Dlaczego Psion Series 5 należy do galerii sław gadżetów

OPINIAAndy Vandervell twierdzi, że brytyjski Psion Series 5 to jeden z najwspanialszych gadżetów, jakie kiedykolwiek wyprodukowano

Kiedy jeden z moich kolegów zasugerował, abyśmy poświęcili cały tydzień na najlepszą brytyjską technologię, miałem tylko jedną myśl – Psion Series 5. Wielka Brytania nie wyprodukowała wielu kultowych gadżetów konsumenckich, ale seria 5 jest wśród najlepszych.

Wydana w 1997 roku seria 5 była kulminacją ponad dekady rozwoju osobistych organizerów i PDA (Personal Digital Assistants). I, podobnie jak dzisiejsze iPady i iPhone'y, było to wynikiem ścisłej integracji oprogramowania i sprzętu.

Psion zaprojektował sprzęt i oprogramowanie w tandemie, tworząc podręczny komputer, który ważył zaledwie 350 gramów i działał od 10 do 20 godzin na dwóch bateriach AA. Jasne, jego 5,6-calowy wyświetlacz w skali szarości 640 x 240 16 był ograniczony i prawie bezużyteczny w bezpośrednim świetle słonecznym, ale seria 5 była w swoim czasie objawieniem.

Ten genialny mały gadżet był dostarczany z bogato wyposażonym oprogramowaniem do przetwarzania tekstu, arkuszy kalkulacyjnych i kalendarzy, drukował i przesyłał pliki bezprzewodowo (za pomocą podczerwieni) i mógł zmieścić się w dużej kieszeni. Późniejsze wersje dodały przeglądarkę internetową i aplikacje do obsługi poczty e-mail, ale kluczową cechą zawsze była genialna klawiatura i pomysłowa konstrukcja z klapką.

Nawet teraz klawiatura to drobny cud. Seria 5, którą kupiłem w serwisie eBay za 40 funtów, wciąż ma doskonale działającą klawiaturę – jest za mała, by ją dotknąć pisz dalej, ale jest na tyle duży, że możesz wygodnie pisać w miejscach, które są po prostu niepraktyczne do czegokolwiek w przeciwnym razie. Nic wcześniej ani później nie uchwyciło tej samej magii.

(Wspomniana seria 5 cierpiała również z powodu notorycznej awarii kabla ekranowego, która zabiła wiele serii 5 na przestrzeni lat. Nie jest to łatwe do naprawienia, dlatego nie ma ujęć przy włączonym ekranie. Ma prawie 20 lat, więc mogę wybaczyć kilka problemów.)

Wydajność była kolejnym kluczowym elementem sukcesu Serii 5. System operacyjny EPOC, który później został wydzielony i stał się systemem operacyjnym Symbian obsługującym setki milionów telefonów komórkowych, został zaprojektowany do pracy z jak najmniejszą ilością pamięci.

Jednak funkcjonalność nie została zmniejszona. Zupełnie nie. Programy zwiększające produktywność firmy Psion obsługiwały osadzanie obiektów, dzięki czemu można było osadzać w dokumentach wykresy, tabele i ręcznie rysowane zapiski, tak jak na komputerze PC z systemem Windows lub Mac. Możesz nawet powiększać i pomniejszać dowolną część interfejsu, aby ułatwić czytanie.

Jak na mały handheld zasilany przez procesor ARM – kolejny komponent zaprojektowany przez Brytyjczyków – był to imponujący wyczyn.

Aby zrozumieć, dlaczego była to taka rewelacja, musisz rozważyć alternatywy w tamtym czasie. Najbardziej zaawansowanym laptopem w 1997 roku był IBM ThinkPad 770. PC Magazine opisał go jako „warty swojej ceny detalicznej 7700 USD” i że był to komputer stacjonarny, „który waży zaledwie 3,7 kg”. Miał też 55 mm grubości – to dziewięć iPadów Air 2 – i wytrzymał 3,5 godziny na jednym ładowaniu.

W tamtym czasie była to imponująca maszyna, ale Psion Series 5 kosztował mniej niż 500 funtów, przetrwał wieki i nadal mógł przyzwoitą pracę w ruchu. W międzyczasie konkurencyjnym PDA brakowało klawiatury i złożoności oprogramowania, aby były poważnymi narzędziami pracy. Seria 5 była wyjątkowa.

Ale to nie było na tyle wyjątkowe, by napędzać Psion do dalszych sukcesów. Seria 5 i jej pochodne były niezwykle popularne wśród zaawansowanych użytkowników, ale nigdy nie osiągnęły masowego sukcesu rynkowego alternatywnych „komputerów towarzyszących”. Psion odniósł sukces i przynosił zyski, ale nie na tyle, by uodpornić go na wpływy potężnych rywali i zewnętrzne naciski.

Zabójczy cios nadszedł, gdy dział oprogramowania został wydzielony i utworzył Symbian, spółkę, która stworzy wspólny system operacyjny dla milionów telefonów komórkowych Nokii i wielu innych marki.

Ta umowa zapewniła firmie Psion bezpieczeństwo finansowe – bez względu na obecną sytuację, Symbian odniósł w swoim czasie ogromny sukces – ale wyrwała serce z działu PDA firmy Psion. Zniknęły ściśle zintegrowane zespoły oprogramowania i sprzętu, a następnie możliwość szybkiego opracowywania i iterowania nowych produktów.

Psion ostatecznie opuścił rynek PDA, ale dla fanów Psiona i Serii 5 jest to opowieść o tym, co mogło być. Jak pisze Andrzej Orłowski w swoim wybitny kawałek upamiętniająca 10-lecie Serii 5 – 10-stronicowy epos, który warto przeczytać, jeśli jesteś zainteresowany historią serii 5 i Psion – Psion to w równym stopniu historia straconych szans jako sukces.

W różnych okresach badano pomysł stworzenia odtwarzacza MP3 z dyskiem twardym i samodzielnego urządzenia do nawigacji satelitarnej. Żaden z tych pomysłów nie został zrealizowany, ale człowiek stojący za pomysłem na MP3 został wiceprezesem ds. sprzętu Inżynieria w Apple dla iPoda i iPhone'a, podczas gdy kilku absolwentów Psion było za błyskawicznym wzrostem popularności TomTom.

Myślę, że nadużyciem byłoby sądzić, że takie produkty uratowałyby dział konsumencki Psion. W końcu Apple nie był pierwszym, który wyprodukował odtwarzacz MP3 z twardym dyskiem, a jedynie pierwszym, który z powodzeniem wprowadził ten pomysł na rynek i sprzedał go wytwórniom.

Gdyby dział oprogramowania nie zniknął, aby pracować na Symbianie, mógłby konkurować z takimi firmami jak RIM i Nokia, ale na tej drodze było też wiele innych przeszkód.

Tak więc seria 5 nie doprowadziła Psion do sukcesu, na który zapewne zasługiwał, ale nikt nie był w stanie mnie przekonać, że nie jest to jeden z najbardziej pomysłowych, kultowych gadżetów, z jakich kiedykolwiek korzystałem. To klasyczna i brytyjska konstrukcja.