Nowa recenzja Super Mario Bros

Jeśli śledzisz Mario od czasów świetności NES, większość z tego, co naprawdę musisz wiedzieć, znajduje się w tytule. Jest to pierwsza nowa gra Super Mario od Super Mario Sunshine z 2002 roku i pierwsza nowa gra 2D Mario – nie licząc aktualizacji i przeróbek – od Super Mario World z 1992 roku. Teraz wszystko, co musisz wiedzieć, to czy jest to Super Mario godne tej nazwy, w takim przypadku sugeruję, abyś spojrzał na wynik, ścigał się, kupował i graj.

Reszta z was może potrzebować jeszcze kilku szczegółów. Cóż, zasadniczo jest to podobny wysiłek do zeszłorocznego Sonic Rush: klasycznej platformówki 2D, która powraca do korzeni, z ulepszoną grafiką, która wykorzystuje moc 3D DS. Oczywiście jest jedna zasadnicza różnica. Sonic Rush zawsze czuł się trochę jak przeprosiny, jakby Sonic przepraszał za Sonic Adventures 1 i 2 oraz Sonic Heroes i że on też cieszy się z powrotu w 2D, gdzie należał. Nowy SMB czuje się mniej jak powracający syn marnotrawny, z tego prostego powodu, że Mario nie ma za co przepraszać. Mario 64 wydaje się teraz pewny miejsca w pokoju największych gier wszechczasów w Galerii Sław Wielkich Gier, a Super Mario Sunshine, choć gorszy, wciąż miażdżył rzeczy.

Mimo wszystko jest coś wspaniałego w tym, że Mario wraca do podstaw. I uwierz mi, są naprawdę fundamentalne. Podobnie jak w oryginalnym Super Mario Bros, każdy poziom zaczynasz od pulchnego hydraulika na jednym końcu, masztu flagowego na drugim i całej masy platform, monet i wrogów pomiędzy. Sterowanie w zasadzie – i całkiem słusznie – ignoruje ekran dotykowy DS. Biegasz i skaczesz, odbijając się od wrogów, niszczysz ich, a opuszczone skorupy żółwi Koopa można kopać w innych złych. Cegły i złote bloki – które mogą, ale nie muszą zawierać monet lub specjalnych przedmiotów – można radośnie nakręcać od dołu, naciskając w dół, gdy skaczemy nad nimi, uwalnia stary dobry Ground Pound – ciężki cios na dole, który niszczy wszelkie siedzące klocki poniżej.

Pod wieloma względami to jak powrót do samego początku gry platformowej, a jednak New SMB nigdy nie wydaje się tak stary. Może to dlatego, że od samego początku Nintendo miało kontrolę i ruch w sposób, w jaki kilka konkurencyjnych platform franczyzowych kiedykolwiek sobie radziło. Istnieje reakcja na elementy sterujące – sposób na finezję skoków, upadków i poślizgów Mario – to właściwie przyjemność sama w sobie. Oznacza to, że bez względu na to, jak ciężko będzie ci się żyć, zawsze czujesz, że żyjesz lub umierasz dzięki własnym umiejętnościom, a nie jakiejś wadzie w podstawowej mechanice gry. Gra zawiera nawet ruchy znane z nowszych platformówek – potrójne skoki, skoki po ścianach, siedzenie i zwisanie półki – w sposób, który sprawia, że ​​czują się idealnie naturalnie, tak jak zawsze tam. A co najlepsze, zwykła obsada stworzeń powraca, aby dać Mario kryjówkę: Hammer Bros, Bullet Bill, Lakitu, Rośliny Piranie, Boos, Bob-omby, Chain Chomps, Goombas, Paratroopas i Thromps są obecne i rozliczane dla.

Co równie ważne, nowe małe i średnie firmy nigdy nie wyglądają tak staro. Tak, to jest 2D. Jasne, wydaje się, że używa kombinacji sprite’ów 2D i 3D oraz tła. Ale jego jasna, pięknie cieniowana grafika wydaje się idealnym połączeniem stylu Mario World z postaciami i efektami Mario Sunshine. Co więcej, New SMB podążyło za przykładem wyspy Yoshiego, wprowadzając do gry elementy 3D. Nie mówimy tylko o słodyczach w tle, ale o elementach, które faktycznie pomagają uczynić grę taką, jaka jest.

Te zaczynają się od samego Mario. Jak zawsze, uderzenie w pewne bloki spowoduje uwolnienie ulepszenia kolekcjonerskiego; grzyb czyni Mario większym i silniejszym; kwiat ognia daje mu schludny biały garnitur i możliwość rzucania odbijającymi się ognistymi kulami. Jednak New SMB dodaje zbyt nowe. Pierwszy, maleńki niebieski grzybek, zamienia go w Mini Mario – hydraulika wielkości kufla, który potrafi przeciskać się przez małe szczeliny, skakać dalej i wyżej, a nawet biegać po wodzie. Drugi zmienia go w Mega Mario: potwora wielkości ekranu, który zmiażdży wszystko, co stanie mu na drodze. Widok szalejącego Mega Mario jest zawsze spektaklem, który jest szczególnie satysfakcjonujący, gdy widzisz szczególnie irytującego złego wdeptanego w pył.

Jednak nowy SMB prawdopodobnie wykracza poza Yoshi's Island w sposobie, w jaki wykorzystuje swoją technologię w całej grze, nie tylko w bitwach stałych lub sekwencjach pościgów. Istnieją całe poziomy, na których pływy przypływają i odpływają, poziom wody podnosi się i opada, aby udostępnić nowe platformy lub wynieść na powierzchnię zatopionych złych. Istnieją poziomy pełne gigantycznych grzybów, które rosną, przechylają się i kurczą, gdy próbujesz przejść przez nie; poziomy z potworami morskimi do jazdy lub przerażającymi węgorzami potworów, przed którymi można uciec. Przez cały czas ma się wrażenie, że cokolwiek wydarzyło się wcześniej, po prostu poczekaj – jeszcze niczego nie widziałeś.

Widzisz, chodzi o inwencję. Przeciętna platformówka ma tendencję do przedstawiania swoich głównych elementów na pierwszych kilku poziomach, a następnie po prostu przedstawia je mocniej i szybciej niż wcześniej. W serii Mario Nintendo zawsze podążało inną ścieżką: dodając nowe niebezpieczeństwa lub nowe mechanizmy na każdym poziomie, a następnie – tylko wtedy, gdy myślisz, że je polizałeś – znalezienie sposobów na ich połączenie, które sprawią, że będziesz ćwiczyć mózg, a nie tylko refleks. Co więcej, poziom trudności jest prawie idealny; zwycięstwo jest zawsze w zasięgu ręki, może potrwać jeszcze kilka razy, aby je zdobyć.

Oczywiście Mario nie byłby Mario bez tajemnic. Same poziomy są ich pełne: ukryte bloki, które wyzwalają gwiazdy lub dopalacze; ukryte obszary i ścieżki; skróty warp-pipe i ukryte sekcje chmur. Ale New SMB idzie dalej. Podczas gdy Sonic zawsze miał alternatywne trasy na każdym poziomie, zawsze było to doświadczenie liniowe, jeden etap prowadzący do następnego w przewidywalnym postępie. Mario daje ci trochę większy wybór. Podobnie jak Super Mario World, New SMB układa swoje poziomy w światy, z których każdy jest mapą z wybranymi różnymi etapami i ścieżkami. Zawsze jest jedna główna droga, ale zbieranie specjalnych gwiezdnych monet na każdym etapie pozwala odblokować dodatkowe trasy i etapy, które mogą, ale nie muszą, być łatwiejsze lub bardziej satysfakcjonujące. I spójrzmy prawdzie w oczy; prawdopodobnie i tak będziesz chciał je wszystkie zagrać.

A kiedy już do tego dojdziesz, wkrótce zdasz sobie sprawę, że do odkrycia są dwa dodatkowe światy – musisz tylko znaleźć drogę. Wszystko to oznacza, że ​​jest tu więcej gry, niż mogłoby się początkowo wydawać. Zwykle nie jestem zwolennikiem niekończącego się powtarzania poziomów w celu wydobycia każdego ostatniego sekretu, ale w tej grze zrobiłbym wyjątek. Szukanie wskazówek i podpowiedzi staje się fascynującym ćwiczeniem w wykrywaniu — do czego służy ten przełącznik? Jak do diabła mam się tam dostać? – i odkrywasz, że nie tylko pracujesz nad poziomami, ale próbujesz wymyślić swoją drogę do umysłu projektanta. W rzeczywistości, jeśli nie wrócisz do poziomów i nie odblokujesz wszystkich fajnych rzeczy, trochę brakuje ci sensu.

Po całym tym geniuszu dla jednego gracza, wszelkie opcje dla wielu graczy musiały być trochę doczepione, ale New SMB jest zaskakująco dobrze zaopatrzony w dobro dla dwóch lub czterech graczy. Po pierwsze, chociaż może to tylko zaostrzyć Twój gust w odpowiednim trybie współpracy – niestety wciąż nie zaimplementowanym – Mario vs. Tryb Luigi pozwala dwóm graczom rywalizować na pięciu etapach o gwiezdne monety. To fajna, choć ograniczona rozrywka. Gry towarzyskie radzą sobie lepiej ze względu na ilość, jak wszystko inne. Podzielone na podkategorie: akcję, puzzle, stół i 1 na 1, prezentują rodzaj szybkich gier ogniowych znane z Mario Party (a kilka może być bardzo znanych, ponieważ zostały zaczerpnięte bezpośrednio z Super Mario DS). W większości są łatwe do odebrania i grania, ale niezwykle przyjemne w odpowiednim towarzystwie, z wysiłki prowadzące gamę od głupiej walki na śnieżki do spinu w stylu Mario w jakimś starym kasynie ulubione.

W końcu, sądzę, że wśród wiernych Nintendo będzie dużo debaty na ten temat: czy naprawdę jest tak dobra, jak Yoshi's Island? Czy naprawdę zbliża się do głębi Super Mario World? Czy jest tak pomysłowy jak Super Mario 3 w tamtych czasach? Może, ale wtedy może nie. Ale przestań. Po prostu zatrzymaj się na chwilę i pamiętaj, o czym tutaj mówimy: gra, która stoi w porównaniu z niektórymi z najlepszych gier wszechczasów. Sam fakt, że faktycznie możemy przeprowadzić tę debatę, daje pewne wskazówki, jak bardzo jest ona doskonała. Więc poznaj New Bros. – to to samo, co w starych Bros., ale nie mielibyśmy tego w żaden inny sposób.

"'Werdykt"'

Szturmujący nowy Mario 2D, który trzyma się spuścizny swoich legendarnych poprzedników, i kolejny dobry powód, dla którego DS jest maszyną do gier roku.

Zaufany wynik