Recenzja Final Fantasy 16

Werdykt

Final Fantasy 16 spełnia wiele wymagań – płynna walka, epickie walki z bossami i wciągająca fabuła – ale za każdą wygraną jest spektakularna porażka, czy to mdły, półotwarty świat pozbawiony wiele do zrobienia, czy też mało inspirująca strona w stylu questów pobierania zadania. To gra w najlepszym wydaniu, gdy jej ostrość jest zawężona, ale nie zdarza się to wystarczająco często.

Wstęp

Po zakochaniu się w serii Final Fantasy z Final Fantasy 15 i całkowicie ciesząc się Remake Final Fantasy 7, można śmiało powiedzieć, że byłem podekscytowany perspektywą zupełnie nowego doświadczenia w Final Fantasy, w którym mógłbym zatopić zęby.

Seria Final Fantasy jest uwielbiana ze względu na wielowarstwowe historie, ręcznie wykonane światy i, co najważniejsze, epickie, chwytające za serce wielkie bitwy. Ale chociaż tak jest w przypadku najnowszego tytułu z serii, tęsknię za czymś więcej. Oto moje przemyślenia.

Fabuła i kampania

• Akcja rozgrywa się na quasi-średniowiecznym kontynencie
• Cierpi na zmęczone stereotypy
• Ponad 40-godzinna kampania

Final Fantasy 16 ma być bardziej brutalny niż standardowy romans „nastolatków próbujących ocalić świat”, powszechny wśród tytułów FF, widoczny od samego początku gry.

Tytułowy prolog koncentruje się wokół nastoletniego Clive'a Rosfielda i jego brata Joshuy, którego kulminacją jest bitwa w murach zamku, który widzi zdradę, rzeź i szczególnie bolesną śmierć wyjątkowo odważnego Chocobo.

Świat Valistei jest złożony; quasi-średniowiecznemu kontynentowi zagrażają wewnętrzne walki między walczącymi dynastiami wspieranymi przez ich Dominantów, zasadniczo statki dla boskich stworzeń, które mogą kierować swoją energię w wojnach na epicką skalę.

Ale stosunkowo wcześnie dowiadujesz się o drugim, bardziej złowieszczym zagrożeniu; Plaga. Grozi zniszczeniem całego kontynentu poprzez zniszczenie całej fauny i flory, której dotknie, jest w dół Clive'owi Rosfieldowi, jego dominującemu i rosnącemu gronu sprzymierzeńców, by ocalić świat i jego otoczenie mieszkańcy.

Ma być bardziej ugruntowany niż te, które były przed nim, i chociaż prolog i inne szczególnie pamiętne części gry pomogły sprzedać tę Cóż, ogromne połacie gry wracają do tego coraz bardziej zmęczonego stereotypu grupy ludzi, którzy są w stanie podjąć wszystko i przetrwać, po prostu wierząc, że mógł.

Byłoby dobrze, gdyby była to stosunkowo krótka kampania, ale w ciągu ponad 40 godzin do napisów końcowych pojęcie „praca zespołowa może sprawić, że niemożliwe stanie się możliwe” stało się trochę męczące.

To nie znaczy, że historia nie jest zabawna; ma wszystkie typowe zwroty akcji i fabułę tytułu Final Fantasy, wraz z nieprzewidzianymi zdradami i historią, którą trudno przewidzieć, dopóki nie znajdziesz się praktycznie na końcu gry.

To historia niesamowitych szczytów i zdumiewająco ponurych upadków; kiedy jest dobry, jest niesamowicie wciągający i ekscytujący, ale kiedy jest zły, może stanowić wyzwanie dla władzy przez – zwłaszcza bez możliwości pominięcia większości przerywników filmowych, z których niektóre trwają dłużej niż 10 minuty. Klasyczne Final Fantasy, amirite?

Badanie

• Półotwarty świat wydaje się martwy
• Mała zachęta do eksploracji
• NPC nie są zbyt reaktywni

Final Fantasy 16 zostało zaprojektowane w podobny sposób do półotwartego świata jak Final Fantasy 7, a nie w pełni otwarte Final Fantasy 15, co było trochę rozczarowaniem, biorąc pod uwagę, jak żywe i żywe w królestwie Eos filc. Dla porównania, Valisthea z Final Fantasy 16 wydaje się prawie jałowa – i to nie jest zgodne z projektem.

Półotwarte segmenty świata są co najmniej zróżnicowane pod względem wystroju oraz flory i fauny, które można znaleźć, ale nie zachęca to do eksploracji poza utartymi szlakami. Niewiele jest sekretów do znalezienia, ciekawych zadań pobocznych, na które można się natknąć, a nawet niesamowitych bitew z bossami w świecie, które były obecne w Final Fantasy 15.

Mniej więcej w połowie gry zaczynasz odkrywać szczególnie silne bestie w otwartym świecie, ale te bledną w porównaniu z „głównymi” walkami z bossami w FF16, a także tymi, na które przypadkowo natknęliście się w FF15. Nie ma tu nic takiego jak żółw wielkości góry, Adamantoise.

Nawet różne osady, które odkrywasz, wydają się stagnacyjne i raczej mało inspirujące. Postacie niezależne powtarzają tę samą jedną lub dwie linijki dialogowe, wykonując ciągle to samo zadanie, niezależnie od pory dnia i tego, czy tuż za ich murami toczy się wojna. W czasach niesamowitych gier z otwartym światem, takich jak Pierścień Eldenów, Wiedźmin 3, Oddech dziczy, otwarty świat tutaj wydaje się prosty; coś, co prawdopodobnie minie na początku 2010 roku, ale na pewno nie w 2023 roku.

Walka

• Trudne, wieloczęściowe starcia z bossami
• Ogromny arsenał zdolności bojowych do odblokowania
• Nadmierne przerywniki filmowe

Final Fantasy 16 jest w najlepszym wydaniu, gdy aspekt półotwartego świata zmienia się w bardziej liniową scenerię, ze stałym Hollywood przerywniki filmowe na poziomie przebojów i urocza lista brytyjskich głosów (w tym kilku celebrytów), które pomogły mi zatrzymać zainteresowany.

Znajdziesz tu także jedne z najlepszych bitew z bossami w tytule. Są to trudne, wieloczęściowe bitwy, które prawdopodobnie wymagają wielu prób, z imponująco potężnymi odpowiednikami, z którymi czasami wydaje się niemożliwe.

Ale dzięki stale rosnącej fali umiejętności walki w zwarciu i umiejętności Eikon, które pozwalają ci ciskać piorunami bełtów, wypalając ziemię, a nawet zamrażając wrogów na stałe, możesz powoli pozbawiać zniechęcającego paska zdrowia.

Nie określiłbym jednak ogólnej walki jako szczególnie trudnej; nie ma prawdziwych kombinacji umiejętności, z których możesz skorzystać, a nawet w najtrudniejszych bitwach z bossami, funkcje, takie jak całkowite uzupełnianie mikstur między próbami, mogą szybko zmienić kołysanie bitwa.

Walka jest najlepsza w tych wysokooktanowych bitwach z bossami z niesamowitymi środowiskami, efektami żywiołów i eksplozjami, które zawstydziłyby film z Michaelem Bayem. Akcje w przerywnikach filmowych Quicktime oznaczają, że nigdy nie zrelaksujesz się do końca podczas bitwy, nawet gdy odebrano ci kontrolę.

Moją jedyną skargą jest to, że niektóre z najbardziej epickich części tych bitew z bossami poza skalą mają miejsce w środku przerywniki filmowe, które mogą być trochę zniechęcające po spędzeniu 10 minut na powolnym odłupywaniu Dominanta pasek zdrowia.

To powiedziawszy, Final Fantasy 16 to gra o oczywistej formule; pokonaj jakieś przeciwności losu, awansuj na macierzysty kryształ, walcz z Eikonem i uzyskaj dostęp do nowych mocy bojowych. Zasadniczo jest to ten sam proces kopiowany i wklejany kilka razy.

W tej koncepcji nie ma nic szczególnie złego, ale powtórzenie wydaje się tutaj bardzo oczywiste, z jedynymi prawdziwymi zmianami w sposobie różnych środowisk i wrogów, z którymi się mierzysz.

Zadania poboczne

• Powtarzające się zadania poboczne zajmują większą część gry
• Specjalne zadania poboczne oferują więcej dobrze napisanych historii

Szczerze mówiąc, w Final Fantasy 16 dostępna jest ponura oferta zadań pobocznych – jedne z najmniej inspirujących, jakie widziałem w jakiejkolwiek grze w ostatnich latach.

Zdecydowana większość tych zadań pobocznych ma niewielki lub żaden wpływ na historię lub świat, w którym żyjesz, a większość z nich sprowadza się do tego, co jest zasadniczo zadaniami pobierania. Idź tutaj, chwyć to coś, uratuj tę osobę, zabij to stworzenie i przynieś mi łupy. To ten sam pomysł w kółko, nawet w miarę postępów w historii, tak bardzo, że całkowicie zignorowałem większość misji pobocznych od początku gry.

Jedynym wyjątkiem są specjalne zadania poboczne, które są nieco bardziej zaangażowane i dobrze napisane niż mnóstwo zadań niskiej jakości, które rozlewają się po półotwartych środowiskach świata. Jednak nawet one są tam tylko po to, aby służyć jako sposób na ulepszenie twojego sprzętu. Zbieranie rzadkich ziół pozwala na tworzenie potężniejszych mikstur, jednocześnie pomagając przygnębionemu kowalowi w zdobyciu nowego, potężnego sprzętu dostępnego do wytapiania.

Działa dobrze jako mechanika rozgrywki, poprawiając podstawowe statystyki i utrudniając późną fazę gry wrogowie trochę łatwiejszy w obsłudze, ale nie jest dobrze wpleciony w gobelin Final Fantasy 16 kampania; w rzeczywistości bardzo łatwo je przeoczyć, chyba że stale sprawdzasz swoją mapę.

Najnowsze oferty