Najbardziej niesławne błędy związane z wprowadzaniem technologii w historii

Pięć kwestii, które stawiają „Bendgate” w cieniu

Gdy Apple desperacko starał się oderwać od jego Problem z iPhonem 6 Plus „Bendgate”, zaczęliśmy myśleć o innych błędach i kontrowersjach związanych z wprowadzeniem technologii na przestrzeni lat.

Od telefonów po tablety, konsole do gier i baterie do laptopów, żadna kategoria technologii konsumenckich ani firma nie wydaje się być odporna na wszechmocne wpadki.

Nie zawsze jest to również problem ze sprzętem, jak pokazuje nasza lista. Czasami błąd dotyczy oprogramowania lub nawet prostej logistyki.

Jedną rzeczą, która łączy te pięć przypadków, jest fakt, że każda firma była wystarczająco duża i wystarczająco doświadczona, aby wiedzieć lepiej.

iPhone 4 „Antennagate”

Wydaje się, że stało się rzeczą, którą należy zrobić, aby dodać sufiks „brama” do każdego niesławnego błędu technicznego, jak pokazał niedawny problem Apple „Bendgate”.

Oczywiście termin ten ma swoje korzenie w znacznie poważniejszym błędzie pewnego prezydenta USA, ale implikacja dużego błędu ze strony dużej instytucji, z którą wówczas źle się uporano, jest jasny.

Jednak powszechne przyjęcie tego terminu w świecie technologii zostało przypieczętowane wcześniejszym nieszczęściem Apple.

Jest rok 2010, a Steve Jobs zaprezentował jeden z najbardziej radykalnych i najpiękniejszych projektów smartfonów w historii: iPhone 4. Jak się wkrótce okazało, iPhone 4 miał poważną wadę. Gdybyś trzymał to w określony sposób, jego sygnał drastycznie spadłby - tak zwany syndrom „uścisku śmierci”. I tak narodził się „Antenngate”.

Odpowiedź Apple'a poszła od ignorancji, przez zaprzeczenie, do zwykłej arogancji (nawet powiedział klientom, że tak jest niewłaściwe trzymanie telefonu) i wreszcie, niechętnie przyjmując wszystko za pomocą darmowych etui na zderzaki okrągły.

BlackBerry PlayBook uruchamia się bez aplikacji e-mail

BlackBerry miał już kłopoty, gdy nadszedł rok 2011, kiedy królował Apple w dziedzinie smartfonów klasy premium (mimo wszystko wspomnianego Antennagate), a platforma Google Android zalewa niski i średni zakres rynki.

Jedną rzeczą, której Android nie zdołał zrobić w tym momencie, było zaprezentowanie realnego rywala dla iPada, który został wprowadzony na rynek na początku 2010 roku. To była szansa dla BlackBerry na odwrót na nowym, śmiałym rynku.

BlackBerry PlayBook pojawił się miesiąc po iPadzie 2, w kwietniu 2011 roku - i był okropny. Poza tym był ewidentnie niedokończony.

Wśród litanii brakujących funkcji z pewnością najbardziej rzucającym się w oczy - zwłaszcza w firmie zorientowanej na biznes, znanej ze swoich narzędzi komunikacyjnych - był całkowity brak natywnej aplikacji e-mail.

Mówienie, że teraz, trzy i pół roku później, nadal brzmi absurdalnie. Co więcej, brakująca aplikacja do obsługi poczty e-mail pojawiła się w aktualizacji oprogramowania dopiero po prawie roku od pierwszego uruchomienia PlayBooka, czyli w lutym 2012 r.

Stwierdzenie, że szkoda już została wyrządzona, nie wystarczyłoby. W tym momencie PlayBook był absolutnie nieistotny.

Xbox 360 RROD

Za każdym razem, gdy konsola do gier wygląda, jakby cierpiała na podejrzaną partię lub potencjalnie rozpowszechniony problem ze sprzętem, wywoływany jest przerażający RROD.

Jest to jednak niezmiennie postrzegane jako hiperboliczne, ponieważ żaden problem z konsolą nie może być tak katastrofalny, jak Czerwony Pierścień Śmierci Microsoftu.

W wyniku mało wiarygodnego kowbojskiego podejścia do inżynierii i zapewniania jakości, oryginalny model Xbox 360, który trafił do sklepów 22 listopada 2005 roku, był skazany na porażkę. Słabe lutowanie i niewystarczające chłodzenie w imię celowości oznaczały, że każdy sprzedany oryginalny system to więcej niż prawdopodobnie zamarznie w ciągu kilku krótkich lat, któremu towarzyszy krąg świateł otaczających przycisk zasilania, świecący złowieszczo czerwony.

W kolejnych raportach twierdzono, że zespół inżynierów Microsoftu wiedział, że system jest wadliwy, ale mimo to go uruchomił. Rezultat - ponad połowa wszystkich Xbox 360 zawiodła, a Microsoft musiał przeznaczyć ponad 1 miliard dolarów na program naprawy i wymiany.

Nexus One jest dostępny tylko w trybie online

Jak zauważyliśmy powyżej, platforma oprogramowania Google dla Androida dobrze się bawiła do 2011 roku. Ale jego wysiłki sprzętowe to zupełnie inna sprawa.

Nie oznacza to, że pierwszy telefon marki Nexus firmy Google był niewypałem. Wręcz przeciwnie, Google Nexus One, uruchomiony w styczniu 2010 r., Był klasycznym zestawem.

Został wyprodukowany przez HTC, z solidną konstrukcją i konkurencyjnymi specyfikacjami, będącym znakiem firmowym tajwańskiego producenta, i był szeroko chwalony przez prasę techniczną. Ale nikt tego nie kupił.

Powód tego był śmieszny w swojej głupocie - Google zdecydował się sprzedawać Nexus One tylko w Internecie. Próbując ominąć zwykłe fizyczne kanały sprzedaży detalicznej i operatorów sieci, firma popełniła fatalny błąd, ograniczając swój zasięg do szefów technologii. Nawet Apple nie odważył się spróbować takiego posunięcia.

Ostatecznie Google ogłosił, że 19 lipca, sześć miesięcy po premierze, nie będzie już produkował swojego nieudanego smartfona Nexus One. Dziwnym zrządzeniem losu (a może próbując pogrzebać złe wieści), spadło to tego samego dnia, w którym Steve Jobs został zmuszony do publicznego zjedzenia skromnego ciasta przez fiasko iPhone 4 Antennagate.

Baterie netbooków Sony eksplodują

Nie chcemy, abyś myślał, że te błędy technologiczne są wyraźnie związane z Ameryką Północną. W rzeczywistości nasz ostatni przykład z Japonii nie tyle obejmuje wprowadzenie jednego produktu, ile wielu produktów różnych producentów.

W 2006 roku baterie do laptopów Sony nabrały paskudnego zwyczaju eksplozji, powodując różnego rodzaju nieszczęśliwe wypadki i kilka obrażeń.

Dotyczyło to nie tylko samego Sony. Firma dostarcza baterie dla innych producentów laptopów, więc tacy jak Dell, Toshiba, a nawet Apple również zostali wciągnięci w cały żałosny bałagan.

Ostatecznie Sony musiało wycofać około 10 milionów laptopów, które działały na swoich bateriach, a szacowany koszt wyniósł ponad 500 milionów dolarów.

Oprócz oczywistej kwestii kosztów, tym, co naprawdę spowodowało, że był to poważny błąd techniczny, był przewlekły charakter problemu (ciągnął się on na dobre z 2006 r. i jeszcze w 2007 r.), a także początkowa niechęć Sony do przyjęcia odpowiedzialności i ciągłe bagatelizowanie skali kwestia.

Następnie przeczytaj nasze Porównanie iPhone'a 6 i Samsunga Galaxy Alpha