Recenzja Uncharted: The Golden Abyss (PlayStation Vita)

Zobacz pełną listę gier w podsumowaniu PlayStation Vita

Platforma:PlayStation Vita

Każda nowa konsola potrzebuje flagowego tytułu i nie ma wątpliwości, że Uncharted: The Golden Abyss to Playstation Vita. W zastępstwie Naughty Dog, Bend Studio stworzyło grę, która oddaje wygląd i styl jednej z najbardziej zaawansowanych serii na pełnowymiarowym sprzęcie konsolowym. że nie mamy na myśli kompromisów w wersjach God of War, Resistance lub Ratchet and Clank na PSP, ale gra, która zachowuje prawie to samo doświadczenie.

Nie będziemy udawać, że jest identyczny. Uncharted 2 i Uncharted 3 mają jedne z najbogatszych i najbardziej okazałych efektów wizualnych ze wszystkich gier na Xbox 360 lub PS3, a Golden Abyss nie może się pochwalić takim samym poziomem szczegółowości faktury, tym samym połyskiem powierzchni ani tak samo wyrafinowanym wyglądem oświetlenie. Paleta kolorów wydaje się zmniejszona, widać sporo aliasingu i są oznaki, że gra nie działa w pełnej rozdzielczości ekranu Vita 960 x 544 pikseli.

Mimo wszystko, dzięki swojej zielonej scenerii dżungli, pięknie odwzorowanej wodzie i przekonująco animowanym postaciom, The Golden Abyss jest całkiem niezłą imitacją oryginalny Uncharted: Drake’s Fortune, oświetlenie ma ten sam kinowy charakter, a Drake i jego drugoplanowa obsada wyglądają solidnie i wiarygodnie w uchwyconym ruchu przerywniki filmowe.

Co więcej, wartości produkcyjne są zgodne z wersjami na PS3. Złota Otchłań jest tak samo filmowa i fabularna, jak każda inna gra z tej serii. Użycie dialogów, nie tylko w przerywnikach filmowych, ale w sekwencjach akcji, jest wzorowe, a gra aktorska, muzyka i ogólny dźwięk pomagają zachować iluzję.

Analogowe drążki, choć nie do końca oferują precyzję celowania kontrolera Dual Shock 3 na PS3 w krótkich bitach, nadal nadają grze naturalny wygląd, do którego wkrótce się przyzwyczaisz. Podobnie jak w najlepszych grach Vita, grasz w The Golden Abyss i przekonujesz się, że urządzenie przenośne może robić gry o jakości konsolowej. Pod tym względem jest to misja zakończona.

Ale to nie wystarczyło Bendowi. Pozornie zgodnie z jakąś dyrektywą, że gra musiała używać wszystkich funkcji Vita, zawiera kontrolki dotykowe do badania obiekty, przecinanie przeszkód i platformy nawigacyjne, pręty i półki oraz elementy sterujące ruchem w celu wyważenia i dostrojenia cel. Znajduje nawet kilka genialnych zastosowań aparatu PS Vita.

Czasami wydaje się to sztuczka i w pewnym sensie obniża koszty biegania, wspinaczki i skakania w Złotej Otchłani, aby mieć je - takimi, jakimi są - praktycznie zautomatyzowane za jednym dotknięciem i przeciągnięcie palcem po ekranie dotykowym, ale otarcie błotem z obiektu 3D, który obraca się podczas pochylania Vity, jest ciekawym urozmaiceniem, a niektóre łamigłówki oparte na ekranie dotykowym działają zaskakująco dobrze. Co więcej, strzelanie z użyciem czujników pochylenia wydaje się być nieco dokładniejsze niż używanie prawej gałki, gdy już przyzwyczaisz się do nieco dziwnego wrażenia.

Jeśli chodzi o rozgrywkę, Złota Otchłań dość ściśle przylega do szablonu Uncharted, na przemian z grobowcem Platformówka w stylu Raidera i strzelanina oparta na okładkach, z podstawową formułą przerywaną łamigłówkami i dziwnymi dużymi część zestawu. Istnieje ograniczenie liczby wrogów, których możesz mieć na ekranie w dowolnym momencie, co jest omijane przez Złotą Otchłań, umieszczając na scenie nową falę wrogów, gdy usuwasz starych.

Stealth jest również opcją, z kontrolkami walki wręcz opartymi na ekranie dotykowym dla ataków z zaskoczenia i strzępów wręcz. AI wroga nie jest wyjątkowa, ale nie jest też spektakularnie głupia. Ponieważ nigdy nie był to jeden z najsilniejszych punktów Uncharted, można nawet powiedzieć, że jest to po prostu inny sposób, w jaki gra przenośna naśladuje pełnowymiarową konsolę.

Tymczasem druga rzecz, która nas niepokoiła - to, że bez Naughty Dog u steru ucierpiałaby na opowiadaniu historii - okazuje się nie być problemem. Akcja The Golden Abyss toczy się w okresie przed trylogią PS3, w której Nathan Drake ma nowych przyjaciół i wrogów oraz obowiązkowy
postacią, która mogłaby być którąkolwiek z nich, ale jest zbliżona duchem do Uncharteds, które już znamy i kochamy, a ani postacie, ani ich słowa i czyny nie są fałszywe.

Prawdopodobnie jedynym poważnym rozczarowaniem jest brak jakichkolwiek funkcji dla wielu graczy. W chwili pisania tego artykułu wiemy, że istnieją pewne funkcje sieciowe, które nie są obecnie dostępne, ale nie obejmują one pełnej wersji gry online Uncharted. Zaktualizujemy tę recenzję, gdy dowiemy się więcej. Z pewnością przy długiej kampanii i mnóstwie bonusowych przedmiotów kolekcjonerskich za wartość powtórki jest to trudne narzekają, że The Golden Abyss oferuje kiepski pakiet - a oryginalny Uncharted nie miał trybu wieloosobowego zarówno.

Krótko mówiąc, The Golden Abyss to imponujący debiut Vita, zapewniający wszystkim przekonującym wielu, którzy będą potrzebować, że Vita może zrobić dokładnie to, co twierdzi Sony. Więc dlaczego, możesz zapytać, nieco konserwatywny wynik?

Cóż, nie ma wątpliwości co do stałej wysokiej jakości rozgrywki lub jej wartości produkcyjnych, ale w jakiś sposób The W Złotej Otchłani czegoś brakuje: te oszałamiające wysokie punkty, które sprawiły, że Uncharted 1, 2 i 3 tak się stało wspaniały. Nie mówimy tylko o tych niesamowitych stałych fragmentach „czy naprawdę to zrobili?”, Ale o tych doskonale zaaranżowanych momenty wielkiego dramatu, w których żołądek skręca się, serce bije, a tyłki wiszą niepewnie na krawędzi siedzenie. Złota Otchłań nigdy nie jest gorsza od doskonałości, ale pod całą tą doskonałością kryje się coś nieco robotniczego. To genialne, dobrze wykonane rozszerzenie jednej z najlepszych serii gier, ale pozbawione geniuszu oryginałów.

Werdykt
Uncharted: Złota Otchłań nie do końca sięga szczytów najlepszych Uncharted, ale wciąż jest fascynującym przebojem i niezwykle obiecującą wizytówką mocy Playstation Vita. Jeśli inwestujesz w nowe urządzenie kieszonkowe Sony, jest to gra, którą musisz kupić.