Recenzja Nikon CoolPix S630

W chwilach niekontrolowanej próżności czasami łudzą się, że to, co mówię o projektowaniu aparatów w moich recenzjach, ma jakiś wpływ na ludzi, którzy je projektują. Jedną z rzeczy, o których długo się trudziłem, jest pomysł, że kamery muszą być wygodne i bezpieczne w trzymaniu. Nie ma sensu mieć małego aparatu wypełnionego najnowszymi gadżetami, jeśli wyślizguje się z palców jak mydło za każdym razem, gdy próbujesz zrobić zdjęcie.

Cóż, być może projektanci Nikona mimo wszystko słuchali, bo nowy kompakt CoolPix S630 ma nietypowy zakrzywiony kształt z dużym teksturowanym obszarem uchwytu kciuka z tyłu i jest jednym z najwygodniejszych do trzymania aparatów kompaktowych na rynek.

Specyfikacje są również imponujące. Ma 12-megapikselową matrycę CCD ze stabilizacją obrazu z przesunięciem sensora, 7-krotny zoom f/3,5 – f/5,3 odpowiednik 37-260 mm, 2,7-calowy Monitor LCD o rozdzielczości 230 tys. czerwony. Ogólna jakość wykonania, chociaż sterowanie zoomem jest nieco szarpane.

S630 to dość drogi aparat, obecnie sprzedawany za około 250 funtów, co stawia go na tej samej wysokiej półce, co inne luksusowe kompakty, takie jak nowy Canon IXUS 990 IS (12,1 MP, 5-krotny zoom, 379 GBP) lub Sony Cyber-shot W270 (12,1 MP, 5-krotny zoom, 299 GBP). Chociaż większy zakres zoomu i niższa cena mogą sprawić, że S630 będzie wyglądał w porównaniu z dobrym stosunkiem jakości, jednak nie daj się pamiętaj, że oba te konkurencyjne modele obsługują nagrywanie wideo HD, podczas gdy Nikon jest ograniczony do VGA przy 30 klatkach na sekundę.

W rzeczywistości, poza dużym zakresem zoomu i wysoką rozdzielczością, S630 brakuje również w innych obszarach. Aparat ma trzy podstawowe tryby fotografowania, z których głównym jest ustawienie Full Auto, w którym dostępne są wszystkie funkcje menu, choć to niewiele. Ma szeroką gamę opcji rozmiaru i jakości obrazu, ale ponieważ karty pamięci o dużej pojemności są tak tanie, większość z nich jest dość zbędna. Ma zwykły zestaw opcji balansu bieli i ustawienia ISO od 64 do 6400, chociaż dwa najwyższe ustawienia są ograniczone do 2048 x 1536 (3 MP). Ma tylko dwie opcje pomiaru, matrycowe lub centralnie ważone; brak pomiaru punktowego. Opcje napędu obejmują zdjęcia seryjne i typową funkcję wyboru najlepszego ujęcia firmy Nikon, a także niezbyt użyteczną mozaikę 16 zdjęć i nieco bardziej przydatny interwalometr.

Możliwości regulacji kolorów są bardzo ograniczone, w ofercie są tylko żywe kolory, sepia, cyjanotypia (odcień niebieski), czarno-biały i „pastelowe” ustawienie o niskim nasyceniu. Dostępnych jest kilka opcji trybu AF, w tym priorytet twarzy i ręczny wybór punktu ostrości, a także AF można go zmienić z pojedynczego na pełny etat, chociaż oczywiście będzie to miało wpływ na baterię Trwanie.

Większość z tych opcji menu jest wyłączona w pozostałych dwóch trybach fotografowania. Należą do nich tryb Scena, który oferuje zwykły wybór programów tematycznych do takich rzeczy jak portret, krajobraz, plaża i śnieg, zachód słońca itp., a także automatyczny selektor scen, który automatycznie wybiera program tematyczny z odpowiednim stopniem niezawodność. Większość opcji menu jest wyłączona w trybie Scena.

Trzeci tryb fotografowania oferuje kolejne trzy opcje. Pierwszy to szybki tryb Sport Continuous, który fotografuje z imponująco brzmiącym 11 klatek na sekundę, ale tylko do dwudziestu klatek i tylko w maksymalnej rozdzielczości trzech megapikseli. Myślę, że jest to kolejna z tych funkcji „przeanalizuj swoje uderzenie w golfa”, o których niektórzy producenci aparatów wydają się myśleć, że wszyscy wołamy.

Drugi to ustawienie Wysoka czułość, podobno w celu zmniejszenia rozmycia, ale wszystko, co robi, to ustawienie ISO na 800, co i tak można zrobić w menu głównym. S630 posiada również funkcję wykrywania ruchu w trybie automatycznym, która podnosi czułość ISO w celu zwiększenia szybkości migawki. Wraz z selektorem najlepszego ujęcia i rzeczywistą mechaniczną VR, daje to zawsze kreatywnemu działowi marketingu firmy Nikon nowy numer do wydrukowania w broszurze: „4x anti blur”. To nie jest „zupełnie” kłamstwo…

Ostatnią opcją jest automatyczna migawka z wykrywaniem uśmiechu, która obejmuje ustawienie „odporności na mruganie”, które ma zapobiegać aparat przed zrobieniem zdjęcia, jeśli obiekt mruga, choć muszę powiedzieć, że oba te ustawienia uznałem za bardzo niewiarygodne.

S630 oferuje kilka dodatkowych funkcji w trybie odtwarzania, w tym korekcję kontrastu D-lighting dla zwiększenie szczegółowości cieni oraz funkcja szybkiego retuszu, która spróbuje poprawić kontrast i nasycenie. Wypróbowałem obie te funkcje i nie byłem pod wrażeniem wyników.

S630 również trochę brakuje ogólnej wydajności. Uruchamia się w nieco ponad 1,5 sekundy i wyłącza ponownie po nieco ponad dwóch, co jest wystarczająco szybkie, ale w trybie pojedynczego strzału jest dość powolny, z czasem od strzału do strzału wynoszącym około 3,2 sekundy. W trybie zdjęć seryjnych nie jest dużo lepiej, robienie klatki co dwie sekundy, w towarzystwie alarmujący syczący skowyt z systemu autofokusa, który jest automatycznie ustawiany na ciągły AF w trybie ciągłym tryb.

W ciągu ostatniego roku lub dwóch firma Nikon poczyniła znaczne postępy dzięki systemowi AF w aparatach kompaktowych. Kiedyś był to poważny słaby punkt, ale AF w S630 jest bardzo dobry. Szybko i dokładnie ustawia ostrość w prawie wszystkich warunkach oświetleniowych, nawet przy długich ustawieniach zoomu na dość niskim poziomie światło, chociaż dość słaba lampa wspomagająca AF ogranicza go do około dwóch metrów w naprawdę ciemnych warunki. Wbudowana lampa błyskowa jest ładna i mocna, z efektywnym zasięgiem około pięciu metrów i dobrym pokryciem kadru przy szerokim kącie.

Jakość obrazu jest ogólnie bardzo dobra. Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, a matrycowy pomiar światła jest zwykle dokładny i niezawodny i dobrze radzi sobie w większości warunków oświetleniowych, w tym w silnym podświetleniu. Jakość obiektywu z 7-krotnym zoomem jest również dobra, z minimalnymi zniekształceniami, dobrą ostrością narożników i minimalną aberracją chromatyczną. Jednak pomimo jakości obiektywu, rozdzielczości matrycy 12 MP i stosunkowo niskiego współczynnika kompresji przy ustawieniu najwyższej jakości, obrazy nadal wyglądają nieco miękko. Nadal uważam, że 12 MP nie ma przewagi nad 10 MP.

Innym obszarem, w którym firma Nikon wprowadziła ulepszenia, jest kontrola szumów, a S630 może generować doskonałą jakość obrazu do 400 ISO i użyteczne odbitki od 800 ISO. Nawet przy 1600 ISO obrazy są w porządku, jeśli chcesz je tylko na stronie internetowej, ale zdjęcia 3MP przy 3200 i 6400 ISO wyglądają trochę ponuro. Ogólnie rzecz biorąc, S630 jest w stanie generować dobre wyniki fotograficzne w różnych sytuacjach oświetleniowych.

"'Werdykt"'
Nikon CoolPix S630, choć jest trochę drogi jak na automat typu point-and-shoot, oferuje doskonałą obsługę, nienaganną jakość wykonania, duży 7-krotny zoom i bardzo dobrą jakość obrazu. Dobrze radzi sobie w większości warunków oświetleniowych i jest idealny do robienia zdjęć z wakacji i spotkań towarzyskich. Wydajność jest nieco powolna i brakuje w niej niektórych najnowszych funkcji, ale jest to fajny aparat w użyciu i robi dobre zdjęcia.

„Na następnych kilku stronach przedstawiamy szereg ujęć testowych. Na tej stronie obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO został zmniejszony, aby można było zobaczyć pełny obraz, oraz seria wykadrowanych w pełnej rozdzielczości oryginalnych zdjęć przy różnych ustawieniach ISO, aby pokazać ogólny obraz jakość. Te obrazy testowe ISO są rejestrowane w pomieszczeniach przy użyciu odbitego naturalnego światła w celu uzyskania maksymalnej spójności. ”

—-

To jest pełna klatka przy minimalnym ustawieniu ISO.

—-

Jakość obrazu przy 64 ISO jest bardzo dobra, ale w zielonych obszarach nadal widoczne są niewielkie plamki kolorów, a czerwone półcienie też są nieco poplamione.

—-

Niewielka różnica przy 100 ISO.

—-

Przy 200 ISO zaczyna działać redukcja szumów, ale ogólny poziom szczegółowości jest nadal wysoki.

—-

Bardzo dobre wyniki przy 400 ISO, dzięki dobrze dostrojonemu systemowi redukcji szumów.

—-

Przy rozdzielczości 800 ISO szczegóły zaczynają blaknąć, ale wyniki nadal można wydrukować.

—-

Zaczyna się rozpadać przy 1600 ISO.

—-

3200 ISO jest dostępne w 3MP. Kolor jest OK, ale szczegółowość jest bardzo niska.

—-

Jeszcze gorsze wyniki przy 6400 ISO.

—-

To jest pełna klatka przy maksymalnym ustawieniu ISO.

—-

„Na kolejnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Oto zwykłe ujęcie testowe szczegółów zachodniego okna katedry w Exeter, które można porównać z innymi kamerami. Zobacz poniżej pełne przycięcie res lub kliknij, aby zobaczyć cały obraz.

—-

Chociaż poziom szczegółowości i rozmiar 12-megapikselowego obrazu są bardzo imponujące, w moich oczach wynik wydaje się nieco miękki.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć testowych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu aparatu, w tym zakres zoomu obiektywu. Niektóre zdjęcia można kliknąć, aby pobrać oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Szerokokątny koniec zakresu zoomu to odpowiednik 37 mm, który nie jest wystarczająco szeroki do zdjęć panoramicznych.

—-

Końcówka teleobiektywu jest odpowiednikiem 260 mm, przydatnego średniego teleobiektywu, szczególnie ze stabilizacją obrazu, która utrzymuje go stabilnie.

—-

Odwzorowanie kolorów jest doskonałe, pomimo silnego oświetlenia bocznego.

—-

Zakres dynamiczny jest mniej więcej średni dla aparatu 12MP.

—-

Wszechstronny zakres zoomu doskonale nadaje się do dokładnego kadrowania.

—-