Toshiba Satelita U400-189

Ogólnie rzecz biorąc, nie jest dobrą formą rozpoczynanie recenzji od skargi, ale jeśli jest to przykład wybryków błyszczący czarny plastik był kiedykolwiek potrzebny, wtedy obecna gama notebooków konsumenckich firmy Toshiba będzie Idealne dopasowanie. Myśleliśmy, że Samsungowi spodobały się te rzeczy, ale Toshiba po prostu bierze herbatniki. Z błyszczącą pokrywą sobie poradzimy, z błyszczącym ekranem, a nawet możemy tolerować błyszczące wnętrza, takie jak te znajdujące się na Samsung Q310, w granicach rozsądku, ale błyszczące klawiatury? To tylko krok za daleko.

Na szczęście, chociaż mamy pewne zastrzeżenia co do wyboru materiałów firmy Toshiba, U400-189 podkreśla, że ​​nie należy oceniać książki tylko po okładce. Urządzenie U400 o przekątnej 13,3 cala to przenośne urządzenie wszechstronne z gamy Toshiby, pasujące do procesorów Core 2 Duo i przyzwoite zestawy funkcji z podwoziem o wadze 2 kg, które można przenosić bez uszkadzania plecy. W tym sensie jest podobny do

Samsung Q310, Dell XPS M1330, Dell Studio XPS 13 i wybitny Sony VAIO z serii Z, choć w przeciwieństwie do trzech ostatnich, U400 kosztuje dość przystępne 670 funtów online, więc naprawdę konkuruje z Samsung Q310 i teoretycznie HP Pavilion dv2 również. Cholera, niektórzy ludzie mogą nawet rozważyć netbook, taki jak Samsung NC10 lub nadchodzący Toshiba NB200 dla porównania, choć nie zachęcamy do tego poglądu.

Pomimo powyższych narzekań, w dużej mierze U400 to maszyna ładnie zaprojektowana. Jego błyszcząca czarna (lub granatowa w zależności od światła) pokrywa jest zdecydowanym ulepszeniem w porównaniu z prążkowanym wysiłkiem znalezionym na Satelita A300-177 w zeszłym roku, podczas gdy nam się spodobało wnętrze w czarno-srebrne paski – tłuszcz i odciski palców przyjęty.

Szczególnie schludne jest jednak podświetlenie rozsiane wokół touchpada, logo „Satellite” w lewym dolnym rogu, ikony stanu po prawej stronie i czułe na dotyk klawisze multimedialne nad klawiaturą. To wszystko sprytne dodatki, podobnie jak etykiety oznaczające położenie portów po bokach i maskownice głośników, które są raczej mniej rzucające się w oczy niż te, które można znaleźć w większych notebookach Toshiby, na przykład ten Satelita A350-11N.

Tylko ta błyszcząca klawiatura jest punktem spornym. Nie chodzi tylko o to, że jest lśniący: lśni. Stale odbija światło z góry, co może być bardzo rozpraszające, a oczywistej kwestii tłuszczu, odcisków palców i kurzu nie da się zignorować. Rzeczywiście, kiedy na niego patrzysz, raczej wyobrażasz sobie, że był zanurzony w dużej kadzi z błyszczykiem i to, jak Hollywood gwiazda, której twarz została poddana zbyt silnemu „wzmocnieniu”, gdyby miała być skierowana na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, mogłaby po prostu stopić z dala. Nie oznacza to, że tak by się stało, prawie na pewno nie, ale takie wrażenie sprawia.

Jednak bezpośrednio pod klawiaturą U400-189 skrywa bardzo obszerną specyfikację. Obejmuje to raczej zwinny niż szybki procesor Intel Core 2 Duo T6400, który działa z częstotliwością 2,0 GHz z magistralą FSB 800 MHz i 2 MB pamięci podręcznej L2. Jest to jeden ze starszych wariantów mobilnego Core 2 Duo, z TDP 35 W zamiast 25 W, ale ma więcej niż własne. Jest to połączone z dużą ilością 4 GB pamięci RAM DDR2 (chociaż tylko 3,5 GB może być zaadresowane przez 32-bitowy system operacyjny) i dyskiem twardym 320 GB, więc nie potrzebujesz pamięci systemowej ani pojemności.

Poza podstawami, U400 nadal robi wrażenie. w przeciwieństwie do Samsung R522 ostatnio przyjrzeliśmy się, że oferuje zarówno Wi-Fi Draft-N, jak i Bluetooth 2.0 i chociaż Ethernet jest tylko odmiana 10/100 (czyli nie najszybsza), nie powinno to stanowić problemu dla większości domów użytkowników. W końcu, kiedy jesteś w domu z laptopem, wszystko zależy od łączności bezprzewodowej, prawda?

Łączność jest również bardzo dobra. Dostajesz trzy porty USB, z których jeden świeci jako port eSATA. Wszystkie są również zasilane, więc możesz podłączyć telefony komórkowe i inne urządzenia USB, aby je naładować, bez konieczności włączania notebooka. Ponadto znajdziesz wyjścia HDMI i VGA, gniazdo ExpressCard 54 mm, port mini-Firewire, Ethernet, a nawet port modemu – coś, co w dzisiejszych czasach widzimy coraz rzadziej. Wreszcie z przodu znajduje się czytnik kart pamięci, pokrętło głośności w stylu kółka i przełącznik sprzętowy do bezprzewodowych radiotelefonów.

Rzeczywiście, jedyną potencjalną skórką banana pod względem sprzętowym jest zintegrowana grafika Intela, ale gry nie są duży priorytet dla maszyny takiej jak ta, podczas gdy żywotność baterii jest - na pewno coś zintegrowanego z grafiką wzmacnia. Co więcej, w tym przedziale cenowym prawie niemożliwe jest znalezienie notebooka o takich rozmiarach, który mógłby zaoferować coś zauważalnie lepszego, co skutecznie umniejsza wszelkie skargi.

Wróćmy więc do bardziej namacalnych kwestii, takich jak klawiatura i nasza nieustająca relacja z nią związana z miłością i nienawiścią. Rzeczywiście, to naprawdę sprawa Jekyll & Hyde. Plusem jest doskonały układ; wśród najlepszych dla notebooka tej wielkości. Wszystko ma odpowiedni rozmiar i tam, gdzie się tego spodziewasz, z inteligentną linią podziału między górną linią klawiszy numerycznych a klawiszami F1 do F12 powyżej. Podobnie klawisze kursora są inteligentnie wycofywane, unikając potencjalnych zakłóceń, podczas gdy dodanie klawiszy Page Up i Down tuż pod klawiszem Return jest mile widziane.

Jeśli chodzi o same klawisze, przyjemnie się na nich pisze, ale nie dorównuje jakością niektórym notebookom – znajdź ThinkPad, aby zobaczyć, co mamy na myśli. Niestety, to pozytywne doświadczenie jest osłabione przez alarmujący poziom elastyczności w środku klawiatury. Niektórzy ludzie są na to bardziej wrażliwi niż inni, więc nie wszystko stracone, ale U400 byłby znacznie lepszy bez tego konkretnego problemu.

Na szczęście nie można złożyć żadnej znaczącej skargi na touchpad. Ma dobre proporcje i teksturowaną powierzchnię, która oddziela go od błyszczącego wnętrza wokół niego. Podobnie, dwa imitujące chromowane przyciski mają zdecydowaną i pozytywną akcję, dzięki czemu są przyjemne w użyciu.

Ponieważ U400 ma ekran o przekątnej 13,3 cala, używana jest bardziej tradycyjna rozdzielczość 1280 x 800 niż proporcja 16: 9 z mniejszą liczbą pikseli w pionie. Wierność kolorów i jasność są porównywalne z notebookami tej wielkości i tej ceny; przyzwoity, ale nie wybitny. Podobnie, chociaż kąty widzenia nie są ogromne, nie są też wystarczająco złe, aby uzasadnić prawdziwą skargę.

Podobnie jest z dźwiękiem, chociaż U400 ma jeszcze kilka rzeczy, które warto polecić. Chociaż zintegrowane głośniki są rozsądne w przypadku takiego notebooka, okazują się wystarczające do oglądania filmów klipów i okazjonalnego słuchania muzyki, U400 poprawia sytuację, włączając obsługę Dolby Sound Room. Obejmuje to Dolby Headphone (wirtualny dźwięk przestrzenny dla słuchawek), Sound Space Expander (poszerza przestrzeń dźwiękową) i Natural Bass (rozszerza basy). To przydatny wybór technologii, w szczególności słuchawek, które świetnie sprawdzają się podczas oglądania filmów i telewizji.

W testach porównaliśmy U400 z Samsung Q310, kolejna maszyna o przekątnej 13,3 cala, która kosztuje mniej więcej tyle samo i ma bardzo podobny zestaw funkcji, oprócz HP Pavilion dv2-1030ea dla tych, którzy szukają czegoś przenośnego i mniej dbają o surową wydajność. Ogólnie rzecz biorąc, Samsung, który wykorzystuje szybszy procesor Centrino 2 spec, jest o około 20 procent szybszy niż U400. Może to brzmieć dużo i wyraźnie widać różnicę w wydajności, ale ogólnie U400 wkłada przyzwoity wysiłek. Jak można się spodziewać, HP pozostaje znacznie dalej w tyle ze względu na jednordzeniowy procesor.

To w czasie pracy na baterii różnica między Samsungiem a Toshibą jest bardziej wyraźna. Chociaż trzygodzinny powrót U400 w wielozadaniowym teście produktywności jest dobry, Q310 może wytrzymać ponad cztery godziny między ładowaniami. Ten trend jest kontynuowany we wszystkich testach, więc chociaż U400 zapewnia dobrą żywotność baterii, Q310 jest pod tym względem w innej lidze.

Ten szczególny fakt skieruje większość ludzi w stronę Q310, chociaż Toshiba ma kilka rzeczy, których nie ma Samsung. Obejmują one doskonały dźwięk i obsługę Dolby Sound Room, zasilane porty USB, port eSATA, a także dedykowane sterowanie odtwarzaniem i głośnością. Jeśli potrzebujesz któregoś z nich, U400 jest bardzo dobrą opcją, ale jeśli wybaczysz analogię z technologią samochodową, Toshiba jest wolniejszym samochodem z kilkoma mod-conami, podczas gdy Samsung wymaga mniej tankowania i jest szybciej.

Werdykt

Jako urządzenie o przekątnej 13,3 cala, Toshiba Satellite U400-189 jest przyzwoitym wysiłkiem – jeśli chodzi o funkcje, nie można go rozsądnie zarzucić. Jednak obecny Samsung Q310 oferuje podobny zestaw funkcji w mniej więcej identycznych cenach, ale także lepszą wydajność i żywotność baterii, które ostatecznie przechylają się na jego korzyść.

(środek)
Dzięki procesorowi Core 2 Duo 2,0 GHz i 4 GB pamięci RAM, U400-189 powinien wystarczyć do większości zadań obliczeniowych, ale Samsung Q310 jest znacznie szybszy w wielu obszarach.
(/środek)

(środek)
Trzy godziny to przyzwoita ilość wielozadaniowości, chociaż Samsung radzi sobie z ponad czterema.
(/środek)

(środek)
Podobnie rzecz się ma w teście Readera o niskiej intensywności.
(/środek)

(środek)
W teście DVD różnica się zmniejsza i jeśli zmniejszysz jasność wyświetlacza, oglądanie filmu na baterii nie powinno sprawić problemów.
(/środek)

Zaufany wynik