Asus P7P55D Deluxe İnceleme

Bu hafta Intel’in yepyeni Core i7 800 ve Core i5 700 (Lynnfield) CPU'lar onları destekleyecek P55 anakart yongası ile birlikte. Özetle, platform bir bütün olarak harika performans, düşük güç kullanımı ve uygun fiyat sunmasıyla çok etkileyici görünüyor. Bugün, o zaman, yeni anakartlardan hangisini tercih etmeniz gerektiğine dair analizimize başlayacağız ve Asus P7P55D Deluxe ile başlıyoruz.

Temmuz ayında Ed ilk kez Asus P7P55D EVO, ve etkilendim, bu yüzden bu anakart için büyük umutlarımız vardı, Deluxe versiyonu ve hepsi.

Genel olarak, Deluxe, normal P7P55D EVO'ya oldukça benzer, ancak bir değişiklik, SATA bağlantılarının yeniden düzenlendiği kartın dibinde yatıyor. Bu, P55 yonga setinin etrafında biraz daha fazla alan yarattı ve Asus'un büyük, düşük profilli bir alüminyum soğutucu kullanmasına izin verdi. Soğutucu sırasıyla mavi LED'lerle aydınlatılan Asus logosu taşıyan plastik bir plaka ile kaplıdır. Neyse ki BIOS'taki LED'leri devre dışı bırakabilirsiniz ve bunu hızlı bir şekilde yaptık. sonuç. Görünüşe göre LED'ler varsayılan olarak açık olacak şekilde yapılandırılmış. Bilgisayarınızı açtığınızda LED'ler de yanar ve devre dışı bırakmanız koşuluyla POST'tan sonra sönerler. BIOS'taki ayar, ancak tuhaf bir şekilde PC'nizi kapattığınızda LED'ler kısa bir süre canlanacak tekrar.

Deluxe'ün düzenindeki bir başka değişiklik, güç düzenleme donanımının bulunduğu CPU soketinde yatıyor. önizlemesini yaptığımız temel modelde 12 + 2 kurulumundan yükseltildi ve Deluxe. Asus, minik bobinler ve kapasitörler kullandı ve donanımı, kartın arkasındaki bileşenleri yerleştirmeye gerek kalmadan çok düzgün bir şekilde yerleştirmeyi başardı.

Ed'in bahsettiği gibi, P55 yonga seti eski Kuzeyköprüsü / Güneyköprüsü birleşiminden ziyade tek bir yonga. P7P55D'nin düzeni Core 2 veya Core i7 900'de (X58) bulacağınızdan daha temiz olma kapasitesine sahiptir. anakart. X58 anakartlar, P55 kartlarında kullanılan çift kanallı denetleyicinin aksine, üçlü kanal bellek denetleyicileri nedeniyle dağınık görünme eğilimindedir.

Bu doğal avantajlara sahip olmasına rağmen, Asus'un özellikle P7P55D'nin stiliyle mükemmel bir iş çıkardığını söylemeliyiz - baktığınız her yerde zarif dokunuşlar var. Güç düzenleme donanımındaki pasif soğutucular son derece korkaktır ve korkunç plastik pop pimlerden ziyade vidalarla sabitlendikleri için birinci sınıf bir dokunuş kazanır. Ayrıca Asus’un bumph'sinde QDIMM olarak adlandırılan tek taraflı RAM tutma mekanizmasının da büyük hayranlarıyız. Kartın dibinde Güç ve Sıfırlama mikro düğmeleri, üç USB başlığı ve bir Firewire başlığının yanında yer alır. G / Ç panelinde sekiz USB bağlantı noktası ve bir Firewire bağlantı noktasının yanı sıra iki USB bağlantı noktası ve bir eSATA bağlantı noktası taşıyan bir dirsek vardır.

Asus, Intel RAID'i destekleyen P55 yonga setinde altı SATA II bağlantı noktasına sahip SATA depolamasıyla şehre gitti. bir JMicron JMB322 denetleyicide daha fazla SATA ve JMicron JMB363'te ATA133'ü de kontrol eden başka bir SATA bağlantı noktası bağlayıcı. 10 kanallı ses bir VIA VT2020 yongası tarafından sağlanır ve çift Gigabit LAN vardır. Sonuç olarak, neredeyse mükemmel bir şekilde uygulanmış etkileyici bir özellik seti, şimdi geriye kalan tek şey performansın nasıl yükseldiğini görmektir.

P7P55D Deluxe'ü bu yeni grubun en hızlı CPU'su olan Core i7 870 işlemci ile test ettik. Core i7 870, 2,93 GHz (22x133 MHz) nominal saat hızına sahiptir, ancak gelişmiş Turbo Boost sayesinde Bu, Lynnfield'ın bir parçası olan dört çekirdeğin tümü, sistem yük altındayken hızı 3.20Ghz'ye çıkarabilir. Yazılımınız Core i7 870'teki yalnızca iki çekirdeği vurguluyorsa, Turbo Boost hızı daha da artıracaktır. 3,46 GHz'e kadar ve çalışan yalnızca bir çekirdeğiniz olması durumunda, otomatik olarak 3,60 GHz.

Bu, hız aşırtma çabalarımız için çıtayı oldukça yükseltti ve P7P55D inceleme örneğimizin, fotoğraflarda görebileceğiniz harici TurboC Remote cihazıyla birlikte gelmediğini üzdük. Bu işi zor yoldan yapmak zorundaydık ve Deluxe'ün tepesindeki üç ışıklı düğmeye endişeyle baktık. Her anahtar BIOS'ta sırasıyla CPU, yonga seti ve RAM için ekstra voltaj ayarlarının kilidini açar.

Dikkatli bir şekilde başladık ve CPU ve IMC voltajlarını 0.2V artırdık. IMC, yonga seti voltajıdır ve LGA1366 Core i7 sistemlerindeki QPI ayarından devralır. BIOS'ta CPU voltajıyla iki seçeneğimiz vardı ve voltajın beklediğimizi yaptığından emin olmak için sabit voltaj seçtik. Alternatif, voltajın her zamanki gibi dinamik olarak değiştiği bir ofset değeri kullanmaktır, ancak üst değer BIOS'ta seçtiğiniz miktar kadar artırılabilir veya azaltılabilir.

Hız aşırtma konusundaki ilk çabalarımız oldukça hayal kırıklığı yarattı ve hızı çok fazla alamadık 3.7GHz'in ötesinde, bu hızlı ses çıkarır, ancak Turbo Boost, bu hız artışının büyük bir kısmını yönetecektir. Kendi. Asus, 4GHz saat hızına ulaşmanın kolay olması gerektiğine dair bize güvence verdi, bu yüzden artan voltajla meşgul olduk ancak belirgin bir izlenim edindik. ekstra güç işleri daha da kötüleştiriyordu, bu yüzden IMC ayarını Otomatik'e döndürdük ve CPU voltajı için Ofset seçeneğini denedik ve sistem yanıt verdi takdire şayan. 22x180MHz = 3.96GHz'de tamamen kararlı olduğunu gördük ve hiç şüphe yok ki fazladan bir veya iki MHz ile uğraşmış olsaydık temel saat hızında 4GHz'e ulaşmamız gerekirdi. Anakartın geri kalanı bir zafer ve biz çok iyiydik etkilendim.

"'Karar"'

Ucuz değil ama Asus P7P55D Deluxe, yeni Intel Lynnfield işlemcileriyle mükemmel bir eşleşme ve biz sadece rekabetin bu mükemmel anakartla eşleşebileceğini umuyoruz.