Przegląd Fujifilm FinePix A920

Seria A aparatów kompaktowych Fujifilm z plastikowym korpusem, zasilanych AA jest prawdopodobnie najdłużej działającym aparatem gama ich wszystkich, z pierwszym modelem z linii, 1,2-megapikselowym FinePix A101, który pojawił się tak dawno 2001. W ciągu ostatnich siedmiu lat seria A miała swoje wzloty i upadki, z kilkoma bardzo dobrymi modelami i jednym lub dwoma absolutnie śmierdzącymi, ale ogólnie zawsze reprezentowała dobry stosunek jakości do ceny. Dzisiejszy aparat to najnowszy z tej długiej linii, FinePix A920.

A920 to doskonały przykład tego etosu niskich kosztów i wysokiej wartości. Obecnie wyceniony na około 95 funtów oferuje rozdzielczość 9,0 megapiksela z 1/1,6-calowego czujnika SuperCCD HR, obiektyw Fujinon z 4-krotnym zoomem optycznym i 2,7-calowy monitor LCD. Oczywiście ma swoje ograniczenia; monitor ma tylko 115k pikseli rozdzielczości, a maksymalna wartość ISO to tylko 800, ale to i tak dużo aparatu za niewielkie pieniądze. Na rynku nie ma zbyt wielu aparatów, które można łatwo porównać z A920, ale dość bliskie dopasowanie może być doskonałym

Samsung S85 (90 funtów) lub niezbyt doskonała Nikon L14 (90 funtów), chociaż żaden z tych aparatów nie pasuje do specyfikacji Fuji.

Podczas gdy twoje 95 funtów kupuje dobrą specyfikację, trzeba powiedzieć, że nie kupuje dużo elegancji. A920 to dość solidny aparat, mierzący 97,5 × 61,9 × 31,8 mm i ważący ponad 200 g po załadowaniu kilkoma standardowymi bateriami AA. Około 25g można zredukować z tej wagi, używając lżejszych i trwalszych baterii litowych, ale wciąż jest to duży, ciężki aparat. Pomimo plastikowego korpusu jakość wykonania jest ogólnie dobra, z tylko kilkoma skrzypieniami przy dobrym ściśnięciu. Klapka baterii ma plastikowy zawias, ale jest całkiem solidnie wykonana i wygląda na dość wytrzymałą. Tuleja statywu jest również plastikowa, ale szczerze mówiąc, taki aparat prawdopodobnie i tak nie spędzi dużej części swojego życia na statywie.

Duży rozmiar korpusu aparatu i lekko wyrzeźbiony kształt prawej strony ułatwiają i wygodne w chwytaniu, a duże i raczej toporne elementy sterujące są solidnie osadzone i działają z bardzo pozytywnym nastawieniem czuć. A920 może być dobrym wyborem dla osób o ograniczonej mobilności rąk. Sterowanie zoomem to obrotowy kołnierz wokół przycisku migawki, a wybór głównego trybu fotografowania odbywa się za pomocą dużego, radełkowanego pokrętła na tylnej płycie, umieszczonego w taki sposób, że pełni również funkcję podparcia kciuka. Obróceniu tego pokrętła towarzyszy notatka na ekranie wyjaśniająca, do czego służy wybrany tryb.

System menu głównego jest niezwykle prosty, w rzeczywistości wydaje się prawie zbyt prosty, jakby został zaprojektowany dla nieco bardziej złożonego aparatu, ale wtedy większość jego opcji została wyłączona. Składa się tylko z trzech ikon, więc nawet najbardziej technofobowi luddyści nie znajdą w nim nic, co mogłoby ich zastraszyć.

Prosty układ sterowania odzwierciedla prostą obsługę aparatu. Jest to w dużej mierze automatyczny aparat do zdjęć migawkowych, z tylko automatyczną ekspozycją lub 16 trybami scen do wyboru. Nie ma ręcznej kontroli nad żadnym innym aspektem działania aparatu poza balansem bieli i kompensacją ekspozycji. Nie ma trybu zdjęć seryjnych, a nawet ustawienie ISO jest ograniczone do w pełni automatycznego, co jest nieco zagadkowe, ponieważ na stronie Fuji podano, że można go ręcznie wybrać między 100 a 800 ISO. Główne tryby fotografowania to standardowy w pełni automatyczny, tryb dziecka, tryb „stabilizacji obrazu” (który po prostu ustawia krótszy czas otwarcia migawki), tryb portretowy z wykrywaniem twarzy, tryb redukcji efektu czerwonych oczu i film tryb. Ten ostatni element jest jedną z niewielu prawdziwych słabości A920, ponieważ może on obsługiwać tylko rozdzielczość QVGA (320 x 240) przy 30 klatkach na sekundę.

Ogólna wydajność A920 jest w rzeczywistości całkiem dobra jak na niedrogi aparat. Uruchamia się w około 2,8 sekundy, co nie jest zbyt brudne, i wyłącza się szybko po 1,9 sekundy. Nie ma trybu ciągłego fotografowania, ale czas cyklu od strzału do strzału wynosi 3,2 sekundy, co jest trochę powolne, ale nie przerażające. System AF jest trochę powolny według najnowszych standardów, ale jest solidnie niezawodny i działa dobrze w słabym świetle. Wydajność lampy błyskowej jest również dobra, z zasięgiem 3,9 m przy szerokim kącie, dobrą ekspozycją z bliskiej odległości i doskonałym pokryciem kadru. Czas cyklu błysku jest również dość krótki i wynosi około pięciu sekund, chociaż zauważyłem, że stało się to nieco wolniejsze, gdy baterie się wyczerpały. Czas działania baterii będzie oczywiście zależeć od rodzaju użytych baterii AA, ale w przypadku ogniw alkalicznych o dużej mocy wykonałem około 120 zdjęć, zanim wskaźnik poziomu naładowania spadł do dwóch słupków.

W przypadku wielu budżetowych aparatów cięcie narożników, które obniża cenę, skutkuje gorszą jakością obrazu, ale z pewnością tak nie jest w przypadku A920. W rzeczywistości byłem mile zaskoczony ogólnie doskonałą jakością obrazu, a zwłaszcza jego wydajnością przy słabym oświetleniu. Obiektyw jest bardzo dobry, praktycznie bez zniekształceń na obu końcach zakresu zoomu, z bardzo dobrą ostrością centralną i niewielkim rozmyciem w rogach kadru. Ogólny poziom szczegółowości również był bardzo dobry, ale brak ręcznej kontroli nad ustawieniem ISO oznacza, że ​​niektóre szczegóły mogą zostać utracone podczas fotografowania w słabym świetle. Kontrola szumów jest jednak bardzo dobra i nawet w przypadku ujęć, w których automatyczny pomiar wybrał maksymalną czułość 800 ISO, nie było prawdziwego problemu z szumem, z wyjątkiem lekkiego rozmycia drobnych szczegółów. Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, a duży czujnik SuperCCD HR zapewnia doskonały zakres dynamiki z dużą ilością szczegółów w cieniach.

"'Werdykt"'
Biorąc pod uwagę niską cenę, FinePix A920 to wyjątkowo dobry stosunek jakości do ceny. Jest to bardzo prosty aparat do zdjęć migawkowych z kilkoma opcjami manualnymi, ale szerszy niż zwykle zakres zoomu dodaje mu nieco dodatkowej wszechstronności. Jakość obrazu jest bardzo dobra pod każdym względem, a ogólna wydajność też nie jest zbyt kiepska. Jeśli chcesz mieć dobry, tani, prosty aparat do zdjęć migawkowych, nie znajdziesz wielu lepszych.

„Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze.

Uwaga: nie ma zdjęć testowych ISO do tej recenzji, ponieważ A920 nie ma ręcznie wybieranych ustawień ISO.

—-

Oto zwykłe ujęcie testowe szczegółów zachodniego okna katedry w Exeter, które można porównać z innymi kamerami. Zobacz poniżej pełne przycięcie res lub kliknij, aby zobaczyć cały obraz.

—-

Automatyczny system ISO ustawił to zdjęcie na 400 ISO, ale mimo to nadal jest sporo drobnych szczegółów. Wyraźnie widoczne są pasma siatki przeciw ptakom.

—-

Obiektyw z 4-krotnym zoomem wytwarza bardzo mało zniekształceń beczkowych przy szerokim kącie.

—-

Ostrość w centrum kadru jest bardzo dobra. Ten strzał był przy 200 ISO.

—-

W rogu kadru jest trochę rozmycia, ale ogólnie nie jest tak źle.

—-

Ten sam budynek nakręcony na końcu teleobiektywu, bardzo małe zniekształcenie poduszkowe.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć testowych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu aparatu, w tym zakres zoomu obiektywu. Niektóre zdjęcia można kliknąć, aby pobrać oryginalny obraz w pełnym rozmiarze”.

—-

Szerokokątny koniec o szerokości 39 mm jest mniej szeroki niż większość.

—-

Końcówka teleobiektywu jest odpowiednikiem 156 mm, co jest dobre do przybliżania szczegółów.

—-

Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, a wydajność przy słabym oświetleniu jest również dobra. Zostało to zrobione przy 400 ISO.

—-

Zaufany wynik