Sony Cyber-shot DSC-H9 İncelemesi

Süper zoom kameralar, dijital kamera pazarının köklü ve popüler bir sektörüdür. Kompakt cep fotoğraf makineleri ile giriş seviyesi dijital SLR'ler arasında bir sınır oluşturuyorlar ve ilkinin rahatlığı ile ikincisinin yetenekleri arasında bir uzlaşma sunuyorlar. H-serisi modellerinde beş süper zumlu kamera yelpazesine sahip olan Sony de dahil olmak üzere, büyük üreticilerin çoğu bu kategoride ürünlere sahiptir. Bugün, 31-465 mm'ye eşdeğer 15x zoom lensli 8.1 megapiksel kamera Cyber-shot DSC-H9'a bakıyorum. Geçen haftaki duyuruya kadar DSC-H50, H9, Sony'nin sınıfının en iyisi süper zoom modeliydi.

İyi kurulmuş ürünlerde, formlar işlevi takip edecek şekilde gelişme eğilimindedir, bu nedenle benzer özelliklere sahip birçok kameranın birbirine benzemesi özellikle şaşırtıcı değildir. Sony DSC-H9, diğer bir dizi süper zoom modeline en azından yüzeysel bir benzerlik gösteriyor. Genel tasarımın Konica-Minolta'nın Z serisinden bazı güçlü etkileri var gibi görünüyor ve Konica-Minolta dijital kamerayı terk etmeseydi Z serisinin ne hale gelebileceğini temsil ediyor Pazar. Diğer üreticilerin modellerine gelince, H9,

Fuji S8000fd (172 £), Olympus SP560UZ (208 £), Panasonic FZ18 (229 £) ve tabii ki Canon S5 IS (£233). DSC-H9 şu anda 220 £ civarında bir fiyatla mevcut ve 8MP süper zoom için fiyat skalasının ortasına geliyor.

H9'un ilk izlenimi karışık. Bir yandan 109,5 x 83,4 x 85,7 mm ölçülerinde oldukça büyük ve etkileyici bir kamera ve Carl Zeiss markalı bu büyük lens kesinlikle işin parçası gibi görünüyor. Kameranın oldukça geniş bir tutma yeri var ve gövde oldukça kalın ve en azından oldukça sağlam ve iş gibi görünüyor. Ancak kamerayı elinize aldığınızda göründüğünden daha hafif ve daha az sağlam hissettiriyor. pil dahil önemli bir 546g ağırlığında ve bazı rakipler kadar iyi hissettirmiyor modeller. Plastik gövde, sıkıldığında birkaç endişe verici gıcırtı ile bazı yerlerde biraz ince hissediyor. Açılır flaş ve pil/kart kapağı özellikle oldukça dayanıksız.

Büyük zoom lensinin yanı sıra, H9'un en belirgin özelliği, devasa üç inçlik 230k eklemli monitör ekranıdır. Bu, iki yönlü menteşeli bir brakete monte edilmiştir ve doksan dereceye kadar yukarı veya aşağı eğilmesine izin vererek, bel seviyesinde kullanılmasına izin verir. bulucu veya üstten çekimler için ve ayrıca kamera bir tripod üzerine monte edildiğinde oldukça kullanışlıdır, ancak yandan yatırıldığında daha da kullanışlı olacaktır. tarafa. Bunun SLR olmayan herhangi bir kameradaki en büyük eklemli monitör olduğundan oldukça eminim. Aynı zamanda iyi bir ekran, çok parlak ve keskin, iyi renk sunumu ve çok yüksek görüş açısı. Yenileme hızı biraz daha iyi olabilir, ancak her şeye sahip olamazsınız.


Süper zoom kameralar genellikle daha deneyimli fotoğrafçılara yöneliktir ve H9, yaratıcı fotoğrafçılık için çeşitli manuel seçeneklerle bu daha talepkar kitleye hitap eder. 30 saniyeden 1/2000 saniyeye kadar deklanşör hızları ve 1/3EV'lik artışlarla seçilebilen f/2.7-4.5 ila f/8 arasındaki açıklıklar ile deklanşör önceliği, diyafram önceliği ve tam manuel pozlama özelliklerine sahiptir.

H9, özellikle Super SteadyShot görüntü sabitleme ve Dinamik Aralık İyileştiricili Bionz görüntü işlemcisi gibi Sony'nin daha gelişmiş birkaç özelliğiyle donatılmıştır. Bunların her ikisi de son derece iyi çalışıyor, IS yaklaşık 2-3 durak ekstra çekim kararlılığı sağlıyor ve DRO yaklaşık iki durak ekstra gölge ayrıntısı çekiyor.

Ancak H9, manuel odaklama gibi görmeyi beklediğim bir dizi özellikten yoksundur. aralık zamanlayıcı veya ayarlanabilir netlik, renk dengesi, kontrast veya doyma. Otomatik çekim seçenekleri bile çok sınırlı. Ana mod kadranı, yatay, portre modu dahil olmak üzere standart çekim programları sunar. yüz tanıma, gece portresi ve spor modu ile sahne modu, ancak bunun sadece dört sahnesi var programlar; havai fişek, kar, plaj ve alacakaranlık. Kar ve kum hemen hemen aynı şey olduğundan, bu şimdiye kadar gördüğüm en cimri otomatik modlar olmalı.

H9'un sıra dışı bir özelliği var; ilk kez DSC-F717'de görülen akıllı gece çekimi modu. Bu, normalde CCD'nin önünde bulunan kızılötesi filtrenin kenara çekildiği ve küçük bir kızılötesi LED'in görünmeyen aydınlatma sağladığı özel bir çekim modudur. Tüm kompakt kameralar kızılötesi ışığı bir dereceye kadar görebilir (bunu TV uzaktan kumandanızdaki IR yayıcı ile deneyin), ancak H9 kelimenin tam anlamıyla karanlık, monitörde ürkütücü yeşil bir görüntü oluşturan ve Most Haunted'da yerinde görünmeyecek grenli, hayaletimsi görüntüler yakalayan dizi. Görüntü kalitesi oldukça kötü ve çok fazla ayrıntı göremiyorsunuz, ancak bu etkileyici bir yenilik ve iyi bir parti numarası.

H9'un performansı, bir süper zumlu kamera için oldukça iyi, yaklaşık 2,5 saniye içinde başlıyor ve yaklaşık aynı zamanda tekrar kapanıyor. Tek çekim modunda, çekimden çekime döngü süresi etkileyici 1,2 saniyedir, sürekli modda ise bellek kartı dolana kadar saniyede iki çekim yapabilir, bu oldukça iyi gidiyor. Sony'nin dokuz bölgeli AF sistemi çok hızlı ve güvenilirdir ve bir AF yardımcı lambası sayesinde tamamen karanlık da dahil olmak üzere çok çeşitli aydınlatma koşullarında iyi çalışır. Ayrıca IR aydınlatıcı yardımıyla Night Shot modunda karanlıkta da odaklanacaktır. Pil performansı da büyük bir kamera için oldukça iyi, 940mAh Li-ion pil, yaklaşık 280 çekim, ancak bazı son Sony fotoğraf makinelerinden farklı olarak, H9'da yararlı InfoLithium şarjı yok metre.

Ne yazık ki DSC-H9, küçük bir 1/2,5 inç sensörle donatılmıştır. Bazı avantajlar sağlaması gereken bir Sony SuperHAD CCD'dir, ancak aslında son görüntü kalitesi gerçekten o kadar iyi değil. Şaşırtıcı bir şekilde, ünlü markası göz önüne alındığında, birçok sorunun nedeni lenstir. Geniş açı ucunda önemli namlu distorsiyonundan, uç kısmında ise iğne yastığı distorsiyonundan muzdariptir. telefoto sonu ve çok görünür renk sapması, görüntünün kenarına doğru giderek kötüleşiyor. çerçeve. Merkez netliği, çok sayıda ince ayrıntı ile iyidir, ancak olumsuz etkiler, görüntü kalitesinden gözle görülür bir düşüşe neden olur. Görüntü paraziti de bir sorundur, ancak bunun temel nedeni maalesef ayarlanamayan çok ağır gürültü azaltma sistemidir. 200 ISO'nun üzerindeki görüntüler çok işlenmiş görünüyor ve 3200 ISO ayarındaki görüntüler genellikle olduğu gibi neredeyse kullanılamaz durumda. Ayrıca, birkaç çekimin önemli ölçüde az veya fazla pozlanmasıyla, tutarsız pozlamayla ilgili bazı sorunlar fark ettim.

"'Karar"'
Sony'nin DSC-H9'u, etkileyici bir yakınlaştırma aralığı, manuel pozlama seçenekleri, gece çekim ve büyük bir eğilebilir monitör ve rekabetçi bir şekilde fiyatlandırılmıştır, ancak bazı rakiplerin çok yönlülüğünden yoksundur. kameralar. Ayrıca, beklenmeyen optik problemlerin yanı sıra aşırı güçlü gürültü azaltma ile nihai görüntü kalitesinden de yoksundur. Kötü bir kamera değil, ancak daha iyi alternatifler mevcut.

”İlerleyen birkaç sayfada bir dizi test çekimi gösteriliyor. Burada, minimum ve maksimum ISO ayarlarındaki tam boyutlu görüntüler, tam görüntüyü görmenizi sağlamak için bant genişliği amacıyla azaltılmıştır ve bir dizi Orijinal tam çözünürlüklü görüntülerden çeşitli ISO ayarlarında alınan kırpmalar, genel olarak bir değerlendirme elde etmeniz için dahil edilmiştir. kalite."

—-

Bu, minimum ISO'daki tam çerçevedir.

—-

Gürültü olmamasına rağmen, görüntü kalitesiyle ilgili başka sorunlar da var.

—-

200 ISO'da karanlık alanlarda biraz renk beneği var.

—-

400 ISO'da parazit azaltma sistemi zaten ince ayrıntıları siliyor.

—-

800 ISO'da görüntü paraziti büyük ölçüde artar.

—-

1600 ISO'da hiçbir ince ayrıntı kalmıyor ve görüntü kalitesi çok düşük.

—-

Bu ayarı asla ama asla kullanmayın. 3200 ISO, ama ne için?

—-

Bu, 3200 ISO'daki tam çerçevedir.

—-

”Sonraki iki sayfada bir dizi genel test çekimi gösteriliyor. Bazı durumlarda, bant genişliği amacıyla tam boyutlu görüntü küçültülmüş ve genel görüntü kalitesini göstermek için orijinal tam çözünürlüklü görüntüden alınan bir kırpma bunun altına yerleştirilmiştir. Orijinal tam boyutlu görüntüyü görmek için diğer bazı resimlere tıklanabilir.”

—-

İşte diğer kameralarla karşılaştırmanız için Exeter Katedrali'nin Batı Penceresinin olağan detay test çekimi. Tam çözünürlüklü kırpma için aşağıya bakın veya resmin tamamını görmek için tıklayın.

—-

Çerçevenin merkezine yakın, netlik ve ince detay seviyesi etkileyici.

—-

“Carl Zeiss” lens, geniş açı ucunda korkunç bir fıçı distorsiyonu üretiyor ve çekim de biraz fazla pozlanmış.

—-

Merkez netliği iyi, ancak burada bile kromatik bozulmanın izlerini görebilirsiniz.

—-

Buradaki camgöbeği ve yeşil saçaklar, lensin tüm renkleri aynı noktada odaklamaması nedeniyle kromatik sapmadan kaynaklanır.

—-

Telefoto ucunda, bu çekimin kenarlarında iğnedenlik distorsiyonu sıkışıyor.

—-

”Sonraki iki sayfada bir dizi genel test çekimi gösteriliyor. Bazı durumlarda, bant genişliği amacıyla tam boyutlu görüntü küçültülmüş ve genel görüntü kalitesini göstermek için orijinal tam çözünürlüklü görüntüden alınan bir kırpma bunun altına yerleştirilmiştir. Orijinal tam boyutlu görüntüyü görmek için diğer bazı resimlere tıklanabilir.”

—-

Yakınlaştırma aralığının geniş açı ucu, süper yakınlaştırma için oldukça geniş olan 31 mm'ye eşittir.

—-

465 mm'ye eşdeğer telefoto uç, bir sahnedeki ayrıntıları seçmek için harika. Bu, elde tutularak saniyenin 1/80'i deklanşör hızında çekildi.

—-

Standart renk ayarı, bulutlu havaya rağmen iyi sonuçlar verir.

—-

Canlı renk biraz fazla bitti.

—-

Kızılötesinde, Night Shot modunda zombi istilasına uğramış ürkütücü mahzenimiz.

—-

Güvenilir Puan