Sony Cyber-shot DSC-T100 Recenzja

Pomimo tego, że jest jednym z najbardziej płodnych producentów aparatów cyfrowych, z bardzo znaczny udział w rynku, z jakiegoś powodu Sony często niechętnie przysyła mi aparaty kompaktowe do mnie recenzja. Ostatni raz, kiedy miałem okazję rzucić okiem na jeden, był Cyber-shot DSC-W70 prawie sześć miesięcy temu. Nie rozumiem, to nie tak, że to zaliczyłem ani nic.

Cóż, po nagabywaniu i perswazji w końcu udało mi się nakłonić ich, aby przysłali mi kolejną, tym razem jest to Cyber-shot DSC-T100, flagowy model kieszonkowych kompaktów serii T o rozdzielczości 8,1 megapiksela z 5-krotnym zoomem, który został wprowadzony na rynek w lutym tego roku rok. Może jeśli powiem o tym miłe rzeczy, wkrótce przyślą mi kolejną.

Na pewno z przyjemnością zacznę w ten sposób, ponieważ T100 to bardzo ładnie wyglądający aparat. Z przodu znajduje się duża przesuwana osłona nad obiektywem, lampą błyskową i lampą wspomagającą AF, dzięki czemu jest to zwykły arkusz błyszczącego szczotkowanego aluminium (choć jest również dostępny w kolorze czarnym). Z tyłu znajdziemy bardzo duży, 3-calowy monitor LCD o rozdzielczości 230 tys. i minimalny wybór ładnie wystylizowanych elementów sterujących. Na górnej płytce jest jeszcze kilka przycisków, ale całość sprawia wrażenie eleganckiej prostoty.

Nie ma w tym jednak nic delikatnego. Obudowa wykonana jest z aluminium, monitor ma powłokę odporną na zarysowania i choć jest to dość smukły aparat (91,8 x 59,2 x 22,3 mm), to czuje się dość solidnie i ciężko. Z zamontowaną baterią i kartą przechyla wagę na 172 g, więc nie zdmuchnie na wietrze.

Rozdzielczość i moc zoomu T100 znalazły się w górnym przedziale wydajnych kompaktów, obok aparatów takich jak Casio EX-V7 które sprawdziłem w zeszłym tygodniu, lub Ricoh Caplio R6 oraz Panasonic Lumix TZ2. Jest to jednak drogi aparat w porównaniu z tymi modelami, obecnie sprzedawany w cenie około 240 funtów. Biorąc pod uwagę, że nie ma żadnej z opcji ręcznego naświetlania tych konkurencyjnych modeli, to dużo pieniędzy za kompakt typu „wyceluj i zrób zdjęcie”. Ma jednak kilka interesujących funkcji, w tym obiektyw marki Carl Zeiss, maksymalną czułość 3200 ISO, mechanizm przeciwwstrząsowy Sony Super Steady Shot CCD i DRO (Dynamic Range Optimiser) system regulacji ekspozycji widoczny w lustrzance cyfrowej Alpha A100 oraz możliwość wysyłania obrazów w formacie 1080 HD do wyświetlania w wysokiej rozdzielczości telewizory. Może odtwarzać obrazy w formie pokazu slajdów z akompaniamentem muzycznym oraz nagrywać filmy MPEG w rozdzielczości VGA z dźwiękiem mono.

Jak wspomniałem wcześniej, zazwyczaj nie podoba mi się konstrukcja przesuwanej pokrywy do aparatów kompaktowych, ale pokrywa jest włączona Przód T100 jest sprężysty i dość sztywny, więc jest mniej prawdopodobne, że otworzy się w twoim kieszeń. Obudowa pełni funkcję wyłącznika zasilania, ale aparat posiada również wyłącznik zasilania na górnym panelu. Myślę, że tak jest, więc możesz używać aparatu jako przeglądarki zdjęć z zamkniętą osłoną obiektywu.

T100 ma przyzwoitą wydajność. Uruchamia się w nieco ponad dwie sekundy, co jest dość szybkie w przypadku aparatu o wysokiej specyfikacji i w trybie ciągłym w trybie fotografowania może robić zdjęcia z bardzo szybkimi dwiema klatkami na sekundę i najwyraźniej utrzymuje tę prędkość do momentu karty jest pełne. Obiektyw z 5-krotnym zoomem optycznym nie jest stopniowany, a regulacja zoomu jest proporcjonalna, co oznacza, że ​​można bardzo precyzyjnie dostosować ustawienie zoomu. Dotknij przycisku i poruszy się tylko trochę, ale przytrzymaj go dłużej, a powiększenie przyspieszy. Zoom optyczny może być również używany podczas nagrywania klipów filmowych.

Szczególnie podoba mi się system menu, który jest jednym z najbardziej przejrzystych i najprostszych, jakie kiedykolwiek widziałem. Przy każdym wyborze znajduje się notatka wyjaśniająca opisująca konkretny tryb i do czego może służyć, co jest bardzo pomocne dla niedoświadczonych użytkowników. T100 ma trzy główne tryby fotografowania: pełną automatykę dla szybkości i prostoty, szereg trybów tematycznych oraz tryb programowy, który ma zaskakująco kompletną listę opcji, w tym trzy ustawienia automatycznego braketingu, kilka trybów koloru, trzy tryby pomiaru, przydatny wybór trybów ostrości, w tym wstępne ustawienia odległości i regulowana lampa błyskowa wyjście.

Bardzo dobry jest też system autofokusa, z szerokim obszarem i wieloma punktami ostrości. Jest ładna i szybka w dobrym świetle, i chociaż nieco zwalnia w słabym świetle, nadal się skupia niezawodnie nawet w całkowitej ciemności, dzięki jasnopomarańczowej lampie wspomagającej AF o zasięgu kilku metrów. Moc błysku też jest dobra, z doskonałym pokryciem kadru i zasięgiem 3,7 m przy szerokim kącie i 2,9 m przy teleobiekcie.

Aparat zasilany jest dużym akumulatorem litowo-jonowym, który jak zwykle Sony oceniło w niestandardowy sposób (po prostu uwielbiają być niezręczne). Wszyscy na całym świecie oceniają akumulatory w miliamperogodzinach, czyli mAh. Sony jednak ocenia swoje baterie w watogodzinach, a ten w T100 wynosi 3,4 Wh. Na szczęście studiowałem fizykę w szkole, więc wiem, że waty = wolty x ampery, a bateria ma 3,6 woltów, więc jest to proste obliczenie. przekonaj się, że jest to równe 944 mAh. Sony twierdzi, że jest to dobre dla 340 zdjęć na jednym ładowaniu, i powiedziałbym, że moje doświadczenie w korzystaniu z aparatu potwierdza to twierdzenie.

Jakość obrazu to miejsce, w którym T100 uzasadnia swoją wysoką cenę. Obiektyw Carl Zeiss zasługuje na swoją prestiżową nazwę, zapewniając doskonałe szczegóły przy minimalnych zniekształceniach szerokokątnych oraz jedne z najlepszych ostrości krawędzi i narożników, jakie widziałem w aparacie kompaktowym. Ogólny poziom szczegółowości jest bardzo dobry, prawie tak dobry jak Fuji F40fd, którego testowałem na początku tego tygodnia. Odwzorowanie kolorów jest również bardzo dobre, a system DRO zapewnia szczegóły cieni w obszarach, których większość innych kamer by nie zauważyła. Kontrola szumów obrazu jest również bardzo dobra, ponownie prawie do standardu F40fd przy ustawieniach ISO do 800, jednak przy 1600 i 3200 Zauważyłem, że balans kolorów ujęcia był poważnie zniekształcony, z paskudnym zielonym odcieniem pojawiającym się na dużej części obraz. Ustawienie 3200 ISO też było dość głośne, choć muszę przyznać, że widziałem dużo gorsze.

"'Werdykt"'
Sony Cyber-shot DSC-T100 to drogi aparat jak na stosunkowo prosty, kieszonkowy kompakt, ale to uzasadnia swoją cenę doskonałą jakością wykonania, eleganckim designem, ponadprzeciętną wydajnością i doskonałym obrazem jakość. Jest to znakomity, wszechstronny aparat do zdjęć migawkowych, a jeśli możesz sobie na to pozwolić, nie zawiedziesz się.

„Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć testowych. W tym przypadku obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnym ustawieniu ISO został zmniejszony ze względu na przepustowość, aby umożliwić zobaczenie pełnego obrazu i serii wykonanych przycięć z oryginalnych zdjęć w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO zostały umieszczone poniżej, aby umożliwić Ci docenienie całości jakość."

—-

—-

Jakość obrazu przy 80 ISO jest znakomita, z ostrymi szczegółami i brakiem szumów.

—-

Podobnie przy 100 ISO.

—-

Przy 200 ISO jakość jest nadal bardzo dobra.

—-

400 ISO i wygląda na to, że Fujifilm może mieć rywala.

—-

Widoczne są pewne zakłócenia obrazu przy 800 ISO, a niektóre kolory w ciemniejszych obszarach.

—-

Przy 1600 ISO szum jest dość dobrze kontrolowany, ale w niektórych obszarach obrazu pojawia się paskudna poświata kolorów.

—-

Przy 3200 ISO balans kolorów jest zniekształcony, a rzucanie kolorów jest znacznie gorsze.

—-

Dołączyłem to pełnoklatkowe ujęcie 3200 ISO, aby pokazać stopień zniekształcenia kolorów przy tym ustawieniu.

—-

„Na kolejnych dwóch stronach przedstawiono szereg zdjęć testowych. W tym przypadku obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a w niektórych przypadkach kadr pobrany z oryginalny obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby można było docenić całość jakość."

—-

Oto zwykłe zdjęcie testowe szczegółów. Zobacz poniżej pełne przycięcie res lub kliknij, aby zobaczyć cały obraz.

—-

Obiektyw Carl Zeiss zapewnia doskonałą szczegółowość, lepszą niż niektóre aparaty 10MP.

—-

Przy ustawieniu szerokokątnym jest trochę dystorsji, ale nie jest to zbyt poważne, biorąc pod uwagę kompaktowy rozmiar obiektywu.

—-

To przycięcie narożników z powyższego obrazu pokazuje doskonałą ostrość narożników.

—-

System DRO (Dynamic Range Optimiser) pokazuje szczegóły cienia w obszarach, które mogłyby przeoczyć inne kamery. Porównaj to ujęcie z podobnym w recenzji Fuji F40fd.

—-

„Na kolejnych dwóch stronach przedstawiono szereg zdjęć testowych. W tym przypadku obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a w niektórych przypadkach kadr pobrany z oryginalny obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby można było docenić całość jakość."

—-

Szeroki koniec zakresu zoomu odpowiada 35mm, dość szeroki jak na kompakt.

—-

Odpowiednik 135 mm teleobiektywu z 5-krotnym zoomem umożliwia T100 dostrzeżenie szczegółów sceny.

—-

System DRO i dobre ustawianie ostrości przy słabym oświetleniu sprawiają, że T100 jest dobrym aparatem do fotografowania w pomieszczeniach bez użycia lampy błyskowej. Wstaw tutaj żart „duże organy”.

—-

Zaufany wynik