The Order: 1886 İnceleme

PS4'e özel
The Order: 1886, PS4, belki de hala öyle hissettirmesi şaşırtıcı değildir. Şaşırtıcı bir grafik vitrin, PS4 için neler yapıyor Ryse: Roma Oğlu için yaptı Xbox One, sonra o oyunu ve diğer her şeyi sudan çıkarmak için devam ediyor. Yine de, kötü tasarlanmış oyun mekaniğine, eski düşünceye ve oynanışa göre sinematik değerlere olan takıntıya batmış bir oyundur.

Zaman zaman, The Order: 1886 tuhaf bir şekilde tuhaf hissediyor, çünkü Ready at Dawn'daki ekip, oyuncular ve diğer geliştiricilerin sıradakini aradığı bir zamanda Gears of War ve Uncharted'a yetişmek için acele ediyor. Duymuş olabileceğiniz kadar kısa bir deneyim değil ve faydaları var, ancak PS4’ün yakalanması zor katil ayrıcalığını arayan herkes bir kez daha kafayı bulmuş olacak.

Tüm telgraflı kıvrımları ve klişe çizgileri için - daha sonra birkaç inanılmaz uğultu ile - oyun anlatı düzeyinde işliyor. Düzen: 1886, insanlığın ve İmparatorluğun itibari yapı tarafından korunduğu alternatif bir geç Viktorya dönemi Londra'sında gerçekleşir; Kral Arthur ve Yuvarlak Masa'dan kalma bir şövalye çemberi ve insanlığı karanlık güçlerden koruma sözü verdiler.

Ayrıca bakınız: The Order 1886 İpuçları ve Püf Noktaları

Kahramanımız Galahad'ın Whitechapel'deki bir isyanı ve uğursuz olayları araştırmaya çalışmasından önce, daha sonra çözülecek sorular ortaya atan aksiyon iyi başladı. Hareket yakalama ve güçlü ses çalışmasının kombinasyonu sayesinde, huysuz ama sevimli bir kahramandır ve oyuncu kadrosunun geri kalanı da ayağa kalkar. Galahad nasıl öldürmeyeceğinden bahsederken, bazı ani olay örgüsü değişimleri ve ara sıra bir uyumsuzluk noktasıyla yer yer paramparça oluyor. masum insanlar sadece işlerini yapan birkaç yüz kişiyi öldürmeye gitmeden önce, ama sizi sürükleyen acımasız, zorlayıcı bir hikaye ileri.

Bu arada görseller, ağzını şapırdatmaktan başka bir şey değil. The Order: 1886, sizi doku katmanları, yüzey efektleri, hacimsel sisler ve sinematik aydınlatma ve neredeyse sonsuz ayrıntıyla vuran, hareketli bir ara sahneye benziyor. Ready at Dawn’ın sanatçıları, steampunk ile Viktorya dönemi sanatını ve tasarımını harmanlayarak harika bir iş çıkardı ve sonuç, göz kamaştırıcı alanlar, güzel nesneler ve inandırıcı insanlarla dolu bir oyundu.

Ayrıca bakınız: PS4 ve PS3

The Order: 1886'yı rahatça doku pornosu olarak tanımlayabilirsiniz, özellikle de Galahad'ın yapabilmesi için eylem durakladığında Silahları, fotoğrafları ve gazeteleri okşamak, görünüşe göre her şeyin ne kadar inanılmaz derecede ayrıntılı olduğunu göstermekten başka hiçbir neden olmadan dır-dir. Ayrıca, alışılagelmiş amansız endüstriyel çelikleri ve grileri dengelemek için bir tutam ışık ve renk kullanacak kadar akıllıdır. Elbette, daha önce Ryse'de olduğu gibi, düşmanların sonsuza dek, genellikle aynı şekilde tekrarlandığından şikayet edebilirsiniz. sahne, ancak saniye saniye, kare kare, The Order 1886 grafiksel olarak en başarılı oyundur Orada.

Ne yazık ki, genellikle hareketli bir sahne gibi geliyor. The Order: 1886, hızlı zaman olayları (QTE) telaşıyla noktalanmış olsa da, uzun (ve atlanamayan) ara sahnelerde büyük iş çıkarıyor, ve bu, grafiklerin kalitesiyle birleştiğinde, David Cage'in zayıf bir kopyası gibi yalnızca yarı etkileşimli görünmesini sağlayabilir. oyun. Çok fazla sayıda X çekiçleme, doğru anda üçgene dokunma ve öngörülen yönde sağ analog çubuk ve - bunu daha önce söylemiştik, tekrar söyleyeceğiz - pek eğlenceli değil.

Ayrıca bakınız: Yaklaşan PS4 Oyunları 2015

Aslında, The Order: 1886 genellikle belirli bir oyuncu grubunu ve çoğu oyun gazetecisini önyüklemek için tasarlanmış gibi görünüyor. Gişe rekorları kıran aksiyon oyunları hakkında sizi rahatsız eden her şeyi düşünün ve burada, yukarıda bahsedilen QTE'ye güvenmekten anlamsız kilit açma ve devre kırma sekanslarına kadar. (her ikisi de neyse ki kolay), ilgi çekici olmayan geçiş, size patronluk taslayan AI yoldaşları, zayıf koruma mekaniği ve bir kez fark edilmenin anında anlamına geldiği çürük gizli diziler ölüm. Yemin ederim, daha sonra insta-fail gizlilik ve Galahad’ın alçak çalılıklara sıkışıp kalma eğiliminin birleşiminin televizyonda inanılmaz bir öfkeyle çığlık atmamı sağladığı bir bölüm var. Beni çekim ve QTE'yi tuhaf bir komik efektle karıştıran aptal kurt adam savaşlarına bile sokmayın.

Hiçbir oyun her zaman hızlı oynamaz ve süresi boyunca The Order; 1886, Gears of War kalıbında yer alan üçüncü şahıs nişancı oyunudur. Tomb Raider veya Uncharted gibi bazı geçişler olsa da, basittir ve patlatma parçalarından kurtulmuştur. Bir nişancı olarak, fena halde katıdan düzensiz olarak harikaya değişir, ancak yeterli çeşitlilik veya Düşmanlarda zeka ya da set-parçalarda, ateş perdesinde hızınızı korumak için yeterli va-va-voom uzun. Elektrik püskürten Ark Tabancası veya püskürterek ateşleyen Termit Tüfeği gibi bazı harika silahlar var, ancak bunlarla yeterince sık oynayamazsınız. Bu, icatsız ve nefes kesen yoğunluğa sahip olmayan bir Gears of War.

Ayrıca bakınız: En İyi PS4 Oyunları 2015

Ve savaşta olmadığınızda, yardım edemezsiniz ama her şeyin ne kadar kısıtlayıcı olduğunu fark edebilirsiniz. Burası, taşınmaz nesnelerin ve tuhaf bir şekilde taşınamayan insanların, geliştiricilerin gitmenizi istemediği herhangi bir yere gitmenizi engelleyebileceği kapalı kapılarla dolu bir dünya. Bir avuç belge veya dolabı inceleyebilirsiniz, ancak geri kalanı sınırsızdır ve tamamen işlevsel değildir. Dedektif oynadığınızda bile, sahnedeki bir sonraki ara sahneyi tetiklemek için etkileşimde bulunmanız gereken tüm nesneleri arıyorsunuz.

Aksiyonun açıldığı birkaç sekansı engelleyin, bu, tek bir yaklaşımın ve durumu halletmenin tek bir yolunun olduğu bir oyundur ve bunu kitaba göre oynamak zorunda kalacaksınız. Ölümcül olan ve olmayan altından çekmeler arasında karar bile veremezsiniz. Size söylenen düğmeye dokunun ve bırakın gerisini Galahad'a bırakın. Karşılaştırıldığında, oyunları bile en az Keşfedilmemiş 3 kadar zengin ve açık görünmek Far Cry 4.

Ayrıca bakınız: PS4 ve Xbox One

Bütün bunlar için, çoğunlukla The Order: 1886'yı beğendik. Oyunu yaklaşık yedi saat içinde çözdük, çekimlere ve silahlara ısındık, gösteriden keyif aldık ve tüm klişeleri ve hataları için hikayeye dahil olduk. Yapamayacağımız şey, satın almanızı tavsiye etmektir. Biz çok oyunculu değiliz, ancak yedi saatlik kusurlu, bazen düzgün oyun, bu kadar görkemli görsellerle bile 40 ila 50 sterlin arasında çok değerli görünmüyor.

Karar
Öyle bir oyunu gizleyemeyen çarpıcı bir grafik vitrin. The Order: 1886, klişe bir anlatı olsa da büyük bir önermeye ve düzgün bir sinematik değerler kısıtlayıcı oyun, vasat çekim ve hızlı zamana aşırı güvenme ile gelir Etkinlikler. PS4'ünüzü sergilemek için harika görünen bir oyun, ancak çok kısa ve güzelliği cilt derinliğinden daha fazlası olamayacak kadar hayal gücü yok.