Şafağa Kadar: Rush of Blood İnceleme

13 Ekim'de PlayStation VR ile PS4 için Çıktı

Until Dawn'dan nefret ediyorum: Rush of Blood. Ben yapmıyorum; çok iyi bir sanal gerçeklik nişancı oyunudur. Ama benim zavallı yazım için korkunç. Aynı zamanda nişanlım tarafından evde C-kelimesini bağırdığım için tokatlanmama da neden oldu. Sevgi dolu partnerimin göremediği şey şu ki kız Yüzük yüzümde çığlık atıyordu ve bu kabus lunapark tren yolculuğu, şimdiye kadar oynadığım en korkunç şeylerden biri haline gelmişti.

Elbette, Rush of Blood, ucuz atlama korkularından biraz fazla etkileniyor olabilir, ancak genel olarak PlayStation VR.

Video: Playstation VR incelemesi

Bu incelemeye devam etmeden önce, korkudan çok kötü olduğumu belirtmeliyim. Beğenmedim, istemiyorum, göğsüm kaldıramıyor. Jump korkuları en kötüsü, bu yüzden Rush of Blood, PSVR lansman oyunları arasında benim Kryptonite'im oldu. Açılış ara sahnesi bile kesinlikle ürkütücü. Her iki tarafında odalar olan, yavaş hareket eden bir hız treni arabasına oturdum. Her kapı eşiğinde dehşet pusuya yatıyor ve sonra birinden bir şey beni asıl tema parkına davet ediyor - ve her seferinde beni alıyor. Öyle bir enkaz haline geldim ki, video bitene kadar kulaklığı çıkardım.

Until Dawn: Rush of Blood, geçen yılın mükemmel Until Dawn dünyasında oldukça gevşek bir şekilde geçiyor. Hareket Kontrol Cihazlarını veya PS4’ün DualShock 4 pedini kullanarak, her türlü şey sizi öldürmeye çalışırken hayatta kalmak için kendi yolunuzu vurmanız gereken kabus gibi bir heyecan deneyimi yaşarsınız.

İlişkili: Batman: Arkham VR


Her ne kadar inanılmaz derecede ürkütücü bir carnie tarafından yönlendirilse de, sürüş sırasında kil ördekleri, tabakları ve diğer hedefleri vurmak için çift bezelye atıcı kullanarak ilk önce çok hoş bir sürüş gibi görünen bir şeye başladım. Aynı anda iki ayrı şeye ateş etmemi sağlayan PlayStation Move kontrol cihazlarıyla oynuyorum. Until Dawn'ın büyük, palyaço maskeli kötü adamı, birdenbire arabanın yolunu değiştirdi ve beni korkuların gerçekten vites değiştirdiği Blood of Blood dünyasına götürdü.

Bezelye atıcıları tabancalarla değiştirmek - aynı zamanda tabancaları, Uzileri, pompalı tüfekleri ve işaret fişeği tabancalarını da alacaksınız, bunların hepsi ateş etmek için harika hissettiriyor - şimdi bazı korkulu heyecanlar içindeyiz. Geliştirici, Supermassive, korkuları ve çatışmaları ayarlamak için altlığın hızını kullanıyor. Bazen müthiş bir hızda hareket edeceksiniz ve diğer zamanlarda tamamen duracaksınız. Elbette vurmayı tercih ettim ama bazen genel düşman türleri zayıfladı. Farklı görünseler de, her seviyenin büyük patronunun dışında normal düşmanların hiçbiri bir meydan okuma sunmuyordu.

Ancak bir seviye formülü değiştirdi, palyaço maskeli erkekleri mankenlerle değiştirdi ve bu mükemmeldi, Xbox 360’ın gerçekten ürpertici Condemned'in anılarını geri getirdi. Ayrıca, gerçekten yoğun çatışmalar yaratacak şekilde daha fazla mermiye ihtiyaç duydular.

İlişkili: PlayStation VR Dünyaları


Deneyimi gölgeleyen başka bir şey de rastgele doğruluk kayıplarıydı. Bunun nedeni kötü bir atış olmam (dürüst!) Değil, oyunun Hareket kontrol cihazlarının izini kaybetmesi. Devil May Cry'ın Dante'si gibi tam akimbo olmak yerine, nişan alırken ellerimi sıkıca arabada tutmaya, dirseklerimi sıkı tutmaya başvurdum. Bu tamamen olmasa da sorunu hafifletiyor gibiydi. Ateş ettiğinizde, mermi yörüngesinde ilerlerken görünür, ancak bazen bu olmazdı ve tam önümdeki düşmanlar hasar almazdı.

Sanal gerçeklikte korku, sıcak bir tartışma konusu oldu ve haklı olarak öyle. Geliştiricilerin, oyuncuların bunalmış olmamasını sağlamak için özen gösterme görevi vardır. Rush of Blood bazen bunu gösterişli görünüyor. Bazı anlar, korkuların hiç birikmeden ucuz olduğunu hissediyor. Bazen araba yavaşlayarak durur, odadaki ışıklar söner ve her yerde sesler duyarım. Artık silahlarımı ateşleyemiyorum ve sadece korkunun olmasını bekliyorum. Korku her zaman aynı olduğu için gerilim artmaz - mesele ne zaman, ne zaman olacağıdır.

Resident Evil'i VR'de oynadığımda korkunç bir deneyimdi, ancak aynı hileyi sürekli olarak tekrarlayan bir deneyim değildi. Rush of Blood’ın düşük sarkan meyvelere sürekli erişimi sinir bozucu hale geliyor. Acı çekmek üzere olduğumu bilerek, geri dönüp bitirmek zorunda kaldığım noktaya ulaştı.

İlişkili: Dragon Ball Xenoverse 2

Oyunun sonucu her şeyden çok bir rahatlama olarak geldi. Her seviyenin kendine özgü bir patronu vardır ve doğal olarak bazıları her bireyi diğerlerinden daha fazla korkutur. Benim için kan hücumunun yarısındaydı, dahil etmeye karar verdiğinde zirveye ulaştı. Yüzük Kurşun yerken çığlık atmak için arabanın tam önünde durmadan önce çılgınca bir hızla koşabilen kız.

Karar

Until Dawn: Rush of Blood iyi bir ray üstü sanal gerçeklik nişancı oyunudur. Bazen korkular ucuz gelebilir ve aynı korkuyu defalarca kullanması, bundan sıkılacağınız veya sinirleneceğiniz anlamına gelir.

Her seviyede patronları değiştirmek güzel, ancak temel düşman türlerinin tekrarlı olduğunu ve çok fazla egzersiz sağlamadığını maskelemek için yeterli değildir. Tek zorluk, Hareket Kontrolörü takip düşüşü ve düşman sürüsü arabamda serbest bir koşuya sahip olduğunda ortaya çıkıyor.

Bir korku hayranıysanız ve yeni PlayStation VR'niz için iyi bir nişancı istiyorsanız, bunun için gidin. Ancak, atlama korkularından nefret ediyorsanız, uzak durun. Uyarılmıştın.