Windows 10 vs Windows 95: Bölüm 3

Microsoft ile birlikte size sunulmuştur

Simon Osborne-Walker, Microsoft Windows'un son 20 yılda ne kadar ilerlediğini görmek için sürdürdüğü arayışında, 1995'te zaman yolculuğu yapan teknoloji gezisini yepyeni bir düzeye taşıdı ...

Öyleyse umarım şimdiye kadar skoru biliyorsunuzdur. Windows 95'in dünyayı ilk salladığından bu yana ne kadar ilerlediğimizi görmek için 90'ların teknolojisine ve modasına kendimi kaptırıyordum.

Şimdiye kadar bunu keşfettim Çalışma ve sosyalleşme o zamanlar çok daha fazla çaba harcadım, ama tuhaf bir şekilde o kadar yüksek sesle hışırdayan bir ceket giymeye bağlıydım ki muhtemelen gürültü önleyici kulaklıkların geliştirilmesinin nedeni buydu.

Bu ceketin sıcaklığını bir kez daha bulmanın ve Yıldız patlamalarına hala Opal Meyveleri deniyormuş gibi davranmanın zamanı geldi.

95’e geri dön

Dikkat dağıtmaya ihtiyacım var. Boynumdaki aralıksız kaşıntıyı aklımdan çıkaracak bir şeye ihtiyacım var.

Hafif bir ürperti olarak başladı. Sonra acayip yeşil döküntü geldi. 90'larda tropik bir adadaki bir ahırdan aldığım iğrenç, kalın altın kaplama bir zincir takmanın şüpheli bir fikir olduğunu anladığımda, artık çok geçti. Şimdi Germolene kokuyorum ve başka bir antihistamin alana kadar saatleri geri sayıyorum.

Çılgınca kaşınma nöbetleri arasında, görsel-işitsel anestezik olma potansiyeline sahip bir film listesi yazıyorum. Boy 1995, sinema için vintage bir yıldı! Adımlarımda bir pınar ve beynimin etrafını görkemli bir şekilde süpüren GoldenEye teması ile şehre doğru yola çıktım.

Daha sonra sekiz hayır kurumu dükkanı - bunlardan üçünde boynumdaki kızarıklıklara yardım etmeye çalışan iyi niyetli emekliler tarafından bana istenmeyen tıbbi tavsiyeler teklif edildi - kolumun altında bir yığın klasik film var. Cesur Yürek, Olağan Şüpheliler, Hackerlar, Se7en ve Oyuncak Hikayesi var (çocuklarım için, evet?). Hepsi VHS'de.

Sadece 20 yıl önce DVD'lerin olmadığını ve kesinlikle çevrimiçi video akışlarının olmadığını düşünmek inanılmaz - çevirmeli bir bağlantıda sorunsuz bir şekilde çalışacak bir GIF'iniz olsa bile şanslıydınız. Görsel eğlence için, bilgisayarınızı açmayı gerçekten düşünmediniz.

Bu yüzden, hızla küçülen tıkırtılı makaralar içeren büyük bir plastik video kaset kulesi var. manyetik bant ve yumuşak, bulanık düşüncesini sevindiren sapkın bir yanım var kamera görüntüsü. Çocukluğuma dönüp baktığımda, onu yıpranmış VHS'nin titrek tarzı içinde görüyorum.

Sonra felaket. Kendimi bir odaya kilitlemek ve hiç gözyaşı kalmayana kadar Bon Jovi’nin Bu Günlerini dinlemek istememize neden olan beklenmedik bir engelle karşılaştım.

Görüyorsunuz, gerçekten işe yarayan eski bir CRT televizyonunu bulamayacağımı beklerken, VCR'lerin de Stephen Baldwin’in oyunculuk kariyerinin yolunu tuttuğu gerçeğine güvenmiyordum. Hayır kurumlarının hiçbirinde kimse oturmadığından endişelenmemiştim, ama şimdi onları Argos'ta bile satın alamayacağınızı anladım, tüm umutlar öldü.

Daha da hayal kırıklığı yaratan şey, 90'ların moda grubumu tamamlamak için çıkardığım Casio CMD-40 saatini kullanamayacak olmam. Dahili bir kızılötesi vericiye sahiptir, bu da evrensel bir TV uzaktan kumandası olarak ikiye katlanabileceği anlamına gelir. Geriye dönük olarak zamanımın ilerisine bakmak için kayıp bir fırsat. Lanet olsun.

Yararsız VHS videolarımı isteksizce bir kenara koydum ve sonra ne kadar aptal olduğumu anladım. Windows 95 dizüstü bilgisayarımın bir CD sürücüsü var. CD, yirmi yıldır müziğe hakim olan ve her evi dijital çağa taşıyan o harika gümüş disk.

CD raflarını hayır kurumu gezintimde geçirirken neden bu aydınlanmaya sahip olmadım? Dürüst olmak gerekirse, çatı katımda "arşivlenmiş" şeylerin kutularına sahip olduğum için zihinsel olarak boş bıraktığımı düşünüyorum. Döndürmesem de, gitmesine izin verebileceğim bir aşamaya tam olarak sahip değildim. Şimdi tekrar onların zamanı.

Yarım saat sonra, bir kucak dolusu klasikle çatı merdiveninden aşağı iniyorum. Tamamen katil, dolgu yok. Oasis, Radiohead, Pulp, Tricky, Alanis Morissette ve hatta işleri tamamlayacak arsız davullar.

1995 filmler için harika bir yıl olabilirdi ama müzik için gerçekten çok önemliydi.

CD çekmecesini eski dizüstü bilgisayarıma açıyorum, Windows Media Player'ı açıyorum ve oturuyorum.

Sessizlik.

Sesi açmayı unutmuş olmalıyım… Hayır. Aygıt sürücüsü sorunu mu? Öyle görünmüyor. Bu şeyin hoparlörü var mı? Hayýr. Hayýr, deđil. Hâlâ aptalca davranıyorum ve açıkça her mobil cihazın kendi kendine yeten bir medya makinesi olmasına alışmış biriyim.

Bazı uygun retro kulaklıkları (köpük kulak yastıkları vb.) Çıkardım ve sonunda en çok ihtiyaç duyduğum dikkat dağıtmayı elde etmek için onları taktım. Şu anda kaşıntı hakkında neredeyse hiç düşünmüyorum. Bu oydu; bu dönüm noktasıydı. Windows 95, geriye bakmadığımız bir multimedya devrimi başlattı.

Yeterince uygun bir şekilde, yakında "Öfkeyle Geriye Bakma" yı dinliyorum. Kesinlikle yapmayacağım Noel, teşekkürler.

2015'e hızlı sar

Hayal kırıklığı yaratacak şekilde, CD tedariğimi tüketmem uzun sürmedi ve beklenenden daha erken şarkı söylüyorum 90'lı yılların kıyafetlerini çıkarırken ve mecazi olarak 2015'e geri adım atarken Radiohead’in kendi kendime "Sürünmesi".

O noktaya geldim, dans pistindeyken ve DJ müziği bitirdiğinde, ışıklar yanıyor ve gecenin bitmesini istemiyorsun. Neyse ki, beni kendi evimden çıkaracak fedai yok, bu yüzden yeniden başlatıyorum Windows 10 Microsoft Surface Pro 3'te ve Başlat Menüsüne gidin. Groove Music'e yolculuğuma buradan başlıyorum.

Artık çatı katını karıştırmak yok, hayal kırıklığı yok çünkü yıllardır görmediğim birine bir albüm ödünç verdim ve en sevdiğim şarkıyı atlayan küçük bir çizikte kalp kırıklığı yok. Groove Music'te istediğim sanatçı, şarkı veya albümü aradım ve anında akışa başladım.

Twitter'da konuştuğunu duyduğum birkaç yeni gruba baktım ve sonra biraz daha maceracı olmaya karar verdim. Yeni yayınlara göz atıyorum ve rastgele melodiler seçmeye başlıyorum. Kendi portatif döner tablası ve kulaklıklarıyla plak dükkanlarına giren, satın almadan önce deneyen adamlardan biri gibiyim. Ama kimse beni işaret edip güldüğümü göremiyordu ve ben yürürken kalçalarımı gıcırdatacak kadar sıkı bir şekilde kot pantolon giymek zorunda değildim. Kanepeden bile ayrılmadım.

Bütün bu dinleme - ve dürüst olacağım, coşkulu şarkı söyleme - beni uzanmaya ihtiyaç duydu. Yatağa çarpıyorum ve Surface Pro 3'ü klavye kapağından çıkardım. Dokunmatik ekrana yalnızca birkaç dokunuşla, Mağaza'daki en son isteğe bağlı filmleri ve TV şovlarını gözden geçirdiğim Filmler ve TV ile ilgileniyorum.

İzlemeyi düşündüğüm birkaç şova göz atıyorum, ancak gözlerim duymadığım benzer diziler için bazı tavsiyelere yönlendiriliyor ve onları daha sonraki bir tarihe ayırıyorum. Daha önce müzik seçimlerimde deneyseldim; şimdi tanıdık bir şeyin içine girmenin zamanı geldi.

Saniyeler içinde Silikon Vadisi'nin ikinci dizisinin tamamını satın alıp izlemeye başladım. Resim ne yumuşak ne de bulanık. Çok keskin ve başka türlü istemenin ne kadar aptalca olduğunu anladığımda başımı salladım.

Şimdi Oku Windows 10 vs Windows 95: Bölüm 4