KORKMAK. 2: Proje Menşei İncelemesi

”'Platformlar: Xbox 360, PlayStation 3, PC – PlayStation 3 sürümü gözden geçirildi”'

F.E.A.R.'ı gerçekten ama gerçekten sevmek istiyorum. 2: Proje Menşei. Birçok yönden, sevdiğimiz her şeyi alarak mükemmel bir devam filmi. KORKMAK, yapmadığımız birçok yönü düzelterek ve tüm deneyimi geliştirmek için yeni özellikler ve ekstra bir görsel cila katmanı ekledik. Ne yazık ki, bu kadar güçlü bir duygusal tepkiye ilham veren oyun türü değil. Sevilen bir oyundur ve genellikle eğlencelidir. F.E.A.R hayranlarının beğendiği bir devam filmi. çok fazla endişe duymadan satın alabilirsiniz. Yine de biraz hayal kırıklığına uğramamak elde değil. Belki de hatalı olan Project Origin değil – belki de biziz. Son üç artı yılda, dalga dalga Schwarzenegger boyutunda birinci şahıs nişancı oyunlarıyla şımartıldık ve F.E.A.R. 2'de biraz daha Dolph Lungdren veya Jean Claude Van-Damme var.

F.E.A.R.'ı oynadıysanız, devam oyununun unsurları anında tanıdık gelecektir. Hikaye, orijinal oyunun aksiyonunu çerçeveliyor ve F.E.A.R.'ın son perdesine paralel açılıyor. sonra ne olacağını kapsayacak şekilde devam edin. Yepyeni bir özel kuvvetler ajanı olan Becket olarak, kendinizi düşman kuvvetleri arasındaki çapraz ateşin ortasında buluyorsunuz. kötü silah şirketi Armacham ve hayaletimsi yaratılışının serbest kalan doğaüstü güçleri, ürkütücü Alma. Becket, Armacham birlikleriyle veya Alma'nın psişik kontrolü altındaki Replika askerleriyle karşı karşıya gelse de, savaş hala günün ana düzenidir. Bir kez daha oyunun ilk büyük satış noktası, Becket'in bir Özellikle nadir bir Pazar günü elektrikli bir bıçak gibi düşman mangaları arasında yolunu oymak için artan hız ve farkındalık haşlamak. Ve ilk oyunda olduğu gibi, bu kanlı, kurşun zamanı karşılaşmaları, kabus gibi görüntülerle dolu garip, korkutucu bölümler ve Becket'in vizyonunda ve ortamında ani bozulmalarla noktalanıyor. John Woo'nun Hard Boiled'ının Hideo Nakata'nın Yüzüğü ile tanıştığını ve hedeften çok uzak olmadığınızı düşünün.

Project Origin tüm bunları yapıyor ve muhtemelen orijinal oyundan daha iyi yapıyor. Kabus sekansları daha çeşitlidir ve görüntüler Japon dehşetine daha az doğrudan borçludur. ve oyunun, kafa derisini şöyle bir şeyle başarılı bir şekilde karıncalandırdığı noktalar hala var. korkmak. Alma – şimdi yetişkin formunda – ürkütücülüğünü koruyor ve herhangi bir şey varsa F.E.A.R. 2, eylemleri birleştirmede daha beceriklidir ve öncekinden daha doğaüstü korku, iki tür arasındaki boşluğu başarılı bir şekilde kapatan yeni unsurlar atıyor. Hızlı hareket eden, acayip sürünen mutantlar, normal zırhlı birliklerden hoş bir değişiklik yapıyor. yakındaki cesetleri diriltebilen ve onlara ölümcül işlerini yapmalarını emreden korkunç 'kukla ustası' yaratıklar niyet.

Ancak en önemlisi, merkezi oyun mekaniği hiç olmadığı kadar eğlenceli. Uzun süredir F.E.A.R. FPS savaşı için benim kriterimdi, çünkü sizi makul sayıda birlikte çalışabilecek gibi görünen, ancak size hayati bir araç olan slowmo'yu veren inanılmaz derecede zeki düşmanlar. olasılıklar. Herhangi bir F.E.A.R. oyuncu oyunun ritmini hatırlayacaktır. İlk olarak, bir savaşla karşı karşıya olduğunuzun farkına varma, ardından pozisyona geçerken gerginlik. Ardından, siz slowmo'yu tetiklerken ve kan dökmenin çılgın dansını başlatırken serbest bırakma geldi, burada bir adamı patlattı, yakalamak için döndü. bir başkası, yana adım atıp üçüncü bir düşmanı hedeflemek için kendi ekseni etrafında dönerek, ardından bir bariyerin üzerinden atlayarak ve gizlenen dördüncü adamla mücadele etmek için bükülerek arkasında. Ardından, yavaş çekim etkisini yitirmeden önce siper almak için koşuştururken bir anlık kontrollü panik ve ardından yavaş çekim göstergesinin yeniden dolmasını beklerken gergin bir gerilim yaşanırdı. Bu döngü, savaş bitene ve bir sonraki düşmanca karşılaşmaya kadar tekrar edecekti.

KORKMAK. 2 tamamen aynı şekilde çalışır ve tamamen aynı şeyleri yapar, daha da akıllı düşmanın yardımıyla artık mobilyaları çevirebilen ve kendi siperlerini yaratabilen birlikler ve sizin de aynısını yapabilmeniz şey. Daha önce olduğu gibi, dövüş için güçlü bir taktik unsuru var, çünkü çevre hakkında net bir fikriniz varsa ve yavaş modu tetiklemeden önce saldırılarınızı planlarsanız zafer çok daha kolay olur. Bununla birlikte, planların ters gitmesi, yeni düşmanların ortaya çıkması ve her zaman yeteneklerinizin sınırına kadar savaşmanız gibi basit bir nedenden dolayı bu asla kuru, teknik bir mesele değildir. Birçok oyun, ilk Matrix filmindeki klasik lobi silahı savaşı deneyimini tekrarlamaya çalıştı, ancak F.E.A.R. gerçekten yöneten birkaç kişiden biriydi. Şimdi F.E.A.R. 2 aynı gururlu övünmeyi yapabilir.

Bazı yeni eklemeler, özellikle sıkı hayran kitlesini memnun etmek için tasarlanmış görünüyor. Armacham tesislerinde size bu kadar zor anlar yaşatan büyük robot kıyafetlerini hatırlıyor musunuz? Eh, geri döndüler, ama bu sefer kendin bir tur atabilir ve harap bir şehirde tamamen katartik bir öfkeyle meşgul olabilirsin. Hikaye aynı zamanda Armacham ve Alma'nın tarihine daha da uzanıyor, eski karakterleri geri getiriyor, harika yenilerini tanıtıyor ve Alma'nın gerçekten serbest kaldığında neler yapabileceğini gösteriyor. Diğer iyileştirmeler, özellikle orijinal oyunla ilgili şikayetleri hedef alıyor, özellikle de manzara çeşitliliği eksikliği. KORKMAK. 2 hala modern endüstriyel, kentsel ve ticari ortamlara bağlı kalıyor, ancak en azından yolculuğumuz sırasında tuhaf bir gün ışığı ve hatta bir ilkokulun içini görüyoruz. F.E.A.R.'ın ofis bloğu konumlarından (ve depolardan - ed.) yürekten bıkmış biri olarak, bunu kesinlikle daha iyisi için bir değişiklik olarak tanımlardım.

Bunların hepsi güzel, ama F.E.A.R. oynarken dönüp durduğum soru. 2 mi, yeterli mi? Ve bu soruyu sormaya devam etmemin nedeni, Project Origin'in en az heyecan verici tuhaf fenomenden fena halde korkması: Deja Vu. Basit ifadeyle, KORKMAK. 2 orijinal oyuna o kadar çok benziyor ki, bir genişleme paketi gibi hissetme tehlikesi var ve tüm deneyimde üç yıl tarihli. Slowmo'yu bir anlığına unutun, bu son iki yılda oynadığım kadar ağırbaşlı ve geleneksel bir koridor nişancı oyunu; lineer seviye tasarımı, kasvetli iç ortamlara güvenme ve genel bir ölçek eksikliğinin yardımcı olmadığı bir gerçek. Klostrofobi gerilim için kesinlikle iyidir, ancak çok fazla alabilirsiniz ve oyunun çoğunu harcarsınız. tasarımcıların biraz daha açılıp bize daha büyük, daha parlak veya daha sade bir şey göstermelerini beklemek beklenmedik.

Sağlık barı ve medikits gibi eski kinayeleri atın ve eski nesil bir nişancıdan geliyormuş gibi hissettiren bir oyununuz var. Bu arada, tüm bu yanılsamalar ve vizyonlar etkili olsalar da zamanla ve tekrarla etkilerini kaybediyorlar. EA'nın ardından ölü boşluk – korkutucu bir atmosfere ve yedek şoklara sahip bir oyun – F.E.A.R. 2 sadece gerçekten korkutucu birkaç anı bir araya getirmeyi başarır. Oyun içi sinematiklerin biraz ustaca kullanıldığı ürkütücü bir oyun, ancak atmosferik olarak Silent Hill/Dead Space'de değil.biyoşok lig.

Yapıyla ilgili de bazı sorunlar olduğunu düşünüyorum. KORKMAK. 2, şaşırtıcı derecede uzun tek oyunculu bir kampanya sunuyor, ancak biraz yavaş bir yakıcı. İlk seviyeler biraz fazla ağır ağır ilerliyor ve ilginç yeni düşmanlar, etkileyici set parçaları veya en yıkıcı silahlara erişmemiz biraz zaman alıyor. Sonra birden, bir anda bir sürü güzelliğe sahip olursunuz. F.E.A.R.'ın yeni fikirlerin, yeni silahların ve yeni düşmanların ustaca ve istikrarlı bir şekilde artan tanıtımıyla karşılaştırıldığında, devam filminin çok uzun süre yedekte tuttuğu fikrine kapılıyorsunuz.

Ayrıca F.E.A.R. 2 tam olarak modern görünmüyor. Elbette, aydınlatmada iyileştirmeler yapıldı ve ağır çekim savaşında yeni bir dizi son işleme ve parçacık efekti elde ediyoruz. ve kabus dizileri, ancak bu hala yumuşak dokular, kutulu ortamlar ve fotogerçekçi karakterden daha az karakterle dolu bir oyun. modeller. İki yıl önce bu bir sorun olmayabilirdi, ama oynamış olmak Killzone 2, Gears of War 2, Direnç 2 ve Crysis: Savaş Başlığı son altı ayda F.E.A.R. 2 yine dünkü oyun gibi geliyor. F.E.A.R. F.E.A.R değil, ekstra bir cila tabakası ile. tamamen yeni bir seviyeye alındı.

Oyunun çok oyunculu bölümünde sınırlı deneyimim varken, ben de yapmak istemem. Şimdi bununla ilgili birçok kapsamlı yorum var, ama yine de hayranlık ve hayranlık karışımı hissederek uzaklaşıyorum. hayal kırıklığı. Hayranlık, çünkü Monolith'teki ekip yenilik yaptı ve bazı akıllı tasarım kararları verdi. Örneğin, Bayrağı Yakala gibi eski oyun modlarını, bayrağı, herkese takip etmesi için güzel bir iz bırakan damlayan yeşil tutkal deposuyla değiştirerek dönüştürdü. Bu arada, kendi yükünüzü etkin bir şekilde atabileceğiniz yeni, özelleştirilebilir bir sınıf sistemi takdire şayandır. Yine de oynadığım oyunlar, burada sahip olduğum bir şey olduğuna beni ikna edemedi. Daha önce hiç görmemiştim ve birçok oyuncunun F.E.A.R. 2 çok oyunculu o zaman geri vermek Görev çağrısı 4, Direnç 2, Halo 3, Crysis veya şu anki favorileri ne olursa olsun.

Bir bütün olarak ele alındığında, F.E.A.R.'ı buldum. 2 yargılaması çok zor bir oyun. Her eleştirmen gibi ben de çeşitli teknik ve görsel faktörleri göz önünde bulundurmaya çalışıyorum ama sonuçta her zaman kişisel duygularım ve oyun deneyimim tarafından yönlendiriliyorum. Korkuyla. 2 Bazı önemli noktalar ve bazı gerçek heyecan anlarım oldu, ama aynı zamanda birçok "bu mu?" ve "bunun gerçekten iyi olduğunu düşünüyorlar mı?" yeterli mi?' F.E.A.R. 2 hala iki grup insan için yeterince güçlü bir çekiciliğe sahip olacak: orijinali satın alan ve sevenler makul ölçüde mutlu olacaklar hardcore FPS hayranları bunu bilecek ve birinci sınıf koridor nişancı oyunu için takdir edeceklerdir. dır-dir. Ancak bu gruplarda değilseniz, acele edip F.E.A.R. satın almak için hiçbir neden yok. 2 şu anda. Mükemmel derecede iyi bir nişancı, ancak F.E.A.R. kadar heyecan verici bir özelliğe sahip. terbiyeli gerçekten yeterince iyi değil.

"'Karar"'

KORKMAK. 2, orijinal oyunun hayranlarını çekecek kadar iyi, ancak Asya korku/Hong Kong aksiyon filmi karışımını tamamen yeni bir seviyeye taşıyacak kadar iyi değil. Keyifli, ama biraz hayal kırıklığı yaratıyor.

Güvenilir Puan