Rayman Raving Rabbids (Nintendo Wii) İncelemesi

İlk günlerden beri, oyunlar hakkında yazan insanlar, diğer medya türlerindeki diğer eserlerle karşılaştırmalar yapıyorlar. Önce Infocom'un metin maceralarını interaktif kurgu olarak adlandırdık, ardından Yedinci Misafir'i interaktif bir film olarak adlandırdık. Ardından Metal Gear Solid'i James Cameron'ın gişe rekorları kıran filmleriyle, Resident Evil'i Romero'nun zombi üçlemesiyle ve Grand Theft Auto'yu The Godfather ve Scarface ile karşılaştırdık. O zamandan beri, pembe diziyle ilgili olarak The Sims hakkında ve Lost veya 24 gibi büyük ABD dizileriyle ilgili olarak Sin veya Half Life 2 çabaları gibi epizodik oyunlar hakkında konuştuk. Kaptın bu işi….

Rayman Raving Rabbids, bir komedi skeç şovunun oyun eşdeğeridir.

Kesinlikle bir platform oyunu değil. Michel Ancel'in tasarımı, 32-bit 2D platform oyunlarının ve Dreamcast dönemi 3D maceralarının yıldızı olarak takipçilerini kazandı ve Rayman oyunlarının güçlü yanları her zaman muhteşemdi. elle çizilmiş arka planlar, mükemmel karakter tasarımı, sıkı, iyi inşa edilmiş seviyeler ve Rayman'ın kendisi - her zamanki şirin hayvandan daha fazla kişiliğe sahip arsız, sınırsız bir kahraman kalabalık. Rayman Raving Rabbids bu güçlü yönlerle çalışır, ancak şimdi bir dizi mini atari oyununun hizmetindeler. Çerçeveleme yapısı minimaldir ve macera unsurları yoktur. Her seviye esasen bir arena, dört mini oyun ve son bir meydan okumadan oluşur. Mini oyunlardan üçünü tamamlayın, meydan okumanın üstesinden gelin ve bir sonraki seviyeye geçin. Hiçbir şey daha basit olamaz.

Bu noktada, incelemenin geri kalanının kendisini yazabileceğini düşünebilirsiniz. Mini oyunlar neredeyse her zaman karışık bir çantadır, yalnızca mini oyunlardan oluşan oyunlar neredeyse her zaman eğlencelidir. bir süre ama herhangi bir uzun vadeli derinlikten yoksun ve tek başına, tek oyunculu oynanıyor, pratikte boşa gidiyorlar. zaman.

Ancak bu durumda yanılıyorsunuz.

Birincisi, Rayman Raving Rabbids'in Wii versiyonu, Wii denetleyicileriyle gerçekten başa çıkan ilk üçüncü taraf oyunlarından biridir. Her mini oyun, uzaktan kumandanın ve mınçıkaların belirli hareketleri etrafında inşa edilmiştir; bazıları sizden hızlı koşmayı veya bir kolu pompalamayı taklit etmek için hem ritmik olarak sallamanızı ister, diğerleri sizden bunu yapmanızı ister. biriyle nişan alın ve diğeriyle vurun veya sallayın, diğerleri hala bir karakteri hareket ettirmek veya basit bir sorunu çözmek için uzaktan kumandayı başınızın üzerinde döndürmenizi veya eğmenizi, döndürmenizi ve bükmenizi sağlar. bulmaca.

Super Monkey Ball: Banana Blitz'den farklı olarak, hareketlerin çoğu oldukça sezgiseldir ve dahası, her etkinlikten önce net talimatlar, ne ve ne zaman yapılması gerektiğini oldukça açık hale getirir. Bu, - işe yaradığında - RRR'nin Wii lansman başlıklarının en basit ve eğlenceli olanlarından biri olduğu ve Nintendo'nun vizyonu için harika bir reklam olduğu anlamına gelir. Pratik olarak herkes oynayabilir ve eğlenebilir.

Dahası, oyunun tasarımına ve konseptlerine gerçek çaba ve ilginin – hatta sevginin – döküldüğünü görebilirsiniz. Ancel'in imzası olan elle çizilmiş stili her zamanki gibi güzel ve başlığın Raving Rabbids - bir grup böcek gözlü, tüylü Rayman'ı kaçıran ve onu birçok denemeye zorlayan yağmacılar - muzaffer bir grup çılgın çizgi film. tuhaf toplar. Çocukları mutlu edecek kadar sevimliler ama Gremlinlerin yıldızları ya da Tim Burton'ın The Nightmare'i gibi. Noel'den önce, onları yetişkinler için özellikle çekici kılan tuhaf, çarpık, biraz kötü yanları var. çok.

Akıllıca olan şey, oyunun bu sevimli ve zalim kombinasyonunu alması ve sizi çarpıştıran mini oyunlarla onunla birlikte çalışmasıdır. kolayca utanan yaratıklar için tuvalet kapıları, sığırları Olimpiyat çekiçleri gibi fırlatıp, kafasındaki en büyük darbe ve gözleri bağlı bir tavşanı puan toplamak için mümkün olduğunca çok sayıda tehlikeli görünen nesneye "yönlendirmek" acı için. Diğer zorluklar, tavşanların dalış maskelerine, onlar size ulaşmadan ve sizi dövmeden önce havuç suyu fışkırtırken görülüyor. Süper Tavşan'ı havada süzülen ve amatör bir tavşanı denemeye çalışan her şeye değer. diş hekimliği. Hatta birkaç ceza almak, bazı kış sporlarına katılmak veya yarı aç bir lapinin tabağına yemek çekmek için bile yer var. Ortalama mini oyunlar bunlar değil.

Ve burada eskiz gösterisi karşılaştırması devreye giriyor. Başlangıç ​​olarak, RRR gerçekten komiktir, zengin bir hafif hastalıklı mizah damarını zorlar ve saldırgan olmak için asla aşırıya kaçmaz. Daha da önemlisi, hızlı hareket eder ve gerçek hayal gücü ve çeşitlilikle doludur. İyi bir eskiz gösterisinde, bir eskizin düz kalması veya bir karakteri sevmemeniz önemli değil, çünkü bir başkası biri bir dakika içinde orada olacak ve genel kalite oldukça yüksek kaldığı sürece, eğlenerek ayrılacaksınız. Aynı şey burada da geçerli. Yetersiz düşünülmüş kontroller veya saçma bir zorluk seviyesi nedeniyle bir dizi etkinlik tekleme, ama çoğunluk harika çalışıyor ve sıkılmaya, bıkmaya ya da hüsrana uğramaya nadiren zaman buluyorsunuz.

Elbette yinelenen temalar var. Her seviye, uzaktan kumandanın ve nunchuck'ın dikkatlice zamanlanmış salınımlarının disko dansı yapan Rayman oluğuna yardımcı olduğu bir ritim aksiyon oyunu içerir. bir tavşan istilacı akışından geçerken ve Samba de Amigo'nun görkemli günlerinden beri kontrolörler böyle dalga geçmemişti. terk etmek. Bu arada, seviye sonu mücadeleleri sadece iki şekilde olur: birincisi, pompalı tavşanların vurulması gereken havalı hafif silah tarzı maceralar sizi vurmadan önce ve ikincisi, yumuşak direksiyon ve kırbaç kırma kombinasyonunun tek kesin yol olduğu yaban domuzu yarışı seviyeleri. başarmak. Özellikle çekim bölümleri, eğlenceli filmlerden ilham alan görünümleri ve diğer oyunlara sevimli göndermeleri ile son derece keyifli. Serin Splinter Cell gözlükleriyle gizli tavşanları kazmak zorundasın.

Herhangi bir TV skeç programında olduğu gibi, bazı unsurlar o kadar başarılı değil. Bazı mini oyunlar garip kontrol sorunları yüzünden hayal kırıklığına uğrar ve hedefinizi tamamlayamamaktan daha sinir bozucu bir şey olamaz. çünkü bir tavşanı şapırdatmak için gereken "sallama" çalışmayı bırakmış gibi görünüyor ya da amaç yolun kenarında biraz bulanık görünüyor. ekran. Diğer oyunlar aşırı derecede zorludur ve zorlu bir zaman sınırına ulaşılmadan önce birkaç karmaşık görevi tamamlamanızı bekler. Bu, çoğu durumda önemli değildir, çünkü bir seviyedeki dört zorluğun tümünü tamamlamak bonus ödüller anlamına gelirken, yalnızca üç tanesini bitirerek ilerleyebilirsiniz. Bununla birlikte, belirli seviyelerde iki zorlu bugger ile vurulabilirsin, yani bunlardan biriyle sebat etmen gerekecek.

Ve eğer RRR, The Fast Show ve Little Britain gibilerle başka bir zayıflığı paylaşıyorsa, bu aşırı tekrardır. İlk aşamalarda gösterilen tüm hayal gücünden sonra, bu kadar çok olayın daha sonra biraz daha zor bir kılıkta ortaya çıktığını görmek utanç verici. Ne kadar iyi gizlenmiş olursa olsun, birkaç olayın aynı temel kavramlara ve hareketlere bağlı olduğunu fark etmemek zor. sunum.

Yine de, genel sonuç, tek başına oynanan harika bir mini oyunlar koleksiyonu ve oyunu arkadaşlarınızla veya ailenizle oynuyorsanız daha da iyi. Bir oyuncu sıkıştığında veya yorulduğunda kontrolleri devredebilir, ardından oturabilir, izleyebilir ve kanatlardan kıkırdayabilirsiniz. Aslında bunu yapmak, çok oyunculu aksiyon için tasarlanmış skor modunu oynamaktan çok daha eğlenceli. Aynı anda çok oyunculu aksiyona izin veren sadece birkaç oyunla bunu bu kadar ilkel ve daha üzücü bulmak üzücü. Yine de, ek oyunlarla oynanmadan önce tüm oyunların ana hikaye modunda açılması gerektiğini bulmak için oyuncular. Ligleri, turnuvaları ve hatta temel bir masa oyunu yapısını görmek güzel olurdu, ancak bunun yerine güzel tasarlanmış seçim ekranlarında türlerine göre sıralanmış mini oyunlar alıyoruz. RRR bunu doğru yapmış olsaydı, hem uzun ömürlülüğünü hem de bu incelemenin sonundaki nihai puanı ekleyebilirdi.

Bu eksikliğe rağmen, RRR bir Wii'ye sahip olmak için başka bir iyi neden olmaya devam ediyor. Aslında, Wii Sports ve Zelda'nız varsa, bir sonraki başlık dalgası gelene kadar sistem için üçüncü bir oyun için bu kolayca seçimim olurdu. Harika, yaratıcı ve komik ve altı ay sonra hala oynayacağınızı sanmıyorum, kesinlikle paranızın karşılığını fazlasıyla alacaksınız.

"'Karar"'

Bu sadece bir mini oyun koleksiyonu olabilir, ancak mini oyunların çoğu harikadır. Çok oyunculu seçenekler kusurlu, ancak iyi grafikler, Wii denetleyicilerinin harika kullanımı ve saf, çarpık kişilik, tek oyunculu modu gerçek bir zevk haline getiriyor.

Güvenilir Puan