Recenzja Bowers & Wilkins Pi7 S2: Więcej tego samego

Werdykt

Kolejne wysokiej jakości wrażenia słuchowe z poprawą odczuwalną pod względem komfortu, ale wciąż istnieją obszary, w których Bowers & Wilkins Pi7 S2 nie dorównują tańszej konkurencji.

Wstęp

Po kilku latach czekania, aż Bowers & Wilkins wypuści na rynek swoją pierwszą prawdziwą sieć bezprzewodową

Zastępują poprzedników i dopasowują się do swojego nausznego rodzeństwa w obsłudze aplikacji muzycznej Bowers. To wraz z kilkoma ulepszeniami, takimi jak ulepszony projekt, nowe wykończenia i dłuższa żywotność baterii.

W przeciwnym razie są to te same prawdziwe bezprzewodowe słuchawki o audiofilskiej wrażliwości. Ale rynek nie stoi w miejscu od czasu debiutu Pi7, więc czy najnowsze słuchawki B&W przekroczyły oczekiwania, czy też gra w nadrabianie zaległości?

Projekt

• Wygodniejsze niż oryginał
• Nowe kolory
• Silna wodoodporność
• Nie najściślejsze dopasowanie

Bowers nie uznał za stosowne zmienić wiele w projekcie, ale na powierzchni rzeczy, cóż, na powierzchni ma zmienione.

Materiał, który amortyzuje ucho wewnętrzne, jest zauważalnie gładszy. W przypadku oryginału odkryłem, że jego twarda powierzchnia często powodowała tępy ból przez dłuższy czas, ale to uczucie dyskomfortu jest zmniejszone dzięki Pi7 S2.

Chociaż poziomy komfortu uległy poprawie, nadal nie są one najlepiej dopasowane, ani nie zapewniają najściślejszego uszczelnienia. Podczas gdy zmiana na większą końcówkę douszną przyniosła wyższy poziom komfortu i bezpieczniejsze dopasowanie, Pi7 S2 nadal miał zwyczaj luźno chodzić, co może negatywnie wpłynąć na tłumienie hałasu i audio.

Wodoodporność jest o stopniu ochrony IP54 (tylko pąki), podobnie jak Jabra Elitarna gama słuchaweki ma na celu odpychanie rozprysków wody i ochronę przed niskimi poziomami pyłu.

Nie ma zmian w kontrolkach dotykowych, które są proste pod względem danych wejściowych i mają takie same wrażenia dotykowe. Obudowa jest taka sama: zakrzywiona, kompaktowa i kieszonkowa.

Zmieniła się opcja kolorystyczna, a Midnight Blue (ta próbka) dołączyła do wersji białej i czarnej. Wersja niebieska wygląda rewelacyjnie – pozostają jednymi z najbardziej stylowych słuchawek na rynku.

Cechy

• Poniżej przeciętnej żywotności baterii
• Obsługa dźwięku wysokiej rozdzielczości
• Doskonała jakość połączeń

Bowers twierdzi, że wydłużyło to żywotność baterii w stosunku do oryginału z czterech do pięciu godzin, ale to nie jest pełna historia. Ta cytowana liczba dotyczy wyłączonej redukcji szumów, a także dzieje się coś dziwnego z poziomem żywotności baterii.

Dwie godziny przesyłania strumieniowego listy odtwarzania Spotify obniżyły zużycie słuchawek do 54%, co oznacza, że ​​uzyskasz niewiele więcej niż cztery godziny z włączoną funkcją redukcji szumów. Dziwny jest sposób, w jaki wyczerpuje się żywotność baterii. Trzykrotnie zauważyłem, że spadł do niskich lat osiemdziesiątych, zanim wrócił do lat dziewięćdziesiątych. Nie mogę powiedzieć, że widziałem już takie zachowanie.

Ogólnie rzecz biorąc, jest 21 godzin ładowania (16 w przypadku) i to z wyłączoną redukcją szumów. Wszystko, co dostajesz, to dodatkowa godzina pracy na baterii w porównaniu z oryginalnym Pi7, co jest skromnym zyskiem. Obsługiwane jest szybkie ładowanie (15 minut przez dwie godziny) i ładowanie bezprzewodowe.

Bezprzewodowe kodeki obejmują SBC, AAC, aptX, aptX-HD, aptX-LL i aptX-Adaptive, a znajdziesz tylko warianty aptX kompatybilne z urządzeniami z Androidem. Wersja Adaptive obsługuje rozdzielczości audio 24-bit/48 kHz i ma dodatkowy element regulacji szybkości transmisji, aby połączenie nie rozpadało się w obszarach o dużym natężeniu sygnału.

Odkryłem, że wydajność bezprzewodowa jest bardzo silna – podobnie jak słuchawki nauszne Bower, takie jak Px8 – z niewielkimi zacięciami napotkanymi w Waterloo i kilkoma migotaniami w innych obszarach.

PI7 S2 obsługują również transmisję 24-bit/48 kHz między każdą wkładką douszną, co czyni je jednymi z nielicznych Dźwięk wysokiej rozdzielczości zdolne pąki na rynku. Jedyną niespodzianką jest to, że Bowers nie uznał za stosowne dodać wsparcia Dźwięk Snapdragona, ale wyobrażam sobie, że nie jest tak łatwo dodać, jak napisać to zdanie.

Pi7 S2 podążają za nausznym rodzeństwem w tasowaniu do aplikacji Bowers & Wilkins Music. To nowy dom firmy dla jej bezprzewodowych głośników i słuchawek, z usługami takimi jak Tidal i Qobuz zintegrowanymi bezpośrednio z aplikacją.

Układ jest dobry, dotyczy głównie tworzenia list odtwarzania muzyki, z których użytkownicy mogą się cieszyć. Klikając kółko zębate na dole, uzyskuje się dostęp do ustawień, chociaż opcji jest niewiele z możliwością dostosowania ANC, trybu przezroczystości oraz włączania i wyłączania czujnika zużycia. Dostosowanie jest również niewielkie, bez możliwości zmiany elementów sterujących lub korektora. Daje to wrażenie sztywnego i kontrolowanego doświadczenia.

Otwarcie aplikacji może czasami powodować krótkie zacinanie się podczas odtwarzania muzyki, co jest identyczne jak w przypadku starej aplikacji. Kolejną ciekawostką jest sposób działania ustawień ANC.

Do wyboru są ustawienia adaptacyjne, włączania i wyłączania, co ma sens, ale nie ma możliwości przełączania między trybami redukcji szumów i przezroczystości w samych słuchawkach. O ile czegoś nie przeoczyłem, jedyną metodą wyboru trybu przezroczystości jest otwarcie aplikacji. Nie mogłem nawet przełączać się między trzema trybami, ponieważ trzymanie powierzchni dotykowej przeskakuje tylko między wybranym trybem ANC a wyłączeniem. Jeśli masz ustawione t „Wł”, nie możesz przełączyć się na „Adaptacyjne”. Wydaje mi się to dziwnie nieintuicyjne.

Na ile jest to warte, redukcja szumów jest skuteczna, ale zależy od dobrego dopasowania, utrzymania uszczelnienia (co nie zawsze ma miejsce) i dostosowania głośności. Używając ich w tętniącym życiem centrum Amsterdamu i porównując je z innymi Słuchawki Bose QuietComfort II, Pi7 S2 nie był tak skuteczny w odrzucaniu hałasu. Wciąż słyszałem ludzi i pojazdy, i chociaż nie byli wystarczająco głośni, aby rozpraszać uwagę, wciąż byłem świadomy tego, co mnie otacza, zamiast pogrążać się w bańce izolacji.

Noszona w samolocie, w Ikei i podczas kilku podróży pociągiem spotkałam się z podobnym klimatem. Pi7 S2 zapewniają solidne tłumienie uporczywych i dźwięków otoczenia, ale głosy i ogólna aktywność wciąż potrafią się przebić. Bowers prawdopodobnie utrzymaliby linię, której nie chcą, aby ANC nadmiernie wpłynęło na wydajność muzyczną, ale przy 349 funtach za pop spodziewałbym się więcej.

Etui ładujące PI7 S2 zachowuje oryginalną funkcję retransmisji dźwięku. Podłącz kabel USB-C-do-3,5 mm dostarczony w pudełku do etui ładującego i podłącz go do dowolnego urządzenia wyposażonego w gniazdo 3,5 mm, a dźwięk będzie kierowany przez etui do wkładek dousznych.

Pozostaje sprytnym pomysłem i działa z niewielkim lub zerowym opóźnieniem podczas oglądania filmów z YouTube na moim laptopie. Jest dopasowany (lub można powiedzieć, że uszczypnięty) przez tańsze LG Tone Free UT90Q, ale nie mogłem zmusić tej funkcji do działania na UT90Q bez względu na to, co zrobiłem, podczas gdy nie było żadnych problemów z Pi7 S2.

Jakość połączeń jest doskonała. Po przeprowadzeniu dwóch rozmów w różnych dniach osoba po drugiej stronie linii powiedziała, że ​​nie słyszy dużego hałasu w tle na ruchliwym targu spożywczym, na którym się kręciłem. Mój głos był tak czysty, że musiałem zwiększyć głośność, aby usłyszeć je w głośniejszych momentach.

Chodzenie po ruchliwych drogach i po ich stronie też nie było słychać zbytniego hałasu. Wspomnieli, że kiedy zrobiło się głośno, mój głos stał się wysoki, a każdy, kto mnie zna, wie, że mój głos jest tak daleki od wysokiego, jak to tylko możliwe.

Jakość dźwięku

• Wyrafinowany, lekko ciepły przekaz
• Szeroka, szczegółowa scena dźwiękowa
• Bogata wydajność wysokich tonów

Wiele może się zmienić w ciągu kilku lat, ale Bowers i Wilkins nie mieli powodu, by cokolwiek zmieniać, jeśli chodzi o dźwięk. Oryginał był jednym z lepszych wrażeń słuchowych na prawdziwym rynku bezprzewodowym, a Pi7 S2 przejmuje pałeczkę.

Wydaje się, że nie wprowadzono żadnych zmian, a wszystko, co słyszę, można przypisać różnym zastosowanym końcówkom dousznym. Charakter pąków opiera się na tym samym muzycznym podejściu, co jego poprzednik. Nie przejmują się błyskotliwością ani ekscytacją i uosabiają poczucie wyrafinowania w każdym utworze przechodzącym przez 9,2 mm / zbalansowane przetworniki armaturowe. Nie określiłbym ich jako neutralnych wrażeń odsłuchowych, ponieważ w całym zakresie częstotliwości jest lekkie ciepło i wypełnienie.

To być może pozbawia ich dynamiki i uderzenia, ale nie ma wątpliwości, że słucha się ich płynnie, muzycznie i wciągająco. Ashley Henry i Makaya McCraven's Dark Honey (4The Storm) zawiera bogatą reprodukcję trąbek, szybkie tempo McCravena uderzenia perkusji są dostarczane w dobrym tempie, a Bowers & Wilkins Pi7 S2 nadążają za rytmem, nie sprawiając przy tym wrażenia, że zmącić.

Rytmicznie są więcej niż biegli, przyspieszając do tempa utworu lub redukując bieg, gdy jest to wymagane. Awarie talerzy nie są najostrzejsze w swojej definicji, Pi7 S2 nie są szczególnie ostre ani jasne ale instrumenty na górnym końcu zakresu częstotliwości są łatwe do zidentyfikowania, bogate w informacje i bogate w informacje zaprezentowane. Środek pasma jest domem dla głosów, które są płynnie opisane, jak wokale Shary Zoe Ahmed Gure w utworze Dark Honey, rap Kendricka Lamara w United in Grief czy Lenny Kravitz w Fly Away.

Bas niesie wagę, choć nie do pobudliwych ilości. Pi7 S2 to nie słuchawki douszne, które można lekkomyślnie ponieść emocjom, ale z przesyłanym strumieniowo Higher Ground TNGHT Qobuz ma dobre uderzenie, które pomaga utrwalić niższe częstotliwości, tym bardziej, jeśli używasz większych końcówka do ucha. Ale nie chodzi tylko o uderzenie, bas Pi7 S2 jest zróżnicowany i teksturowany, co pomaga opisać różnorodne utwory i gatunki.

Scena dźwiękowa jest opisana w przyjemnie szeroki sposób, a poczucie skali i ekspansywności jest zanurzone. Będziesz chciał połączyć te słuchawki z wysokiej jakości subskrypcją muzyki, aby uzyskać najlepszy możliwy dźwięk.

Najnowsze oferty

Możesz lubić…

Recenzja słuchawek AXS Audio

Kob Monney3 dni temu

Recenzja OneOdio OpenRock Pro

Michał Saw4 dni temu

Recenzja słuchawek dousznych Bose QuietComfort II

Kob Monney1 tydzień temu

Recenzja Tribit Starlet01 dla dzieci

Hanna Davies2 tygodnie temu

Recenzja Edifier Stax Spirit S3

Kob Monney3 tygodnie temu

Recenzja słuchawek Huawei Watch Buds

Michał Saw3 tygodnie temu