Achtung! Recenzja taktyki Cthulhu

Chłopaki, nie jestem pewien, czy zdaliście sobie sprawę, ale naziści to całkiem zła wiadomość. Są kwintesencją złego faceta i Achtung! Cthulhu Tactics daje ci jeszcze więcej powodów, by ich zastrzelić, czyniąc z nich wyzwalających demony kultystów Eldritcha. To też są naziści.

Ta turowa gra strategiczna, oparta na serii gier RPG Achtung! Cthulhu łączy mit Cthulhu z II wojną światową, w której bohaterowie miazgi pokonali nazistowskie zagrożenie i ich sojuszników z Eldritch.

Achtung, jako taktyczna gra turowa! Cthulhu trzyma się mocno na łusce. Nie ma tu żadnej meta-strategii poza wyrównywaniem jednostek i upewnianiem się, że pakują odpowiedni ładunek. To skupienie oferuje coś wyjątkowego: grę taktyczną, która koncentruje się nie na otwartej strategii, ale na narracyjnej przygodzie.

Co ważne, oznacza to, że nie dostaniesz tak gwałtownego wzrostu mocy, jak w wielu z tych gier oferty i to jest ważne, ponieważ chociaż jest to zdecydowanie gra taktyczna, ma silny element przerażenie.

Związane z: Najlepsze gry strategiczne

Kosmiczny horror w dużej mierze polega na utrzymywaniu w tajemnicy niebezpieczeństw i zaszczepianiu głębokiego poczucia grozy. Trudno to zrobić w odgórnej grze strategicznej, ale zespół na Auroch Digital udało się to osiągnąć dzięki Całunowi. Ostatecznie jest to rodzaj wzmocnionej mgły wojny, która pokrywa pole bitwy, przesłaniając zagrożenia i dając wrogom potężne zdolności, o ile są owinięci ciemnością. To zachęca cię do wypychania swoich jednostek w ciemność, próbując zidentyfikować, co zabijasz, a następnie mordując je.

To jest jeden z Achtung! Największe mocne strony Cthulhu. Próbujesz rozgromić samotną jednostkę, tylko po to, by odkryć, że coś tam w ciemności to Shoggoth lub jeden z kilku specjalistów od walki w zwarciu, którzy tylko czekają, by zrujnować ci dzień. Zwolnij, a zobaczysz, że wróg czający się we mgle jest snajperem, a on rysuje koralik na twoich komandosach, gdy kucają za osłoną.

Ciemność utrzymuje wrogów w ukryciu, ale także utrudnia ich trafienie, więc najlepszy sposób na grę gra polega na wbijaniu się w całun, aby wykorzenić wrogów, mając nadzieję, że nie odgryziesz więcej niż możesz żuć.

Walka będzie od razu znajoma, jeśli wcześniej grałeś w turową grę taktyczną, niezależnie od tego, czy to Jagged Alliance 2, X-COM czy nawet Divinity: Original Sin 2 - ale wyjątkową wisienką na torcie tej konkretnej gry jest Pęd. Twój ruch i regularne akcje są obsługiwane przez AP - punkty akcji - ale Pęd to osobna waluta, która pozwala ci naprawdę fajne bity. Może to być brutalny atak szarżujący, strzelający z broni bocznej, odcinający się z karabinu maszynowego kliknie lub po prostu rozszerzy stożek wizji, aby powstrzymać ciemność i dać ci więcej Informacja.

Związane z: Najlepsze gry na PC

Wszystkie te działania spalają pęd, ale w każdej turze zarabiasz niewielką nagrodę w oparciu o twoje przywództwo, ale także zdobywasz, gdy zdobywasz trafienia krytyczne. Oznacza to, że kiedy jedna z twoich jednostek zrobi coś fajnego - zadając słodkie trafienie krytyczne - może to dać tobie jako graczowi szansę na uwolnienie jednej z twoich potężnych umiejętności. Daje to wrażenie kinetyki, wywołując dreszczyk emocji w walce, która sprawia, że ​​wszystko się porusza.

Gra nie zajmuje się zbytnio niejednoznacznością moralną. Podczas gdy twoi bohaterowie używają mocy Eldritcha do walki z Trzecią Rzeszą, są pełni tylko odważnych i mokrych, tego rodzaju załoga Indiana Jones mogłaby uciekać, gdyby kiedykolwiek nakręcili więcej filmów po Ostatniej krucjacie - co, żeby było jasne, absolutnie zrobił nie.

W miarę awansowania tych postaci zdobędą i wykorzystają unikalne zdolności. Jeden, francuski agent ruchu oporu, zaczyna pakować tylko Lugera i pragnienie skórzanych faszystów. Kilka poziomów później zaczynasz ulepszać demona, który na niej odcisnął swoje piętno, pozwalając mu wysysać życie z wrogów i leczyć się nim.

Te umiejętności są fajne i pomagają w przypisywaniu ludziom roli, ale to dostosowanie często nie jest wystarczające, wraz z postępem w późniejszym zdolności pojawiające się tak wolno, że osiąganie wyższych poziomów drzewa umiejętności jest satysfakcjonujące, ale fenomenalnie frustrujące jest próba wzniesienia się tak wysoko, nagradzając się przydatnymi, ale nijakimi ulepszeniami, takimi jak zwiększone przywództwo, zwiększone zdrowie lub marne wzmocnienie broni precyzja.

Związane z: Najlepsze myszy do gier

Tempo to jedna z największych słabości gry. Ta gra ma zabawne aspekty, ale prawie wszystko jest trochę za wolne; bez względu na to, czy chodzi o zdradliwe tempo walki, powolne napływanie nagród przedmiotami dla twoich żołnierzy, czy wspomniane wyżej drzewo ulepszeń. Nie oznacza to, że gra jest zła, niekoniecznie, ale oznacza, że ​​gratyfikacja jest tutaj nieco opóźniona, a to nie każdemu odpowiada.

Większym przestępstwem są nudne środowiska na wcześniejszych poziomach. To kilka żmudnych bitew, zanim zobaczysz, że cokolwiek zbliża się do ezoteryki, a ty głównie przechodzisz przez nie las, w którym nie ma nic bardziej interesującego niż kilku nazistów niskiej rangi do zabicia i kilka kłód do kucnięcia za. Gra tak staje się bardziej interesujący w miarę upływu czasu, ale wczesna gra nie zrobiła wiele, aby mnie zainteresować, aż do pierwszego razu sprawy potoczyły się na boki, oskarżając mnie o utrzymywanie punktu przeciwko jakimś przywołanym bestiom, siorbanie i drapanie w ciemność.

Następnie zostajesz rzucony w dziwne krajobrazy, walcząc z dziwacznymi wrogami ze wszystkich stron. Gra mogłaby być może trochę bardziej dziwna, ponieważ spędzasz dużo czasu walcząc ze stworzeniami, które zostały wezwane i ubrane w skafander w nazistowskich regaliach lub przerażającego Shoggotha, który wywołuje wiele strachu na początku, ale w rzeczywistości nie wydaje się robić wiele w sposobie ataku. Jego bezsensowne podejście do przynoszenia ci bólu oznacza, że ​​nie różni się on od bycia zaatakowanym przez rozumną buzię szturmową, a nie do prawdziwego horroru z innego świata.

Związane z: Najlepsze gry na PS4

Zastanawiam się, czy to część problemu z próbą adaptacji mitów Eldritcha w medium wizualnym: te horrory przypuszczalnie są niepoznawalne, a próbując uczynić je poznawalnymi, te rzeczy są okradane z ich wpływu nieco. Nikt tak naprawdę nie chce wiedzieć, że Shoggoth wygląda jak kula smarka i możesz to obejść w formie pisemnej, ale tutaj ciężko jest mu wywierać wpływ, na jaki zasługuje, nawet jeśli Twoi żołnierze są bardziej zestresowani samym widokiem na strzelistą wieżę Booger.

Werdykt

Achtung! Cthulhu Tactics jest, szczerze mówiąc, pewnym rozczarowaniem. To doskonała gra taktyczna, która oferuje solidne 10 godzin narracji, które możesz odkryć. Jednak jest to głównie denerwujące z powodu drobinek błyskotliwości, które nie do końca do siebie pasują, oraz dobrych pomysłów, które nie są wystarczająco zbadane.

Trudno dokładnie określić, co kryje się w Achtung! Cthulhu Tactics z powrotem, ale jest setka drobnych błędów, które sprawiają, że gra jest bardziej frustrująca niż powinna. Niezależnie od tego, kiedy spojrzę wstecz na grę, pomyślę o innowacyjnych rozwiązaniach: Momentum system i sprawność mechaniczną Całunu, i pomyślę o grze, jaką mógłby mieć być.

Achtung Cthulhu Tactics 2 mogło być rzeczywiście czymś wyjątkowym, ale ta gra nie do końca działa, a szkoda.