Yükseliş ve Düşüş: Medeniyetler Savaş İncelemesinde

Şu anda klasik çağdaki bir RTS'yi piyasaya sürmek için cesur hissediyor olmalısınız. Muhtemelen, Rome: Total War şu anda türün bu bölgesini dikmiş durumda ve bir Yunan spin-off isteyenler yeni Alexander kampanyasını indirebilir. The Rise of Nations: Thrones ve Patriots genişlemesi benzer bir zemini kapladı ve Ensemble's Age of Mythology de kötü bir şekilde çıkmadı. Ve bununla yüzleşelim: Malzeme toplamak, üsler inşa etmek, ordular kurmak ve düşman kuvvetlerini fethetmek istiyorsanız, diğer seçenekleriniz çok az. İyi - Rise of Legends, Battle for Middle Earth 2 - biraz hayal kırıklığı yaratan Age of Empires III, Star Wars: Empire at War - RTS oyunlarının arzı tam olarak kurumuyor.

Yani Rise and Fall'ın en büyük sorunu, doğrudan tarihsel bir RTS olarak değerlendirildiğinde, doğrudan "ortalama" olarak işaretlenmiş kutuya düşmesidir.

Beni yanlış anlamayın - bu konuda sevilecek çok şey var. İlk olarak, Roma ve BFME2 gibi, kendi tarafında ölçek var. Artık kullanılmayan Paslanmaz Çelik Stüdyoları Titan 2 motoru, aynı anda yüzlerce savaşçıyı mükemmel bir şekilde işleme yeteneğine sahiptir. dev savaş filleri, ufalanan tahkimatlar, dalgalanan denizler, güçlü kuşatma motorları ve doğal görünümlü ağaçlar. Aydınlatma, Rise of Legends veya BFME2'deki kadar etkili değil ve yakından bakıldığında modellerin oldukça köşeli, düşük detaylı görünüm, ancak oyunun üzerine atabileceği çok sayıda şeyi göz ardı edemezsiniz. ekran. Destansı istiyorsanız, Rise and Fall kesinlikle sunar.

Ve bu, oyunun iyi işlemediği tek şey değil. Tahkimatların oluşturulması kolaydır ve aslında gerçek kullanımları vardır, okçuları ve mancınıkları savunma pozisyonlarına yerleştirmenize izin verir ve yükseklik ve korumanın doğru avantajlarını sunar gibi görünür. Buna karşı koymak için kuşatma motorları çok etkili olduğunu kanıtlıyor ve düşman bunlarla meşgulken, merdiven ekiplerini gizlice konumlandırabilir ve duvarlara cesur bir ikincil saldırı yapabilirsiniz. Birim oluşturma ve yükseltme güzel bir şekilde kolaylaştırılmıştır, bireysel birlikler ortaya çıktıklarında otomatik olarak birimlere ayrılır ve yükseltmeler üretim noktasında makul bir şekilde mevcut - sadece daha iyi bir yer elde etmek için ayrı bir tesis inşa etmeniz gerektiğinden nefret etmiyor musunuz? mızrakçı? Rise and Fall, nispeten uygulanabilir deniz savaşını bile yönetir. Birlikler, kendilerine söylendiğinde gemiye biner ve iner ve gemiler, düşman gemilerine binmek veya onları yok etmek için çarpışabilir ve boğuşabilir.

Ancak tüm bu iyi noktalara karşı, burada şöyle ya da böyle biraz sıkıcı olan çok şey var. Seçebileceğiniz dört medeniyet var, ancak hiçbiri partiye gerçekten özel veya farklı bir şey getirmiyor gibi görünüyor. Yunanlılarla çalışan taktikler, Persler, Romalılar veya Mısırlılar ile de aynı derecede işe yarayacak gibi görünüyor ve – birkaç özel birim hariç – standart gruplara (temel piyadeler, okçular, süvariler ve mızraklılar) ve onların geleneksel avantajlarına takılıp kalmış görünüyorsunuz. Dezavantajları. Araştırma ağaçları sönük ve birlikler güzel bir şekilde sıralanırken, gerçek savaş çok sık olağan bir telaşa dönüşüyor. Age of Empires III'te olduğu gibi, Rise and Fall'un iyi olmaya çalıştığını görebilirsiniz, ancak daha önce çok kez görmüş gibi biraz iç karartıcı bir his var.

Daha da kötüsü, bazı yönler aslında zayıf. Birlikler bir merdivenden yukarı çıkar çıkmaz oluşumdaki herhangi bir numara bir pencereden dışarı çıkıyor ve görüş hattı ve AI ile ilgili sorunlar var gibi görünüyor. Örneğin, bir şehir duvarının tepesinde sıkışıp kalmış askerleri sonsuza kadar kurtarırken buldum, onlar hemen aşağıda devam eden savaşlardan cehalet içinde mutlu bir cehalet içinde durdular. Bazen, yol bulmak çok şüphelidir - birlikleriniz yapamadığı için bir savaşı kaybetmekten biraz daha sinir bozucu olabilir. bir tepeden aşağı inerler ve eğer rotaları merdiven veya merdiven içeriyorsa, unutabileceğiniz zamanlar vardır. o.

Son olarak, İskender ve Kleopatra'yı içeren iki kampanya, herhangi bir gerçek tutarlılık veya ilerleme duygusundan yoksundur. Arsa çizgileri zayıf, ara sahneler kötü işlenmiş ve diyalog, oyun içi diyalogun aldığı kadar gülünç, neredeyse bir parodi olmasını kastettiklerini umduğunuz noktaya kadar. Haritalar da biraz fazla doğrusal; Kaynak yönetimi ve üs inşa etme konusunda aptal olmadığınız sürece, sonunda düşman karargahını vurana kadar sadece hedefleri takip etmeniz yeterli.

Bu yüzden Rise and Fall'ın bir numarası olması büyük şans. Şimdi, oyun içi kahraman birimleri hakkında yeni bir şey yok - onları daha önce LOTR: BFME, Rise of Nations, Age of Mythology ve en son olarak Rise of Legends'ın her iki enkarnasyonunda gördük. Buradaki fark, burada kahramanlarınızın oyun için gerçekten çok önemli olmasıdır. Bir kere, aslında kendilerine ait bir kaynağa sahipler, bu ya onların seviyesini yükseltmek için kullanılabilecek ya da belirli bonuslar için danışmanları işe almak için harcanabilecek. Bir diğeri için, Rise and Fall'da kahramanınızın seviyesini yükseltmek, yeni bir süper güç veya bir sağlığa küçük bir destek - belirli binalara, birlik türlerine ve yetenekler.

Bunların hepsi iyi ve güzel, ancak ortalama bir oyunu iyi bir oyuna dönüştürecek kadar iyi değil. 'Kahraman modu' nedir? Kahramanınızı seçin, Q kısayol tuşuna basın ve oyun aniden arkalarındaki üçüncü şahıs görünümüne yakınlaşır. Fareyi ve klasik WASD kombinasyonunu kullanarak kahramanınızı savaşa taşıyabilir, yakın dövüş ve menzilli silahlar arasında geçiş yapabilir ve savaş alanında kendi kanlı kargaşanızı yaratabilirsiniz. Bu biraz Rome: Total War ve Spartan: Total Warrior'ın birleşimine benziyor ve Rise and Fall'ın en büyük kurtarıcı lütfu.

Niye ya? Çünkü kahraman modu kulağa ilk gelen hile değil. Bir kahraman, birliklerin gövdesi içeri girmeden önce tüm alayları yıpratabilir veya gizlenen okçuları çullayabilir. Hepsinden iyisi, yine de emirler vererek, orduyu düşmana karşı hücum etmesi için ileri çağırabilir veya bir gediği tutmak için sağlam durmalarını talep edebilir. Aniden, genellikle oldukça uzak bir deneyim gibi görünen şey, parlak bir şekilde içgüdüsel ve anında olur. Kılıcı düşman saflarında kıpkırmızı savrulan Achilles olarak bir baskın yapın ve tam olarak ne olduğunu görebilirsiniz. Homer, “öfke”siyle bunu kastetmişti. Ve eğer bu tek oyunculuda eğlenceliyse, bundan daha uygun olamazdı. çok oyunculu. Ne de olsa, rakibinizin güçlerini yok etmekten ve ardından kahramanını tepeden tırnağa hırpalamaktan daha güzel ne olabilir ki? Herhangi bir RTS, aynı odadaki insanlara karşı bir LAN üzerinde oynanmayı hak ediyorsa, bu RTS'dir.

Ancak burada bile bazı hayal kırıklıkları var. Saldırı hareketleri sınırlıdır, bu açısal görseller yakından bakıldığında daha da kötü görünür ve en basit sahne parçaları bile gezinmenin imkansız olduğunu kanıtlar. Başka bir deyişle, Spartan: Total War ile herhangi bir doğrudan karşılaştırma korkunç derecede tatsız olurdu. Tabii ki, bunun bir aksiyon oyunu değil, öncelikle bir strateji oyunu olduğunu hatırlarsanız, bu şikayetlerin bazıları güvenle göz ardı edilebilir.

Üzücü olan şey, geliştiricilerin - zaman zaman - bunu da unutmuş olmasıdır. İskender kampanyasında denizde geçen korkunç bir atıcı bölümü var ve bunu, güçlü kralın arenada filler ve mancınıklarla savaştığını gören daha da kötü bir çaba izliyor. Bu sadece rahatsız edici olurdu, ama aslında bu dev canavarları ve gürleyen kuşatma motorlarını kılıcınızla parçalamak zorunda olmanız, her şeyi olağanüstü bir şekilde gülünç hale getiriyor. Can sıkıcı bir şekilde, Kleopatra kampanyasında da benzer çabalar sizi bekliyor. Herhangi bir aksiyon hayranının onları bu kadar eğlenceli bulduğunu hayal etmek zor ve çoğu RTS hayranı onları ciddi bir sıkıntı olarak görecek.

Yine de basit çatışmalar - ister bilgisayara karşı ister diğer oyunculara karşı oynansın - oyunu çok daha olumlu bir ışıkta gösteriyor. RTS oynanışı çoğunlukla eğlenceli şeylerdir ve kahraman modu gerçekten onu özel bir şey, size avantaj sağlamak veya her şey bittiğinde savaşın gidişatını döndürmek için bir araç kayıp görünüyor. Ve bu zamanlarda, oyunun en iyi olduğu zamanlarda, Rise and Fall neredeyse efsanevi bir kenara sahiptir. Görülecek ilginç şey, başka birinin en iyi fikrini – kahraman modunu – daha iyi bir temel RTS için kullanıp kullanamayacağı olacaktır. Aniden, Battle for Middle Earth 3 kulağa kötü bir fikir gibi gelmiyor.

"'Karar"'

Kahraman modunu denklemden çıkarın ve şöyle bir oynanış ve bir dizi rahatsız edici kıkırdama ile alttan alta destansı bir RTS'ye sahip olun. Bununla birlikte, onunla birlikte, geleneksel RTS deneyimine çok ihtiyaç duyulan bazı çılgınlıkları ve sıçramaları ekleyen eğlenceli bir melez elde edersiniz.

Güvenilir Puan