SanDisk Sansa e260 Recenzja

byłam zadał pytanie na forach na początku tego miesiąca, kiedy pojawi się następna generacja iPodów. Jest to pytanie, które chciałby poznać każdy dziennikarz technologiczny na świecie, ale prosta odpowiedź brzmi: lepiej niedługo, ponieważ opozycja nagle wyskoczyła do przodu.

Co ciekawe, omawiana „opozycja” pochodzi z mało prawdopodobnego źródła. SanDisk to firma bardziej tradycyjnie kojarzona z pamięciami flash (posiada prawa produkcyjne do wszystkich) standard), ale ostatnio zwrócił na siebie uwagę obszerną reklamą i przykuwającym wzrok „un-iPodem” kampania. Jeśli masz zamiar wyrzucić Feline Obsessed White Fetish, ale lepiej mieć coś wyjątkowego w rękawie i na szczęście tak się dzieje.

Nowa seria Sansa e200 to bezpośredni policzek na iPoda nano. Występuje w trzech rozmiarach: 2 GB – e250; 4 GB – e260 i 6 GB – e270 i stwierdzenie, że w znacznym stopniu zapożycza ze stylizacji bardzo popularnego małego odtwarzacza, byłoby prawdopodobnie jak powiedzenie, że Oasis znalazła „jakąś” muzyczną inspirację od Beatlesów. Jednak w przeciwieństwie do Mancuńczyków z jednoczołem, e260, który testowałem przez ostatnie dwa tygodnie, jest czymś więcej niż tylko bladą imitacją. W rzeczywistości uderza swojego znakomitego konkurenta w prawie każdym obszarze.

(Zdjęcie: gracz)

W typowy sposób Gordona zacznijmy więc od obszaru, w którym tak się nie dzieje: rozmiaru. Przy wymiarach 89 x 44 mm e260 ma prawie identyczny ślad jak nano (90 x 40 mm), ale przy grubości 13 mm jest prawie dwa razy głębszy niż bulimiczny mały odtwarzacz Apple. Powód tego jest prosty: ma o wiele więcej funkcji, a głównym punktem jest wideo. Po prostu seria e200 ma to, a nano łączy to z faktem, że wszystkie e200 są większe (45,7 mm v 38,1 mm), jaśniejsze, automatycznie odtwarzane w poziomie ekrany, a zaczniesz dostrzegać, że to więcej niż tylko sztuczka.

Sam odtwarzacz obsługuje pliki QuickTime .mov, ale dostępne jest proste oprogramowanie do konwersji przeciągnij i upuść z może zgrać wszystko, od AVI do MPEG-1, 2 i 4 do WMV, a nawet DVD bezpośrednio na urządzenie samo. Czas konwersji jest szybki (chociaż zależny od procesora) z moim laptopem Pentium M 1,7 GHz transponującym 700 MB AVI w 20 minut. To mniej niż połowa czasu, jaki zajmuje mi wykonanie podobnej operacji w iTunes, a wszystkie filmy zachowują swoje oryginalne proporcje.

Samo odtwarzanie odbywa się z prędkością 15 klatek na sekundę – tak samo jak w przypadku pełnowymiarowego iPoda „wideo” – ale w bezpośrednim porównaniu wygląda znacznie płynniej. Po części może to wynikać z mniejszego ekranu (iPody o pojemności 30 GB i 60 GB mają wyświetlacze 63,5 mm), choć samo to wydaje się, że nowy e260 nie jest przysługą. Żywotność baterii jest również znacznie lepsza. SanDisk nie podaje oficjalnych danych, ale udało mi się uzyskać nieco ponad sześć godzin, zanim urządzenie się zepsuło. Porównaj to z marnymi dwoma dla iPoda 30 GB i czterema dla potężnego 60 GB, a zobaczysz, że wystarczy wsparcie lotu transatlantyckiego (uwzględniając „zakazane” okresy po starcie i przed lądowaniem!).

Pomimo tych wszystkich pozytywów, wideo e200 ma wadę i nie obsługuje paska postępu. Zamiast tego filmy są dzielone na 10-15-minutowe fragmenty, które można szybko przekazywać do przodu, ale tak naprawdę nie jest to dobry substytut i uniemożliwia urządzeniu zdobywanie maksymalnych ocen. Plusem jest to, że automatycznie połączy wszystkie fragmenty razem podczas odtwarzania, co w istocie czyni je trochę podobnymi do zakładek, które dostajesz na płytach DVD.

Ok, to więcej niż wystarczająco dużo czasu na wideo, więc przejdźmy do audio. Jest to sprawa wyraźnie iPodiana (co należy traktować jako komplement) z niebieskim podświetlanym pierścieniem naśladującym przewijanie iPod ClickWheel z dedykowanymi przyciskami powyżej, poniżej, w lewo i w prawo do kopiowania odtwarzania/wstrzymywania, przeskakiwania/szybkiego przewijania do przodu/do tyłu i menu Funkcje. Oddzielny przycisk zasilania z łatwością podwaja się jako skrót do menu głównego, dzięki czemu bez względu na to, gdzie jesteś w strukturze menu, możesz wrócić do ekranu głównego, a przyciski szybkiego przewijania do przodu i do tyłu mogą być również używane jak ikony wstecz/do przodu w Internecie przeglądarka. Ogólnie rzecz biorąc, elementy sterujące nadal nie są tak intuicyjne jak iPody, ale z łatwością są drugimi najlepszymi, jakie widziałem.

(Zdjęcie: słuchawki kątowe)

Jeśli chodzi o samą strukturę menu, jest to kolejny obszar „pod wpływem” iPoda i ma prawie identyczny układ, w którym utwory można wyszukiwać według wykonawcy, albumu, utworu, gatunku, oceny lub listy odtwarzania. Przejściowy ekran „wymazywanie” z jednego podmenu do drugiego to również klasyczne terytorium iPoda (lub Gwiezdne Wojny, jeśli to bardziej twoja torba). Jakość dźwięku jest znakomita z dobrze reprezentowanymi tonami wysokimi i niskimi (choć oczywiście zależy to od przepływności), a dostarczone słuchawki są zaskakująco dobre. Wkrótce przerzuciłem się na moje ukochane Shure e3c, ale po wyjęciu z pudełka wykonują znacznie lepszą pracę niż śmieci, które zapewnia Apple (a publiczność w tajemniczy sposób nadal korzysta). Tymczasem żywotność baterii dla muzyki jest oceniana na 20 godzin, o sześć więcej niż w nano.

Oneupsmanship też się nie kończy, ponieważ wszystkie e200 obsługują gniazdo rozszerzeń microSD, aby jeszcze bardziej zwiększyć pamięć pojemność i działa to bardzo dobrze, ponieważ wszelkie dodatkowe dane są płynnie integrowane z mediami odtwarzacza archiwum. Wbudowany mikrofon zapewnia również nagrywanie głosu, chociaż zintegrowane radio FM zostało wyłączone z powodu dodatkowego podatku, jaki UE nakłada na każde urządzenie, które je posiada. Firma SanDisk powiedziała mi, że jej badania rynkowe sugerują, że konsumenci byliby niechętni do płacenia tego dodatkowego kosztu, więc funkcja została wyłączona. Biorąc pod uwagę, że nadal znajduje się w odtwarzaczu, zwracam uwagę na nieoficjalne oprogramowanie fanów, które bez wątpienia rozwiąże ten problem…

Jeśli chodzi o obsługę zdjęć, działa to w podobny sposób jak wideo z formatami Jpeg, Tiff, Gif, Png i Bmp obsługiwanymi przez oprogramowanie do konwersji, które automatycznie konwertuje obrazy tak, aby pasowały do ​​ekranu odtwarzacza (znowu bez zmiany aspektu) stosunek). Zdjęcia można oglądać zarówno w miniaturach, jak i na pełnym ekranie, ale biorąc pod uwagę, że wszystkie ujęcia mają zmieniony rozmiar, jest to trochę rozczarowujące, że nie można oglądać większych zdjęć, przewijać ich ani powiększać, wciąż nano nie może tego zrobić zarówno.

Teraz zaszedłem tak daleko, nie wspominając o oprogramowaniu, które tak często jest zabójcą, ale to nie bez powodu: tak naprawdę nie ma żadnego. Daleko od skomplikowanej konfiguracji iTunes, która blokuje iPoda do konkretnego komputera i zawiera prawie nieskończone opcje, SanDisk zdecydował się na proste podejście „przeciągnij i upuść”. Podłącz odtwarzacz i zostanie rozpoznany jako urządzenie pamięci masowej, stąd wystarczy przeciągnąć i upuścić dźwięk, który jest automatycznie porządkowany za pomocą tagów identyfikacyjnych plików. W przypadku filmów i zdjęć wystarczy je przeciągnąć i upuścić na konwerter, a zostaną one automatycznie przesłane do odtwarzacza. Bez bałaganu, bez zamieszania.

Z pewnością znajdą się tacy, którzy będą tęsknić za zaawansowanymi funkcjami oprogramowania iTunes, ale jako osoba, która ma posiadałem iPody przez ostatnie kilka lat, na przykład cieszyłem się, że mogłem uciec od tej pokaźnej piłki i łańcuch. Sprawa może być inna, w przypadku pojemności sportowych Sansy w sektorze 30 GB+, ale w przypadku 2 GB do 6 GB podejście SanDisk wydaje się lekkie, proste i bez wiązań.

(Obraz: poziomy)

Wreszcie, nie byłaby to odpowiednia recenzja nawiązująca do nano, gdybym nie wspomniała o zewnętrznej obudowie Sansy. Firma SanDisk dołożyła wszelkich starań, aby e200s były bardzo odporne na zarysowania i chociaż ja tylko miałem urządzenie od dwóch tygodni, które nie powstrzymało palców od masła tutaj przed upuszczeniem go kilka razy, gdy był poza domem i o. Dobrą wiadomością jest to, że powłoka zastosowana przez SanDisk (którą nazywa „Liquidmetal”) wyraźnie zapewnia wykończenie o sile brylcreamu Supermana, ponieważ nie udało mi się jeszcze zebrać ani jednego znaku. Niesmarowane palce skrzyżowane, tak już zostanie…

Więc nowa seria Sansy brzmi całkowicie kusząco, ale co z ceną? Cóż, oto cios nokautujący. Modele 2 GB, 4 GB i 6 GB mają sugerowane ceny detaliczne odpowiednio 119 GBP, 149 GBP i 185 GBP. To już świetnie wypada w porównaniu z wariantami nano 1 GB (109 GBP), 2 GB (139 GBP) i 4 GB (179 GBP), ale biorąc pod uwagę, że 4 GB e260 można znaleźć online za jedyne 134,29 GBP, a cała gama iPodów praktycznie nie oferuje żadnych zniżek online, konkurs jest dobry i prawdziwy nad.

"'Werdykt:"'

Znikąd firma SanDisk wymyśliła prawdziwego zabójcę nano. Interfejs może nie jest tak intuicyjny jak wszystkie podbijające ClickWheel, ale nadal jest bardzo prosty i chociaż brak iTunes może być nieuniknioną wadą dla niektórych, jego brak na rzecz znacznie bardziej usprawnionego podejścia bez wiązania będzie dla wielu dobrodziejstwem. Czuje się znacznie trwalszym produktem niż nano, ma znacznie większy zakres funkcji, oferuje większy i lepszy ekran i kosztuje znacznie mniej. Dopóki Apple nie wymyśli realnej alternatywy, w mieście pojawia się nowy szeryf.

Zaufany wynik

Dlaczego ufać naszemu dziennikarstwu?

Założona w 2004 roku firma Trusted Reviews istnieje, aby udzielać naszym czytelnikom dokładnych, bezstronnych i niezależnych porad dotyczących tego, co kupić.

Dziś mamy 9 milionów użytkowników miesięcznie na całym świecie i oceniamy ponad 1000 produktów rocznie.