Hands on: Ghostwire Tokyo Recenzja

Pierwsze wrażenia

Ghostwire: Tokyo przedstawia fascynujący świat do odkrycia, z przerażającym podejściem do Tokio i eksploracja japońskiej mitologii dowodząca zupełnie innego doświadczenia w porównaniu do innych gier RPG akcji od Bethesdy. Jednak walka może być zarówno nudna, jak i frustrująca, pomimo szeregu nadprzyrodzonych zdolności, którymi dysponujesz, co znacznie osłabia ten nadprzyrodzony thriller. Miejmy nadzieję, że po pierwszych dwóch rozdziałach sprawy się poprawią.

Wstęp

Gracze przez lata grali w Tokio w niezliczonych grach wideo, ale stolica Japonii w Ghostwire: Tokyo czuje się zupełnie inaczej.

Tętniące życiem tłumy zniknęły, a w zasięgu wzroku nie pozostał żaden człowiek. Zamiast tego po ulicach przechadzają się wrogie upiorne postacie. Niektórzy wyglądają jak pracownicy biurowi bez twarzy, podczas gdy inni przybierają postać uczennic bez głów, których złowrogi rechot rozbrzmiewa echem po pustych ulicach.

Ghostwire: Tokyo ma niepowtarzalny, upiorny ton, z Tango Gameworks (twórcami The Evil Within serii) tkanie w wielu tropach horroru z japońskiej mitologii, aby stworzyć zarówno niepokojącą, jak i wyjątkową ustawienie.

Ale ci o słabym sercu nie muszą się martwić, ponieważ Ghostwire: Tokyo brakuje napięcia i strachu, by naprawdę być uważanym za część gatunku horroru. Zamiast tego jest to RPG akcji z perspektywą pierwszoosobową, z odcieniami Elder Scrolls i Fallout, pomimo zamiany mieczy i broni na zdolności paranormalne.

Bethesda Softworks udzieliła mi dostępu do dwóch pierwszych rozdziałów Ghostwire: Tokyo on PS5, więc po rozegraniu pierwszych kilku godzin, oto moje pierwsze przemyślenia.

Fabuła

• Unikalne podejście do Tokio jako scenerii
• Intrygujące założenie szybko Cię wciągnie
• Format otwartego świata wydaje się nieco archaiczny

Ghostwire: Tokio umieszcza cię w samym centrum Tokio podczas apokalipsy, gdy mieszkańcy miasta znikają, gdy tajemniczy koc mgły opada na miasto.

Wcielasz się w Akito, zwykłego Japończyka, który wydaje się być jedynym ocalałym z czystki. To wyraźnie dzięki duchowi zwanemu KK, który posiada Akito, aby obdarzyć go nadprzyrodzonymi mocami.

Chociaż KK nie jest w stanie kontrolować swojego ciała, jest w stanie rozmawiać z Akito, oferując wyjaśnienia dotyczące nadprzyrodzonych wydarzeń i oferując wskazówki, jak pozbyć się miasta z widmowych gości. Dialog jest domyślnie w języku japońskim, z napisami oferującymi tłumaczenia dla osób mówiących po angielsku. Jeśli wolisz, możesz przełączyć się na angielski dub, chociaż zauważalnie zmniejsza się jakość gry głosowej.

Historia dodaje kilka interesujących zwrotów akcji, a siostra Akito w niewytłumaczalny sposób staje się osobą zainteresowaną głównego antagonisty, Hannyi. Intryguje mnie, jak rozwija się ta historia, chociaż osobiście nie sądzę, aby jak dotąd było to główne przyciąganie Ghostwire. Zadania poboczne wydają się bardziej interesujące, ponieważ głównie pomagasz duchom zakończyć ich „niedokończone sprawy”, aby znaleźć spokój.

Świat, który stworzyło Tango Gameworks, jest bardziej intrygujący niż fabuła, gdzie duchy patrolują ulice, a yokai – w postaci pływających kotów – sprzedają towary w sklepach na rogu ulicy.

Osoby niezaznajomione z japońskim folklorem mogą uznać, że zmiana tonu między złowrogim a głupkowatym jest irytująca. W pewnym momencie spotkałem gadającego szopa pracza, który poprosił mnie o odnalezienie jego ukrytych przyjaciół w całym mieście. Wydaje się to nie na miejscu w grze z mnóstwem nadprzyrodzonych horrorów, chociaż Japonia ma zupełnie inne spojrzenie na duchy niż my tutaj na zachodzie.

Martwię się też, że mapa otwartego świata może być trochę zbyt schematyczna. Mapa jest pokryta ikonami i ciekawymi miejscami, takimi jak kapliczki, w których kryją się cenne przedmioty i uszkodzone bramy Torii, które można oczyścić, aby rozproszyć zadającą obrażenia mgłę.

W rezultacie nigdy nie czułem się na tyle ciekawy, aby zejść z utartych ścieżek i zwiedzać miasto we własnym tempie. Posiadanie listy kontrolnej celów do wykonania wydaje się archaiczne po zejściu z tyłu Pierścień Eldena. To powiedziawszy, do tej pory zbadałem tylko niewielką część świata, więc mam nadzieję, że w dalszej części gry sytuacja stanie się nieco bardziej nieprzewidywalna.

Walka 

• Różnorodność nadprzyrodzonych mocy
• Może ulepszać ataki za pomocą drzewka umiejętności
• Walka dystansowa może być nudna

Ghostwire: Tokyo daje ci arsenał nadprzyrodzonych mocy o nazwie Ethereal Weaving, z opcjami ataków ogniem, powietrzem i wodą, które urozmaicają twoje opcje. Nie spotkałem żadnych wrogów, którzy byliby szczególnie słabi na jeden z tych ataków, więc nie jestem pewien, czy w grę wchodzi jakiś system kamień-papier-nożyce, ale różnią się one funkcją.

Ataki wiatru mają największy zasięg, ale zadają mniej obrażeń na trafienie, podczas gdy uderzenia wody mogą szybko wyczerpać paski zdrowia wroga w walce w zwarciu. Podmuchy ognia wydają się trafiać w idealny punkt między zadanymi obrażeniami a zasięgiem, ale amunicja jest rzadka w porównaniu z pozostałymi dwoma opcjami.

Co dziwne, amunicję zdobywa się poprzez niszczenie pływających obiektów nieożywionych. Szukanie takich przedmiotów może być dość żmudne za każdym razem, gdy kończą ci się ładunki, zwłaszcza podczas starcia z bossem. Na szczęście możesz ulepszyć swoje ataki za pomocą drzewka umiejętności, aby nie tylko zwiększyć swoje rezerwy, ale także sprawić, by takie ataki zadawały jeszcze większe obrażenia.

Odblokowałem też łuk, który jest świetną alternatywą dla nadprzyrodzonych zdolności. Ale ponieważ strzały są jeszcze rzadsze niż ładowanie eteryczne tkania, używałem ich tylko jako awaryjnego wsparcia.

Możesz także blokować ataki widmową tarczą, chociaż możesz uniknąć obrażeń tylko dzięki doskonałej parowaniu. Okno czasowe na osiągnięcie tego jest dość hojne, ale nie jest zbyt przydatne w przypadku jednoczesnej fali ataków. Utrzymanie bezpiecznej odległości od wrogów wydaje się być najlepszą taktyką, zwłaszcza że większość wrogów porusza się dość wolno. W rezultacie większość walk, w które do tej pory się zaangażowałem, była bardzo łatwa do pokonania, nawet przy „trudnych” ustawieniach trudności, co sprawia, że ​​walka jest nudna i wymaga niewielkiej strategii, aby odnieść sukces.

Zmienia się to drastycznie w obliczu spotkania z bossem. Kiedy wrogowie są w stanie szybko się do ciebie zbliżyć, jesteś w bardzo niekorzystnej sytuacji. Nie ma przycisku unikania, aby uniknąć ataków, a tarcza jest bezużyteczna, gdy próbujesz odbić kombinację ataków. Przez kilka pierwszych godzin Ghostwire: Tokyo dotarłem do pierwszej wielkiej bitwy z bossem, która okazała się tak kłopotliwa, że ​​musiałem obniżyć poziom trudności, aby przejść dalej.

W związku z tym walka wydaje się teraz frustrująco niezrównoważona. Gdybym sam kupił tę grę, nie jestem pewien, czy chciałbym kontynuować grę. Ale mam nadzieję, że walka zostanie ulepszona dzięki większej różnorodności typów wrogów i nowej broni – lub piekła, nawet mechanizmowi uników – aby walka w zwarciu była przyjemniejsza.

Grafika

• Tokio wygląda świetnie z włączonym ray tracingiem
• Modele postaci wyglądają słabo na sprzęcie nowej generacji

Miasto Tokio wygląda fantastycznie w Ghostwire: Tokyo na PS5. Neonowe drogowskazy na wysokich wieżowcach odbijają się w kałużach, gdy śledzenie promieni jest aktywowany, a ogromna różnorodność budynków sprawia, że ​​miasto czuje się żywe pomimo opustoszałych ulic.

Podobały mi się również poziomy, w których zapuszczasz się w ciemne, klaustrofobiczne korytarze szpitali i podziemne stacje metra, zapewniające bardziej liniowy format, aby działać jako mile widziane wytchnienie w otwartym świecie badanie.

Różne upiory i potwory również wyglądają genialnie, a przerażające projekty przyczyniają się do tego horroru. Od czasu do czasu twoje otoczenie będzie zniekształcone przez nadprzyrodzone wizje, a pokoje zostaną odwrócone do góry nogami, aby zdezorientować twoje zmysły.

Jednak modele postaci nie wyglądają tak imponująco. Twarz Akito wygląda na pozbawioną emocji, nawet podczas traumatycznych przerywników. Szczegóły na jego twarzy bledną w porównaniu z innymi współczesnymi grami, takimi jak Horyzont Zakazany Zachód, co jest rozczarowujące, ponieważ ta gra jest dostępna tylko na PS5 i PC, więc nie musi obsługiwać starszych konsol.

Plusem jest to, że nie zauważyłem żadnych problemów technicznych podczas grania przez kilka pierwszych godzin w Ghostwire: Tokyo. Liczba klatek na sekundę wydaje się stabilna i masz możliwość nadania priorytetu wydajności lub efektom wizualnym, jak w większości gier nowej generacji. Jak dotąd wydaje się dopracowany, chociaż nie mogę mówić o wydajności na PC, grając tylko na PS5.

Najnowsze oferty

Możesz lubić…

Recenzja Gran Turismo 7

Kob Pieniądze1 tydzień temu

Recenzja Kirby i zapomniana ziemia

Ryan Jones2 tygodnie temu

Recenzja talii Steam

Ryan Jones2 tygodnie temu

Recenzja pierścienia Elden

Alastair Stevenson3 tygodnie temu

Recenzja Battlefield 2042

Gemma Ryles4 tygodnie temu

Recenzja Total War: Warhammer 3

Ryan Jones4 tygodnie temu