USB PC z tyłu.

Stylus SX400 wykorzystuje cztery jednokolorowe wkłady atramentowe DuraBrite Ultra, które są umieszczane na miejscu w głowicy drukującej. Po wprowadzeniu nowego wkładu drukarka przechodzi jednorazowy cykl ładowania, ale nie ma innej fizycznej konfiguracji.

Pakiet oprogramowania firmy Epson jest dość obszerny i zawiera kopię Abbyy Fine Reader Sprint 6 do OCR, a także kilka własnych narzędzi firmy do skanowania i drukowania w Internecie. Sterownik drukarki został zaktualizowany o opcje dostępne jednym kliknięciem dla takich zadań, jak drukowanie zdjęć wysokiej jakości i drukowanie tekstu w standardowej jakości na zwykłym papierze.

Epson zapewnia wyższą prędkość drukowania z SX400 niż z DX8400 zarówno w czerni, jak iw kolorze, ale w każdym przypadku jest to tylko 2 str./min. Ponieważ DX8400 nie zbliżył się nawet do twierdzeń producenta, nie spodziewaliśmy się zbyt wiele po SX400.

Równie dobrze, ponieważ nowa maszyna nieznacznie wolniej drukowała nasz pięciostronicowy dokument tekstowy, kończąc go w 1 minutę 26 sekund, czyli 3,49 str./min. Nasze kolorowe strony z tekstem i grafiką zajęły 1:35, co odpowiada 3,16 str./min, a więc w obu przypadkach około jednej dziesiątej prędkości znamionowej. W trybie roboczym dokument tekstowy trwał 32 sekundy, czyli 9,38 str./min, a więc wciąż tylko jedna trzecia tego, co twierdzi.

Drukowanie w trybie roboczym jest tak słabe, że prawdopodobnie nie użyjesz go nawet do notatek, a poziom hałasu podczas podawania papieru osiągnął wartość znacznie powyżej 60 dBA, co jest dobrym wynikiem powyżej 40 dBA podanego w arkuszu specyfikacji.

Jakość druku w trybie normalnym jest rozsądna, chociaż krzywe i przekątne mają małe postrzępione krawędzie, które nadają im nieco rozmyty wygląd. Grafika kolorowa jest ogólnie dobra, częściowo ze względu na pigmentowane atramenty, a tekst nałożony na kolor jest dobrze zarejestrowany. Wydruki zdjęć są szczegółowe, chociaż niektóre szczegóły cieni są tracone na czerń. Kolory są naturalne, a obszary o różnych kolorach zmieniają się płynnie, z niewielkimi oznakami ditheringu.

Stylus SX400 wykorzystuje ten sam zestaw wkładek, co DX8400, a jedyną różnicą w kosztach stron jest cena, za jaką te wkładki można kupić. Koszt strony czarnej wyceniliśmy na podstawie podwójnego opakowania czarnych wkładów o dużej pojemności i kosztu wydruków kolorowych za opakowanie zbiorcze z czterema wkładami, ponieważ są to najbardziej ekonomiczne opcje.

Koszt czarnej strony to 3,10 pensa, a kolor 6,41 pensa. Kolorystyka jest mniej więcej przeciętna, ale czerń jest trochę wysoka, na przykład urządzenia wielofunkcyjne Kodaka mają mniej niż 2,9 pensa.

"'Werdykt"'

Niewielkie ulepszenia podajników papieru i sterownika drukarki nie wystarczą, aby uzasadnić wzrost ceny Stylus SX400 w stosunku do Stylus DX8400. Różnica wynika po części z tego, że starsze maszyny dobiegają końca, a nowe jeden właśnie jest wprowadzany, jest ponad 40 funtów między tymi dwoma, ponad jedna trzecia kosztu nowego drukarka. Trudno nie polecić, aby rozejrzeć się za Stylus DX8400 i zgarnąć różnicę.

Zaufany wynik

Dlaczego ufać naszemu dziennikarstwu?

Założona w 2004 roku firma Trusted Reviews istnieje, aby udzielać naszym czytelnikom dokładnych, bezstronnych i niezależnych porad dotyczących tego, co kupić.

Dziś mamy 9 milionów użytkowników miesięcznie na całym świecie i oceniamy ponad 1000 produktów rocznie.