Mario & Sonic, Olimpiyat Oyunları İncelemesinde

”'Platformlar: Nintendo Wii, Nintendo DS – Nintendo Wii versiyonu gözden geçirildi.”'

Biliyorum - bu bir hayal kırıklığı. Benim gibi muhtemelen video oyun tarihinin en büyük iki kahramanı arasındaki ilk karşılaşmanın daha çok Mario ve Sonic at War with Rocket Launchers gibi olmasını umuyordunuz. Ya da en azından The Pub'da Mario & Sonic, Eight Pints ​​Down ve Pool Cues ile Agresif Bir Ruh Halinde. Bunun yerine şunu elde ediyoruz: Olimpiyat süsleri ve Sega veya Nintendo'nun ekranda sahip olduğu her şeyi tamamen alt etmeye yetecek kadar Pekin 2008 markasına sahip yeni bir spor temalı Wii parti oyunu. Sonic ve Mario kendi başlarına bir oyun taşıyacak kadar büyük değil miydi?

Yine de, bunun geçen Noel'de bir Wii satın alanlara ve mükemmel Wii Sports'un yerini alacak bir şey arayanlara yönelik olduğundan şüpheleniyorum. Wii Sports'un - ve muhtemelen Wii'nin kendisinin - popülaritesi, kabaca gerçeği taklit eden kontrolleri kullanarak basit spor oyunları oynama gerçeğine bağlıydı. şey çok eğlenceliydi ve onları kendinizin, arkadaşlarınızın ve ailenizin çizgi film versiyonlarına benzeyen küçük karakterler tarafından oynanmasını izlemek daha da eğlenceliydi. böyle. Mantıklı bir şekilde, Sega bu formülden çok uzaklaşmadı. Tabii ki, çeşitli etkinliklerden ve şampiyona "devrelerinden" çeşitli karakterler olarak oynayabilirsiniz. Sonic ve Mario oyunları ve diziliş, çeşitli hız veya güç avantajlarına sahip makul bir şekilde gruplara ayrılmıştır. Ancak, Sonic, Yoshi veya Bowser olarak oynamak şüphesiz eğlenceli olsa da, daha fazla insanın kendi Mii'lerini oynamayı seçeceğinden şüpheleniyorum. Ne de olsa, kendilerini 100 metrede Bowser'ı yenerken veya Masa Tenisinde Tails'i döverken görmek istemezler).

Sunum açısından, oldukça standart Wii şeylerinden bahsediyoruz. Ne Sonic, ne Mario ne de oyuncuların geri kalanı ya da stadyum arka planları sizin kadar ilgi görmemiş gibi görünüyor. Super Mario Galaxy veya Sonic and the Secret Rings'i görmeyi umuyordum, ancak geleneksel Wii Sports clean'de yeterince hoş stil. Müzik iyi, ses efektleri yeterli ve oyun ara sahneleri veya etkinlik tanıtımlarını abartmıyor. Olimpik drama duygusu var ama Sega burada önemli olanın oyunun eti olduğunu açıkça anladı: olaylar.

Ve tipik olarak, biraz karışık bir çantadır. Etkinlikleri tek tek oynamanıza izin verilir, ancak tam seçimin kilidini açmak için önceden ayarlanmış bir devrede üç, dört veya beş etkinlikte oynamanız gerekir. Devrede madalya kazanmak, ek devreler ve ayrıca ek etkinlikler açar. Etkinlikler ise Atletizm (Pist), Atletizm (Saha), Su Sporları, Jimnastik, Atıcılık, Okçuluk, Eskrim, Masa Tenisi, Kürek ve Rüya Etkinliği çeşitlerinde yer alıyor. Sunulan çok fazla çeşitlilik var, ancak tüm etkinlikler olması gerektiği kadar iyi çalışmıyor. Örneğin, parkur ve su etkinlikleri iyi ancak alternatif yüksek hızlı pompalamaya bağlı olarak biraz tekrarlanıyor. nefes almak, bir engeli atlamak veya bir sonraki yarışçınıza başlamak için ara sıra B düğmesine basarak nunchuk ve uzaktan kumanda röle.

Jimnastik etkinlikleri, trambolinden veya ata atlamak için kullanılan uzaktan kumanda ve muhteşem rutinleri tetikleyen bükümler ve düğmeye basma dizileri ile daha eğlenceli. Saha olayları o kadar harika değil, çünkü öncelikle ilk birkaç denemenizde olayları yeterince anlamaya çalışmakla meşgul olacaksınız. yapmanız gerekenleri doğru sırayla yapmak için talimatlar ve ardından diziyi kırdığınızda onu hemen hemen bulacaksınız. başarısız olmak imkansız. Skeet atışı, uzaktan nişancılığın yetkin bir testidir, ancak manzaralarınızın boyutunu en üst düzeye çıkarmak için bir düğmeye basmanız gereken aptal bir ön çekim mekanizması tarafından bozulur. Vur ve büyük bir avantajın var. Kabartın ve bir şey elde ettiğiniz için şanslı olacaksınız. Sonuç olarak, bu tek tuşa basma, başarı oranınız üzerinde muhtemelen gerçek atış becerilerinizden daha fazla etkiye sahiptir.

Masa tenisi basittir - ve Wii Sports tenisinin yerini alamaz - ancak kabaca eğlencelidir Prenses Daisy'nin ona karşı oynarken çıkardığı tuhaf sesleri duymak için, eee, diyebilir miyiz? sen. Kürek, zamanlama ve hızlı yanıt düğmesine basmayı hemen hemen işe yarayacak şekilde birleştirirken, Eskrim biraz felakettir. İlk birkaç gidişiniz sırasında, uzaktan kumandanın pastırmalarınızı kurtarmak için yeterince hızlı hareket etmediğini ve savuşturmadığını fark edeceksiniz, bu noktada Çoğu maçı, epe'nizi rakibinize atarak ve ardından sırasını almadan önce iki adım geri atarak kazanabileceğinizi fark edeceksiniz.

Ancak en büyük nefretim muhtemelen okçuluktur. Bir yandan, nunchuk'u yay gibi tutmanızı, ardından ipi kavramak için A ve B'ye basmanızı isteyerek sporu akıllıca simüle eder. Uzaktan kumandayı gergin bir şekilde çekmek için geri çekin, ardından rüzgar hızını aynı anda ayarlarken her iki kontrolör için ayrı imleçler kullanarak nişan alın. Öte yandan, bu sadece ellerinizin bir sürü karmaşık şeyle dolu olduğu anlamına gelmez, aynı zamanda izlemenin belirsizliğini ve uzaktan kumandalardan birinin veya her ikisinin de herhangi bir anda bozulabileceği gerçeğini telafi etmeye çalışıyorsunuz zaman. Bilgisayar kontrollü rakipleriniz burada özellikle iyi iş çıkarıyor gibi göründüğü için, diğerlerinden daha çok korktuğum olay bu.

Ve açıkçası, Rüya Yarışı kategorisini kim bulduysa, birkaç hafta geç kalması sağlanmalıdır. Bu ekstra olimpik etkinlikler, kol pompalama sprintlerini Mario Kart tarzı kurslar, güçlendirmeler ve silahlarla en az birinde birleştiriyor. özellikle travmatik bir çocuklukta karşılaştığım korkunç bir ton balığı ve muzlu sandviçten beri karşılaştığım tatmin edici mash-up'lar doğum günü partisi. Bu mutlak bir karmaşa ve belirli devreler için bardağı taşıran son damla.

Şimdi, bunun özellikle harika veya uzun ömürlü bir tek oyunculu oyun olmaması şaşırtıcı değil. Devreler kısa sürede donuklaşıyor, ayrı 'Görevler' modu üstlenilmiş ve anlamsız geliyor ve şaşırtıcı derecede basit mini oyunlarıyla Olimpiyat Trivia bölümü yorucu. Önemli olan Wii Sports'un çalıştığı yerde çalışıp çalışmadığıdır: Aileniz veya bir grup arkadaşınız varsa ve herkesi ayağa kaldırmak ve oynamak istiyorsanız. Cevap, şey, bir nevi belki. Kahramanca çaba ve çeşitli etkinliklerin birleşimi oldukça iyi çalışıyor ve sprintler, atış, masa tenisi ve jimnastik etkinlikleri muhtemelen herkesi yağmurlu bir öğleden sonra meşgul edecek.

Diğer olaylarla ilgili en büyük sorun karmaşıklıktır. Wii Sports'taki sporların veya Wii Play'deki oyunların aksine, uzun atlama, okçuluk, cirit veya sırıkla atlama, kontrollerin karmaşıklığı veya gerçekten öğrenmeniz gerektiği gerçeği nedeniyle almak ve oynamak için yeterince kolay zamanlama. Oyuna bir veya iki saat koyan herkes büyük bir avantaja sahip olurken, diğer herkes yakında kendi iç karartıcı başarısızlıklarından dolayı cesaretini kıracak. Bu arada, kayınpederiniz bir kalp krizi geçirecek ve kız kardeşiniz ne kadar iyi olduğu konusunda sızlanacak. kolları ağrıyor ve siz yeni bir dünyaya ulaşırken üçlü atlamada onun üç faul alması ne kadar adil değil kayıt. Kısacası, bir parti oyunu olarak, Mario & Sonic Olimpiyatlarda sadece yarım çalışır.

Eviniz Wii Sports'u takip edecek bir şey istiyorsa ve ipleri öğrenmek için zaman ayırıyorsa, bu mutlaka bir felaket değildir, ancak oyunu sıradan bir klasik olarak bozar. Bir dahaki sefere Mario ve Sonic bir araya geldiğinde, farklı bir şey yapalım. Neden PSP'nin Sonic Rivals'ında bir 3D dönüş ya da uğrunda ölmeye değer bir Mario Kart olmasın? Ya da biz hazırken neden başka bir yaşlanan oyun kahramanını getirmiyorsunuz? Sizi bilmem ama bence The Sleazy Strip Joint with Pistols and Pipe Bombs'daki Mario, Sonic ve Duke Nukem'in kendine has bir havası var….

"'Karar"'

Burada gösterilen tüm yıldız gücü için, Olimpiyat Oyunlarındaki Mario & Sonic, Wii mini oyunlarının başka bir karma koleksiyonudur. Pratik yapıldığında partilerde eğlenceli olabilir, ancak Wii Sports'un anında alıp oynama büyüsüne sahip değil.

Güvenilir Puan