Recenzja Sony FE 24-240mm f / 3.5-6.3 OSS

Choć może nie jest to obiektyw, na który czekało wielu użytkowników serii Alpha 7, nowy Sony FE 24-240mm f / 3.5-6.3 OSS z pewnością wypełnia lukę w tym zakresie. Przy ogniskowej 16-200 mm teraz pokrytej przy f / 4 za pomocą serii trzech obiektywów zmiennoogniskowych - Zeiss Vario Tessar T * FE 16-35 mm f / 4 ZA OSS, Zeiss Vario Tessar T * FE 24-70 mm f / 4 ZA OSS i Sony FE 70-200 mm f / 4 G OSS - firma Sony chce teraz rozszerzyć swoją ofertę obiektywów, wiedząc, że w większości są teraz najważniejsze obiektywy dla entuzjastów fotografów pokryty.

Nowy obiektyw FE 24-240mm f / 3.5-6.3 OSS jest przeznaczony dla użytkowników ceniących sobie wygodę. Jest to obiektyw z 10-krotnym zoomem optycznym i jako taki może pokrywać ogromną różnorodność różnych ujęć, od krajobrazów i portretów po podróże, a nawet zdjęcia dzikiej przyrody i sportowe.

Może nie mieć dużej przysłony, ale jest to obiektyw, który można zostawić w aparacie, wiedząc, że w większości przypadków będziesz w stanie wykonać potrzebne zdjęcia. Brzmi zbyt dobrze, aby mogło być prawdziwe.

Oczywiście istnieje kompromis. Obiektyw zmiennoogniskowy o tak szerokim zakresie ogniskowych będzie bardzo złożony i faktycznie 17 elementów w tym obiektywie jest rozmieszczonych w 12 różnych grupach. Oznacza to, że gdzieś w tym zakresie jakość optyczna ucierpi, co będzie się objawiać na różne sposoby na różnych obrazach.

Zniekształcenie krzywoliniowe, aberracja chromatyczna, winietowanie i brak ostrości to potencjalne problemy, które widzieliśmy w innych obiektywach zmiennoogniskowych przeznaczonych do podróży. Ale czy którykolwiek z tych problemów jest na tyle poważny, że obiektyw nie bierze się pod uwagę?

funkcje

Jak wspomniano, soczewka jest zbudowana z 17 elementów rozmieszczonych w 12 grupach, z optyką opartą na soczewce stabilizacja pomagająca zredukować drgania aparatu, co jest niezbędne podczas fotografowania na końcu ogniskowej 240 mm zasięg.

Podobnie jak w przypadku obiektywów zmiennoogniskowych typu travel, zakres przysłony wynosi f / 3,5 przy najszerszym ustawieniu 24 mm, zmniejszając się do f / 4 o około 30 mm, f / 5,6 o około 70 mm i f / 6,3 o około 110 mm. Większe lub bardziej stałe apertury wymagałyby znacznie większej konstrukcji obiektywu, co przede wszystkim pokonuje cel posiadania obiektywu zmiennoogniskowego o rozsądnych rozmiarach.

Warto w tym miejscu zauważyć, że obiektyw 24-240 mm ma obecnie najdłuższą ogniskową ze wszystkich obiektywów z mocowaniem FE, pokonując poprzedniego posiadacza tego tytułu, FE 70-200 mm f / 4 G OSS.

Budowa i obsługa

Obiektyw o wymiarach 80,5 x 118,5 mm ma rozsądny rozmiar. Osobiście nie uważałbym tego za duży, chociaż inni mogą się z tym nie zgodzić. Waży 780 g, co znowu uważam za całkiem rozsądne jak na obiektyw podróżny z zoomem, szczególnie taki z wbudowaną stabilizacją optyczną i przeznaczony do aparatu pełnoklatkowego.

Obiektyw testowałem na Sony Alpha 7R i kombinacja dobrze czuła się w dłoni. Oczywiście istnieje brak równowagi między obiektywem a aparatem, ale znowu nigdy nie stwierdziłem, że stanowi to problem. Nikon D7000 i obiektyw 18-200 mm mogą być lepiej wyważone, ale ten aparat jest znacznie większy. Tutaj połączenie obiektywu i aparatu jest mniejsze, a do podróży właśnie tego bym chciał.

Obiektyw ma duży karbowany pierścień do zmiany ogniskowej i mniejszy pierścień ostrości bliżej korpusu aparatu. Poza tym na korpusie obiektywu nie ma innych elementów sterujących. Warto zauważyć, że nie ma blokady zoomu. Brak blokady nie stanowi w rzeczywistości problemu, ponieważ lufa zoomu jest dość sztywna w obrocie. Nie ułatwia to szybkiego i płynnego powiększania, więc jeśli będziesz używać tego obiektywu do nagrywania filmów, najlepiej będzie użyć dźwigni śledzenia ostrości. Jednak soczewka jest całkowicie pozbawiona efektu pełzania. Przetestowałem to, ustawiając obiektyw skierowany w dół i obracając tubus zoomu do różnych ogniskowych - ani razu nie wyskoczył z pozycji. W przypadku wielu obiektywów jest zwykle co najmniej jedna pozycja, w której krawędź jest nie na miejscu, ale tak nie jest w przypadku tej optyki 24-240 mm.

Podobnie jak w przypadku innych obiektywów z serii FE, obiektyw 24-240 mm ma elektroniczne ogniskowanie typu fly-by-wire, co oznacza, że ​​obracanie pierścienia regulacji ostrości powoduje, że silniki elektroniczne dostosowują ostrość obiektywu. Okazało się, że jest to płynne i proste w użyciu, a także zapewniało dokładnie wyostrzone obrazy, szczególnie przy pomocy wizjera lub ręcznego powiększania tylnej szyby.

Stabilizacja obrazu działa dość dobrze. Po lekkim naciśnięciu spustu migawki widać działanie stabilizacji. Po sekundzie stabilizuje się i przeciwdziała wszelkim drganiom, wykonując bardziej płynny, płynny ruch, dając około 4 dodatkowe stopnie czasu otwarcia migawki. Ogólnie stwierdziłem, że mogę strzelać z prędkością około 1/60 s z obiektywem ustawionym na 240 mm, chociaż udało mi się uzyskać idealnie ostry strzał przy zaledwie 1/15 s, co potwierdziłoby twierdzenie Sony.

Ostrość działa z dobrą prędkością przy ustawieniach szerokokątnych, chociaż jest wolniejsza przy 240 mm, w którym to momencie maksymalne ustawienie przysłony f / 6,3 pozwala na dotarcie do czujnika mniej światła. W przypadku Sony Alpha 7R polegającej na AF z detekcją kontrastu, posiadanie dużej ilości światła jest krytyczne - brak tego skutkuje nieco wolniejszym, a czasem mniej dokładnym, skupianiem się na Alpha 7R. W Alpha 7 i Alpha 7 II stwierdziłem, że ustawianie ostrości było trochę szybsze przy największej aperturze i najdłuższej ogniskowej.

Jakość obrazu

Zwykle nie oczekuje się wiele od obiektywu podróżnego zmiennoogniskowego, jeśli chodzi o zdolność rozdzielczą, ale w samym środku obrazu optyka 24-240 mm robi ogromne wrażenie. Dzieje się tak nawet w połączeniu z Sony Alpha 7R, w którym 36,4-milionowy, pełnoklatkowy czujnik jest dość bezlitosny.

Źdźbła trawy wyglądają ostro i ostro przy ustawieniu 24 mm, szczególnie w zakresie od f / 5,6 do f / 11. Górna i dolna część obrazów poziomych są również dość dobrze renderowane. Jednak w rogach obrazu występuje spadek rozdzielczości. Jest to typowe dla obiektywów typu travel-zoom, a mniejsza głębia ostrości w porównaniu z równoważnymi zdjęciami APS-C może dodatkowo wyolbrzymić miękkość, jeśli nie weźmiesz tego pod uwagę.

Na skraju obiektywu 240 mm i przysłonie f / 6,3 następuje utrata ostrości. Środek i krawędzie są zauważalnie bardziej miękkie, a optymalnym punktem obiektywu na tej ogniskowej jest f / 11. Tutaj można rozwiązać drobne szczegóły, chociaż rogi mogą być miękkie.

Co ciekawe, podczas tego testu wykonałem kilka wydruków 300 ppi ze zdjęć A7R, które były nieco większe niż A3. Obok nich zrobiłem porównanie wydruków A3 i A4. Muszę powiedzieć, że pomimo tego, że miękkość krawędzi jest widoczna podczas oglądania obrazów na monitorze w 100%, nie jest ona tak zauważalna na wydrukach A3, a zwłaszcza A4. Wszystkie wydruki wyglądają idealnie do zaakceptowania i nie zawahałbym się zrobić odbitek na ścianę. Jeśli zadbasz o to, aby dowiedzieć się, gdzie soczewka zachowuje się w swoim najlepszym punkcie, możesz uzyskać świetne zdjęcia.

Jak można się spodziewać po tak złożonej konstrukcji, występuje pewna aberracja chromatyczna, chociaż można ją łatwo usunąć z surowych obrazów.

Wyniki testu: MTF (ostrość)

Przy ustawieniu 24 mm na f / 8 obiektyw 24-240 mm jest niezwykle ostry i należy do najlepszych, jakie widziałem z podróżnego zoomu. Krawędzie są miękkie, ale nadal akceptowalne. Rozdzielczość spada wraz ze wzrostem ogniskowej i przy 240 mm trzeba fotografować z przysłoną f / 11, aby naprawdę wydobyć z obiektywu to, co najlepsze, ale niestety rogi nadal bardzo cierpią.

Wyniki testu: cieniowanie i zniekształcenie

Zacienienie

Nasze testy pokazują, że winietowanie jest dość silne, zarówno przy 24 mm, jak i 240 mm, chociaż w środku zakresu jest znacznie niższe. Oczywiście można go łatwo zmniejszyć i usunąć w programie Camera Raw lub podobnym oprogramowaniu. Rzeczywiście, jeśli włączona jest kompensacja w aparacie, zostanie ona prawie całkowicie usunięta z plików JPEG. Jednak jeśli ty nie koryguj zniekształceń w szerokim kącie w surowych obrazach, nadal będziesz widzieć ciemnienie w skrajnych rogach rama.

Zniekształcenie

Rozmiar 24-240 mm został zaprojektowany z myślą o poprawkach oprogramowania, a pliki JPEG z aparatu są zasadniczo wolne od jakichkolwiek zniekształceń. Jednak w plikach surowych dystorsja beczkowa występuje do około 50 mm, po przekroczeniu której zamienia się w poduszeczkę. Poprawienie tego zniekształcenia jest łatwe, ale lekkie rozciągnięcie obrazu nie poprawia ostrości.

Werdykt

Podobnie jak wszystkie obiektywy podróżne z zoomem, Sony FE 24-240mm f / 3.5-6.3 OSS to kompromis. Złożona konstrukcja optyczna oznacza, że ​​obrazy są miękkie na krawędziach, ale centralna ostrość w pewien sposób to rekompensuje. W rzeczywistości środek jest zdumiewająco ostry podczas fotografowania szerokiego. Jednak na końcu 240 mm trzeba przymknąć do f / 11, aby uzyskać akceptowalne wyniki. Jeśli chodzi o to, czy warto kupić obiektyw 24-240 mm, to znowu sprowadza się to do tego, jak bardzo można zaakceptować jego wady w porównaniu z wygodą.

Zasadniczo obiektyw 24-240 mm ma jakość dobrego obiektywu kitowego, ale ma ogniskową, której nie można sobie równać bez znacznych finansowych i przełomowych inwestycji w dodatkowe szkło. Ci, którzy wymagają najlepszej jakości obrazu, znają już wady obiektywów podróżnych z zoomem, a ta optyka Sony 24-240 mm z pewnością nie będzie odpowiednia. je, ale jako towarzysz podróży uważam, że będzie to dobre partnerstwo, szczególnie z Alpha 7 II i jej zaawansowaną stabilizacją obrazu system.

Ocena: 3 na 5