Tanglewood i niebezpieczeństwa związane z tworzeniem gry Sega Mega Drive w 2018 roku

Kiedy mówimy o sprzęcie do gier w 2018 roku, mówimy w języku wielordzeniowych procesorów gigahercowych i gigabajtów pamięci RAM. Teraz uwolnione od ograniczeń fizycznych nośników, gry regularnie składają się z plików zajmujących dziesiątki gigabajtów.

Biorąc pod uwagę godny pozazdroszczenia punkt, który osiągnęliśmy w 2018 roku, w którym programiści są mniej ograniczeni przez sprzęt, a bardziej przez własny budżet i wyobraźnię, Tanglewood wydaje się dziwną anomalią.

Związane z: Najlepsze gry na PC

Podczas gdy większość nowoczesnych gier na PC działa na sprzęcie, który ma co najwyżej pięć lat, Tanglewood został zaprojektowany przede wszystkim do działania na sprzęcie, który skończy 30 lat w październiku 2018 roku.

Mowa oczywiście o Sega Mega Drive, szczytowym rozwiązaniu firmy Sega jako sprzęt producenta, a firma najbardziej zbliżyła się do zdetronizowania Nintendo jako króla konsol w Lata 80-te i 90-te.

Tanglewood jest pomysłem Matta Phillipsa, który do niedawna był programistą pracującym w Dambusters. Rzucił swoją codzienną pracę po tym, jak filmy z jego pobocznych projektów opracowanych przez Mega Drive stały się wirusowe na YouTube.

Jeden udany Kickstarter i 18 miesięcy później, a Phillips wreszcie wypuszcza Tanglewood dla publiczności, gra, która na każdym etapie okazała się wyzwaniem innym niż wszystkie rozwój.

Autentyczność na każdym kroku

Phillips dążył do autentyczności na każdym etapie procesu projektowania, co oznaczało, że jego pierwszym wyzwaniem było znalezienie działających zestawów rozwojowych Mega Drive z lat 90. Gdy brakowało działających zestawów, był zmuszony do samodzielnej naprawy, po czym mniej lub bardziej rozwijał grę tak, jakby pracował nad nią w czasie wydanie konsoli - choć z poczuciem winy przyznaje, że kilkakrotnie uciekał się do programowania w emulatorze, gdy pracował w transporcie publicznym.

Mając w ręku zestawy deweloperskie, kolejnym wyzwaniem było właściwie stworzenie gry, która wymagała przeszukiwania starej podręczniki programistyczne i przeszukiwanie sieci w poszukiwaniu społeczności programistów, którzy pojawili się, aby wspierać takie retro rozwój.

Dzięki jednordzeniowemu procesorowi o częstotliwości 7,6 MHz, 72 KB pamięci RAM, 4 MB pojemności i palecie zaledwie 512 kolorów, Phillips musiał nauczyć się na nowo wszystko, co wiedział o tworzeniu nowoczesnych gier i odrzucał nowoczesne udogodnienia, takie jak języki programowania wysokiego poziomu, wielowątkowość i buforowanie.

Ale nawet gdy gra została opracowana i uruchomiona, wyzwania Phillipsa się nie skończyły. Chociaż deweloper chciałby, aby każdy mógł grać w Tanglewood na oryginalnym Mega Drive, realia sprzętowe sprawiły, że wersja na PC byłoby konieczne, co wymagało uruchomienia gry przez emulator, który wprowadził do procesu szereg starych, dziwnych i cudownych błędów.

Jednak dla nielicznych wybranych Tanglewood zostanie wydany jako autentyczna wkładka Mega Drive. Brak działu licencji firmy Sega na konsolę, którą przestała sprzedawać dziesiątki lat temu, oznaczał, że uzyskała dostęp do oficjalnej Segi logo nie byłoby możliwe, ale Phillipsowi udało się zebrać wystarczająco dużo różnych partnerów produkcyjnych, aby stworzyć fizyczny nabój.

Kosztują 54 funty, nie są tanie, a Phillips produkuje tylko początkową serię około 1000, ale wykonanie fizycznej wkładki było ważnym aspektem dostarczania zgodnie z pierwotnym założeniem Tanglewood.

Tanglewood to dziwna gra, w której jej twórca musiał pokonać więcej przeszkód związanych z własnym dziełem niż to, co wyłoniło się organicznie, ale w rezultacie jest ona tym bardziej wyjątkowa i oryginalna.

Tanglewood jest już dostępne na komputery PC, Mac, Linux i, oczywiście, na Sega Mega Drive.

Czy nadal masz swój stary sprzęt Sega? Daj nam znać na Twitterze @TrustedReviews.