Recenzja Tamron SP 85mm f / 1.8 Di VC USD

Recenzja Tamron SP 85mm f / 1.8 Di VC USD: Wprowadzenie

Można śmiało powiedzieć, że zewnętrzni producenci obiektywów przeszli w ostatnich latach swego rodzaju renesans. Od niedrogich, ale znakomitych optycznie stałoogniskowych obiektywów stałoogniskowych firmy Samyang po najwyższej klasy optykę Zeissa, fotografowie mają teraz większy wybór niż przez wiele lat.

I chociaż kiedyś oczekiwali, że zapłacą mniej w porównaniu z ofertami producentów aparatów, kosztem znacznie niższej jakości, to zostało postawione na głowie, dzięki innowacjom i jakości optycznej po atrakcyjnych cenach na porządku dziennym, na czele z liderem rynku Sigma.

Tamron od dawna zajmuje drugie miejsce, aw zeszłym roku zmodernizował swoją linię obiektywów SP klasy premium. Choć wyraźnie zainspirowana najwyższej klasy lampami stałymi f / 1.4 „Art” Sigmy, firma wybrała intrygująco odmienne podejście, łączące nieco wolniejszą przysłonę f / 1.8 z wbudowaną optyką stabilizacja.

Byliśmy pod wrażeniem jego pierwszych dwóch starań w zeszłym roku, SP 35 mm f / 1.8 Di VC USD i SP 45 mm f / 1.8 Di VC USD, i tutaj patrzymy na trzeci obiektyw z tej serii - krótki teleobiektyw Tamron SP 85mm f / 1.8 Di VC USD.

Ta nowa optyka 85 mm dołącza do swoich stałych odpowiedników jako jeden z najszybszych obiektywów do lustrzanek cyfrowych ze stabilizacją obrazu na rynku. Krótka ogniskowa teleobiektywu jest idealna do portretów, zarówno na pełnej klatce, jak i na aparatach APS-C, gdzie zapewnia kąt widzenia odpowiadający 135 mm. Tymczasem przysłona f / 1.8 daje duże możliwości selektywnego ustawiania ostrości i małej głębi ostrości, co oznacza, że ​​obiektyw nie ogranicza się do fotografowania ludzi.

Dodanie stabilizacji optycznej zapewnia ostrzejsze zdjęcia przy dłuższych czasach otwarcia migawki, dzięki czemu można fotografować z ręki przy niższych czułościach ISO lub mniejszych przysłonach, niż byłoby to możliwe w przypadku niestabilizowanego obiektywu. Jednak to wyraźnie zwiększa cenę, a przy cenie 749 funtów Tamron podniósł ją znacznie wyżej niż którykolwiek z nich. Canon lub Nikon 85 mm f / 1,8, a nawet Sigma 85 mm f / 1,4. A więc kluczowe pytanie brzmi: czy może być warte swojej ceny?

funkcje

Dzięki formule optycznej 13 elementów w 9 grupach, Tamron jest najbardziej złożoną stałoogniskową 85 mm na rynku. Jest to prawdopodobnie konsekwencja dodania optycznej stabilizacji obrazu lub kompensacji drgań, jak lubi to nazywać Tamron. Zastosowano szkło o niskiej dyspersji (LD) i bardzo niskiej dyspersji (XLD) w celu zminimalizowania aberracji chromatycznej, a nanostrukturalna powłoka Tamron eBAND minimalizuje odblaski i zjawy.

W przysłonie zastosowano 9 zaokrąglonych listków, utrzymujących prawie kołową aperturę do około f / 4, co powinno pomóc w uzyskaniu atrakcyjnie rozmytego tła. Z przodu znajduje się 67 mm gwint filtra, który nie obraca się podczas ustawiania ostrości, wraz z mocowaniem bagnetowym dostarczonej cylindrycznej osłony obiektywu. Kiedy nie jest używany, kaptur można odwrócić na lufę w celu przechowywania; w tej pozycji zasłania jednak większą część lufy, całkowicie blokując pierścień do manualnego ustawiania ostrości.

Tamron opisuje soczewkę jako odporną na wilgoć, z kilkoma uszczelkami rozmieszczonymi strategicznie wokół tubusu. Najbardziej widoczny jest ten wokół mocowania obiektywu, który chroni połączenie z korpusem aparatu, ale inne uszczelniają pierścień do ręcznego ustawiania ostrości i przełączniki sterujące. W zasadzie obiektyw powinien być niewrażliwy podczas fotografowania na zewnątrz przy lekkim deszczu lub mżawce.

Budowa i obsługa

Przy średnicy 85 mm, długości 91 mm i wadze 700 g Tamron to duży, masywny obiektyw.

Jest znacznie większy niż oferowane przez Canona lub Nikona 85 mm f / 1,8, w rzeczywistości ma mniej więcej taki sam rozmiar jak Sigma 85 mm f / 1,4 EX DG HSM i większy niż mocowanie A 85 mm f / 1,4s firmy Nikon lub Sony (choć nie tak duży jak nowy, potworny model FE 85 mm f / 1,4 firmy Sony) GM). Nie ma to tak naprawdę negatywnego wpływu na obsługę podczas fotografowania, ponieważ w naturalny sposób będziesz trzymał obiektyw w lewej ręce. Ale to zwiększa ogólną wagę twojej torby, a niektórzy badani mogą uznać ten rozmiar za nieco onieśmielający.

Jakość wykonania jest znakomita, w przeciwieństwie do niektórych starszych projektów Tamrona. Pierścień do ręcznego ustawiania ostrości obraca się płynnie, a skala odległości oznaczona w stopach i metrach pomaga śledzić bieżące położenie ostrości.

Dwa przełączniki z boku lufy służą do włączania i wyłączania VC oraz wyboru między AF i MF tryby, ale ponieważ mają identyczne rozmiary i kształty, nie można ich łatwo odróżnić dotykiem sam.

Autofokus

Autofokus wykorzystuje ultradźwiękowy silnik napędowy (USD) firmy Tamron, który jest szybki, zdecydowany i praktycznie bezgłośny. Obiektyw wykorzystuje wewnętrzną konstrukcję ogniskowania, więc nie zmienia długości ani równowagi przy ustawianiu ostrości; to również przyczynia się do jego zgryźliwej odpowiedzi.

Pod względem dokładności, 85 mm zachowuje się podobnie jak inne szybkie stałoogniskowe lustrzanek cyfrowych. Jeśli fotografujesz za pomocą wizjera aparatu, w większości przypadków ostrość zostanie ustawiona prawidłowo, kiedy oglądanie obrazu jako całości, ale prawdopodobnie nie będzie całkowicie idealne podczas oglądania zdjęć z bliska Szczegół. W żadnym wypadku nie jest to unikalne dla Tamrona - jest to efekt uboczny lustrzanek cyfrowych wykorzystujących całkowicie oddzielną ścieżkę optyczną dla autofokusa, co nieuchronnie zagraża dokładności.

Jeśli chcesz naprawdę precyzyjnego ustawiania ostrości, prawie na pewno będziesz musiał dopasować własny obiektyw do aparatu za pomocą funkcji mikro-regulacji AF. Nawet wtedy osiągnięcie doskonałych rezultatów przy jednej odległości ogniskowania może być możliwe.

Jednak 85 mm jest również kompatybilny z konsolą „Tap-in” firmy Tamron, co pozwala na bardziej skomplikowane korekta zachowania ostrości, a także umożliwienie użytkownikom aktualizacji oprogramowania sprzętowego obiektywu, gdy niezbędny.

Głębia ostrości przy 85 mm if / 1.8 jest oczywiście bardzo płytka, więc jakikolwiek ruch Ciebie lub obiektu będzie wiązał się z drobnymi błędami ustawiania ostrości. Przez większość czasu pożądane będzie lekkie przymknięcie, aby uzyskać dodatkową głębię ostrości. Jednak przy niewielkich odległościach ogniskowania powoduje to kolejną komplikację, ponieważ ostrość przesuwa się nieco do tyłu przy mniejszych aperturach - objaw szczątkowej aberracji sferycznej.

Aby uzyskać najdokładniejszą ostrość, naprawdę musisz przełączyć się na podgląd na żywo i użyć AF z wykrywaniem kontrastu lub ręcznego ustawiania ostrości z powiększonym widokiem obiektu i włączonym podglądem głębi ostrości. Ponownie, nie jest to wina obiektywu, po prostu najlepsza praktyka podczas używania dowolnego jasnego obiektywu w lustrzance cyfrowej.

Jakość obrazu

Jak dotąd stwierdziliśmy, że Tamron 85 mm to potężna bestia, a dokładne ustawianie ostrości wymaga pewnej ostrożności i uwagę, ale szczerze mówiąc, każda krytyka znika, gdy zaczynasz patrzeć na obrazy robi. Ponieważ tam, gdzie to się liczy, ten obiektyw sprawdza się w pikach. Zapewnia cudownie piękne zdjęcia, które wyróżniają naprawdę doskonały obiektyw portretowy, i działa równie dobrze w aparatach pełnoklatkowych i APS-C.

Spodziewamy się, że teleobiektywy 85 mm będą rzeczywiście bardzo dobre, ale ten jest absolutnie wyjątkowy. Łączy w sobie doskonałą ostrość w różnych klatkach, nawet przy maksymalnym otworze, z cudownie wyglądającym nieostrym tłem. Mikrokontrast jest trochę niski przy f / 1.8, ponownie z powodu szczątkowej aberracji sferycznej, ale często może to być pochlebne w przypadku portretów.

Efekt ten staje się silniejszy przy bliższych odległościach ogniskowania, ale lekkie przymknięcie do f / 2.8 sprawia, że ​​obrazy są wyraźnie bardziej wyraziste. Kolorowe obwódki wynikające z bocznej lub podłużnej aberracji chromatycznej praktycznie nie istnieją, a zniekształcenia są znikome. Oczywiście przy dużych aperturach pojawia się winietowanie, ale zwykle to poprawia estetykę obrazu, a nie je osłabia.

Testy studyjne

Przetestowaliśmy wersję Tamron SP 85 mm f / 1.8 Di VC USD z mocowaniem Canon na 21-megapikselowym aparacie Canon EOS-1Ds Mark III. Wyniki przedstawiono poniżej.

Ostrość

Wyniki naszych testów Applied Imaging MTF potwierdzają, że obiektyw ma pożądane właściwości dla krótkich teleobiektywów stałoogniskowych. Przy f / 1.8 wartości są stosunkowo niskie ze względu na aberrację sferyczną, ale obiektyw szybko się wyostrza, gdy przysłona jest zamykana. Szczytowa ostrość to f / 4-f / 8, ale tak naprawdę wszystkie przysłony są całkiem użyteczne. Ślady w rogach ściśle pasują do środka, co wskazuje na doskonałą ostrość w przekroju kadru.

Winietowanie

Widoczne jest winietowanie szeroko otwarte, a rogi ramki są o 1,3 stopnia ciemniejsze niż środek. Jednak bardzo stopniowy profil zanikania oznacza, że ​​nie jest to nieatrakcyjne wizualnie; w rzeczywistości często może dodać do wyglądu Twoich ujęć. Przymknij do f / 2.8 i winietowanie praktycznie znika.

Zniekształcenie

Zniekształcenia krzywoliniowe są niezwykle niskie, a jedynie najdrobniejsze ślady zniekształcenia poduszkowatego wykrywalne na zdjęciach z naszej tablicy testowej, co jest typowe dla krótkich teleobiektywów stałoogniskowych. Jednak chociaż można to zmierzyć w laboratorium, nigdy nie zobaczysz tego na zdjęciach z rzeczywistego świata; zamiast tego obiektyw rysuje obiekty w bardzo realistyczny sposób.

Nasz werdykt

Muszę przyznać, że byłem trochę sceptyczny co do Tamrona 85mm f / 1.8, kiedy zacząłem go testować; jest duży, ciężki i drogi jak na swój typ, a według konwencjonalnych poglądów można by pomyśleć, że stabilizacja obrazu jest zbędna w przypadku tego rodzaju szybkiej stałości Ale nawrócenie się nie zajęło mi dużo czasu; tak długo, jak długo trwało, zanim zaczęły pojawiać się obrazy z tyłu aparatu. Dokładniejsze zbadanie plików na komputerze tylko potwierdziło moje pierwsze wrażenia - ten obiektyw jest naprawdę wyjątkowy.

Ale czy jest to warte 749 funtów? Cóż, to jest pytanie, na które fotografowie będą musieli odpowiedzieć samodzielnie; najwyraźniej nie każdy będzie w stanie to usprawiedliwić. Ale dla mnie ten obiektyw jest absolutnie na równi z Art stałymi Sigmy i wielu fotografów to robi szczęśliwie wyrzucając za nie podobną ilość gotówki (głośno wołając o wersję 85 mm, zbyt).

Osobiście uważam też, że stabilizację obrazu warto mieć na każdym rodzaju obiektywu; Czego nie lubić w dodatkowej elastyczności nagrywania, jaką zapewnia? Ogólnie rzecz biorąc, jeśli szukasz wysokiej jakości obiektywu portretowego do swojej lustrzanki cyfrowej, to zdecydowanie powinno znaleźć się wysoko na liście.