Savage Planet İncelemesine Yolculuk

Savage Gezegene Yolculuk, bir şeyleri taramanın zevkini anlar. Her oyunun neden benzer bir sisteme sahip olmadığını merak etmeme neden oldu - cesur yeni bir dünyada öngörülemeyen yaratıkların alışkanlıklarını keşfetmek her zaman heyecan verici.

Bu ilk olarak, bir tür kabarık baykuşla tanıştığım başlangıç ​​alanında kendini gösterdi. Sevimli olduklarını düşündüm ama tam bir itici güç - bir alfa tokatlayana kadar ana düşünce sürecim ve bu tam önümde yakıldı, et çuvalımdan beni çıkardı ve topladığım kaynaklarımı rüzgar. Yedi saatlik oyunum sırasında bunun gibi pek çok tesadüfi keşifler oldu.

Animasyon ekibi dünyayı hayata geçirdiği için büyük bir övgüyü hak ediyor. Paketler halinde yemek yığınları arasında dolaşan minik baykuş dino-canavarlar - yemin ederim hiçbirini öldürmezdim Eğer güç tokatının dokunsal neşesini fark etmemiş olsaydım, Savage Planet'in sizin ile etkileşime girmenize izin verdiği ilk yol dünya.

Sonunda bir silah alırsınız, ancak tamamen ağırlıksızdır ve herhangi bir çatırtıdan yoksundur - Savage Gezegene Yolculuk'un basit, azalmayan gücü hüküm sürdüğü mutlu tokat en iyi özelliklerinden biri olarak macera boyunca üstün olan, blubbery uzaylıları uçurmama ve yapışkan kalıntılarını yardımcı kitlelere dönüştürmeme izin veriyor kaynaklar.

İlişkili: The Walking Dead - Azizler ve Günahkarlar incelemesi

Ölümle yaptığım keyifli dansımdan dönerken, oyunun en ince ayrıntılarından biriyle karşılaştım. Kendi cesedinizi tarayabilir ve gömebilirsiniz, onu her büyük hata yaptığınızda size hatırlatan numaralı bir monolit haline getirebilirsiniz - bu harika bir dönüş. Benzer şekilde, bu bilinmeyen, düşmanca ortamdan eve dönüş yolunu çılgınca ararken, bulunduğunuz yere bağlı olarak, kırılan uzay geminizdeki ilan panosu kartpostallarla dolar.

Sıska olmak için, bazı metroidvania unsurları içeren bir açık dünya macera oyunudur. Haritalar nispeten küçüktür, ancak yükseltmeleri kazanıp öğrendikten sonra daha sonra çözmeniz gereken sırları gizler. Bunları, mağaralarda, bataklıklarda ve dünyanın dört bir yanına dağılmış gökyüzü mantarlarında saklanan yabancı tuhaflıkları bozarak elde edeceğiniz yan görevlerden ve malzemelerden elde edersiniz.

Seviye atlamak, yüz tanesi oyunun haritasının çevresinde bulunan "Orange Goos" u bularak ve beslenerek elde edilir. Oyunu tamamlamak için hepsini bulmanız gerekli değildir, sadece keyfi olarak ihtiyacınız vardır yeni alanlara sızmak için yükseltmeler - sizi merkezden zorlamak için yapılan keşif niteliğindeki ödünlerden biri dünyalar.

Her bölgenin kendi aptal adı ve etrafta dolaşırken, ekipmanı yükseltirken ve flora ve faunayı kataloglarken karşılaşabileceğiniz tuhaf canavarları vardır. Yaratık ve bitki tasarımları genellikle ilgi çekicidir - favorilerimden biri, geçmezseniz kafanıza büyük domatesler bırakan, baş döndürücü bitkiler olan Bombodoros'du.

İlişkili: Yaklaşan PS4 Oyunları

Aynı canavarların çoğu farklı alanlarda yeniden kullanılır, ancak onları nerede bulduğunuza bağlı olarak farklı türde yaratıklar olabilir. Diğer şeylerin yanı sıra, onları savunmasız hale getirmek için onlara asitli bitkiler atmanızı isteyen kabarık baykuşların zombileştirilmiş veya zırhlı versiyonları. Bu, ana hedeflerinizden birine bağlıdır - bulduğunuz bazı yerel meyveleri stabilize etmek ve ilerlemek için bunları ekipman parçalarına dönüştürmekle görevlendirileceksiniz.

Size atılabilir bir zıplayan platform sunarak dünyanın sınırlarını kurcalamanıza izin verme akıllıca bir fikirle oynuyor, ancak Journey to Savage Gezegen, tüm bunların oyunu bozduğu gerçeğini açıklar - biraz dikkatli bir ivmeyle, bazılarının etrafından dolaşmanın birçok yolu vardı. sonraki bulmacalar, ancak düşmanlar yanıt vermeyi bıraktığında ve görevleri ilerletemediğimde, oyunun yaptığım şeyi hesaba katamayacağını fark ettim. utanç.

Sandbox açık dünyasına daha bütünsel bir yaklaşım, bu oyunu daha az doğrusal, daha hırslı ve zamanınıza layık olmaya itebilirdi. Yine de, hızlı koşucuların bunu on dakikadan kısa bir süre içinde halletmekten zevk alacağına eminim.

Vahşi Gezegene Yolculuk, daha önce birçok kez gördüğümüz bir geri bildirim döngüsü sunuyor, ancak kesinlikle bozuk değil ve düzeltilmesi gerekmiyor. Haritanın etrafında dolaşmak, yeni hareket teknolojisinin kilidini açmak ve ekipmanı yükseltmek için goo'yu alay etmek, önemsiz olsa bile oldukça eğlencelidir. ilk yarı boyunca taahhüt ettiğim keşif sonunda beni yere serdi ve hikayeyi devam ettirmek istememe neden oldu.

Hikayeden bahsetmişken, Vahşi Gezegene Yolculuk'taki mizah saygısızlığa dayanıyor ve aynı zorba (genellikle ironik) anti-şirket şakası, Borderlands'in öncülüğünü yaptı ve sattı - The Outer Worlds’ün son dönem kapitalist şakasındaki bazı serseri notların püf noktası sözlük. Bu, 90'ların sonundaki Oddworld oyunlarında akıllıca olan bir yaklaşımdı, ancak şimdi dişlerinizi fırçaladıktan sonra portakal suyunu yudumlarken aynı hissi veriyor. "Kapitalizm" gerçek bir vuruş noktası olduğu için, ister inanın ister inanmayın. Birkaç güzel kahkaha var - senaryo, oyunun bulmacalarının çoğunun ne kadar keyfi olduğundan gülmediği zaman işe yarayabilir, bu da muazzam bir kendine sahip olma hissi uyandırır.

İlişkili: Tsushima'nın Hayaletleri

Bunun bir açık dünya oyunu olduğu ve bu konuda bir kooperatif olduğu düşünüldüğünde, onu koymayarak doğru kararı verir. (sana bakarken Marşı) hikayeyle kalın ama kesinlikle birkaç dakikayı kullanabilirdi konuşma. Konuşacak NPC'ler yok, bu yüzden isabet veya kaçırma makinesi yapay zeka yoldaşınızın ve geminizin bilgisayarından gelen reklamların ve yayınların merhametine bırakılırsınız - eğer onları izlemeye katlanabiliyorsanız.

Savage Planet’in üç merkez dünyasında ilerledikten sonra, oyun son yarım saat boyunca hikaye anahtarını geri döndürür ve uzay kolonizasyonu konusunda esnemeye değer bir "iddianame" sunar ve açgözlülüğün fiziksel bir tezahürü yoluyla kapitalizm - neden onu bozmaktan kaçındığımı bilmiyorum, ama oyun boyunca ne yapmanız istendiğine göre, yaklaşık bir haftalık bir bardak Kola.

Yumurtlama sistemi biraz tuhaf - onlara bakmadığınız sürece düşmanlar geri dönüyor ve bolluk var Zorluğun asla çok yükseğe çıkmamasını sağlamak için yeniden doldurulabilir öğelerden, muhtemelen bir noktada olması gerekir.

Silahlar acınasıdır, geri bildirim veya titreşim yoktur ve ateş etmek için çevik düşmanlar vardır, denemek gerçekten zahmetlidir ve yüzen denizanası ve açıkta küçük bir hit kutusu olan Pikamander gibi yaratıkları öldürün kuyruk. Eminim bir fare ve klavye ile daha kolay olabilirdi, ancak otomatik nişan alma açıkken ve elinizde bir konsol kumandası olsa bile, birisinin neden silahların ne kadar sıkıcı hissettiğine işaret etmediğini merak edeceksiniz.

İlişkili: Yakuza 7

Platform uygulamalarının çoğu tatmin edicidir, ancak sıçrayan jeli nereye yerleştireceğinizi biliyorsanız, yükseltme için gerekli bulmacalar çoğunlukla oynanabilir. Birkaç bölümden sonra, görevler de bulanıklaşıyor - her gereksiz büyüklükteki yeni alanın keşfedilmesi zor geliyor, bir mermi süngeri Bir kristal ile yeni bir monolite ulaşmak için eldiven, rastgele yükseltme suyunun üstesinden gelmek için bir şırınga veya matkap kullanacaksınız. Çok şey araştırdım ve birçok yan görevi tamamladım, ancak yine de, oyun ilerledikçe hedeflere ulaşmak için tüm düşmanları geçme içgüdüsüne karşı savaşmak zorunda kaldım.

Herhangi bir zorluk görüntüsü olmadan, etkileşime girmenin amacı nedir? Neyse ki, patron dövüşleri oyunun her bölümünü güzelce ayırıyor ve sizden onları yenmek için neler öğrendiğinizi düşünmenizi istiyor, bu yüzden küçük bir ölüm şansı var. Bunlar, çoğunlukla tembel bir oyunda üretim değeri taşıyan anlar olarak kabul edildi.

Dark Souls tarzı bir geri alma sistemine sahip olduğu göz önüne alındığında (bu genellikle karışıktır ve kitinizi ortaya çıkarabilir sınırların dışında) Neden sonuna kadar gitmediklerini ve bir şekilde savaşı yapmadıklarını görünce şaşırdım. zorlayıcı. Belki de hayal kırıklığına uğramadan olabildiğince geniş bir izleyici kitlesine ulaşabilmeleri içindi, ancak bir oyunun benzersiz satış noktasını bu kadar alaycı ve kolay düşünmek için uğraşıyorum.

İlişkili: PS5 hakkında bildiğimiz her şey 

Karar

Açık dünya oyunlarının doyduğu bir pazarda Journey to the Savage Planet'i öne çıkaran şeyin ne olduğunu bilmiyorum. Ortam yeni bir şey değil ve geçen yıl boyunca yıpranmış gibi görünüyor. Kooperatifin kendisi kurmak oldukça kolaydır, ancak tuhaf kararlarla doludur. İlerlemeniz oyunlar arasında, hatta yan görevlere kadar ilerlemiyor, ancak isterseniz görevleri tamamlayabilir ve partneriniz için ekipman üretebilirsiniz. Potansiyel yeniden oynatma değerini yok eden garip bir kurulum.

Arkadaşlarımın oyununa, bir patron ya da yeni alan, ama sonra tekrar, zorluk olmadığında, onların dünyasındaki varlığım anlamsız. Platform oluşturma oldukça eğlencelidir ve geri bildirim döngüsü işe yarar, bu nedenle yaklaşılabilir fiyat noktasında, dalgın bir şey oynamak istiyorsanız bir yakalama sohbeti için arka plan gürültüsü, o zaman elbette, ama bunun ötesinde... muhtemelen tamamlamak için yedi ila on saatlik çabaya değmez o.