Soul Calibur IV İncelemesi

Kabul edelim, Soul Calibur IV, 1999'da E3'te çıktığında orijinalin yaptığı etkinin aynısını yaratmak için her zaman mücadele edecekti. Daha sonra dünyanın dört bir yanında çeneleri düşüren dövüş oyunu artık bir çift eski terlik kadar tanıdık ve rahat hissediyor. Bir zamanlar Soul Calibur, türün beklentilerini yeniden tanımlayan ve aslında Sega’nın mahkum Dreamcast'ini kurtaracak gibi görünen beat-em-up'tı. Şimdi, ortalama FPS kadar beklenti ile yeni bir sürüm beklenmektedir. Soul Calibur IV işleri tersine çevirebilir mi? Dizi hala bir tür yeniden tanımlayan şaheser daha sunabilir mi?

Soul Calibur IV ile birkaç saat sonra cevabınız muhtemelen "belki değil" olacaktır. Soul Calibur IV'ün sınırları hiç zorlamadığı değil, Şüphesiz şimdiye kadar yapılmış en güzel ve grafiksel olarak gelişmiş dövüş oyunu - ancak Tekken ve Virtua Fighter'ın son yinelemeleri gibi oynadığı kasa. Dövüş tam 3B olarak gerçekleşiyor gibi görünse de, düz 2B düzlemin dışındaki hareket üzerinde hala çok az kontrole sahipsiniz.

Havok fizik motorunun dahil edilmesine rağmen, arenalar içinde bulundukları kadar etkileşimli değiller. önceki sürümler ve konuma göre gerçekçi hasar modellemesinin devam ettiğine dair çok az kanıt var üzerinde. Göz şekeri, Soul Calibur I'den bu yana büyük bir hızla ilerlemiş olabilir, ancak temel mücadele olmadı. Bu, dövüş oyunlarının Resident Evil 4 veya Half-Life 2'si değil; daha önce sahip olduklarımızdan daha muhteşem, daha gösterişli ve daha cömert bir paket. Bu konuda net olmalıyız.

Ancak bu küçük hayal kırıklığını bir kez aştığınızda, Soul Calibur IV tamamen harika.

Kabul edelim: bu göz şekeri yardımcı olur. Konu karakter tasarımı olduğunda Namco'nun keyifsiz Dead or Alive T&A bölgesine gittiğini görmek beni biraz hayal kırıklığına uğrattı - hiç bu kadar çok kadın savaşçı görmedim World of Warcraft temalı bir S&M partisine gidiyorlar - ancak insan (veya insanlık dışı) biçime giren özen ve ayrıntı miktarı, silahlardan ve zırhlardan bahsetmeye bile gerek yok. nefes kesen.

Ninety-Nine-Nights ve Devil May Cry 4'ün yansıtıcı göğüs plakaları, kılıçlar ve kalkanlar için yeni ölçütler belirlediğini sanıyordum, ancak Soul Calibur IV bu işi bile beceriksiz gösteriyor. Işıklandırma ve odak bulanıklığı gibi işlem sonrası tekniklerin kullanımı, oyuna kısmen sinematik, kısmen de pistole fantezi boyama gibi bir efekt verir. Ve animasyon tek kelimeyle harika.

Unutmayalım ki, bu her zaman inanılmaz arka planlarıyla bilinen bir dizi ve Soul Calibur IV hayal kırıklığına uğratmıyor. Savaşlar saray bahçelerinde, antik salonlarda ve su aygırlarının arka planda mırıldanırken dodosların arenada dolaştığı sisli bataklıklarda sahnelenir. Dağ mabetleri, Mısır tapınakları ve korsan gemileri alıyoruz, buzlu atıklardan ve atlı karıncalardan sonra desenli görünen garip barok anıtlardan bahsetmiyorum bile. Söylemeye gerek yok, sürüklenen bir mavna üzerindeki klasik dövüş de geri döndü. Tüm konumlarda, tüm dokuları ve renkleri almak veya aksiyonun arkasında olan tüm ayrıntıları tespit etmek zordur. Temel olarak, beat-em-up'lar bundan daha iyi görünmez.

Ve Soul Calibur IV'ün neye benzediğini zaten biliyorsunuz: çelikte çeliğin çarpışması, ciyaklar ve savaş çığlıkları, güçlü orkestra müziği ve - her şeyden önce - inanılmaz derecede sevimsiz seslendirme. Buradaki replik seçimini senin için bozmayacağım. Bilmeniz gereken tek şey, saçma bir şekilde abartılmış yorumların ve tuhaf motivasyonların hayranlarının hayal kırıklığına uğramayacağıdır.

Bu şeyleri kim yazdı? Onu anlatan efsanevi sesin kime ait olduğunu bilen var mı? Paket yemek siparişi verirken böyle mi konuşuyor? "Pork Chow Mein ve Kung-Po Chicken arasında parçalanan bir savaşçı, kaderini kucaklamak için kaderi aldatmalıdır." Araştıran zihinler bilmek ister.

Yine de Soul Calibur IV’ün güzelliği yüzeysel olmanın çok ötesine geçiyor. Hepimiz bir dövüş oyununun gerçek etinin çok oyunculu ve aksiyonda yattığını biliyoruz, ancak daha fazlası Namco beat-em-up'larının son sürümleri, yalnızlık için uzun vadeli derinlik eklemek için geriye doğru eğildi oyuncular. Soul Calibur IV hala standart arcade modunuza sahip, ancak hikaye modu şimdi farklı bir şey, beş tur Oyunun otuzdan fazla karakterinin her biri için tekli ve çoklu rakipler, her hikaye doruğa ulaşan bir patronla sonuçlanıyor savaş.

Bu, özellikle her karakterin ve kostüm öğesinin kilidini açmanın anahtarı olduğu için, sizi bir süre meşgul edebilir. oyunun kapsamlı kataloğunda, ancak bunun da ötesinde oyun, ek bir tek oyunculu seferde, Tower of Lost Ruhlar. Burada, iki veya daha fazla kat bir görev oluşturarak itibari kuleye yükselir veya alçalırsınız. Her görevi tamamlamak için bir karakter takımı seçiyorsunuz ve tüm takımınız yok edilmeden önce her katta size fırlatılan rakipleri yenmeniz gerekecek.

Kule görevleri yalnızca oyun salonu veya hikaye modlarındaki aşamalardan daha zor olmakla kalmaz, aynı zamanda belirli bir strateji seviyesi gerektirir. Kiminle ve hangi sırayla savaşmanız gerektiğine karar vermeden önce muhtemelen her görevde birkaç adım atmanız gerekecek. Dahası, bir kattaki bir sonraki rakip, selefi olur olmaz mücadeleye girer. yenildiğinde, oyunu tek oyunculu beat-em-up'lardan çok daha az bir dur / başla meselesi yapar. olmak. Aslında eylemin akışına girebilirsiniz.

Beceriler, hikayede ve Tower of Lost Souls modlarında (ve daha basit arcade modunda değil) devreye giriyor. Her karakterin kendine özgü becerileri vardır ve onlara bazı hareketlere otomatik olarak karşı koyma, savunan rakibe hasar verme ve hatta geçici olarak görünmez olma şansı verir. Kule ne kadar uzağa kalkarsanız - ve daha da aşağı inerseniz, bu beceriler o kadar hayati hale gelir.

Yine de bu özellik, Soul Calibur IV’ün diğer büyük geliştirmesine bağladığınızda gerçekten mantıklı geliyor: yeni karakter özelleştirme modu. Herhangi bir Soul Calibur kadrosuna göre karakterler oluşturabilir, ardından kıyafet, saç stili ve zırhı istediğiniz gibi ayarlayabilir ve bunun için para ödeyebilirsiniz. Tek oyunculu oyun oynanarak toplanan para birimiyle yeni ve iyileştirilmiş öğeler (bazı silahların ve öğelerin kilidinin açılması gerekebilir ilk).

Zaten bu eğlenceli olurdu, ama sonunda küçük bir bikinili seksi dişi ninja Taki gibi oynarsa, diyelim ki seksi dişi ninja Taki'nin bir klonunu oynamanın gerçek bir anlamı yok. Bununla birlikte, beceriler ve özel silahlar ekleyerek, özel dövüşçünüzü farklı yönlerde ayarlayabilir ve Tower of Lost Souls görevleriniz için daha kullanışlı hale getirebilirsiniz. Aslında, bir karakterle (veya onlara dayalı özel bir karakterle) ne kadar çok dövüşürseniz, rütbeniz o kadar yüksek olur ve edinme için daha fazla beceriye sahip olursunuz. Dedikleri gibi biri diğerini besliyor.

Bunların hepsi Soul Calibur IV'ü oldukça nadir bir şey yapar: Bir haftasonundan daha uzun süre tek başınıza oynayabileceğiniz ve yine de bundan bir şeyler çıkarabileceğiniz bir dövüş oyunu. Aslında, Tower of Lost Souls korkunç derecede daha fazlası olabilir. Aynı zamanda mükemmel bir çok oyunculu dövüş oyunu. Karakter listesinin çok geniş olmasına ve dövüşçülerin çok farklı ve dengeli olmasına yardımcı oluyor.

Herhangi bir dövüş oyununda olduğu gibi, kahramanları ve kötüleri temel türlere ayırabilirsiniz (hızlı ve saldırgan, ağır vuruşlar, yavaş tanklar, dengeli dengeli) bunlar arasında hala şaşırtıcı derecede farklılaşma var türleri. Örneğin hem Taki hem de Raphael, yüksek hızda, savunması zor saldırılarda uzmanlaşmıştır, ancak her birinin onları nasıl oynadığınıza göre farklı bir ritmi ve tarzı vardır. Silahlara yapılan vurgunun da büyük bir etkisi var, çünkü Hilde’nin mızrağı ile Voldo’nun bıçakları arasındaki menzil farkı farklı yaklaşımları gerektiriyor.

Çok oyunculu deneyime yardımcı olan diğer bir şey de Soul Calibur IV'ün hala belirli miktarda düğme ezmenin uzun bir yol kat ettiği bir oyun olmasıdır. Tek oyunculu oyunda bu, oyunun zararına olabilir, ancak acemi oyuncuların bile Sağlıklı bir miktar şans eseri göz önüne alındığında, kazanan bir durumda eski ellerini yerinden çıkarma şansı vardır.

İlginç bir şekilde, Soul Calibur IV, engellemekten başka hiçbir şey yapmayan huysuz oyuncular için işleri daha da güçlendiriyor. Sağlık göstergesinin altındaki yeni bir ruh göstergesi, oyuncular korurken ve döndüğünde maviden kırmızıya döner saf kırmızı, iyi zamanlanmış bir saldırı zırhı parçalayarak oyuncuyu maçın geri kalanında daha savunmasız hale getirebilir.

Ne yazık ki, piyasaya sürülmeden önce çevrimiçi oyunu test etme fırsatım oldu, ancak gördüğüm çok az şey akıcı görünüyor ve gecikme veya ani kare hızı düşüşlerinden ciddi şekilde etkilenmiyor. Yayınlandıktan sonra durum böyle mi kalacak, ancak Namco’nun Tekken 5: Dark Resurrection’ı PSN’de çalıştırma başarısı göz önüne alındığında, buna karşı bahse girmem.

Pastanın kreması - bazı yutturmaca da onu doldurmuş gibi görünse de - Star Wars karakterlerinin Soul Calibur dünyasına girişi. Evet, hikâye açısından gerekçe, korktuğunuz kadar sahte veya hiç yok, ama yine de Bölüm II'nin sahip olabileceği kadar akrobatik olmasa bile, Xbox 360 sürümünde Yoda olarak oynamak harika önerildi. Darth Vader biraz daha az çekici olabilir, daha yavaş hareket edebilir ve daha az tepki verebilir, ancak yine de onu iş başında görmek güzel.

Hem Vader hem de Yoda - konuğu, yaklaşan Star Wars: The Force Unleashed'ın gizli çırağı - emrinde sınırlı kuvvet gücüne sahip. Sütunları yıkıp düşmanınıza fırlatmayacaksınız, ancak kendinizi savaşın içine atarken onlara kuvvetli şimşeklerle vurabilirsiniz.

Sonuç olarak, bu büyük veya bariz devrim niteliğindeki dönüşümler için yüksek puan alan bir oyun değil, ancak ne kadar çok oynarsanız o kadar çok paketin cömertliğinin ve çok sayıda küçük geliştirmenin bunu en iyi Soul Calibur yaptığını daha fazla anlıyorsunuz hala. Oradaki en iyi dövüş oyunu mu? Benim için Virtua Fighter 5, oyun mekaniğinin mükemmel hassasiyeti ve dengesi için onu tırtıklıyor, ancak içinde çok fazla şey yok.

Şunu söyleyebilirim ki, bir süredir bir beat-em-up çalmadıysanız, bunun türe olan ilginizi yeniden canlandırma şansı çok yüksektir. Hızlı, cesur ve güzel ve bir yaz akşamını birkaç bira, biraz pizza ve bazı eski dostlarla geçirmek için mükemmel bir yoldur.

"'Karar"'

Nihai Soul Calibur. Çekirdek oynanış açısından devrim niteliğinde bir şey yok, ancak yeni tek oyunculu modlar ve karakter oluşturma araçları, deneyimi beklemeyeceğiniz şekillerde iyileştiriyor. Tarih sahnesine geri dönün ve keyfini çıkarın.