Olympus FE-150 İnceleme

Geçen haftaki Nikon L4 incelemesinden sonra, bu hafta incelemem gereken başka bir bütçe fotoğraf makinesi var, Olympus FE-150. Bu yılın Ocak ayının sonunda duyurulan FE-150 ve altı megapiksellik kardeşi FE-160, yeni başlayanları tamamlayın ve hala çok yüksek kalite sağlarken kullanımı son derece basit olacak şekilde tasarlanmıştır resimler. FE-150'nin 160 sterlinlik bir liste fiyatı vardır, ancak 130 sterlin civarında bir fiyata yaygın olarak bulunur.

Fiziksel görünüm açısından FE-150 dikkat çekici değildir. Kare köşeli bir şekle sahiptir ve alüminyum gövdesi krom detaylarla fırçalanmış metal dokuda tamamlanmıştır. 90 x 55 x 24,5 mm boyutlarında ve pille birlikte yaklaşık 150 g ağırlığında olan bu ürün, bir gömlek cebine sığacak kadar küçüktür. Yapı kalitesi yeterlidir, ancak gövde metali çok ince ve dayanıksızdır ve muhtemelen kolayca eğilebilir veya çizilebilir.

Oldukça bloklu şekline rağmen, ön taraftaki küçük parmak tutma çıkıntısı ve arkadaki dokulu başparmak tutma yeri sayesinde kamerayı tutmak oldukça kolaydır. Deklanşör düğmesinin çok hassas olduğunu şahsen bulmama rağmen, ana kontroller iyi düzenlenmiş ve bulması kolay.

Ana harici özellik, büyük 2,5 inç LCD monitördür. 230k piksel ile güzel ve keskin ve oldukça yansıtıcı olmasına rağmen gün ışığında kullanılabilecek kadar parlak.

Kameranın aşırı basitliği nedeniyle, harici kontroller çok basittir. Oynatma, film modu ve hareketsiz çekim arasında seçim yapmak için üst plaka üzerinde bir kaydırma düğmesi vardır. Bunda bir sıkıntı yaşamadım ama kısa bir süre kamerayı deneyen birkaç arkadaşım fotoğraf çekmek yerine yanlışlıkla film çekti.
Flaş modu (dört seçenek), pozlama telafisi, 10 saniyelik otomatik zamanlama ve makro odaklama için diğer ana kontrollerin tümü D-pad'deki ikincil işlevlerdir. Diğer düğmeler sil, hızlı yazdır ve menü düğmesidir.

Menünün kendisi, yalnızca dört görüntü kalitesi seçeneği, dört sahne modu (portre, manzara, gece çekimi ve kendi kendine portre), sınırlı sayıda ayar seçeneği ve bir panorama modu, hem temel kılavuzdaki 20 İngilizce sayfanın hem de 73 sayfalık CD-ROM PDF formatındaki gelişmiş kılavuzun kapsamlı bir incelemesine rağmen bu seçeneği alamadım. İş. Kılavuz, bir xD kartının gerekli olduğunu söyledi, ancak 128MB'lık bir kart takılı ve biçimlendirilmiş olsa bile panorama modu kullanılamıyordu.

Nikon L4 gibi FE-150 de ISO ayarı üzerinde manuel kontrol sağlamaz. Kamera, pozlamaya bağlı olarak ISO'yu otomatik olarak 64, 125 veya 160'a ayarlıyor gibi görünüyor, ancak bir "görüntü sabitleme" var. Maksimum değeri 320 ISO'ya çıkaran ve kameraya karşı koymak için biraz daha hızlı deklanşör hızı sağlayan Sahne Modu menüsündeki seçenek sallamak.

Fotoğraf makinesi ayrıca beyaz dengesinin manuel kontrolüne sahip değil, ancak otomatik sistem çoğu normal durumda iyi çalışıyor gibi görünüyor.

Film modu, uzun zamandır gördüğüm en zayıf modlardan biri. Gülünecek şekilde başlıklı Yüksek Kalite modunda, saniyede 15 kare sarsıntılı bir hızda yalnızca 320 x 240 piksel çözünürlüğü yönetebilir. Bu sınıftaki diğer kameraların çoğu 640 x 480'i 30 fps'de yönetebilir. Standart kalite modu, 15 fps'de yalnızca 160 x 120 sunar; çoğu modern cep telefonu bundan daha iyisini yapabilir.

FE-150'nin performansı da eşitin biraz altında. Yaklaşık üç saniye içinde başlıyor, bu biraz yavaş ama çok da kötü değil, ancak çekimler arası süre korkunç. Fotoğraf makinesinin sürekli çekim modu yok ve nedenini anlamak kolay. İyi ışıkta ve yüksek kontrastlı bir nesneyi çekerken, otomatik odaklama sisteminin kilitlenmesi diğer modern kompakt fotoğraf makinelerinin çoğundan iki kat daha uzun süre üç saniye sürer ve daha sonra en düşük kalite ayarında bile bir çekim yaptığınızda, kameranın onu işlemesi ve siz başka bir tane çekmeden önce onu belleğe kaydetmesi dört saniye sürer. Bu, yaklaşık yedi saniyelik bir atış-çekim süresidir. 1999'dan daha hızlı olan eski bir Ricoh RDC-5000'im var.

Şimdiye kadar FE-150, biri çalışmayan çok sınırlı bir özellik listesiyle çok iyi görünmüyor. şüpheli yapı kalitesi, çok zayıf bir film modu ve yedi yıl durgun görünen performans evvel. Belki görüntü kalitesi günü kurtarabilir?

Ya da belki olamaz. Kaliteli enstantane fotoğraf çekimi için beş megapiksel çözünürlük fazlasıyla yeterli olsa da, FE-150 hala ortalamanın altında kalmayı başarıyor. SHQ modunda, görüntü dosyaları 2,5 MB civarındadır ve oldukça iyi görünürler ve bu ayarda 128 MB xD kart 35 çekim için yeterli alan sağlar. Varsayılan HQ modunda aynı kart 102 görüntü tutabilir, ancak dosya boyutu yaklaşık 900 KB'dir. çok sıkıştırılmışlardır ve cezanın çoğunu yok eden görünür sıkıştırma artefaktlarıyla doludurlar. detay.

Maksimum otomatik ISO ayarı yalnızca 320 olan bir kamera için inanılmaz derecede, görüntü paraziti de bir sorundur, 160 ISO'nun üzerinde yapılan çekimlerde daha karanlık alanlarda yoğun renk benekleri görülür.

Renk sunumu son derece titrek, cilt tonları kırmızı görünüyor ve parlak kırmızılar turuncu görünüyor. Resimler fazla işlenmiş, sanki birkaç kez çapaklanmış ve daha sonra keskinleştirilmiş, muhtemelen yarım yamalak bir gürültü azaltma sisteminin parçasıymış gibi görünüyor. Ayrıca vurgularda mor saçakların yanı sıra bazı renk sapmaları da var. Bu konuda söyleyebileceğim tek güzel şey, lensin minimum bozulma ile geniş açıda iyi performans göstermesi. CCD'nin sınırlı dinamik aralığı, yanmış parlak noktalar ve azaltılmış gölge ayrıntıları anlamına gelse de, genel pozlama da oldukça iyidir.

Flaş menzili ve ölçümü iyidir, bu da muhtemelen çoğunlukla parti fotoğrafları için kullanılacak bir kamerada önemlidir. Beş metreye kadar mesafedeki nesneleri kolayca aydınlatabilir, ancak bu, AF sisteminin iyi aydınlatılmış bir restoranda bile düşük ışıkta tam olarak çalışamaması nedeniyle bozulur. Ne yazık ki, AF kilitlenmese bile fotoğraf makinesi fotoğraf çekmeye devam edecek, bu nedenle çektiğim flaşlı çekimlerin neredeyse tamamı odak dışındaydı. Düşük ışıkta çekim yaparken otomatik olarak artan ISO ayarı nedeniyle görüntü parazitiyle ilgili büyük sorunlar da vardı.

"'Karar"'

FE-150'nin üzerinde Olympus rozeti olmasaydı, markasız Çinli ithalatçıların daha az itibarlı birinden olduğunu düşünürdüm. Fotoğraf endüstrisindeki önemli bir isim için, çok düşük görüntü kalitesi, kasvetli düşük ışık performansı, sanal olarak şaşırtıcı derecede kötü bir kameradır. özellik veya seçenek yok (biri bile çalışmıyor), bir yıl içinde gördüğüm en kötü film modu ve sadece şöyle özetlenebilecek performans saçmalık. Aynı paraya çok daha iyi kameralar var, onun yerine bunlardan birini satın alın.

”İlerleyen sayfalarda bir dizi test çekimi gösterilmektedir. Burada, bant genişliği amacıyla tam boyutlu görüntü küçültülmüş ve orijinalden alınan bir kırpma Genel durumu değerlendirebilmeniz için tam çözünürlüklü görüntü altına yerleştirilmiştir. kalite. Aşağıdaki sayfalar, genel pozlamayı değerlendirebilmeniz için yeniden boyutlandırılmış resimlerden oluşmaktadır. Çevirmeli bağlantıya sahip olanlar, lütfen sayfalar indirilirken sabırlı olun.”
—-
Not: FE-150'nin manuel ISO ayarı olmadığı için bu hafta sadece iki ISO test çekimi var. Bunun yerine aynı çekimi standart ve “görüntü sabitleme” modunu kullanarak yaptım.
—-

—-

Standart modda, otomatik ISO sistemi bu çekim için 125 ISO ayarını seçer. Görüntü gürültüsü o kadar da kötü değil, ancak parlak noktaların çevresinde mor saçaklar var ve AF sistemi buna kilitlenmek için altı deneme yaptı.
—-

"Görüntü sabitleme" modunda, kamera ISO'yu 320'ye yükselterek sarsıntıyı önlemek için daha yüksek bir deklanşör hızı sağlar. Ancak görüntüde çok kötü renk lekeleri var ve birçok ayrıntı kaybolmuş.
—-

Flaş kapsamı çok iyi olmasına rağmen, AF sistemi biraz düşük ışık koşullarında netleme yapmıyor ve çekim bulanık.
—-

(resim: FE-150_heykel)
Duvar aslında parlak beyaz, ancak otomatik beyaz dengesi sistemi açık yeşil olması gerektiğini düşünüyor, peki ben kimim ki tartışayım?
—-
(resim: FE-150_wide)
FE-150, normalden daha geniş olan, kabaca 32 – 96 mm'ye eşdeğer 3x yakınlaştırma lensine sahiptir. İşte 32 mm'lik son…
—-
(resim: FE-150_tele)
…ve işte aynı noktadan telefoto sonu.
—-

(resim: FE-150_jazz)
CCD'nin sınırlı dinamik aralığı vardır, bu da parlak noktaların yanmasına ve gölge ayrıntılarının kaybolmasına neden olur.
—-
(resim: FE-150_renk)
Renk sunumu çok iyi değil. Bu çekimdeki parlak kırmızılar turuncu görünüyor ve çerçevenin kenarlarına doğru renk sapması olduğuna dair kanıtlar var.
—-
(resim: FE-150_dist)
En azından lensin geniş açı ucunda çok az bozulma var.
—-

Güvenilir Puan