Recenzja Sennheiser CX400 Canalphones

Zwykle można podzielić właścicieli odtwarzaczy MP3 na trzy segmenty: tych, którzy mają obsesję na punkcie uzyskania najwyższej jakości dźwięku ze swoich odtwarzaczy i nie powstrzymają się przed niczym, aby to osiągnąć; tych, którym zależy, ale nie chcą wydawać zbyt dużo gotówki; i ci, którzy słuchają wkładek dousznych za 5 funtów, które są dostarczane z iPodem za 200 funtów i wymieniają je tylko wtedy, gdy się zepsują.

Najnowsze słuchawki Sennheiser, CX400, są skierowane do grupy średniej. Chociaż nie znajdują się na tym samym terytorium, co niektóre z najlepszych słuchawek Shure lub Etymotic, które Riyad testował ostatnio, są dobre wystarczająco dużo, aby wynagrodzić dodatkową inwestycję w postaci dwóch ulepszeń o wartości 20 GBP - i na pewno są lepsze niż dołączone słuchawki, które dostajesz z większością gracze.

Są następcami popularnych słuchawek Sennheiser CX300, szczycą się ulepszonym basem, czystością i wszystkimi typowymi rzeczami, których można oczekiwać po takiej aktualizacji. Nie znalazłem jeszcze pary słuchawek, które pasowałyby do oferty Shure - na przykład

SE210s a nawet starsze E2cs - za taką cenę, więc chciałem zobaczyć, jak radzą sobie nowe dzieci Sennheisera.

W rzeczywistości to z pewnością imponująca para słuchawek: jakość wykonania wydaje się całkiem dobra - gumowe osłony chronią okablowanie wychodzące z każdej słuchawki - i one z pewnością wyglądają o wiele ładniej niż bulwiaste oferty, które Shure oferuje w tym średnim sektorze cenowym, ze srebrnymi uszczelnionymi korpusami i pierścieniami ze stali nierdzewnej owijającymi każdą jednostkę w najszerszym miejscu punkt.

Są również jednymi z najwygodniejszych słuchawek izolujących hałas (dokładniej mówiąc, słuchawek kanałowych), jakie kiedykolwiek nosiłem. W przypadku większości telefonów, które trafiają bezpośrednio do przewodu słuchowego, zwykle dochodzi do pęknięcia przyzwyczajeni do tego, jak się czują, a guma lub pianka dostosowują się do kształtu Twoich uszu - ale tak nie jest tutaj. CX400 czuł się komfortowo od samego początku - są lekkie, a w moich uszach prawie nie czułem, że w ogóle tam są. A dla każdego, kto nie pasuje do standardowego kołnierza z gumy średniej wielkości, w pudełku znajduje się kilka dodatkowych łączników - mała i duża para. Z CX400 wepchniętymi do moich uszu tak głęboko, jak tylko się da, izolacja szumów też była całkiem przyzwoita: na hałaśliwy londyński pociąg metra Mogłem słuchać cichej muzyki klasycznej i jazzowej bez konieczności zwiększania głośności już zaraz.

Miło jest też widzieć, że w pudełku jest mnóstwo dodatków. W przypadku większości słuchawek utkniesz z kablem, który jest zbyt długi i zwisa z dolnej części kurtkę podczas spaceru lub zbyt krótką i nie sięgnie do kieszeni, w której chcesz schować odtwarzacz w. Z CX400 otrzymujesz to, co najlepsze z obu światów: standardowy kabel ma zaledwie 70 cm długości - idealny, jeśli zawiesisz odtwarzacz na szyi lub włożysz go do wewnętrznej kieszeni; a jeśli chcesz czegoś dłuższego, po prostu podłącz go do dostarczonego rozszerzenia.

Oprócz przedłużacza otrzymujesz mały woreczek, a także coś, co można nazwać tylko gumowym „kluczem sprzętowym”, który ma kilka otworów, do których można podłączyć słuchawki, aby zapewnić dodatkową ochronę. Możesz również owinąć kabel wokół ogona tego gumowego narzędzia, aby zapobiec jego zaplątaniu się węzły w kieszeni i kilka szczelin - po jednym na każdym końcu - aby temu zapobiec rozpakowywanie. Dostajesz także klips do koszuli, ale fani iPhone'a będą rozczarowani, widząc, że Sennheiser zdecydował się nie wrzucać adaptera do iPhone'a.

Zawsze lubię patrzeć, jak producenci zastanawiają się, co jeszcze zawierają w pudełku, ponieważ nie ma nic gorszego niż wydawać paczkę na coś luksusowego, a potem dowiadywać się, że musisz natychmiast wyjść i wydać więcej Akcesoria. Jednak skupianie się na dodatkach jest dość bezcelowym ćwiczeniem, jeśli nie masz podstaw, a przy takich słuchawkach oznacza to jakość dźwięku.

Wieloletnie doświadczenie Sennheisera ukazuje się tutaj natychmiast, a CX400 imponują od samego początku ogromną głośnością i uderzeniem, które wzbudzają zazdrość Ricky'ego Hattona. W porównaniu z moim starzejącym się Shure E2c atakują twoje błony bębenkowe z większą energią, większą kontrolą i mocniejszym ugryzieniem. Kopią mocno, tupią po podłodze i uderzają w biurko jak wściekły redaktor gazety w wyznaczonym terminie.

Słuchanie fantastycznie energicznego utworu Scouting For Girls - „She’s So Lovely” - doskonale demonstruje tę dynamikę, a perkusja wydaje się, jakby wybijała rytm w twojej głowie. Metronomiczne basy i dźwięki fortepianu będące podstawą zaraźliwego utworu „Heartbeat” napędzają muzykę z naciskiem i mocą pneumatycznej wiertarki. Album szkockich rockmanów Biffy Clyro „Puzzle” jest objawieniem na CX400, z gitarą i liniami basowymi napędzającymi muzykę z ogromną wagą i mocą.

Klarowność też jest doskonała, ale nigdy nie staje się tak ostra lub ostra, że ​​słuchanie muzyki staje się męczące. Na przykład akustyczny brzdęk gitary Newtona Faulknera z jego doskonałego albumu „Hand Built By Robots” jest wydany w prosty, ale precyzyjny sposób, tak jak wiele heaphonów ( iSkin Cerulean X1s wliczony w cenę) po prostu nie może się równać, podczas gdy wysoki falset na nawiedzonym albumie Sigur Rós „Heim” brzmi czysto, bez zbytniego skrzypienia.

Jeśli jest jeden obszar słabości, to znajduje się on w obszarze średniego basu, tuż powyżej narzekających dołków scharakteryzowany wcześniej i tuż poniżej szczytowych zakresów wokali, gdzie brzmi to tak, jakby był lekki spadek w Odpowiedź CX400. Czasami brzmią też sztucznie. Newton Faulkner wybija rytm z przodu swojej gitary akustycznej podczas gry, a to nie brzmiało tak realistycznie, jak na moich starych Shuresach.

Ale jeśli zależy Ci na jakości basu, to w tej cenie nic nie zbliży się do tych Sennheiserów. Ma solidną, prawie namacalną jakość, która sprawia, że ​​czujesz, że prawie możesz go podnieść i ugryźć, ale nie jest niezrównoważony i rzadko przytłacza resztę muzyki. W porównaniu z Cerulean X1, które testowałem pod koniec zeszłego roku - co zrobiło na mnie wrażenie pod tym względem - są po prostu w innej klasie.

"'Werdykt"'

To zdumiewające, ile w dzisiejszych czasach kupisz za 40 funtów pod względem jakości dźwięku, a te Sennheiser CX400 są jednymi z najlepszych ofert, z jakimi się spotkasz. Nie są to ostatnie słowo w kwestii wierności, a jeśli jest to ostatnie słowo w realizmie i atmosferze, do którego dążysz, nie mogą dopasować pary Shures.

Ostatecznie jednak sprowadza się to do kwestii preferencji, a jeśli szukasz pary słuchawek, których mocne strony tkwią w czystym uderzeniu, mocy i uderzeniu basu, to naprawdę bardzo dobry zakup.