Olympus SP-560UZ Recenzja

W marcu tego roku recenzowałem 18-krotny zoom, 7,1 megapiksela Olympus SP-550UZ. Chociaż byłem pod wrażeniem jego projektu i ogromnej listy funkcji, byłem mniej pod wrażeniem jego jakości obrazu, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego wysoką cenę 320 funtów. Myślę, że nie byłem sam moim zdaniem, bo w październiku Olympus wypuścił na rynek ten, 8,1-megapikselowy SP-560UZ, mocniejszy i jeszcze lepszy ambitne podejście do kompaktowej koncepcji super-zoom, która zawiera kilka ważnych ulepszeń w stosunku do wcześniejszego modelu i dużą poprawę w Cena. SP-560UZ jest już dostępny za około 240 funtów.

Wysokiej klasy aparaty z super zoomem są czymś w rodzaju specjalności Olympusa, ale SP-560UZ nie jest pozbawiony silnej konkurencji. Najbardziej oczywista jest super Canon S5 jest (217 funtów), chociaż ma tylko obiektyw z 12-krotnym zoomem. W kategorii 18-krotnego zoomu rywalizuje z dwoma bardzo imponującymi aparatami, Panasonic FZ-18 (243 £) i Fuji S8000fd

(£187).

SP-560UZ ma tę samą karoserię co 550, co jest dla mnie w porządku, ponieważ jest to piękny projekt. Mierzy 116 x 78,5 x 78 mm i waży 365 g, co czyni go mniejszym, ale cięższym niż FZ-18 i większym, ale lżejszym niż S8000fd, choć w obu przypadkach z dość wąskimi marginesami. Mimo kompaktowych rozmiarów, dobrze wyprofilowany uchwyt i teksturowana guma pokrywająca większość korpusu aparatu sprawiają, że jest on niezwykle wygodny i bezpieczny w trzymaniu. Czarne, spękane wykończenie, które pokrywa resztę ciała, wygląda znacznie lepiej niż lśniący szary plastik 550, wyglądając bardziej powściągliwie, ale bardziej profesjonalnie. Korpus jest plastikowy, ale zakrzywiony kształt sprawia, że ​​jest z natury wytrzymały, a metalowy pasek biegnie do góry szwy po obu stronach ciała i wkomponowanie usztywnień paska zapewniają dodatkowe ochrona. Podczas gdy tubus obiektywu jest plastikowy i wygląda dość niepewnie po całkowitym wysunięciu, obudowa, do której chowa się, gdy nie jest używana, jest wykonana z metalu, dzięki czemu jest dobrze chroniona. Klapy karty i baterii mają plastikowe zawiasy, ale są dość solidne, a klapka baterii ma zatrzask blokujący.

Układ sterowania jest również dokładnie taki sam jak w SP-550UZ, czyli bardzo dobry. 560 to bardzo złożony aparat, ale zewnętrzne elementy sterujące są dość proste i dobrze rozplanowane, chociaż umieszczenie pada kierunkowego tuż przy monitorze sprawia, że ​​nawigacja po menu jest nieco niewygodna dla każdego z dużymi kciuki. Zwykle mam trochę skrzydła do systemu menu Olympusa, ale tak naprawdę w tym przypadku działa całkiem nieźle. Jak powiedziałem, 560 jest bardzo złożony, więc podział najwyższego poziomu menu na kilka podkategorii – jakość obrazu, konfiguracja, menu aparatu, tryb sceny itp. – ma pewną dozę sensu. Jednak nie jestem pewien, dlaczego tryb cichy musi znajdować się na najwyższym poziomie menu i jestem prawie pewien, że posiadanie opcji resetowania na najwyższym poziomie to okropny pomysł.

Główne tryby fotografowania wybiera się za pomocą zwykłego pokrętła na górnym panelu. Opcje obejmują pełną automatykę, automatykę programową, priorytet przysłony i migawki oraz pełną ręczną ekspozycję. Zakres wartości ekspozycji zamieszczony w specyfikacji technicznej na oficjalnej stronie Olympus jest najwyraźniej niedokładny, ponieważ najszybszy dostępny czas otwarcia migawki to 1/1000 sekundy, a nie 1/2000, jak w reklamie, a najdłuższy to 15 sekund, a nie 4 sekundy. Istnieje również tryb „B”, w którym migawka pozostaje otwarta tak długo, jak przycisk jest wciśnięty, z licznikiem czasu na ekranie monitora. Oprócz tych podstawowych trybów dostępna jest opcja trybu sceny z 25 specjalnymi programami, w tym przydatnym ustawieniem wstępnego ustawiania ostrości do natychmiastowego uchwycenia szybko poruszających się obiektów. Przyjazny dla początkujących tryb przewodnika, który jest dostępny w wielu kompaktach Olympusa, jest również obecny, chociaż to ambitny początkujący, który kupiłby ten aparat.

Zagłębienie się w menu ujawnia prawdziwą wszechstronność SP-560UZ. Najbardziej oczywistym znakiem, że jest to poważniejszy aparat niż SP-550UZ, jest włączenie RAW tryb, z opcją fotografowania w formacie RAW+JPEG, funkcja, która zadowoli wiele fotografii entuzjastów. Ta funkcja znajduje się również w Panasonic FZ-18, ale nie w Fuji S8000fd. Menu ustawień aparatu obejmuje pięć ekranów i zawiera przydatne opcje kreatywne, takie jak regulowany balans bieli, nasycenie, kontrast i ostrość, opcja do wyłączenia redukcji szumów, wiele trybów ustawiania ostrości, w tym ciągły AF, predykcyjny AF i ustawienie ruchomego obszaru AF oraz dobrze zaimplementowana ręczna regulacja ostrości opcja. Synchronizację lampy błyskowej można ustawić na pierwszą lub drugą kurtynę, a wbudowana podnoszona lampa błyskowa ma również funkcję podrzędną tryb, w którym wyzwala pojedynczą, natychmiastową lampę błyskową o niskim poborze mocy, przydatną do wyzwalania zewnętrznej lampy błyskowej podporządkowanej jednostki.

Lista opcji nie kończy się na menu fotografowania. W trybie odtwarzania jest mnóstwo rzeczy do zabawy, w tym filtry kolorów, nakładki etykiet, układy stron, ramki, szablony kalendarzy, zabawny program do morfingu mimiki twarzy i opcja rozmycia tła portretu strzały. Dostępne są również bardziej typowe funkcje, takie jak automatyczne usuwanie efektu czerwonych oczu i oświetlenia, a także przycinanie i zmiana rozmiaru.

Oczywiście głównym atutem SP-560UZ jest jego ogromny obiektyw ze stabilizacją obrazu. Ma zakres ogniskowych odpowiadający 27-486 mm, taki sam jak Fuji S8000fd. Jest to zmiana w stosunku do zakresu 28-504 mm SP-550UZ, podejrzewam, że 560 ma nieco większy 1/2,3 cala CCD, zmieniając w ten sposób pozorne powiększenie. Nie jest to duża różnica, ale niewielka przewaga na końcu szerokokątnym może wystarczyć, aby przyciągnąć fotografów krajobrazowych. System stabilizacji obrazu za pomocą ruchomego czujnika jest bardzo dobry, podobnie jak w przypadku SP-550UZ. Udało mi się robić całkiem ostre zdjęcia z ręki przy maksymalnym zbliżeniu przy czasach otwarcia migawki wynoszących 1/20 sekundy, chociaż nie były one tak ostre, jak podobne zdjęcia robione przy użyciu statywu.

Ogólna wydajność SP-560UZ jest również podobna do 550. Uruchamia się w niecałe trzy sekundy, a ponowne wyłączenie zajmuje mniej więcej tyle samo, co jest identyczne z S8000fd, ale nieco wolniejsze niż FZ-18. Ogniskowanie jest szybkie i niezawodne w dobrym świetle, a system autofokusa iESP bardzo dobrze wybiera właściwy obiekt. Jednak znacznie spowalnia w słabszym oświetleniu, chociaż jego zdolność ogniskowania w słabym świetle jest bardzo dobra, osiągając ostrość dość niezawodnie w pomieszczeniu oświetlonym świecami. Lampa wspomagająca AF ma zasięg około trzech metrów w ciemności.

Czas od jednego strzału do jednego zdjęcia w trybie pojedynczego zdjęcia wynosi dwie sekundy, ale w trybie zdjęć seryjnych wydajność jest bardziej skomplikowana, ponieważ zależy w dużym stopniu od rodzaju używanej karty pamięci. Dostępne są dwa typy kart xD Picture: Typ M i Typ H. Karty typu H są znacznie szybsze, a zainstalowanie jednej ma ogromny wpływ na wydajność aparatu. Używając wolniejszej karty Type M, w standardowym trybie zdjęć seryjnych może wykonać siedem klatek z prędkością 1,2 klatek na sekundę, ale przy użyciu szybszych kart typu H może nagrywać 19 klatek z szybkością 1,25 klatki na druga. Podobnie w trybie High Speed ​​zawierającym tylko 3 MP, użycie kart typu M pozwala na 23 klatki przy imponujących 7 klatkach na sekundę, podczas gdy w przypadku karty typu H daje to jeszcze bardziej imponujące 49 klatek przy 8 klatkach na sekundę. Istnieje jeszcze szybszy tryb High Speed ​​oferujący 15 klatek na sekundę, ale tylko w rozdzielczości 1,2 MP. Wydajność trybu wideo jest zgodna ze standardem przy 30 klatkach na sekundę w rozdzielczości VGA. Co ciekawe, obiektyw zmiennoogniskowy może być używany podczas nagrywania wideo, ale tylko wtedy, gdy nagrywanie dźwięku jest wyłączone.

Byłem, jak już wspomniałem, nieco rozczarowany jakością obrazu SP-550UZ, więc z przyjemnością informuję, że w tym zakresie nastąpiła duża poprawa w tym obszarze w przypadku nowego modelu. Obiektyw wydaje się lepiej pasować do nowego większego czujnika niż wcześniej, a dystorsja beczkowata na końcu szerokokątnym i dystorsja poduszkowa teleobiektywu są zmniejszone. Ostrość rogów jest również znacznie poprawiona, a aberracja chromatyczna jest mniejsza. Poziom szczegółowości jest bardzo dobry, a bezpośrednie porównanie identycznych ujęć z S8000fd i FZ-18 pokazuje wyraźną przewagę na korzyść Olympusa. Wykazuje niewielką tendencję do prześwietlania niektórych ujęć, tracąc niektóre szczegóły świateł, ale zakres dynamiczny matrycy i procesora obrazu jest bardzo dobry, z doskonałą szczegółowością cieni. Kontrola szumów jest bardzo dobra przy niższych ustawieniach ISO, chociaż, jak większość aparatów z małą matrycą 8 MP, ulega degradacji dość szybko powyżej 200 ISO, a maksymalne ustawienie 6400 ISO przypomina kamerę internetową niskiej jakości i jest najlepsze uniknąć. Pliki SHQ JPEG są nieco nadmiernie skompresowane i wynoszą około 3 MB, ale można to obejść, korzystając z trybu RAW. Naprawdę nie zazdroszczę nikomu, kto musi wybierać między SP-560UZ a jego głównymi rywalami, ale wybierając ten aparat na pewno się nie zawiedziesz.

"'Werdykt"'
Olympus SP-560UZ to niezwykle udany aparat, który z nawiązką rekompensuje nieco rozczarowujący poprzednik. Znakomity design i obsługa, dobra wydajność i ogromny stopień wszechstronności sprawiają, że jest to doskonałe narzędzie dla zapalonego hobbysty. Jakość obrazu jest co najmniej tak dobra, jak jego główni rywale, a włączenie trybu RAW oznacza, że ​​możesz wydobyć ze swoich zdjęć to, co najlepsze. Jeśli nie byłeś już zakłopotany, próbując wybrać między Fuji S8000fd a Panasonic FZ-18, teraz Twoja decyzja jest jeszcze trudniejsza.

„Na następnych kilku stronach przedstawiamy szereg ujęć testowych. Na tej stronie obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO został zmniejszony, aby można było zobaczyć pełny obraz, oraz seria przyciętych w pełnej rozdzielczości z oryginalnych zdjęć przy różnych ustawieniach ISO, aby pokazać ogólny obraz jakość."

—-

To jest pełna klatka przy 50 ISO.

—-

Przy ustawieniu minimum 50 ISO jakość obrazu jest bardzo dobra. Ta niebieska linia jest odbiciem.

—-

Nadal bardzo wysoka jakość przy 100 ISO.

—-

Jednak przy 200 ISO widoczny jest szum w ciemniejszych obszarach ujęcia.

—-

Szum jest nieco gorszy przy 400 ISO, ze zmniejszoną szczegółowością i kontrastem.

—-

Przy 800 ISO ma to wpływ na odwzorowanie kolorów i znacznie obniża się jakość obrazu.

—-

Większość drobnych szczegółów została utracona przy 1600 ISO, a kolor jest poważnie naruszony.

—-

3200 ISO jest prawie bezużyteczne.

—-

Maksymalne ustawienie ISO 6400 to praktycznie bezużyteczny chwyt.

—-

To pełna klatka przy 6400 ISO.

—-

„Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze”.

—-

Oto moje zwykłe ujęcie testowe szczegółów zachodniego okna katedry w Exeter, które można porównać z innymi kamerami. Zobacz poniżej pełne przycięcie res lub kliknij, aby zobaczyć cały obraz.

—-

Porównaj to z wynikami z Fuji S8000fd oraz Panasonic FZ-18.

—-

Dystorsja beczkowa na szerokim kącie jest nieco mniejsza niż w SP-550UZ.

—-

Ostrość środkowa jest doskonała.

—-

Ostrość narożników jest również znacznie poprawiona w stosunku do wcześniejszego modelu.

—-

Na końcu teleobiektywu nadal występuje zniekształcenie poduszkowe, ale nie tak złe, jak w przypadku 550UZ.

—-

„Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze”.

—-

Odpowiednik 27 mm szerokokątnego końca zoomu jest szerszy niż w większości innych kompaktów i doskonale nadaje się do scen panoramicznych.

—-

Masywny obiektyw z 18-krotnym zoomem doskonale nadaje się do dostrzegania szczegółów z dużej odległości. To zostało zastrzelone z ręki.

—-

Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, ale prawie zawsze tak jest.

—-

Nie masz dużo większego kontrastu niż ten.

—-

Zaufany wynik