Przegląd Samsung YP-R1 8GB

Samsung naprawdę zaczyna przyzwyczajać się do dotykowych odtwarzaczy MP3. ten YP-P2 miał swoje problemy, ale i tak był to imponujący pierwszy wysiłek. ten YP-P3 poszedł uczciwy sposób na naprawienie usterek YP-P2, a najnowszy Samsung YP-R1 jest jeszcze lepszy.

Centralnym elementem YP-R1 jest oczywiście dotykowy wyświetlacz o przekątnej 2,6 cala i rozdzielczości 400 x 240 pikseli. Jak można sobie wyobrazić, umieszczenie elementów sterujących odtwarzacza na ekranie zwalnia fizyczną przestrzeń, tak że przy wymiarach 85 x 45,5 x 8,9 mm YP-R1 jest niewiele większy niż Walkman Sony z serii E, mimo że ma znacznie większy wyświetlacz (z bardziej użytecznym współczynnikiem proporcji do uruchomić). Wykończenie ze szczotkowanego metalu wygląda równie dobrze, w subtelny sposób, w kolorze czarnym lub srebrnym i sprawia, że ​​cena wydaje się całkowicie uzasadniona; w dłoni YP-R1 naprawdę czuje się jak wysokiej jakości sprzęt.

Fizyczne elementy sterujące ograniczają się do regulatora głośności oraz dwufunkcyjnego przycisku podtrzymania i zasilania. Ten ostatni domyślnie blokuje tylko ekran, więc głośność można regulować nawet przy zablokowanym odtwarzaczu, ale jeśli wolisz, możesz zablokować wszystko. Gdyby nie umieszczenie na skrajnej lewej krawędzi przycisku blokady, byłoby całkowicie możliwe kontrolowanie YP-R1 jednoręczny, ale w obecnej sytuacji prawie na pewno będziesz potrzebować drugiej ręki, aby go odblokować, co jest nieco irytujące. Stosowane jest zastrzeżone złącze, co jest godne ubolewania, chociaż w uczciwości wobec Samsunga akceptuje on kabel wyjścia wideo, jeśli go kupisz, więc nie ma go tylko ze względu na to.

Interakcja z odtwarzaczem odbywa się dzięki interfejsowi Samsung TouchWiz, który jest czymś w rodzaju mieszanej torby. Jest to przeniesione z YP-P3, chociaż YP-R1 nie cierpiał z powodu braku reakcji, który czasami miał YP-P3. Niemniej jednak nadal istnieje kilka dziwactw, które można zrobić z prasowaniem.

Menu najwyższego poziomu tego interfejsu ma układ stron, podobny do tego z iPoda touch, chociaż YP-R1 nie może być używany w orientacji pionowej. Ikony można przesuwać w siatce cztery na trzy lub, jeśli są niepożądane, całkowicie usuwać. Irytujące jest jednak to, że jeśli chcesz, aby wystarczająca liczba ikon wypełniła jeden ekran, pozostałe dwie są nadal obecne, po prostu puste.

Aby pomóc wypełnić te przestrzenie, TouchWiz zawiera również szereg widżetów, niektóre bardziej przydatne niż inne i wszystkie charakteryzują się pewnym poziomem animacji, co jest miłym, choć bezużytecznym akcentem (kalambur przepraszający) przeznaczony). Konsensus biurowy głosi, że ani wskaźnik baterii, ani minikontroler pokazujący bieżącą ścieżkę i pauzę, przyciski Dalej i Wstecz nie są najlepsze, ani nawet aplikacja Memo, która wykorzystuje zaskakująco skuteczne rozpoznawanie pisma ręcznego i wyświetla w domu wskazaną przez użytkownika „górną notatkę” ekran. Nie, najlepszą funkcją YP-R1 jest Sleep Cat, w którym możesz dotknąć, aby ustawić minutnik 30, 60 lub 90 minut po którą gracz sam się wyłączy, ale nie wcześniej niż odtworzyła się animacja drzemiącego Sleep Cat – to po prostu uroczy.

Z całą powagą około połowa widżetów jest funkcjonalnie bezużyteczna. Obecność trzech różnych zegarów (cyfrowego, analogowego i jednego pokazującego czas w dwóch różnych strefach) wydaje się nieco zbędna i choć piernikowy człowiek trzymający tabliczkę z napisem „dotknij mnie” jest w porządku, to raczej denerwujące, że nic nie robi, jeśli ulegniesz jego wniosek. Podobnie kwiat, który zrzuca płatki w nieskończoność, gdy jest szturchnięty, odwraca uwagę na kilka minut, zanim zostanie zapomniany.

Plus widżety znajdują się nad faktycznie przydatnymi ikonami menu, więc jeśli nie będziesz ostrożny, możesz ukryć menu Muzyka pod kalendarzem, co spowoduje niekończące się zamieszanie.

Znacznie gorszy niż niektóre widżety jest jednym z głównych dodatków do YP-R1 – Beat DJ. To bardzo przereklamowana funkcja, która ułatwia „drapanie” ścieżek lub dodawanie do nich różnych efektów, takich jak pogłos lub echo, może być najbardziej bezcelową aplikacją na wszystkim. Dlaczego Samsung robi takie zamieszanie z tą „funkcją”, nie mam pojęcia, ponieważ w YP-R1 jest wiele do polubienia; Jednak Beat DJ po prostu nie jest jedną z tych rzeczy.

Inne niedogodności wynikają z dziwactw interfejsu użytkownika, które są wyraźnie zamierzone, ale bez wyraźnego uzasadnionego powodu. Na przykład ma sens, że przesunięcie w lewo lub w prawo na ekranie Teraz odtwarzane powinno przeskakiwać do przodu i do tyłu, ale z pewnością przesunięcie w prawo powinno wybrać następny utwór, a nie poprzedni?

Poruszanie się po długich listach mogłoby być łatwiejsze. Przesuwanie w górę lub w dół przewija się w sposób, jakiego można by się spodziewać, ale jeśli przytrzymasz ekran podczas robienia tego, przedmioty przelatują znacznie szybciej niż prędkość przesuwania cyfry, co wydaje mi się sprzeczne z intuicją. Nie jestem pewien, dlaczego elementy sterujące odtwarzaniem są ukryte na ekranie Teraz odtwarzane, dopóki ich nie dotkniesz.

Jednak w większości „problemy” YP-R1 zauważysz tylko wtedy, gdy przyzwyczaisz się do niuansów innego dotykowy interfejs użytkownika, taki jak w iPodzie touch i iPhonie, który wciąż jest znacznie lepszy niż w YP-R1. W odosobnieniu nie ma jednak na co narzekać, a okazjonalny klejnot można znaleźć.

Moim ulubionym jest ekran Bluetooth, który pokazuje dostępne urządzenia krążące wokół, które następnie przeciągasz do centralnej ikony YP-R1, aby rozpocząć parowanie. Jasne, jest efekciarski, ale jest też niezaprzeczalnie fajny. Przewijanie długich nazw plików po ekranie po naciśnięciu i przytrzymaniu jest również bardzo inspirujące. Wreszcie, jeśli jesteś podobny do mnie i wolisz listę niż paradę pokazu slajdów podczas przeglądania muzyki, przeglądarka plików będzie regularnym portem połączenia.

Obecność dyktafonu i radia FM nikogo nie zaskoczy, biorąc pod uwagę, jak wiele innych funkcji zostało upchniętych w YP-R1. Oba te rozwiązania działają wystarczająco dobrze, chociaż wątpię, czy ktokolwiek zauważyłby ich pominięcie. Samsung twierdzi, że YP-R1 poradzi sobie z 30 godzinami dźwięku lub pięcioma godzinami odtwarzania wideo. Oba te szacunki są prawie na miejscu, dopóki nie zaczniesz bawić się Bluetooth, który wyczerpuje żywotność baterii, jakby wychodził z mody.

Obsługa formatów jest kompleksowa. Po stronie audio można odtwarzać pliki MP3, WMA, Ogg, AAC, FLAC, WAV i ASF, podobnie jak DivX, XivD, wideo MPEG4, WMV, H.264, ASF i RMVB – o ile rozdzielczość jest utrzymywana na poziomie 720 x 480 pikseli lub poniżej. Jeśli masz ochotę, YP-R1 wyświetli również obrazy JPEG, GIF, BMP i PNG.

Chociaż obsługa DivX może wydawać się trochę zbyteczna na tak małym odtwarzaczu, w rzeczywistości jest całkiem przydatna. Brak konieczności ponownego kodowania wszystkich tych… hmm… domowych filmów wideo w celu umieszczenia ich na przenośnym odtwarzaczu to oszczędność czasu rzeczywistego. Ponadto ekran YP-R1 jest niezwykle wydajny, wyświetlając głęboką czerń, żywe kolory i płynny ruch. To zdecydowanie najlepszy ekran, jaki kiedykolwiek widziałem na odtwarzaczu tej wielkości.

Słuchawki dołączone do YP-R1 są miłą niespodzianką, ponieważ nie są całkowicie straszne. Jasne, wszystko, czego słucha się za ich pośrednictwem, wydaje się trochę (no dobrze, dużo) zabłocone i trochę brakujące, ale to jest rzadkość, aby w pudełku z przenośnym odtwarzaczem dostać coś, czego nie pokonałoby kilka papierowych kubków i kilka strunowy.

Podłącz dobry zestaw „telefonów, a wyniki są znacznie lepsze. Na wyjściu YP-R1 jest cudowne ciepło i nie brakuje detali na niskim poziomie i wysokiej klasy czystości. Masywny atak Łza rzadko brzmiał lepiej na tak małym odtwarzaczu, a po powrocie do iPoda nano dla porównania wydawał się sterylny i pozbawiony życia.
Nie jestem do końca pewien, czy wsparcie FLAC jest potrzebne w tej klasie odtwarzaczy. W cichym pokoju, z dobrymi słuchawkami to jest można usłyszeć nieco więcej szczegółów w niektórych utworach, ale spójrzmy prawdzie w oczy, jeśli zależy ci na wierności, nie powinieneś używać takiego odtwarzacza do słuchania swojej kolekcji albumów.

Przetwarzanie dźwięku DNSe 3.0 jest zaskakująco dobre. Dostępny jest szeroki zakres ustawień wstępnych, a także opcja Auto, która teoretycznie dostosuje wyjście gracza do tego, co jest aktualnie odtwarzane. To nie zawsze działa, ale kiedy to robi, może mieć naprawdę pozytywny efekt. Upscaler odtwarzacza wydawał się działać tylko wtedy, gdy transkodowałem kilka plików MP3 320 kb/s do 128 kb/s AAC, poziom degradacji, któremu nikt nie powinien narażać swoich plików muzycznych.

Nie jestem pewien, czy można powiedzieć, że YP-R1 brzmi lepiej niż Walkman z serii S, który kosztuje mniej więcej tyle samo. Odtwarzacz Samsunga ma nieco bogatszy dźwięk, ale urządzenie Sony ma nieco bardziej naturalny dźwięk, więc jest to raczej kwestia preferencji. Jeśli jednak spojrzysz na zestaw funkcji, YP-R1 jest na czele. Seria S ma mniejszy ekran, jest bardziej masywny, nie ma Bluetootha, jest wykonana z plastiku, a nie z metalu i nie ma niczego podobnego do obsługi formatu YP-R1.

Próbka do recenzji została dostarczona przez SamsungPołącz, który obecnie dołącza do odtwarzacza głośnik Bluetooth Linx B-Tube. To wystarczająco przyzwoity głośnik bezprzewodowy, gdy nie chcesz korzystać ze słuchawek, ale nie oczekuj, że wypełni duży pokój lub zapewni rozrywkę na imprezie. Jednak YP-R1 można znaleźć w Internecie za znacznie mniej, więc jeśli nie potrzebujesz głośnika bezprzewodowego, warto się rozejrzeć.

Werdykt

Mówiąc prościej, YP-R1 to czysta przyjemność. Jego interfejs dotykowy jest najlepszy, jaki znajdziesz na urządzeniu bez logo Apple, jest atrakcyjny i dobrze zaprojektowany i, co ważne, brzmi świetnie. Co więcej, jest prawie absurdalnie tani w porównaniu z rywalami, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, ile funkcji upchnął Samsung.