Battlefield: Kötü Şirket İncelemesi

Battlefield: Bad Company, F.U.B.A.R. Yok canım. Ve bunu en ücretsiz şekilde söylüyorum. Where Frontlines: Fuel of War, Battlefield şablonunu tek oyunculu bir FPS olarak konsollarda çalışacak şekilde ayarladı, Kötü Şirket, tek oyunculu konsol FPS'sini alıyor, onu çok iyi sallıyor ve yüzde 50 daha fazla patlama ile bir Battlefield gibi hissettiriyor ve bum. Bunu bu kadar başarılı bir şekilde yapması dikkat çekicidir. Hala muhteşem bir çok oyunculu bileşen içermesi, onu neredeyse kaçırılmaz kılıyor.

Bu, alıştığınız modern askeri FPS değil. Elbette ulaşılması gereken hedefler, uyulması gereken emirler ve yok edilmesi gereken çok sayıda birlik, tank ve helikopter var, ancak Bad Company tamamen kuralları çiğnemekle ilgili. Birincisi, sadece doğru olanı yaptığınıza dair herhangi bir iddia, çirkin küçük bir Özgür Dünya'ya karşı küçük bir özgür Dünya'daki görev turunuz yolun üçte birinde bozulur. Rusya çatışması, paralı asker altınının peşinden daha bencil bir kovalamaca için terk edildi. Bu, günümüz Er Ryan'ı Kurtarmak değil - Kelly'nin Kahramanları ile Üç Kral'ın Kirli Düzine ile buluşması. Yoldaşların düzgün askerler değil, yanlış şeyi yapmaktan kendilerini alamadıkları için kendilerini yanlış zamanda yanlış yerde bulan adamlar. Ve kötü haber şu ki, onlara tam olarak uyacaksınız.

Görüyorsunuz, Bad Company akılsız yıkımda neredeyse çocuksu bir neşeyi teşvik ediyor. Ön izlemede bahsettiğimiz gibi, evlerden akaryakıt depolarına kadar hemen hemen her şeyin yer aldığı oyun bu. barikatlara, depolara, geniş ormanlık alanlara, sadece yeterli ateş gücü uygularsanız harap edilebilir. Rainbow Six gibi bir oyunda, vur ve gir, kapıyı açmak, bir el bombası atmak ve ardından paspaslamak için içeri girmek anlamına gelir. Burada sadece kapıyı, duvarı ve içerideki her şeyi patlatmak anlamına gelir. Yardım etmek için DICE, bol miktarda el bombası, roket ve C4 tedarik etmenizi sağlamadı. Hayır, seviye tasarımcıları haritaların gaz tankları, petrol varilleri ile olumlu bir şekilde süslenmesini sağlamaya özen gösterdiler. mühimmat sandıkları ve her başıboş merminin neden olma şansına sahip olmasını sağlamak için “BOOOOOOM” a giden sayısız diğer eşya katliam. Bir köyden, kasabadan veya çiftlikten kıyamet sonrası bir makyaj yapmadan ayrılırsanız, muhtemelen Bad Company'yi düzgün oynamıyorsunuzdur.

Tüm bu yıkımın doğal sonucu, güvenli noktaların az ve bulması zor olmasıdır. Duvarın arkasında gizlenirken ya da o kum torbası sığınağının arkasına sığınırken güvende olduğunuzu düşünebilirsiniz, ancak bir roket ya da tank mermisi kısa sürede sizi her türlü yanılsamadan kurtaracaktır. Bu kontrollü bir ördek ve siper oyunu değil - sürekli hareket ve düzenli panik nöbetleri oyunudur. Hareket etmeye devam edin, çekmeye devam edin ve doğaçlama yapın, doğaçlama yapın, doğaçlama yapın.

Şanslısınız ki, size bunu yapmak için çok fazla özgürlük veren bir oyun. Bad Company'nin geniş, açık haritalarından çok şey yapıldı ve oyun sizi bir sonraki haritanızdan uzaklaşmak için yapay bir "savaş alanını terk etme" sınırı kullanıyor. Objektif olarak, neredeyse her zaman geçebileceğiniz oldukça geniş bir arazi alanı, hedef bölgenize giden bir dizi rota ve yapabileceğiniz çeşitli yaklaşımlar verilir. almak. Frontlines'da olduğu gibi, araçlar sizi zorlamaz; bunun yerine tankları veya zırhlı personel taşıyıcıları araç kutunuzdaki başka bir araç olarak kullanabilirsiniz. keskin nişancı tüfekleri, roketatarlar ve havan bombardımanı gerektiren bazı kullanışlı küçük aletler veya hava saldırıları.

"Kendi tarzınla oyna", oyun, "Bir şeyleri havaya uçur, yakınlaş, sinsi oyna, her neyse - sadece iyi eğlenceler." Yine de haritalar ve hedefler, öncekinden daha az yavan ve kasıtlı olarak inşa edilmiş hissettiriyor. Ön saflar. Aksiyon, Call of Duty 4'teki kadar nefes kesici bir şekilde organize edilmemiş olabilir, ancak o zaman Bad Company tamamen bununla ilgili. sizi taşa döşenen bir sinema deneyimine yönlendirmek yerine, kendi sinema deneyiminizi yaratmanız için size rehberlik ediyor. çoktan.

Sonuç gürültülü, abartılı ve çoğu zaman gülünç. Kara mizah neredeyse mükemmel bir şekilde ayarlanmış, diyaloglar beni gerçekten yüksek sesle güldürdü – Gears of War veya CoD 4 hakkında söyleyebileceğim bir şey değil – ancak deneyim aynı olabilir karşı konulmaz bunaltıcı. DICE'ın Frostbite motoru inanılmaz bir teknik başarıdır ve güzel dış mekan manzaraları sunar. muhteşem doğal aydınlatma, ardından neredeyse gülünç düzeyde bir çizgi roman sahnesi oluşturmak için arka plan olarak kullanmak şiddet; Hollywood'un Rambo'yu The Sound of Music'in mekanlarında yeniden çekmeye karar verdiğini hayal edin. Üç kötü şirket kohortunuz mükemmel bir şekilde modellenmiştir, Gears of War sonrası alışmak zorunda olduğumuz o lastik gibi vücut geliştirici saçmalıklarının hiçbiri olmadan ve eğer Düşman birlikleri nispeten küçük bir üniforma ve yüz kütüphanesinden muzdariptir, onları vurmadan önce onlara bakmak için fazla zaman harcayacak (veya muhtemelen vize) tersi).

Kuşkusuz, Bad Company'nin tek oyunculu kampanyasının saf bir zafer olmasını engelleyen birkaç ayrıntı var. İlk olarak, AI sorunu var. Kendi yoldaşlarınız tam olarak ordunun seçkin birlikleri değil - B(ad)'de olmalarının bir nedeni var Ne de olsa şirket - ama daha düzgün ateş edebileceklerini ve göründüklerinden daha hızlı düşünebileceklerini düşünürdünüz. ile. Takım kontrol seçeneklerinin olmaması (ki bu sadece aksiyonun önüne geçer), bir takımın üyesinden çok tek kişilik bir ordu gibi hissettiğiniz zamanlar vardır. Düşmanlarınız gerçekten çok daha iyi değil. Keskin nişancılar, makineli tüfekçiler, paralı askerler ya da sıradan Rus homurdanmaları olsun, beceriksiz görünüyorlar. kazanmak için Olimpik standart nişancılığa güvenerek, taktikleri hareket ettirmek, kanatlardan geçmek veya koordine etmek gün. Sonuç olarak, itfaiyeler her zaman tatmin edici olsa da, bazı rakip FPS oyunlarında olabileceği kadar cesur bir meydan okuma sağlamaz.

Daha tartışmalı konu, oyunun sağlığa ve ölüme yaklaşımıdır. Pek gerçekçi olmasa da Call of Duty tarzı can doldurma sistemine ve öldüğümüzde kontrol noktalarına geri dönmeye alıştık. Bunun yerine Bad Company, bir Battlefield spawn noktaları sistemi ve kalıcı bir savaş alanı sunar ve sizi diğer oyunlarda olduğu gibi kaydedip yeniden yüklemek yerine yeniden canlan ve aksiyona mümkün olduğunca çabuk geri dön. oyunlar. Bu, zorlu dövüşleri bir yıpratma süreciyle kazanabileceğiniz ve her yeniden canlanma ile onları sürekli olarak sıfıra indirecek kadar düşman kuvvetini geri püskürtebileceğiniz anlamına gelir. Bunun da ötesinde, kullanışlı bir şarj şırıngası size herhangi bir noktada neredeyse anında sağlık şarjı sağlar. Elbette, uzayan savaşlarda siperin arkasına sığınmak ve tıp, ama daha çok ölümlü (şüpheli bir şekilde kartal gözlüyse) için biraz adaletsiz hissettiriyor rakipler. Bir grup insanın bunun Bad Company'yi aptal bir askeri FPS haline getirdiğinden şikayet ettiğini ve bir başkasının inlediğini görebiliyorum. AI düşmanları daha akıllı olsaydı ve nişancılıkları azaltılsaydı, elde etmek için bu tür bir "hile"ye ihtiyacımız olmazdı. tarafından.

Her iki grubun da haklı olduğu bir nokta var ama parmaklarım kulaklarımda ve dinlemiyorum çünkü Bad Company hala inanılmaz derecede eğlenceli. Bunun yerine, en ciddi inlemem, uzun bir süre köylere, çiftliklere, kasabalara ve kamplara girdikten ve tüm askerleri veya askerleri öldürdükten sonra olurdu. X hedeflerini havaya uçurursanız, eylem biraz tekrarlanabilir hale gelebilir - özellikle de Frontlines veya Call of Call'da benzer şeyler yapıyorsanız Görev 4. Yine de, Bad Company'de her zaman işleri ilgi çekici kılmak için yeterli sayıda set parça karşılaşması, yeni öğeler veya eğlenceli yeni dokunuşlar vardır ve sunulan çok sayıda oyun vardır. Her harita çok büyük, üzerinde çalışabileceğiniz birden fazla hedef var ve yanda altın külçelerden oluşan gizli önbellekler var. Toplanacak özel silahları keşfedin ve elinize alın, bu sayede işinize yaradıktan sonra oyuna bol miktarda tekrar değeri kazandırın. bir Zamanlar.

Ve çok oyunculu seçeneğini de unutmayalım. Harita başına 24 oyuncuyla sınırlı olabiliriz, ancak haritalar, aksiyonu bir dizi tıkanma noktasına yoğunlaştırmak için akıllıca tasarlanmıştır. Dahası, hala denemeniz gereken çok sayıda humvee, tank ve helikopter var ve yeni Gold Rush modu, bunu tartışmasız şimdiye kadarki en aksiyon dolu Battlefield yapıyor. Önizlemede bahsettiğimiz gibi, fikir şu ki, iki takım iki altın sandıktan oluşan birkaç sete saldırıyor veya savunuyor. Saldıran kuvvetin yok ettiği her biri ile, bir sonrakine saldırmak için kullanmak için daha fazla kaynak elde ederler. Etki, biraz Ön Cephelerdeki cephe hatları gibi çalışır; oyuncular bir haritaya yayılmış bir dizi hedef üzerinde çarpışmazlar, ancak aynı kilit noktalar üzerinde savaşmaya teşvik edilirler ve bunun bazılarını aptallaştırdığını iddia edebilirsiniz. Battlefield'ın taktik inceliği doğruysa, bu hedeflere tank saldırılarından, hava bombardımanlarından veya yıkımlı sinsi şeytanlardan sürekli saldırı altında olacağınız anlamına gelir. ücretler.

Saldırganlar doğaçlama yapmaya teşvik edilir. Savunmacılar ayaklarının üzerinde durmak zorunda. Yıkılabilir ortamları atın ve tek oyunculu kampanyadan bile daha çılgın, öfkeli ve kanlı bir çevrimiçi bileşeniniz var - bu bir şey söylüyor. Ve tam bir sınıf seti, açılabilir silahlar ve kalıcı istatistikler ile bacakları da olmalı. Bad Company, Halo 3 ve Call of Duty 4'ten birkaç oyuncudan fazlasını çalmazsa, çevrimiçi oyun dünyasında bir şeyler çok yanlış gidiyor demektir.

Benim için Bad Company bu yılın en hoş sürprizlerinden biri oldu. Klasik çevrimiçi aksiyonda başka bir dönüşe bağlı tek oyunculu bir Battlefield'da iyi bir çabadan başka bir şey beklemiyordum. Bunun yerine, Call of Duty 4'e parasının karşılığını veren ilk modern FPS'yi buldum. Infinity Ward'ın klasiğinin zirvesinde değil, ancak Bad Company'nin kendine has bu kadar güçlü bir tada sahip olması bir felaket değil. Askeri nişancıların en sert hayranları, vasat yapay zeka ve yeniden canlanma mekaniklerinden rahatsız olabilir, ancak daha sıradan aksiyon oyuncuları için bu, 2008'in ilk olmazsa olmaz FPS'sidir.

"'Karar"'

Çılgınca, öfkeli ve aptalca patlayıcı Bad Company, yılın şimdiye kadarki en abartılı derecede eğlenceli FPS'si. Mükemmel bir çevrimiçi bileşen ekleyin ve kaçırılmayacak bir paketiniz var.

Güvenilir Puan