Creative Gigaworks T40 Series II İncelemesi

Bu yeni görünümün öncüllerine ne kadar değer verdiğimiz hakkında bir şeyler söylüyor. Yaratıcı T40 hoparlörler Riyad, Andy ve ben geldiklerinde heyecandan kıkırdıyorduk. Neyse ki utanç verici çocuksu patlamalarımız boşuna değildi çünkü bunlar beklentilerimizi tamamen karşıladı.

Bu gizemli T40'lar konusunda kendini biraz karanlıkta hissedenleriniz için, biraz arka plan okuması yapmak için yukarıdaki bağlantıya gidin, ancak bunun yerine kibar olacağım ve size hızlı bir şekilde Özet. Esasen Creative, Nisan 2007'de görünüşte zararsız 2.0 masaüstü hoparlör setini piyasaya sürdüğünde fırtına gibi bir şey yarattı. Gigaworks T20'ler. Ürettikleri sesin kalitesine şaşırdık ve tarzlarını sevdik - ve 50 sterlinlik fiyattan da tam olarak memnun kalmadık.

Birkaç ay sonra T20'ler, T40'lar şeklinde bir ağabeye sahip oldular ve tıpkı kardeşleri gibi, düşük maliyetli, harika ses ve güzel görünüm kombinasyonlarıyla bizi havaya uçurdular. Birkaç yıl sonra ve şimdi ofisimizde bu saygıdeğer konuşmacıların her ikisinin de yeni versiyonlarına sahibiz. Veya daha spesifik olarak, Andy'nin masasında T20'ler var (inceleme çok yakında) ve bu T40'lara sahibim, birinci nesil T40'larıma oldukça yakın oturuyorum.

Creative Gigaworks T40'lar (hem yeni hem de eski), bu yeni Serilerle yaklaşık bir ayak yüksekliğinde duruyor. II, versiyonlar kendi modellerinden çok az daha derin ve daha uzun – tam olarak 31 x 14 x 9 cm – öncekiler. Bu bağlamda, bir masaüstü hoparlör seti için kesinlikle oldukça etkileyiciler. Bununla birlikte, bir 2.0 kurulumu olarak, en azından uğraşacak muazzam bir subwoofer'ınız yok. Ayrıca, masanızda oturan büyük bir monitörünüz varsa (24 inç veya üstü), bunlar bazı küçük alternatiflerden çok daha iyi orantılı görünüyor.

Bununla birlikte, bu yeni T40'lar eskileriyle aynı form faktörüne sahip olsa da, aslında diğer birçok açıdan sayısız farklılıklar vardır. Başlangıç ​​olarak, renk düzeni değişti, ön panel şimdi binlerce ince ışıltılı mavi benekle iç içe parlak siyah bir kaplamaya sahip. Önceki görünümünden daha çekici bulduğumu söyleyemem ve özellikle üzerine çöken tozları gerçekten gösteriyor. Bu, onları satın almamı engellemeyeceğini söyledi.

Diğer en belirgin değişiklik ön kontrollerde. Arkada güç düğmesi ve üzerinde standart bir ses kadranı olan eski neslin biraz garip düzenlemesinden ziyade. Önde, yeni T40'lar, hoparlörlere güç verildiğinde parlak mavi bir ışık halkasıyla çevrelenen birleşik bir ses ve güç düğmesi kullanır. üzerinde. Bu, önceki sürümde güç gösterge ışığının bulunduğu alanı bırakan çok daha düzenli bir düzenlemedir. öne monte edilmiş bir yardımcı giriş olarak kullanılmakta serbesttir - bunun eksikliği, önceki ile bizim büyük bir yakınmamızdır. sürüm.

Ne yazık ki, bizim örneğimizde ses düğmesi biraz yanlış hizalanmış ve bu da oldukça hantal bir ışık halkası bırakmıştı. Bu sadece kozmetik bir sorun olsa ve münferit bir durum olabilir (Andy'nin masasındaki T20'ler iyi görünüyor) Bunlara 70 sterlin harcamış olsaydım beni rahatsız ederdi ve bu kesinlikle ağ.

Bağlantı konuşmasını bitirirken, arka tarafta elektrik prizi, RCA bağlantısı var. ikinci hoparlör, Creative'in çeşitli mp3 çalar yuvalarıyla kullanım için bir yerleştirme bağlantı noktası ve ana 3,5 mm stereo jak giriş. Tüm prizler altın kaplamadır ve sağlam bir şekilde monte edilmiştir, bu nedenle gelecek yıllar için kaliteli bir bağlantı sağlamalıdır. Kutunun içinde altın kaplama ikiz RCA'dan stereo 3,5 mm'ye jak adaptörü bulunur ve birkaç temel stand vardır. sabitlemelerine yardımcı olmak için her hoparlörün altına vidalayın (şahsen onları daha iyi).

İlk bakışta değişmemiş gibi görünen bir alan, T40'ın ses yetenekleridir. Ayırt edici sarı dokuma cam elyaf konileri ve tek üst uç tweeter'ları ile aynı ikiz orta menzilli sürücüler kullanımdadır ve aynı konumda kalırlar. Üstte benzer görünümlü bir bas portu da var, ancak bu mükemmel bir daireden yuvarlak bir dikdörtgene dönüştü. Ancak, bir şeylerin değiştiğine dair ilk ipucum, bu hoparlörlerin nominal çıkışının 14W'dan 16W'a yükseldiğini görmekti. Bunun daha iyi bir ses için verildiğinden değil, ancak bunların neden benim ilk nesil setimden çok daha iyi olduğunu dıştan açıklayan tek şey bu.

Low-end'in nasıl doldurulduğu, daha fazla yumruk ve tekme ve low-end tom davulları için gerçek bir yaşam hissi vermenin yanı sıra bas hatlarına hak ettikleri gerçek gürlemeyi nasıl kazandırdığı hemen açık. Buna karşılık, ilk nesil set, sıcaklık açısından bol olsa da, o kadar az güçten yoksun görünüyor. Özel bir sub woofer'dan alacağınız gibi büyük bir alt uçtan bahsetmiyoruz ama kesinlikle daha tatmin edici bir vuruş var.

Her şey basla ilgili değil, yine de, her şeyin bir araya gelmesi gerçekten en üstte. Bunlarda, tiz kontrolünü ne kadar ince ayar yaparsanız yapın, ilk neslin eşleşemeyeceği bir ışıltı var. Bu aynı zamanda Series II'lerin daha açık ve kapsayıcı bir ses sahnesi sunmasına yardımcı olur, bu da üç metre ötede otururken bile size mükemmel bir stereo efekti (yani ses, cihazdan değil de doğrudan önünüzden geliyormuş gibi) hoparlörler).

Bu farklılıkları en iyi şekilde vurgulayan birkaç parçayı seçerek High'dan "10,000 Years" ile başladım. On Fire'ın ağır gitarlar ve vuruşlarla kalın bir parça olan “The Art Of Self Defence” adlı ilk albümü davul. İlk nesil ile kulağa çok hafif çamurlu ve sıkıştırılmış geliyor. Tiz kadranı yükseltmek bazı detayları doldurdu ama yine de bas varlığı eksikliği vardı. Seri II'ye geçiş ve gürleyen davullar biraz daha güçlü bir şekilde vurmaya başlarken, hırıltılı gitarlar bu ekstra ısırma hissine sahiptir.

Teknik vitesi yükselterek Opeth'in "Ghost Reveries" albümünün açılış parçasını denedim. Opeth'in çok yönlü sesi, tam dolu heavy metal gitar rifflerini ve güçlü davulları gotik klavyeler, akustik gitarlar, hırıltılı vokaller, "uygun" şarkı söyleme ve rastgele eklektik enstrümanlar ve hepsini bir Dream Theater-esque progresifinde toplayın paket. Herhangi bir ses sistemi için bu müziğin tüm yönlerini bir kerede ayırt etmek oldukça zor olabilir, ancak bu T40'lar aplomb ile başa çıktı. Yine, aksine, eski T40'lar, tüm bunları ortaya çıkarmak için önemli bir doz ekstra tiz gerektiriyordu. gizli ayrıntılar ve hiçbir ince ayar, alt ucu aynı tatmin edici şekilde dolduramaz. Seri II'ler.

Tamamen değişen ve Mozart'ın "Eine Kliene Nachtmusik" adlı eseri yayınlandı. Tel düzenlemesinin bu klasik şaheseri, düzgün kullanılmadığı takdirde kulağa tiz ve çekici gelmeyebilir, ancak T40 Series II'ler onu, böyle bir parçanın hak ettiği tüm incelik ve sıcaklıkla sundu.

Sonuçta, T40 Series II'leri her türlü müzik, film ve oyunla denedikten sonra seslerini kesinlikle sevmeye başladım. Elbette, arada sırada bir denizaltıdan gerçek tekmeyi tercih ederim ama masaüstü dinleme için çok yetenekliler ve fiyat için onları tavsiye etmekte tereddüt etmem. Orijinal T40'larla nasıl karşılaştırıldıklarına gelince, iyileştirmelerin herhangi bir temel bileşen yükseltmesinden ziyade yalnızca varsayılan tonu nasıl ayarladıklarından şüpheleniyorum. Yine de, öncekilerin kontrollerini değiştirerek bu Seri II'lerin sesini eşleştiremedim, bu yüzden belki de işin içinde karanlık bir sır var. Cevap ne olursa olsun, kesinlikle orijinallerden yükseltme yapmanız gerektiğini söyleyemem ama bunlar çok değerli halefler.

"'Karar"'

Creative, ilk nesil Gigaworks T40 hoparlörleriyle birçok insanı etkiledi, bu nedenle bu yeni sürümlerin hayata geçireceği çok şey vardı. Neyse ki, T40 Series II'ler sadece bu itibarı korumayı başaramadı; aslında bir adım daha ileri gittiler ve öncekilerini aştılar. Elbette, biraz büyükler ve parayı harcamak istiyorsanız kesinlikle daha iyi ses veren hoparlörler alabilirsiniz, ancak fiyatları için bunlar eşit değildir.

Güvenilir Puan

Gazeteciliğimize neden güvenelim?

2004 yılında kurulan Trusted Reviews, okuyucularımıza ne satın alacakları konusunda kapsamlı, tarafsız ve bağımsız tavsiyeler vermek için var.

Bugün dünya çapında ayda 9 milyon kullanıcımız var ve yılda 1.000'den fazla ürünü değerlendiriyoruz.