Recenzja Starfield: Bethesda celuje w gwiazdy

Werdykt

Starfield to doskonała gra RPG w tej samej formie co Skyrim i Fallout, ale z klimatem science-fiction. Zawiera rozbudowane drzewo umiejętności i satysfakcjonujące zadania poboczne, które pochłoną Twój wolny czas, a także fantastyczną strzelaninę. Jednak nie do końca spełnił wysokie oczekiwania w stosunku do eksploracji kosmosu, ze względu na ograniczenia techniczne i niezliczoną liczbę nijakich planet, co sprawia, że ​​podróż do gwiazd jest raczej przyziemna.

Wstęp

Bethesda stała się powszechnie znana w społeczności graczy dzięki wciągającemu budowaniu świata i głębokiej mechanice RPG popularnych serii gier, takich jak The Elder Scrolls i Fallout.

W ramach swojej najnowszej gry Bethesda poleciała w kosmos, realizując swój najbardziej ambitny projekt w swojej historii. Starfield przyjmuje to samo RPG plan, z którego słynie Bethesda, ale dodaje klimat science-fiction. Jest to podejście bardziej ugruntowane niż w Mass Effect czy Halo, w którym ludzkość jest na wczesnym etapie wznoszenia się do gwiazd.

Starfield dodaje także szereg zmian do formuły, umożliwiając odwiedzenie ponad 1000 różnych planet w 100 układach gwiezdnych. Jednakże, aby dokonać tego technicznego wyczynu, Bethesda była zmuszona pójść na szereg kompromisów, co prawdopodobnie zmniejsza atrakcyjność eksploracji kosmosu.

Dlatego Starfield nie jest tak przełomowym triumfem nowej generacji, jak oczekiwano, ale mimo to stanie się kolejnym ulubieńcem fanów dla tych, którym podobała się poprzednia klasyka Bethesdy RPG.

Fabuła

• Ukończenie kampanii fabularnej zajmuje mniej niż 24 godziny
• Misje fabularne szybko stają się powtarzalne
• Dostępnych jest mnóstwo świetnych zadań pobocznych

Akcja Starfield rozgrywa się około roku 2310. Na planecie Ziemia nie ma już życia, a niegdyś zielona i niebieska planeta została zredukowana do pustynnego pustkowia. Zamiast tego ludzkość wzniosła się do gwiazd, podróżując do licznych systemów gwiezdnych, tworząc Układy Osiedlone.

Bogate narzędzie do tworzenia postaci nie tylko pozwala ci kształtować wygląd twojej postaci według własnych upodobań, ale także ustawia jej tło, zapewniając dodatki zwiększające statystyki na dobry początek. Bez względu na to, jaką tożsamość nadasz bohaterowi, historia zaczyna się tak samo, gdy dołączasz do grupy zwanej Constellation, mającej obsesję na punkcie odkrywania niezbadanej przestrzeni.

Wkrótce odkrywasz tajemniczy obiekt zwany Artefaktem, zapewniający dziwne wizje każdemu, kto pierwszy je odkryje. Zakłada się, że jest pochodzenia obcego, a Twoim celem staje się wyśledzenie każdego artefaktu rozproszonego po całym wszechświecie.

Szybko staje się to żmudnym zadaniem, ponieważ każda planeta zwykle zamieszkuje niewiele poza podstawowymi formami życia. Ogólnie rzecz biorąc, na tych planetach nie ma wiele do zrobienia poza dokończeniem danego zadania, co jest frustrujące powtarzalna formuła: po prostu podążaj za swoim tropicielem do świątyni, zbierz Artefakt, a następnie walcz z jednym lub dwoma wrogowie.

Co gorsza, prawdziwego złoczyńcę spotkasz dopiero mniej więcej w połowie głównej kampanii, której ukończenie zajęło mi niecałe 24 godziny. Ma powolne tempo, z niewielkimi stawkami, aby przyspieszyć. Jest kilka misji, które są naprawdę zabawne i których najważniejszymi punktami są spacja stacja uwięziona w wielowymiarowej szczelinie i stająca się mediatorem w banku w zachodnim stylu rozbój.

Niestety, te najważniejsze punkty stanowią wyjątek od reguły w głównej kampanii fabularnej, która składa się głównie z zadań związanych z pozyskiwaniem i eksploracją jałowych, pozbawionych życia planet. Zakończenie jest również niezwykle rozczarowujące i wydaje się niczym więcej niż sposobem na uzyskanie dostępu do trybu Nowa Gra+.

Starfield świeci najjaśniej dzięki zadaniom pobocznym i radzę przedłożyć je nad ukończeniem głównego wątku fabularnego. Najbardziej podobał mi się moment, w którym policja szantażowała mnie, by zostać tajnym piratem kosmicznym. Ma to również wpływ na szerszy wszechświat, ponieważ kosmiczni piraci przestali mnie atakować, gdy byłem członkiem ich klanu.

Jest tu także niezliczona ilość innych zabawnych zadań pobocznych, a każde z nich oferuje krótką historię, która jest o wiele bardziej interesująca niż główny wątek. Pomagałem przemycać nielegalne towary, sabotowałem firmę browarniczą i odbierałem sygnały o pomocy. Często istnieje też dobra nagroda za twoje kłopoty, czy to nagroda w postaci kredytów, czy nawet nowa broń.

Badanie

• Większość planet to nuda do odkrycia
• Podróże kosmiczne ograniczają się głównie do szybkich podróży
• Personalizacja statku kosmicznego i walka są świetne

Jedną z wyróżniających się funkcji Starfield jest możliwość podróżowania w kosmosie na własnym statku i odwiedzania ponad 1000 planet. Brzmi to zbyt pięknie, aby mogło być prawdziwe… i niestety prawdopodobnie tak jest.

Bethesda z pewnością nie kłamała ani nie przesadzała – z całą pewnością można odwiedzić tak wiele planet, ale większość z nich (podobno 90%) jest pozbawiona życia i nie ma nic do roboty poza wydobywaniem zasobów. Planety te różnią się pod wieloma względami, takimi jak siła grawitacji, biomy i temperatura. Jednak po odwiedzeniu jednej lub dwóch z tych planet eksploracja ich staje się coraz bardziej nudna.

Do stworzenia tych planet Bethesda zastosowała technikę zwaną generacją proceduralną. To imponujący wyczyn techniczny, ale brak narracji środowiskowej i wciągających zadań pobocznych sprawia, że ​​planety te są pozbawione wszelkich zapadających w pamięć punktów szczególnych.

Bethesda sprytnie włączyła ręcznie wykonane wydarzenia, które mogą losowo wystąpić na tych martwych planetach, aby uczynić je nieco bardziej interesującymi. Czasami natkniesz się na stację pełną piratów lub osieroconych odkrywców proszących o podwózkę najbliższa skolonizowana planeta, ale te przypadki są często poddawane recyklingowi, więc nowość zanika szybko.

Możesz także odkrywać wiele innych planet, na których rzeczywiście zamieszkuje życie, ale ich eksploracja szybko staje się uciążliwa. Na tych planetach zazwyczaj znajdziesz około czterech lub pięciu gatunków zwierząt do odkrycia, ale rzadko spotykałem coś większego niż moja własna postać. Zabijanie tych stworzeń może być przydatne do gromadzenia zasobów, ale to jedyna owocna interakcja. Zeskanowanie wszystkich dostępnych zwierząt i roślin na planecie może zapewnić nagrodę finansową, ale osobiście uważałem, że jest to tak ciężka praca, że ​​rzadko się tym przejmowałem.

Odkrywanie przypadkowych planet zniechęcało mnie także z powodu poważnych ograniczeń w podróżach kosmicznych. Kiedy po raz pierwszy poleciałem w kosmos, ze zdziwieniem odkryłem, że nie można latać z planety na planetę. Jeśli na przykład chcesz polecieć z Marsa na Jowisza, musisz otworzyć mapę kosmosu i uruchomić szybką podróż.

Oznacza to, że podczas ręcznego lotu w przestrzeni kosmicznej jesteś ograniczony do orbity planety. W tej przestrzeni wciąż możesz robić wiele rzeczy, w tym odwiedzać stacje kosmiczne, handlować z pobliskimi odkrywcami i porywać statki kosmiczne. Jeśli jednak wylecisz zbyt daleko poza orbitę planety, zderzysz się z niewidzialną ścianą, która jest frustrująco ograniczająca, szczególnie w porównaniu z grami takimi jak Niebo niczyje. Nie można również polecieć w atmosferę planety, aby wylądować. Zamiast tego trzeba kliknąć planetę i wybrać miejsce lądowania, co wpływa na zanurzenie.

To powiedziawszy, uwielbiam dostosowywanie statków w Starfield. Możesz nie tylko zaoszczędzić swoje kredyty na zakup nowego statku kosmicznego, ale możesz także zbudować własny od podstaw. Istnieje również wiele sposobów na ulepszenie statku, w tym zwiększenie maksymalnej prędkości i wybieranie różne bronie, ulepszając tarcze i wzmacniając napęd grawitacyjny, dzięki czemu możesz podróżować jeszcze dalej Galaktyka.

Podobało mi się również to, jak wnętrze statku będzie się zmieniać w miarę zwiększania rozmiaru. Zacząłem od małego statku z całą załogą stłoczoną w jednym pomieszczeniu, aż do ogromnego z wieloma obszarami i interaktywnymi stanowiskami rzemieślniczymi.

Walka na statku kosmicznym to ekscytujące przeżycie rodem z filmu Gwiezdne Wojny. Możesz użyć maksymalnie trzech różnych rodzajów broni, aby wyczerpać tarcze wroga, a nawet możesz obrać za cel określone części wrogiego statku, gdy zdobędziesz wymagane umiejętności.

Jednak w trakcie kampanii występują duże skoki trudności w walce kosmicznej, dlatego ważne jest, aby o tym pamiętać ulepszyć swój statek, w przeciwnym razie rywalizacja z kilkoma statkami na raz może stać się frustrująco trudna wyzwanie.

Starfield radzi sobie najlepiej na gęsto zaludnionych obszarach, z mnóstwem ludzkich postaci, które oferują poboczne zadania i wciągające historie. Do najważniejszych atrakcji zalicza się opanowane przez przestępczość miasto Neon w stylu Cyberpunka, nękane problemem narkotykowym, oraz kowboj miasteczko Akila, które wygląda, jakby miasto ze starego amerykańskiego westernu zostało przypadkowo rzucone na kosmitę planeta.

Chciałbym tylko, żeby Starfield miał do zbadania więcej zaludnionych obszarów tego typu, zamiast skupiać się na wpychaniu jak największej liczby martwych planet.

Walka 

• Fantastyczna różnorodność broni
• Wiele opcji rozwiązania każdej misji
• Rozbudowane systemy RPG

Starfield to strzelanka zarówno pierwszoosobowa, jak i trzecioosobowa, w zależności od preferowanej perspektywy. Moje pierwsze wrażenia z strzelaniny były w większości negatywne: ciasne statki kosmiczne utrudniały uniknięcie nadchodzącego ognia, a powolne przeładowywanie pistoletów okazało się irytujące.

Jednak walka znacznie się poprawiła, gdy zainwestowałem w moje drzewo umiejętności i zgromadziłem większy arsenał broni. Umiejętność plecaka odrzutowego (szkolenie Boost Pack) robi ogromną różnicę, pozwalając mi wznieść się w powietrze w środku walki i wylądować za nimi, aby oddać strzał ze strzelby w tył głowy.

Tutaj także znajduje się imponująca różnorodność broni. Nie są tak okazałe jak te z Aureola Lub Pogranicza, ale uwielbiałem używać strzelby zapalającej i karabinu laserowego. W późnej fazie gry odkrywanie nowej broni z wyjątkową zdolnością zawsze było ekscytujące. Możesz nawet podnosić swoje umiejętności, korzystając z ogromnej różnorodności broni, od pistoletów i strzelb po granaty i miny.

Słynna funkcja nadmiernego obciążenia Bethesdy powraca, ponieważ noszenie zbyt wielu ciężkich przedmiotów spowoduje obrażenia, gdy wyczerpie się pasek wytrzymałości. Chociaż rozumiem, że Bethesda chce, abyś dokładnie przemyślał sprzęt i broń, którą zabierasz na każdą misję, nadal tak uważam okazało się, że jest to niesamowicie irytujące odwrócenie uwagi, nawet po wyczerpaniu moich umiejętności siły i pełnym wykorzystaniu ładunku mojego statku przestrzeń.

Jak w przypadku każdej innej gry RPG Bethesdy, otrzymujesz wiele umiejętności, które możesz ulepszać, co pozwala ci wybierać nieśmiercionośne metody pokonywania przeszkód. Do moich ulubionych zalicza się umiejętność Bezpieczeństwo, która umożliwia otwieranie drzwi i skarbców, w których mogą znajdować się cenne łupy. Możesz nawet włamać się do terminali, aby zmusić wrogie wieżyczki i roboty do walki za ciebie. Otwieranie zamka wiąże się z rozwiązaniem mini-łamigłówki, która na najwyższym poziomie trudności stanowi zarówno wyzwanie, jak i satysfakcję.

Jednak nie każda umiejętność jest równa. Nie byłem pod wielkim wrażeniem podejścia do ukrywania się, ponieważ niektórzy wrogowie byli zbyt statyczni w swoich patrolach i nie było możliwość cichego obezwładnienia ich podczas skradania się od tyłu, chyba że posiadasz naprawdę potężną broń do walki wręcz lub kaganiec pistolet.

Bethesda próbowała także ulepszyć umiejętność Perswazji, ponieważ jej podniesienie poziomu zwiększy Twoje szanse na rozładowanie napiętej sytuacji bez konieczności walki. Ale ponieważ jest to całkowicie losowe i nie musisz wykonywać żadnych czynności przed dochodzeniem, jak ma to miejsce w grach takich jak Światy Zewnętrzneskuteczne przekonywanie przypomina wpisywanie kodów. Udało mi się nawet ominąć ostatnią walkę z bossem, wykonując szczęśliwy rzut kostką w ramach próby perswazji, co wydawało się antyklimatyczne i niewdzięczne.

Niemniej jednak jestem pod wrażeniem liczby umiejętności, które możesz ulepszyć w Starfield. Po ukończeniu historii nawet nie zarysowałem powierzchni wszystkich dostępnych umiejętności kampanii, z trybem Nowa Gra+, pozwalającym zachować postępy i rozpocząć misje w nowy sposób zbliżać się.

Wydajność i grafika 

• W większości wolne od błędów i usterek
• Kilka razy zawiesił się podczas ładowania ekranów
• Płynna wydajność, nawet na Xbox Series S

Bethesda z dumą nazwała Starfield swoją najbardziej dopracowaną grą w historii i z mojego doświadczenia wynika, że ​​tak właśnie jest. Podczas mojej rozgrywki zauważyłem tylko jedną zauważalną usterkę, w której nogi NPC przechodziły przez sufit. Poza tym niezwykłe jest to, jak wolna jest od błędów ta gra, biorąc pod uwagę samą skalę Starfield.

Starfied nie jest pozbawiony wad technicznych. Gra zawieszała się przy wielu okazjach, zazwyczaj podczas ekranu ładowania szybkiej podróży lub gdy otwierałem menu ustawień wkrótce po załadowaniu gry. Zmusiło mnie to do zresetowania Xbox Series S, ale ze względu na częstą funkcję automatycznego zapisywania rzadko traciłem duże postępy – jeśli w ogóle w ogóle. Starfield pozwala nawet skonfigurować częstotliwość automatycznego zapisywania, dzięki czemu awarie nie stają się poważnym problemem.

Starfield to dobrze wyglądająca gra, zwłaszcza gdy patrzysz na planetę na orbicie lub podziwiasz horyzont obcej planety. Chociaż modele postaci znacznie się poprawiły w porównaniu z poprzednimi pozycjami Bethesdy, nadal nie dorównują współczesnym grom, takim jak Baldur’s Gate 3. To powiedziawszy, recenzowałem Starfield na konsoli Xbox Series S, a nie na konsoli Xbox Series S Seria X lub wysokiej klasy komputer PC, więc może to być główny czynnik.

Bethesda zdecydowała się na ugruntowany styl graficzny przypominający NASA dla scenerii science-fiction Starfield i świetnie sobie radzi, łącząc wszystko w jedną całość, bez względu na to, gdzie się znajdujesz w galaktyce. Osobiście nie byłem fanem filtra ziarnistego, który Bethesda dodała na wyświetlaczu, chociaż można go łatwo wyłączyć w ustawieniach.

Najnowsze oferty