Sonic Boom: Fire & Ice İnceleme

Nintendo 3DS'ye özel
Sega’nın mavi kirpi Mega Drive zafer günlerinden hatırlayan çoğumuz, yeni bir Sonic oyununa endişeyle yaklaşmayı öğrendiğimizi söylemekten üzüntü duyuyorum. Sonic Rush ve Sonic Colours gibi son 20 yılın birkaç düzgün çabası için, bir düzine vasat 2D platformcuyu ve zayıf kameralar ve kontroller tarafından harap edilen şüpheli 3D platformları adlandırabilirsiniz.

O halde Sonic Boom: Fire & Ice'ın hiç de fena olmadığını söylemek eski yüreği ısıtır. Onu bir forma dönüş olarak tanımlamakta zorlansanız da, o sivri uçlu hız manyağının hala ortalıkta olduğuna sevinecek kadar eski Sonic büyüsüne sahiptir. Önceki Sonic Boom sürümlerinin kalitesine bakıldığında, bu küçük bir mucize.

Oyun, Sonic Boom çizgi film serisiyle bağlantılı, ancak bu sizin için bir gizemse endişelenmeyin. Bilmeniz gereken tek şey, Doktor Eggman'ın (veya eski güzel günlerde ona eskiden kullandığımız adıyla Robotnik'in) eskisine kadar olduğu. Yine hileler, Sonic ve arkadaşlarının dediği adaların etrafında çatlaklar açan zahmetli bir robot yaratıyor ev.

Bu çatlakların tuhaf sarmal enerji dalgaları yaymasıyla birlikte, çok sayıda meteorolojik kargaşa ortaya çıkar. Sonik bantlar, Tails (iki kuyruklu tilki) ve Amy (pembe kız arkadaşı) ile birlikte çatlakları kapatmak ve metalik tehdit, yol boyunca Çubuklar (bumerang slinging Aussie) ve Mafsallar (kırmızı mafsal sürükleyen moron) topluyor.

Baştan beri, klasik Sonic bölgesine geri döndüğümüz açıkça görülüyor. Seviyelerin çoğu eski tarz 2D platform çalışmalarıdır ve Sonic, tıpkı onun yaptığı gibi görünüyor ve kontrol ediyor. eski güzel günler, bir sıçrama ve geri dönüş zıplamasıyla dayanak noktalarına ve katıksız mavi bulanıklık hızıyla en büyük varlık.

Dahası, Sega hayranların gerçekten ne istediğini hatırlamış görünüyor. Sizi ekranın etrafında fırlatan büyük yaylar? Kontrol. Döngülere sahip olduğunuz ve 360 ​​derece döndürdüğünüz yüksek hızlı rollercoaster bölümleri? Kontrol. Birden fazla rota, sır ve harika güçlendirmeler mi var? Hepsi kontrol. Son 20 yılı neredeyse unutabilirsin.

Burada da yeni şeyler olmadığından değil. Başlangıç ​​olarak, Sonic artık ateş ve buzun güçleri arasında geçiş yapabilir. Birisi yardımcı bir şekilde seviyeleri buz ve su bloklarıyla doldurdu. Ateş modundayken bir su bloğunun üzerinden geçtiğinizde doğrudan içinden düşersiniz, genellikle altına gizlenmiş sivri uçlara zarar verirsiniz. Buz modunda üzerinden geçerseniz donar, yani üzerinde kayarsınız ve geçemezsiniz.

Ek olarak, buz duvarları aktif ateş gücüne sahip bir kirpi için geçirgendir; ateş ayrıca fitilleri yakmanıza da yardımcı olur; patlatılması gereken engeller olduğunda idealdir. Öte yandan buz, su jetlerini yararlı buz kaydıraklarına dönüştürür ve büyük, sivri uçlu boşluklarda gezinmek için mükemmeldir.

Hepsi bu değil. Sonic’in arkadaşlarının kilidini açın ve aralarında geçiş yapabilir, ardından her birine özgü yetenekleri kullanabilirsiniz. Kuyruklar havada asılı kalabilir, bir lazer ışını ateşleyebilir ve hava akımlarını yukarı veya yana doğru sürdürebilir. Mafsallar yeraltını kazabilir. Amy büyük kayalık sütunları kırabilirken, Sticks bumerangını gerekirse manuel rehberlikle fırlatabilir.

Bu, hafif bulmaca unsurları ve harika bir hız duygusu ile eğlenceli bir platform oyunu sağlar. Seviye tasarımı, buzlu seviyelerden, Jurassic Park fosil izlerinden ve kaçınılmaz ürkütücü, gotik seviyelerden geçerken biraz genel olabilir. Nintendo’nun en iyi 3DS platformlarında bulacağınız yenilik ve ilerleme duygusunu özleyeceksiniz.

Yine de, tüm bunlar için eğlencelidir ve etkileyici manzarası, renkli karakterleri, seviyeler için güçlü temaları ve bazı fantastik 3D derinliği kullanımıyla bir 3DS oyunu için harika görünüyor. Param için, elde taşınır cihazlarda en iyi görünen oyunlardan biri.

Sorunlar ancak Sonic geleneksel 2D platformunun gücünü terk ettiğinde ortaya çıkıyor. Boss savaşları aslında oldukça iyidir, aksiyonu her iki ekrana da sıçratır ve her ikisini de doldurmayı başaran devasa canavarları ortaya çıkarır. Ne yazık ki, ekran içi, sonsuz koşucu tarzı sahneler yorucu büyüyor ve yaklaşan tehlike konusunda çok az uyarı veriyor. Hayatta kalmak için seviyeleri ezberlemeniz, ne zaman zıplayacağını, sallanacağını, yana kayacağını veya ateşten buza geçeceğini hatırlayacaksın. Dramatik ve muhteşemler ama o kadar da eğlenceli değiller.

Yine de, Tails'in buz akıntıları boyunca bir hoverkraft veya batık ticaret arabaları bulma görevinde bir denizaltıyla pilotluk yaptığı seviyeleri aşıyorlar. Bunlar sadece sıkıcı ve zaman zaman sinir bozucu, çünkü hovercraft seviyeleri için ana stratejim, bunların çoğunu artırıyor.

Onların savunmasında, oyunda ilerleme kaydetmek için aslında bunları tamamlamanıza gerek yok. Aynı şey, Eggman'in robotlarından biriyle seviye etrafında yarışmanız ve dünyanın bir sonraki bölümünü açmak için onları yenmeniz gereken 2D platform yarış seviyeleri için söylenemez. İlk birkaç tanesi acınacak derecede kolay, son birkaç tanesi ise size oyunun tamamında piksel açısından mükemmel platformun tek sinir bozucu anlarını veriyor.

Ve bu parçalardan sıkılırken, başka şeyler de düşünmeye başlıyorsunuz. Farklı Sonic kahramanlarınızın farklı güçlerinden neden bu kadar az yararlanılıyor? Ateş ve buz güçleriniz neden daha ilginç şekillerde kullanılmıyor? Nintendo'nun 2D platformlarında bir araya getirdiği tüm akıllı fikirler nerede? Neden bir düşmanı vurmak sizi sık sık bu kadar geriye götürür - yarış seviyelerinde ve bazı platform seviyelerinde sıklıkla feci sonuçlar doğurur? Neden olağan Sonic kuralı - bir vuruş yüzüklerinizi kaybeder, sonraki hayatınız - ekran içi seviyeler için neden geçerli değil? Neden tek dokunuşla ölüm?

Bunlar kıkırdayan ve rahatsız edici sorulardır ve bunlar ve platform dışı bölümler, Sonic’in son yılların en iyi saatlerini başka türlü bozuyor. Yarışta yerel bir çok oyunculu dönüşte küçük bir geri ödeme var, inşa edip yükseltebileceğiniz yarış robotları ile oyunda toplanan Ragnium'u kullanarak - ancak bunun kötü şeyleri telafi edecek kadar zorlayıcı olduğundan emin değilim.

Karar
Bu, 3DS'de bulacağınız en akıllı, en heyecan verici veya en yaratıcı 2D platform oyunu değil. Aslında Sega, sıkıcı ya da sinir bozucu mini oyunlardan oluşan bir seçki ile şansını azaltmaya kararlı görünüyor.

Yine de, genel olarak Sonic Boom: Fire and Ice fena değil, bizi ilk kez küçük dostumuzu sevdiren rollercoaster döngüsünü, bahar topuklu çılgınlığı ortaya çıkarıyor. Doğru yönde yüksek hızlı bir sprint; yoldaki yanlış adımlar sadece utanç verici.