Assassin's Creed 3: Liberation Review

Dostępne na PlayStation Vita

Wprowadzenie

Obietnica pełnowymiarowych gier konsolowych na urządzeniach przenośnych to Sony PS VitaTo największa siła i największa słabość. Kiedy się uda, otrzymujemy gry o jakości Uncharted: Złota Otchłań, Ultimate Marvel vs Capcom 3 i LittleBigPlanet PSVita. Kiedy tak się nie dzieje, otrzymujemy coś bardziej jak Resistance: Burning Skies. Szczerze mówiąc, nie pokładaliśmy zbytniej nadziei w Assassin’s Creed 3: Liberation. Jest to nie tylko wątek poboczny historycznego hitu Ubisoftu z 2012 roku, ale wczesne sekwencje zapowiedzi, które widzieliśmy, były obciążone problemami technicznymi, a także wydawały się nudne i nie imponujące. Zaskoczeniem jest więc zgłosić, że Wyzwolenie jest przeważnie bardzo dobre - i pod pewnymi względami przyjemniejsze niż jego brat z konsolą na dużym ekranie.

Assassin’s Creed 3: Liberation Storyline

Akcja Liberation jest osadzona w tej samej epoce, co przygoda Connora Kenwaya „Wojna o niepodległość” York i północna granica Nowego Orleanu, Bayou i kilka innych miejsc, których nie chcielibyśmy ujawniać. Cała historia kadrowania Desmonda wychodzi z okna - po prostu grasz w symulację opartą na najnowszym Animusie technologii - i masz nową bohaterkę, Aveline, młodą dziewczynę z Nowego Orleanu z Nowego Orleanu, która dorabia jako zabójczyni. Gdzie Assassin’s Creed 3 to historia zaangażowania Connora w amerykańską rewolucję, o wyzwoleniu opowiada nieco mniej skala opowieść o walce pewnej młodej kobiety z niewolnictwem i siłami templariuszy, na których czerpią zyski to. Szokujące jest to, że - przez długi czas - nic z tego nie jest gorsze. Aveline jest nie tylko bardziej sympatyczną bohaterką niż Connor, ale jej bardziej uproszczona i uproszczona narracja jest również bardziej wciągająca.

Assassin’s Creed 3: Liberation Gameplay

Oto kolejna okazja do książek: Assassin’s Creed 3: Liberation zarówno wygląda, jak i gra bardzo dobrze. Nieuchronnie jest mniej szczegółów w postaciach, scenerii i architekturze niż w Assassin’s Creed 3 z konsolą domową, ale duża część wizualna sprawiła, że ​​przejście nie zostało naruszone. Podczas gdy niektóre wcześniejsze recenzje narzekały na niestabilną liczbę klatek na sekundę, okazało się, że gra jest bardzo płynna przez większość naszego czasu gry, a liczba klatek na sekundę spada tylko sporadycznie podczas szczególnie gorączkowych ataków walka. Nie chodzi o to, że gra jest wolna od usterek - grzęznięcia w scenerii strażników i przechodniów są na porządku dziennym - ale nie widzieliśmy jeszcze niczego, co naprawdę mogłoby zepsuć akcję.

Tymczasem Aveline można kontrolować z taką samą gracją jak Ezio czy Connor, ścigając się po budynkach, wspinając się po drzewach i z łatwością pędząc z dachu na dach. Czasami kontekstowe elementy sterujące nadal kierują Cię całkowicie w złym kierunku lub sprawiają, że czepiasz się krawędzi kiedy naprawdę planowałeś iść naprzód, ale nie ma tam nic, czego fani serialu nie znajdą znajomy. Nowy Orlean okazuje się być bardziej przyjazny dla Parkour niż Boston i chociaż Bayou nie przedstawia takiej samej szerokości scenerii jak Connor’s Frontier Wilderness, wciąż jest mnóstwo okazji do wspinania się na drzewa, przeskakiwania z gałęzi na gałąź i zmagań aligatory.

Walka jest zasadniczo podobna do Assassin’s Creed 3, z naciskiem na bloki i kontrę, a nie szermierkę hack-and-slash. Czas nie jest tak napięty jak w grze na konsole, co utrudnia kontrowanie i zabijanie wielu wrogów w ogniu bitwy, ale żeby to zrekompensować, nieco łatwiej jest pokonać niektórych wrogów za pomocą standardu ataki.

Prawdziwą niespodzianką jest jednak to, że w Assassin’s Creed 3: Liberation do pewnego stopnia seria powraca do swoich bardziej skrytych korzeni. Nie tylko jesteś zachęcany, ale czasami ograniczasz się do używania cichych ataków dystansowych, atakowania z ukrycia i walczyć z wrogami, zanim zostaną zaalarmowani, z niektórymi misjami z warunkami natychmiastowej porażki nie.

Funkcje Assassin’s Creed 3: Liberation

W rzeczywistości Assassin’s Creed 3: Liberation jeszcze bardziej usprawnia skradanie się, wprowadzając nową funkcję, Personas, w której Aveline może zmieniać trzy zestawy ubrań z odpowiednimi umiejętnościami. W swoim normalnym sprzęcie zabójcy jest szybsza i bardziej zabójcza w walce, ale ubrana jak niewolnica może się z nią połączyć prawdziwych niewolników, niosąc skrzynie lub zamiatając podwórko, zachowując jednocześnie rozsądną równowagę akrobatyki i walki zdolności. W kobiecym przebraniu te w większości znikają, a Aveline nie jest w stanie w ogóle się wspinać ani skakać, ale aby to zrekompensować, może wędrować wokół wielu obszarów bezkarnie i użyj umiejętności talizmanu, aby zmusić strażników do odsunięcia się lub nawet dołączenia do nich, jak łydki, za jej.

W niektórych momentach gra nalega, abyś przyjął określone przebranie, ale w wielu sytuacjach możesz wybrać własne przebranie i podejście. Lady persona może nie być idealna do szybkich ucieczek lub pełnej walki, ale jeśli chcesz infiltruj obszar miejski i zakradnij się do swojego kamieniołomu od tyłu, a wtedy zapewni inny sposób robiąc tak. Jako niewolnik jesteś słabszy od zabójcy, ale możesz połączyć skradanie się z przemocą, zgodnie z wymaganiami.

A wszystko to w parze z ładnie zaprojektowanymi misjami, ciekawymi postaciami i atmosferą ustawienia sprawiają, że gra w Assassin’s Creed 3: Liberation jest świetną zabawą i pod pewnymi względami jest tak samo bliżej do Assassin’s Creed 2 oraz Assassin’s Creed: Brotherhood niż nieco bardziej wyzywający Assassin’s Creed 3. Największym problemem gry Vita jest to, że nie ma takiej samej głębi. Jest mniej misji pobocznych i opcjonalnych aktywności niż w grach na konsole, a handel jest prosty mini-gra i niektóre przedmioty kolekcjonerskie, nie są one wystarczająco atrakcyjne, aby odciągnąć Cię od wciąż przyjemnej i długiej głównej wątek.

Szkoda również, że jeden z najciekawszych pomysłów w grze - to, że symulacja Animusa jest hakowana, by pokazać ci prawdę - wydaje się stosunkowo niedoceniony. I tam, gdzie fabuła Connora staje się bardziej interesująca w miarę postępów w grze, Aveline staje się nieco przewidywalna i nie ma historycznego zainteresowania, powiedzmy, sagą Ezio. To dość przyzwoita opowieść, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że tak sympatyczna bohaterka zasługuje na coś lepszego.

Być może największą irytacją jest to, że funkcje USP Sony PS Vita są czasami i niepotrzebnie uruchamiane. Używanie dotyku do celowania lub wybierania broni działa dość dobrze, ale konieczność używania przedniego i tylnego panelu do otwierania kopert lub tylnej kamery do rozszyfrowania tajnych wiadomości jest po prostu irytująca. Możesz użyć czółna, aby szybciej poruszać się po bagnach Bayou, ale sterowanie dotykowe sprawia, że ​​robienie tego jest tak irytujące, że szybko zapominasz o całym pomyśle. W międzyczasie imponujące funkcje gry wieloosobowej w konsoli Creeds zostały zastąpione zaskakującą asynchroniczną grą strategiczną, która jest ledwo wyjaśniona i prawie całkowicie niezaangażowana.

Wszystkie te czynniki nieco psują Assassin’s Creed 3: Liberation, ale nie zmieniają faktu że to wciąż Assassin’s Creed i wciąż sam w sobie bardzo zabawny thriller historyczny dobrze. Nie może się równać z epickim rozmiarem świata Connora, ale w Nowym Orleanie i Bayou i rzadko czujesz, że grasz w ograniczoną imitację prawdziwej konsoli rozdać. Przestań próbować porównać to z Xbox 360 i PS3 gry i łatwo jest zostać tak pochłoniętym wyzwoleniem, jak byłbyś w nich.

Assassin’s Creed 3: Liberation Verdict

Debiut Assassin’s Creed na PS Vita ma swoje wady, od drobnych problemów technicznych po płytszy zakres rozgrywki. Żadne z nich nie umniejsza faktu, że wygląda, działa i gra tak, jak powinno być Assassin’s Creed, z wielką bohaterką, pewnymi klimatycznymi ustawieniami i kilkoma interesującymi poprawkami w rozgrywce. Sprzedawanie systemów nie jest wystarczająco dobre, ale jeśli jesteś fanem serii i posiadasz Vita, jest to łatwa gra, którą możesz polecić.